Niet zo een goede dag...

afbeelding van Carrie07

Na ons telefoon gesprek van twee dagen geleden voel ik me slechter dat ooit.

Ik kan hem geen enkele seconde uit mijn gedachten krijgen, ik check mijn whatsapp 291x per dag, ik word compleet gestoord van mezelf. Ik heb geen contact opgenomen, behalve een e-mail waarin ik een mededeling doe dat ik vanavond op de verjaardag ben van een gemeenschappelijke vriendin en dat het me niet handig lijkt elkaar daar tegen te komen. Hij stuurde dat hij sowiezo niet van plan was om daarheen te gaan.

Gister heb ik ook geen contact met hem gezocht, ondanks dat ik helemaal gesloopt was van de emoties. We hebben Woensdag een telefoongesprek van ruim een uur, waarin er ook hele lieve woorden gezegd worden. Nu hoor ik ineens weer helemaal niets. Mijn laatste blog was zelfs: Hij zoekt heel veel contact. Nou dat is nu ver te zoeken.

Het is nu vrijdag, slopend, want dan deden we altijd alles samen. Ik ga nu zo maar naar kickboxen en daarna naar die verjaardag. Ik eet slecht, slaap slecht en moet mijn eigen iniatief om te smsen continu onderdrukken. Daar wordt ik moe van.

Vorige week bij mijn ouders was echt rustig en fijn, maar ieder weekend naar frankrijk rijden dat is niet echt een optie. Morgen avond ook plannen met vriendinnen, maar hoe ik die dag door kom? Daar heb ik nog niet over nagedacht.

Ik snap het echt niet:
- Waarom eerst zoveel contact en nu twee dagen weer niets?
- Waarom is het na dat bellen zoveel moeilijker om geen contact op te nemen?
- Hoe doe ik het: Minder contact opnemen zonder mijzelf continu gek te maken?

Ik weet gewoon niet waar ik het zoeken moet, ik laat mijn prive telefoon thuis liggen als ik aan het werk ben, maar ik heb nou eenmaal een werk telefoon die ik niet thuis kan laten liggen. Heeft hij geen pijn? Dat dit allemaal zo makkelijk lijkt te gaan voor hem.

Het ene moment wil ik hem bellen en zeggen: " Je moet nu voor mij kiezen als je dat niet kan dan bekijk je het maar lekker, want ik ben leuk genoeg, ik ben goed genoeg en je zult nooit iemand vinden die zoveel van je houdt als ik. Ik weet dat ik fouten heb gemaakt, maar jij hebt ergere fouten gemaakt en die heb ik altijd vergeven. Ik wil iemand die niet twijfelt aan zijn liefde voor mij." Het volgende moment denk ik: Nee, ik moet hem tijd geven, dan komt het allemaal goed.

Kan iemand mij helderheid verschaffen in mijn warboel van emoties en gedachtes?

afbeelding van bjm

@carrie 07

hoi carrie

heb je blog gelezen, mij vallen een aantal dingen op, je wilt graag helderheid in je emoties en gedachten

als advies zou ik je graag wat willen meegeven :
stop met leven in het verleden als je naar de toekomst wilt !
jij hebt ergere fouten gemaakt en die heb ik altijd vergeven..HEB JIJ DIT ECHT GEDAAN ?

stop met verwijten maken, maar realiseer je dat boosheid en verdriet in jezelf liggen en niet de schuld zijn van een ander, realiseer je dat als je je verdrietig voelt dat jij dat zelf laat gebeuren, dat jij zelf in kunt grijpen en grijp je zelf niet in, bepaal je zelf je eigen grens niet dan dien je dat bij je zelf te zoeken! en ja jij moet consequent zijn op het pad dat je volgt ! en jij bepaalt of je verder wilt met de ander of niet !
wees positief en je zult positieve mensen tegen komen ! en positieve mensen hebben meer kansen !
maak complimenten naar anderen en je zult deze terug ontvangen
geef aandacht en jij krijgt het ook zelfs van mensen van wie je het niet had verwacht
benoem je behoeftes en vraag om specifieke acties
gebruik geen vage taal, praat niet in raadsels, wees duidelijk
gebruik positieve taal
voorkom actie en reactie, voorkom verdediging na een verwijt
benoem de emotie die je bij een ander waarneemt
en vraag of dat klopt wat je waarneemt !
voorkom stelligheden, deze komen nl vaak over als verwijt
dus beter niet : "je zult nooit iemand vinden die zoveel van je houdt" ...de ander denkt MISSCHIEN WEL ..het toppunt van houden van is loslaten...jij trekt zo hard aan mij dat ik weg wil...jij claimt mij en laat mij met rust !
DUS JA HET IS BETER :ik moet hem tijd geven
OF HET DAN GOED KOMT DAT WEET IK NIET, DAT HANGT ERVAN AF

