Er zijn momenteel 0 gebruikers en 5 gasten online.
Niet geschikt voor liefde
Ik heb het gevoel dat ik niet voor de liefde gemaakt ben.
Hoeveel liefde ik ook aan iemand geef,ik verpruts het telkens weer.
Niet met geweld,bedrog of eender ander hartverscheurend tafereel,nee door gewoon mezelf te zijn!
Na een lange tijd had ik eindelijk weer iemand die tot over haar oren verliefd op mij was en toch stelde ik haar teleur toen ze me beter leerde kennen.
Ik heb geblunderd door onzeker te zijn op een moment dat ze wou dat ik er voor haar was,alleen had ik dat veel te laat ingezien en zulke impact nooit verwacht.
Nu is het te laat voor haar om onze relatie nog te redden,ze is zelfs ontzettend kwaad ondanks ik mijn ziel bleef blootleggen...
Ik weet dat ik binnenin vol goede intenties zit,als ik mijn hart aan iemand geef is dat ook oprecht en wil ik al haar mindere punten aanvaarden.
Alleen lijken mijn mindere punten voor een ander niet aanvaardbaar.
Soms heb ik het gevoel dat ik een personage ben in één of andere biografie,een levensverhaal van iemand die puur en oprecht is maar niet begrepen wordt.
Ik zie geen toekomst meer voor men ogen,toch niet met een partner.
Het liefst van al wil ik mijn levenspartner het gelukkigste meisje ter wereld maken en toch lijk ik telkens ergens te falen.Men zegt dat je pas liefde kunt krijgen als je het zelf geeft maar mijn liefde lijkt nooit door te dringen tot de partner.
Ik lijk me nu wel in te wentelen in een grote portie zelfmedelijden maar het is gewoon mijn gevoel dat ik hier neerschrijf.
- Lostinthisworld's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Lostinthisworld
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Niet jou schuld
Beste Lostinthisword
Wat gaat er dan mis en wat voor minpunten he je dan?
Als iemand echt van je houd dan accepteert diegene dat gewoon en als die dat niet doet is dat hun probleem.
Je bent zoals je bent klaar.
Dus het is niet jou schult.
@elskes
Beste Lostinthisword
Wat gaat er dan mis en wat voor minpunten he je dan?
Als iemand echt van je houd dan accepteert diegene dat gewoon en als die dat niet doet is dat hun probleem.
Je bent zoals je bent klaar.
Dus het is niet jou schult.
Wel ik was te onzeker,ik had angst op de dag dat ik haar familie moest ontmoeten en dat is dus niet door gegaan.ze voelde zich belachelijk gemaakt en ze gelooft niet meer in mij.ik weet dat ik daarin gefaald had,mijn zelfvertrouwen was weg en de angst nam het over! Ik heb het verknoeid ook al was het niet mijn bedoeling maar daar moet ik mee verder leven nu.
Je moet er niet mee leven doe
Je moet er niet mee leven doe er iets mee. Je kan wel lopen sippe de hele dag maar ook er iets mee doen.
Leef je leven.
Elskes
Ik doe er zeker iets mee,telkens ik nu in zo'n situatie kom neem ik mijn verantwoordelijkheid op! Ik loop niet meer weg van een probleem...maar daarom kan je haar nog wel ontzettend hard missen natuurlijk!!
@Lost in this world Nu heb je
@Lost in this world
Nu heb je 't alweer over dat je er niet voor haar was en wel had moeten zien dat ze je steun nodig had... Maar is het niet zo dat haar net zo goed te verwijten valt dat ze niet duidelijk was... zij had toch ook kunnen aangeven dat ze je nodig had? Maar dat is eng, want dan kan het gebeuren dat je, ondanks je kwetsbare opstelling, geen gehoor krijgt. Daar ligt volgens mij het probleem! Moet iedereen alles maar aanvoelen... dat kan niemand.
En misschien ziet ze dat zelf ook nog wel in en kan ze milder kijken naar dit soort dingen. Als jij het goed bedoelt en haar geen pijn hebt gedaan door haar expres te onthouden wat ze nodig had... zou het wat anders zijn!
Chrisz
Haar valt niet veel te verwijten heb ik het gevoel...ze wou met mij pronken bij haar familie en ik kwam te kort die dag.het enige dat ik haar een beetje kwalijk neem is dat ze het zomaar overboord gooit desondanks ik laat zien dat ik er alles voor wil doen.maar als haar gevoel dit zegt dan kan ik er niet veel aan veranderen,ik weet dat ik het goed bedoelde met haar maar moet nu voort leven met het feit dat ik het verprutst heb door op 1 dag de angst te laten winnen.
Die angst hoort kennelijk bij
Die angst hoort kennelijk bij jou. Wat niet betekent dat je die niet zou kunnen overwinnen... maar ze voelde zich vast te kakken gezet omdat haar familie naar haar nieuwe vriend en de kennismaking uitzag. Op zo'n moment zit jij in een tweestrijd... enerzijds is er die angst, anderzijds wil je haar niet laten vallen. Wat is er dan fijner om het een gezamenlijke verantwoordelijkheid te maken... Jij zegt dat je het eng vindt... zij vraagt of ze je ergens mee kan helpen... Ze kan je uitleggen wat je kunt verwachten, wie er zijn, hoe ze zijn, samen komen jullie er wel doorheen. Misschien zakte haar de moed in de schoenen, je koos op dat moment voor jezelf... maar dat betekent niet dat jij het hebt verprutst, of dat er geen weg terug is! Zeker als ze altijd vol begrip is geweest. Laat zien dat je met jezelf aan de slag gaat... want die angst, die moet JIJ overwinnen!!!
