Waarschijnlijk ga je weinig hebben aan dit advies. Maaar. Niets is zo aantrekkelijk als iemand die niet met zich laat sollen. Dus als meneer niet verliefd op jou is, ga jij verder. Verder met waar je al mee bezig bent: je eigen leven. En jezelf de kans geven iemand te ontmoeten die wel verliefd op je is!

Als ik iets over zou mogen doen, dan zou een van de dingen mijn reactie zijn op de eerste twijfels van mijn ex.

Natuurlijk stort je wereld in op dit moment en lijkt alles een leugen te zijn geweest. En het is erg moeilijk om voorbij dat gevoel te denken/kijken. Probeer het eens. En vraag je dan af wat jij tegen een vriendin zou zeggen en of jij eigenlijk wel bij iemand wil zijn die al een half jaar bij jou is maar niet verliefd blijkt te zijn...

Beste sharon,

Ik herken je probleem wel en ik begrijp je vriend denk ik ook wel, Als ik mezelf als voorbeeld mag nemen dan, ik ben ook nooit echt verliefd geweest en ik weet ook heel eerlijk gezegd niet wat dat is. De vrouw waarme ik getrouwd ben geweest was niet de vrouw van mijn dromen en niet mijn droomvrouw, Het gaat erom of je elkaar aanvult in een relatie en niet opvult. Eerlijk ik ben alleen maar met mijn ex getrouwd geweest omdat ik niet alleen wilde zijn. Zelf kom ik uit een goede familie en veel liefde gehad maar de "spark" waar jij het over hebt heb ik ook nooit gekend.

Als iemand al twijfelt of iemand bij je wilt blijven zit het eigenlijk al niet echt goed meer, ik bijvoorbeeld ben wel zo dom geweest om te blijven terwijl alle signalen er al op wezen dat we niet bij elkaar pasten. Mijn ex vondt van wel en wilde zonodig trouwen met mij. ik weet het het klinkt allemaal verschrikkelijk dom. Wat wel zo is is dat kinderen uit een gebroken gezin sneller de neiging hebben om de relatie te verbreken, daar ze zelf niet echt een goed voorbeeld hebben betreft relaties. Uitzonderingen daar gelaten dan want die zijn er zeker.

Als ik jou een advies mag geven, tijd is de beste leermeester geef hem de ruimte en de tijd om zijn gevoelens voor jou te plaatsen en probeer niets af te dwingen. Overigens verliefdheid gaat over op lange termijn en dan wordt het pas echt interresant in hoeverre wij als mensen bereid zijn te geven en te nemen.

Het kan best zijn diat hij wel om je geeft maar niet genoeg om een relatie mee te beginnen.Klinkt hard maar het is allemaal goed mogelijk.

Ik schrijf dit ook aan je omdat ik het erg goed herken, alleen ik ben wat dommer geweest zoals je hebt gelezen.

Ondanks wens ik je heel veel sterkte toe en hoop ik dat het goed komt voor je.

Tomaat

Is "de spark" er wat jou betreft wel? Je verleden, je opvoeding, het draagt allemaal bij tot wie je bent als persoon, dus zijn verleden kan wel degelijk invloed hebben op zijn gedrag in je huidige relatie.
Maar of dat nou een oorzaak is of niet, eigenlijk maakt dat niet zo heel veel uit... hij twijfelt, dat doet jou pijn... en wat nu verder... hoe moeilijk ook... de enige die daar een beslissing in kan nemen zijn jij en je vriend...
Mijn vriendin wil ook geen relatie meer met mij... vervolgens heb ik maar een beperkt aantal keuzes... alle contact verbreken, vriendschappelijk contact blijven houden, of uit alle macht proberen haar terug te krijgen... de laatste gaat zeer zeker niet werken, dat werkt alleen maar averechts, de eerste wil en kan ik niet en de middelste is pijnlijk en moeilijk... maar voor mij wel de beste keuze, iig voor dit moment...
Makkelijk is het allemaal zeer zeker niet, mijn advies zou zijn om veel met elkaar te praten, maar elkaar ook de ruimte te geven, uiteindelijk zul je ergens een knoop door moeten hakken, want je kunt natuurlijk niet in deze onzekerheid voort blijven modderen.

Ik wens je iig heel veel sterkte Sharon...