begin niet met jij, maar praat over ik voel

je schrijft ;
Ik kan hem geen enkele seconde uit mijn gedachten krijgen, dat is te begrijpen, je wilt hem terug, maar hoe wil je dat voor elkaar krijgen ?

he schrijft : ik check mijn whatsapp 291x per dag, ik word compleet gestoord van mezelf. ik denk dat het beter is whatsapp uit te zetten als dat je helpt tot rust te komen, net als facebook. het is echt waar, mij heeft het veel geholpen dat allemaal niet meer te doen. je bent even niet in control. stuur ook geen mail, maar wacht rustig af op de contacten die hij met je opneemt ! en ja hij heeft al vaker met je gebeld om te vragen hoe het met je ging toch ?

Ik heb geen contact opgenomen, je past de no contact rule toe. ergens op deze site staat een stuk van 3 uiltjes over no contact en waarom eea wel of niet kan werken, er is ook in stuk geschreven in juni 2012 meen ik van lady2012 over no contact..lees het maar eens ! als je er vragen over hebt mag je als je wilt mij wel een pb zenden.

je schrijft verder : behalve een e-mail waarin ik een mededeling doe ...
hoe zou je willen dat hij op deze mededeling reageert ? jij doet een mededeling...wil je deze zin even teruglezen ...heb je er hetzelfde gevoel bij als ik ? dit komt bij mij erg hard over, alsof jij zijn leven wil bepalen...jij bepaalt dat hij terug moet komen, jij wilt dat...maar hij wil even rust...en je respecteert dat niet heb ik de indruk, ik denk dat des te harder jij aan hem trekt des te harder hij wegrent !

zoals ik het lees ben jij allemaal eisen aan het stellen aan hem
' Dit had nooit mogen gebeuren '
' hij moet bij me blijven '
' ik wil nu een antwoord van hem '
'Je moet nu voor mij kiezen als je dat niet kan dan bekijk je het maar lekker'

Door dergelijke irrationele gedachten gaat iemand een hekel krijgen aan degene die hem heeft verlaten en liefde slaat al gauw om in haat. De emotie woede zit dan als het ware verpakt in deze gedachten en kan niet meer vrij stromen.

je schrijft verder :
je meldt hem : dat ik vanavond op de verjaardag ben van een gemeenschappelijke vriendin en dat het me niet handig lijkt elkaar daar tegen te komen. Hij stuurde dat hij sowiezo niet van plan was om daarheen te gaan.

kijk weer eens wat je schrijft.....jij vindt het niet handig elkaar daar tegen te komen en je meldt tevens dat jij er wel bent...dus welke reactie wil je nog dat hij geeft ? welke reactie kan hij nog geven ?
jij gaat heen en je wilt hem daar niet tegen komen..dus zegt hij rekening houdend met jouw wens dat hij niet komt..mogelijk is hij zelfs een beetje boos en voegt daar aan toe ....soweizo niet van plan

maar wat wil je nu echt ? je wilt hem toch zien ...waarom schrijf je dan niet een andere mail...?
[b]raad niet waar de ander mee zit, vul het niet voor de ander in, maar vraag de ander waar deze mee zit

leef met empathie en begrip en je zult hetzelfde terug ontvangen
des te duidelijker je vraagt, des te groter de kans dat je krijgt wat je verwacht !l
pak de kansen die je krijgt en geniet van het leven ! (en dat is iets anders als weer eenzelfde soort relatie aangaan die je had, leer van het verleden, wordt sterker en leer anders communiceren als je dat nog niet kunt !
[/b]

binnenkort is die en die jarig. jij wilde mij even niet zien en horen. nu loop ik even tegen een probleem aan waar ik toch graag even met je over wil overleggen. ik zou graag naar die verjaardag gaan. maar ik denk dat jij daar ook graag heen wilt. ik zelf zou het heel leuk vinden je daar tegen te komen. ik wil echter ook jou wens om geen contact te hebben respecteren. zou je mij willen laten weten of jij ook naar die verjaardag gaat en of jij mij daar op dit moment wel of niet wil tegen komen. ik hoop dat je jouw echte gevoel met mij wilt delen wat dat betreft want ik zou het vervelend vinden als je door mij niet zou gaan of je jezelf niet prettig zou voelen door mijn aanwezigheid
zou je mij wat willen laten weten ?