@Chrisz
Dat klopt inderdaad en ik heb daar ook aan gewerkt door er gewoon voor te gaan,ik heb ingezien waar mijn fout ligt.
Daarom dat ik gisteren onverwachts aan haar deur ging aanbellen om te laten zien dat ik ervoor ga,ongeacht wie open deed of wat er ook ging gebeuren! Toch was haar reactie nog altijd vol haat!
Ze zei dat ik het nu wel kon omdat ik er door de situatie toe gedwongen werd en dat het altijd zo bij mij is...
Ik had gedacht dat het haar aan het denken zou zetten,omdat ik er nu wel voor ging maar blijkbaar is de schade bij haar te groot.
Ze zei dat ik het vroeger maar moest kunnen,een 2de kans lijkt er niet in te zitten.
Ik kan nu niets meer doen vrees ik?ik heb getoond dat ik voor haar wil gaan maar als zij kwaad op me blijft voor het verleden,tjah wat kan ik dan nog veranderen aan de situatie...
Ik zei tegen haar dat ik mij wil verontschuldigen bij haar ouders omdat ik er toen niet was maar ze zei dat het niets aan de situatie zou veranderen.
Ergens voelt ze nog wel wat voor me zei ze maar ze is ook ontzettend kwaad op mij.
Afwachten nu en niets meer doen?zien of zij nog toenadering zoekt?
Ik denk dat 'voor haar gaan'
Ik denk dat 'voor haar gaan' niet genoeg is... want haar denkwijze zal zijn: 'dat kun je nu makkelijk beloven, maar wat gebeurt er als jij weer in een situatie terechtkomt die moeilijk voor je is... zul je me dan weer laten vallen?'
Eraan werken als in... hulp zoeken, bedoelde ik eigenlijk. Maar misschien ben je daar al mee bezig.
Wat ze je verwijt (namelijk dat je er pas iets aan doet als jij er zelf last van krijgt) is misschien wel waar... maar zo werkt het voor iedereen, je moet er zelf beter van worden... niemand gaat aan de slag voor een ander, dat werkt gewoon niet!
En nu... zoals je schrijft is ze (nog) erg emotioneel. Ik weet niet hoe lang geleden het gebeurd is... maar het lijkt me beter om het te laten rusten. Moeilijk, ik weet 't... maar je hebt ondertussen genoeg tijd om met jezelf aan de slag te gaan. En weet je, mocht ze echt niet meer willen... ook al ziet ze dat je het serieus aanpakt... dan is dat niet voor niks geweest, dan help je jezelf... en zie dit voorval als een ommekeer wat je kennelijk moest meemaken om in te zien dat er iets moest gebeuren... Niet zo hard zijn voor jezelf dat je hiermee je 'ware liefde' hebt verprutst!
@ lost
Weet je, ook ik deel dit gevoel.. Maar toch ligt het echt niet alleen aan ons.. Ik denk gewoon dat de juiste partners nog moeten komen..
Zoals wij de minpunten van een ander accepteren zo zal er ook iemand zijn die het van ons accepteert.. Iemand die voor ons vecht, zoals wij ook voor hun zouden vechten.
Weet je als een relatie stuk loopt, zijn er 2 mensen die fouten hebben gemaakt.. Niet alleen jij nee jou ex heeft ook steken laten vallen.. Zo zie ik het..
Je komt er wel.. Ook al kan je nu niet meer lachen.. Ook al heb je geen levenslust meer .. Ook al is de wereld nu niet mooi omdat jou ex er geen deel meer van uit maakt, we komen er.. Eens word alles weer Mooi en goed .. Het moet!
Sterkte en liefs
Nu overvalt mij nog een
Nu overvalt mij nog een groter schuldgevoel...ik liet haar niet alleen staan die dag,toen ze het uitmaakte aan de telefoon heb ik gewoon enorm stomme dingen gezegd!! Ik zei dat ik beter op een boom kon rijden...nooit bij die woorden stil gestaan omdat ik op dat moment niet meer rationeel kon denken! Nu ben ik erover gaan nadenken en dat moet ongelooflijk kwetsend zijn! Je zegt zoiets omdat je je verloren voelt maar je denkt niet na hoe de ander zich daarbij voelt. Wat haat ik mezelf nu,ik heb het zo hard verknoeid zonder dat ik het door had.Ik hou zo hard van haar en dan doe je zoiets dom,ik kan het niet verkroppen dat ik dit allemaal aan mezelf te wijten heb.wat ben ik een idioot! Goed van hart en ik wou er alles voor doen maar heb het zelf onbewust naar de kl*te geholpen en een tweede kans lijk ik niet te verdienen.
edit :
En nu vertelde mij iemand een theorie dat misschien wel kan kloppen...
Wieweet wist ze al langer dat ze naar het buitenland zou vertrekken en heeft ze daarom een reden gezocht om het gedaan te maken.Tenslotte neem je zo'n beslissing niet op 2 weken tijd lijkt me!
Achja wat ben ik er mee,het maakt mij helemaal zot om erover na te denken.
Ik zal het waarschijnlijk nooit weten!ik heb een fout gemaakt en die erken ik volledig maar heb haar wel laten zien dat ik het niet wou opgeven met haar en toch geeft ze geen krimp... Nu ligt haar hart in het buitenland!
Ik voel me f*cked,nutteloos,een hoopje ellende en toch moet ik verder!