Wat denk je als je deze tekst leest ? wat dacht je toen je de andere tekst schreef en als jij die nu nog eens een keer leest ? voel je het verschil ?

en dan nog dit ;
Heeft hij geen pijn? Dat dit allemaal zo makkelijk lijkt te gaan voor hem.
neem van mij aan dat dit heel veel pijn doet voor hem ! dat dit heel erg lastig is voor hem ! hij vraagt hoe het met je gaat , hij probeert mi begripvol voor je te zijn..

jij weet niet wat je er mee moet heb je geschreven..
maar hij vraagt mi gewoon belangstellend hoe het is....
tegelijkertijd wil hij je nog steeds in je leven dat wil niet zeggen dat hij een relatie met je wil op intiem vlak

als het meer is, kun je hem dat vragen, benoem wat je denkt en voelt, dat je het lastig vind, dat je even niet weet waar je aan toe bent, dat je probeert alles een plaats te geven, dat je hem graag terug wilt, maar tegelijk zijn wens wil respecteren dat je hem even met rust moet laten, dat je dat moeilijk vind en daarom vraagt of hij gedurende 2 weken even niet wil bellen, maar dat jullie daarna een afspraak maken om gezellig wat dingen te gaan doen met zijn 2 en.
als je van mening bent dat je fouten hebt gemaakt, benoem dat dan ook, zonder dat het smeken wordt. zeg ook dat je begrijpt wat de ander doormaakt als dat zo is en dat je bezig bent met aan je zelf te werken.
en dat je hoopt dat ooit nog eens aan hem te kunnen laten zien.

en dan nog iets, ik schreef het al ..je bent zelf verantwoordelijk voor wat je doet...waarom bel je hem niet zelf als je contact wilt...want dat is wat je wilt ! JE BELT EEN UUR MET HEM...dus is er contact, er werden lieve woorden gezegd....vraag is of hij echt niet naar die verjaardag wilde bijvoorbeeld ............

hoop dat ik je wat op weg heb kunnen helpen in je zoektocht
probeer je emoties eens onder woorden te brengen, net als je nu gedaan hebt...ik wilde hem contacten omdat...ik het het niet gedaan want....
ik wil hem terug want....ik verwijt hem........dat moet ik niet doen want.....
etc

nou ja heel veel sterkte !
groetjes
bjm

afbeelding van Havana

....

bjm schreef:

hoi carrie

heb je blog gelezen, mij vallen een aantal dingen op, je wilt graag helderheid in je emoties en gedachten

als advies zou ik je graag wat willen meegeven :
stop met leven in het verleden als je naar de toekomst wilt !
jij hebt ergere fouten gemaakt en die heb ik altijd vergeven..HEB JIJ DIT ECHT GEDAAN ?

stop met verwijten maken, maar realiseer je dat boosheid en verdriet in jezelf liggen en niet de schuld zijn van een ander, realiseer je dat als je je verdrietig voelt dat jij dat zelf laat gebeuren, dat jij zelf in kunt grijpen en grijp je zelf niet in, bepaal je zelf je eigen grens niet dan dien je dat bij je zelf te zoeken! en ja jij moet consequent zijn op het pad dat je volgt ! en jij bepaalt of je verder wilt met de ander of niet !
wees positief en je zult positieve mensen tegen komen ! en positieve mensen hebben meer kansen !
maak complimenten naar anderen en je zult deze terug ontvangen
geef aandacht en jij krijgt het ook zelfs van mensen van wie je het niet had verwacht
benoem je behoeftes en vraag om specifieke acties
gebruik geen vage taal, praat niet in raadsels, wees duidelijk
gebruik positieve taal
voorkom actie en reactie, voorkom verdediging na een verwijt
benoem de emotie die je bij een ander waarneemt
en vraag of dat klopt wat je waarneemt !
voorkom stelligheden, deze komen nl vaak over als verwijt
dus beter niet : "je zult nooit iemand vinden die zoveel van je houdt" ...de ander denkt MISSCHIEN WEL ..het toppunt van houden van is loslaten...jij trekt zo hard aan mij dat ik weg wil...jij claimt mij en laat mij met rust !
DUS JA HET IS BETER :ik moet hem tijd geven
OF HET DAN GOED KOMT DAT WEET IK NIET, DAT HANGT ERVAN AF

begin niet met jij, maar praat over ik voel

je schrijft ;
Ik kan hem geen enkele seconde uit mijn gedachten krijgen, dat is te begrijpen, je wilt hem terug, maar hoe wil je dat voor elkaar krijgen ?

he schrijft : ik check mijn whatsapp 291x per dag, ik word compleet gestoord van mezelf. ik denk dat het beter is whatsapp uit te zetten als dat je helpt tot rust te komen, net als facebook. het is echt waar, mij heeft het veel geholpen dat allemaal niet meer te doen. je bent even niet in control. stuur ook geen mail, maar wacht rustig af op de contacten die hij met je opneemt ! en ja hij heeft al vaker met je gebeld om te vragen hoe het met je ging toch ?

Ik heb geen contact opgenomen, je past de no contact rule toe. ergens op deze site staat een stuk van 3 uiltjes over no contact en waarom eea wel of niet kan werken, er is ook in stuk geschreven in juni 2012 meen ik van lady2012 over no contact..lees het maar eens ! als je er vragen over hebt mag je als je wilt mij wel een pb zenden.

je schrijft verder : behalve een e-mail waarin ik een mededeling doe ...
hoe zou je willen dat hij op deze mededeling reageert ? jij doet een mededeling...wil je deze zin even teruglezen ...heb je er hetzelfde gevoel bij als ik ? dit komt bij mij erg hard over, alsof jij zijn leven wil bepalen...jij bepaalt dat hij terug moet komen, jij wilt dat...maar hij wil even rust...en je respecteert dat niet heb ik de indruk, ik denk dat des te harder jij aan hem trekt des te harder hij wegrent !

zoals ik het lees ben jij allemaal eisen aan het stellen aan hem
' Dit had nooit mogen gebeuren '
' hij moet bij me blijven '
' ik wil nu een antwoord van hem '
'Je moet nu voor mij kiezen als je dat niet kan dan bekijk je het maar lekker'

Door dergelijke irrationele gedachten gaat iemand een hekel krijgen aan degene die hem heeft verlaten en liefde slaat al gauw om in haat. De emotie woede zit dan als het ware verpakt in deze gedachten en kan niet meer vrij stromen.

je schrijft verder :
je meldt hem : dat ik vanavond op de verjaardag ben van een gemeenschappelijke vriendin en dat het me niet handig lijkt elkaar daar tegen te komen. Hij stuurde dat hij sowiezo niet van plan was om daarheen te gaan.

kijk weer eens wat je schrijft.....jij vindt het niet handig elkaar daar tegen te komen en je meldt tevens dat jij er wel bent...dus welke reactie wil je nog dat hij geeft ? welke reactie kan hij nog geven ?
jij gaat heen en je wilt hem daar niet tegen komen..dus zegt hij rekening houdend met jouw wens dat hij niet komt..mogelijk is hij zelfs een beetje boos en voegt daar aan toe ....soweizo niet van plan

maar wat wil je nu echt ? je wilt hem toch zien ...waarom schrijf je dan niet een andere mail...?
[b]raad niet waar de ander mee zit, vul het niet voor de ander in, maar vraag de ander waar deze mee zit

leef met empathie en begrip en je zult hetzelfde terug ontvangen
des te duidelijker je vraagt, des te groter de kans dat je krijgt wat je verwacht !l
pak de kansen die je krijgt en geniet van het leven ! (en dat is iets anders als weer eenzelfde soort relatie aangaan die je had, leer van het verleden, wordt sterker en leer anders communiceren als je dat nog niet kunt !
[/b]

binnenkort is die en die jarig. jij wilde mij even niet zien en horen. nu loop ik even tegen een probleem aan waar ik toch graag even met je over wil overleggen. ik zou graag naar die verjaardag gaan. maar ik denk dat jij daar ook graag heen wilt. ik zelf zou het heel leuk vinden je daar tegen te komen. ik wil echter ook jou wens om geen contact te hebben respecteren. zou je mij willen laten weten of jij ook naar die verjaardag gaat en of jij mij daar op dit moment wel of niet wil tegen komen. ik hoop dat je jouw echte gevoel met mij wilt delen wat dat betreft want ik zou het vervelend vinden als je door mij niet zou gaan of je jezelf niet prettig zou voelen door mijn aanwezigheid
zou je mij wat willen laten weten ?

Wat denk je als je deze tekst leest ? wat dacht je toen je de andere tekst schreef en als jij die nu nog eens een keer leest ? voel je het verschil ?

en dan nog dit ;
Heeft hij geen pijn? Dat dit allemaal zo makkelijk lijkt te gaan voor hem.
neem van mij aan dat dit heel veel pijn doet voor hem ! dat dit heel erg lastig is voor hem ! hij vraagt hoe het met je gaat , hij probeert mi begripvol voor je te zijn..

jij weet niet wat je er mee moet heb je geschreven..
maar hij vraagt mi gewoon belangstellend hoe het is....
tegelijkertijd wil hij je nog steeds in je leven dat wil niet zeggen dat hij een relatie met je wil op intiem vlak

als het meer is, kun je hem dat vragen, benoem wat je denkt en voelt, dat je het lastig vind, dat je even niet weet waar je aan toe bent, dat je probeert alles een plaats te geven, dat je hem graag terug wilt, maar tegelijk zijn wens wil respecteren dat je hem even met rust moet laten, dat je dat moeilijk vind en daarom vraagt of hij gedurende 2 weken even niet wil bellen, maar dat jullie daarna een afspraak maken om gezellig wat dingen te gaan doen met zijn 2 en.
als je van mening bent dat je fouten hebt gemaakt, benoem dat dan ook, zonder dat het smeken wordt. zeg ook dat je begrijpt wat de ander doormaakt als dat zo is en dat je bezig bent met aan je zelf te werken.
en dat je hoopt dat ooit nog eens aan hem te kunnen laten zien.

en dan nog iets, ik schreef het al ..je bent zelf verantwoordelijk voor wat je doet...waarom bel je hem niet zelf als je contact wilt...want dat is wat je wilt ! JE BELT EEN UUR MET HEM...dus is er contact, er werden lieve woorden gezegd....vraag is of hij echt niet naar die verjaardag wilde bijvoorbeeld ............

hoop dat ik je wat op weg heb kunnen helpen in je zoektocht
probeer je emoties eens onder woorden te brengen, net als je nu gedaan hebt...ik wilde hem contacten omdat...ik het het niet gedaan want....
ik wil hem terug want....ik verwijt hem........dat moet ik niet doen want.....
etc

nou ja heel veel sterkte !
groetjes
bjm

@Bjm

Duidelijk "to the point !"....

afbeelding van Geen geluk

@bjm

Wat ben jij goed zeg.. Waarom
Was ik hier niet eerder.. Ik had met jou inzicht veel schaden kunnen beperken.. Vooral je stuk over verwijten.. Nee heel duidelijk

Bedankt

afbeelding van Carrie07

@bjm

Hi lieve BJM,

Dankjewel voor je duidelijke en heldere reactie.

Mijn vriend is in het verleden vreemd gegaan, ik heb hem dat vergeven ja, zeker. Dat wil niet zeggen dat ik daardoor niet onzeker ben geworden in onze relatie. Tuurlijk ben ik af en toe bang dat het nog een keer gebeurt. Het is al heel erg lang geleden en er zijn weken dat ik er niet aan denk, maar op sommige momenten dan speelt het gewoon op. Vergeven heb ik het wel.

Ik weet ook dat ik boos op mezelf ben, dat realiseer ik me maar al te goed. Maar al deze emoties hebben op het moment ook geen goed effect op mijn lichaam. Waardoor ik twee dagen geleden ben gevallen en niet meer kon opstaan, lastig als er niemand in de buurt is. Ik neem hem dan onbewust kwalijk dat hij er niet voor mij is. Ik zit (nog) niet in een rolstoel en heb ook geen aangepast huis, maar soms verlies ik kracht, en dat gebeurt vaker als ik moe ben, zoals nu. Dat ik moe ben heeft ook weer een negatief effect op mijn gemoedsrust, en dus ben ik weer onrustiger.

Ik heb niet het gevoel dat ik aan hem trek, ik trek in mijn hoofd aan hem. Maar aan de andere kant laat ik hem helemaal los en contact ik hem pas op het moment dat hij mij contact. Ik heb zelfs aan de telefoon gezegd: " Als jij meer tijd nodig hebt dan geef ik dat. Maar ik vraag aan je om mij niet aan een lijntje te houden, dus als je het eigenlijk wel weet, mij niet te sparen omdat je bang bent om mij te kwetsen. Ik hoop ook dat je mijn ziekte los kan zien van mij, niet bij me blijft omdat het zielig voor me is of omdat je bang bent dat mijn wereld dan helemaal in stort". Hij zei het lief te vinden dat hij meer tijd krijgt, en dat hij mij absoluut niet aan een lijntje houdt. Hij gaf wel aan dat het soms moeilijk is om mijn ziekte los van mij te zien. Hij vind het in principe niet erg dat ik ziek ben, maar wel dat ik daardoor ook mentaal veranderd ben. Hij hield van mijn persoonlijkheid zoals die was voordat ik ziek was.

Over de mededeling heb je gelijk, daarin zit ik helemaal fout. Het ging erom dat ik niet " te veel" contact wilde zoeken, en zo een kort berichtje leek me lekker afstandelijk, alsof ik hem niet claimde. Terwijl ik het GEVOEL heb dat ik dat wel doe als ik lief en meedenkend ben. Grootste onzin in de wereld, maar het is puur een gevoel. Ik voel met op een bepaalde manier " sterk" als ik dat doe.

Ik geef hem absoluut toe dat ik fouten heb gemaakt, de hele tijd. Maar het is niet zo dat ik hem NIETS meer gegeven heb, ik ben niet altijd een onuitstaanbare trut geweest. Ik wilde gewoon meer controle over onze relatie en dat was achteraf helemaal fout. En nu ben ik hem kwijt. Dat weet ik. Dat is dom.

Ik wil hem spreken omdat ik hem mis, en omdat IK snak naar bevestiging. Bevestiging dat hij net zoveel van mij houdt als ik van hem. Dat hij keihard aan zn gevoel aan het werken is. Aan de andere kant weet ik dat ik wordt teleurgesteld als ik hem bel,... want zover is hij nog niet... en dat verwijt ik hem; Omdat ik geloof dat je nooit echt met iemand kan breken als je intens veel van iemand houdt. Zelfs toen hij vreemd ging kon ik dat namelijk niet. De liefde was sterker dan al het andere....

afbeelding van bjm

@carrie 07

re :
Mijn vriend is in het verleden vreemd gegaan, dat is heel zwaar om mee te maken..weet je ook waarom hij dat gedaan heeft , wat hij er mee heeft gedaan ? , wat jullie aangepast hebben in jullie relatie ? wat heeft gemaakt dat hij toch voor jou heeft gekozen ?

lieve carrie er is echt een verschil tussen loslaten , vergeven en vergeten...uit je reactie lees ik dat je hem wilt vergeven..maar heb je het echt gedaan ?
ik heb hem dat vergeven ja, zeker. Dat wil niet zeggen dat ik daardoor niet onzeker ben geworden in onze relatie. Tuurlijk ben ik af en toe bang dat het nog een keer gebeurt. Dat onzekere is niet zo leuk, die angst ook niet, maar je reactie maakt voor mij dat ik toch denk dat je nog een stukje in het verleden leeft. waardoor je hem misschien toch niet helemaal vertrouwd.waardoor je hem toch wat meer wil controleren, waardoor je bevestiging van hem zoekt...vandaar ook steeds dat in control willen zijn, de whats app controle en telefoon in de gaten willen houden ....zou dat kunnen ?

Het is al heel erg lang geleden en er zijn weken dat ik er niet aan denk, maar op sommige momenten dan speelt het gewoon op. Vergeven heb ik het wel. je wilt vergeven...toch schrijf je het hier, het maakt jou tot wat je bent, je hebt het meegemaakt....ik denk dat het goed is hier eens goed naar te laten kijken door een professional, heb je dat al eens gedaan ? zou het kunnen zijn dat je heel ver bent gegaan in jouw ogen om hem terug te krijgen, dat je vind dat wat hij gedaan heeft niet kan, dat je daarom nu misschien wel meer eisen stelt aan hem dan hij waar kan / wil maken / dat hij dat misschien ook wel als claimerig ervaart

immers je schrijft : Ik wilde gewoon meer controle over onze relatie, vandaar mijn link naar het claimen..de achtergrond ervan weet ik niet, die ken alleen jijzelf..ik kan alleen maar invullen wat er vaak aan voorafgaat...wil jij er eens goed over nadenken of dit misschien een oorzaak zou kunnen zijn van het controle willen hebben..of ben je altijd al heel onzeker geweest, waardoor je juist alles onder controle wilt hebben om grip op de situatie te willen houden bijvoorbeeld ?

heb hier op de site een tijdje geleden een blog geschreven over boosheid, misschien dat je het eens wilt lezen ? ik denk dat het je kan helpen ! heb ook een blog geschreven over een bemiddeling tussen mijn zwager en mijn schoonzusje, 2 betonblokken...mijn schoonzusje heeft dezelfde ziekte als jij. heel vervelend en keihard om mee te maken ! ook zij reageerde alles af op mijn zwager...zij liep weg...zij was boos, gaf mijn zwager de schuld van haar eigen onmacht, van haar ziekte, van het niet kunnen halen van haar eigen doelen....alsof hij er wat aan kon doen !
re ;
Ik weet ook dat ik boos op mezelf ben, dat is goed te weten, geef er aan toe , scheld, huil, schreeuw..., maar reageer het niet af op je vriend of op anderen die kunnen er niets aan doen !

Maar al deze emoties hebben op het moment ook geen goed effect op mijn lichaam. Waardoor ik twee dagen geleden ben gevallen en niet meer kon opstaan, lastig als er niemand in de buurt is. Ik neem hem dan onbewust kwalijk dat hij er niet voor mij is. precies ! jij neemt het hem kwalijk, je vindt hem een egoist dat hij niet voor je kiest misschien wel ? maar in werkelijkheid heeft hij aangeven op de huidige manier niet meer met jou verder te willen gaan, hij geeft om je, maar niet genoeg om nog een passievolle intieme relatie met je te hebben....hij wil je niet kwetsen dus is hij gegaan, hij zag mogelijk geen oplossing meer, de communicatie tussen jullie was slechter geworden, de verwijten die vielen...jouw moeheid die er ook voor zorgdraagt dat je sneller geirriteerd raakt....
totaal te begrijpen maar o zo moeilijk om mee samen te leven !

hoeveel complimenten geef je hem op een dag ?
hoe vaak zeg je dat je van hem houdt ?
hoe vaak laat je hem weten dat je om hem geeft ?
weet je ook wat hem drijft ? waarom dat hij dingen doet ? weet je ook dat een man gelukkig wordt als hij mag geven ? als hij waardering terug ontvangt ? weet je welke behoeftes hij heeft ? welke niet worden vervuld door jou de laatste tijd ?

welke behoeften heb je zelf, hoe kunnen die worden vervuld, wat is er nodig om jou gelukkig te maken ? weet dat geluk diep van binnen zit in je zelf !

Ik zit (nog) niet in een rolstoel en heb ook geen aangepast huis, maar soms verlies ik kracht, en dat gebeurt vaker als ik moe ben, zoals nu. Dat ik moe ben heeft ook weer een negatief effect op mijn gemoedsrust, en dus ben ik weer onrustiger. dat snap ik, laat je geen slachtoffer worden van je eigen ziekte ! probeer een cursus te doen om je stress naar beneden te werken ! het schijnt zo te zijn dat je moet proberen om rustiger na te denken, op een briefje te schrijven waar je mee zit voor je het gaat bespreken , en als je toch heel boos wordt...doe dan het volgende ...haal diep adem, sluit je mond, doe je ogen dicht en knipper 10 keer...blaas dan uit....vertel vervolgens aan je gesprekspartner...sorry voel mij erg boos worden, ik moet daar even wat aan gaan doen...ben zo terug..jij kunt er niets aan doen...en ga echt weg....kom terug als je rustig bent en zeg dan...ik werd ineens erg boos, ik voelde mij machteloos, wist even niet meer wat te doen, ik heb het nu heel erg moeilijk, ik moet daar wat aan doen, ik wil je geen verwijten maken, dat is niet terecht als het aan mij zelf ligt, hoe ervaar jij dit ? wil je mij hiermee helpen ? ik zou graag willen dat je je niet teleurgesteld voelt als ik even wegloop om mijn boosheid te laten gaan, dat je geduld met mij hebt en dat wij daarna weer verder kunnen met ons gesprek zodat ik niet in de boosheid blijf hangen en jij geen rot gevoel hoeft te hebben

Ik heb niet het gevoel dat ik aan hem trek, dit is in strijd met wat je eerder zei over waar je spijt van had toch, dat claimen ? hoe denk je dat je vriend hier tegen aan kijkt ? eerlijk ?

ik trek in mijn hoofd aan hem. Maar aan de andere kant laat ik hem helemaal los en contact ik hem pas op het moment dat hij mij contact. Ik heb zelfs aan de telefoon gezegd: " Als jij meer tijd nodig hebt dan geef ik dat. dat is heel aardig van je dat je dat hebt gezegd...maar lees het nu nog eens een keer en probeer dan na te gaan hoe de ander dat op kan pakken ? jij geeft dat ...ik denk dat het beter is dat hij dat zelf bepaalt hoeveel tijd hij nodig heeft..ik denk ook dat het beter is even niet meer te praten over relatie, over toekomst samen, maar dat je zijn wens gaat respecteren, zijn behoefte gaat invullen...rust geven, zodat hij kan nadenken en uitleggen waarom je dat doet ?

en hoe moet ik dit lezen ? wat heb je er mee bedoeld ? en heb je dat ook gezegd / je wilt hem vertellen ; ik hou van je, ik wil je terug, je vult het ook voor hem in....

Maar ik vraag aan je om mij niet aan een lijntje te houden, dus als je het eigenlijk wel weet, mij niet te sparen omdat je bang bent om mij te kwetsen. Ik hoop ook dat je mijn ziekte los kan zien van mij, niet bij me blijft omdat het zielig voor me is of omdat je bang bent dat mijn wereld dan helemaal in stort".

hij pakt het gelukkig goed op en zegt
Hij hield van mijn persoonlijkheid zoals die was voordat ik ziek was.

ja en wat ga jij doen lieve carrie o7 om hem duidelijk te maken dat je er wat aan gaat doen om weer terug jezelf te worden ? wat deed je voorheen voordat je ziek was ? hoe zat je mentaal in elkaar ? ik durf te wedden dat je heel erg positief was, dat je spontaan was, leuke gesprekken met hem kon voeren en dat je door je ziekte wat depressief bent geworden, wat onzekerder, wat bozer ook, kortom wat negatiever ?

wie bepaalt wat er gaat gebeuren dan ? hij zegt : hij houdt van je zo als je was ! hij wil je terug in zijn leven ! maar doe er dan wat voor ! hij vertrouwt je niet meer ! hij gelooft niet meer dat je dezelfde kunt worden ! en wat doe jij ? ja sorry nu ben ik misschien even hard en niet meer meelevend..maar wil echt dat je dit nu gaat zien...jij wilt hem terug maar je stoot hem steeds verder van je af ! door de manier hoe jij met hem communiceert ! alsjeblieft alsjeblieft lieve carrie 07...leer je verwijten beheersen , leer hem zijn eigen keuzes te laten maken, lees mijn vorige reactie nog eens en ga er wat aan doen ! en heb je hulp er bij nodig, schroom niet !

ik ben niet altijd een onuitstaanbare trut geweest. dat zeg ik niet, ik zeg niet dat je dom bent, dat moet je zelf ook niet zeggen, je zit met jezelf in de knoop ! het is niet gezegd dat je hem kwijt bent dat bepaal jij zelf ! jij bent aan zet ! je was niet zo, dat weet hij ook, hij wil je oude ik terug, geef hem dat dan ! luister naar wat hij zegt !

Ik wil hem spreken omdat ik hem mis, en omdat IK snak naar bevestiging. Bevestiging dat hij net zoveel van mij houdt als ik van hem. Dat hij keihard aan zn gevoel aan het werken is. Aan de andere kant weet ik dat ik wordt teleurgesteld als ik hem bel,... want zover is hij nog niet... en dat verwijt ik hem; Omdat ik geloof dat je nooit echt met iemand kan breken als je intens veel van iemand houdt. Zelfs toen hij vreemd ging kon ik dat namelijk niet. De liefde was sterker dan al het andere....je claimt hiermee lieve carrie, doe dat nu niet ! laat dat relatie hebben nu even los, dat samen zijn ook, doe tegen hem zoals je deed toen je hem net leerde kennen , verover hem, door te zijn wie je was ! wat deed je toen anders ? goed over nadenken hoor !

hoop dat je er wat aan hebt
groetjes en veel sterkte, kracht en wijsheid gewenst !
bjm