?

afbeelding van ELABA

He,

Kan er mij soms iemand vertellen waarom bepaalde personen, mezelf incluis, blijven hangen bij iets wat eigenlijk superduidelijk is? 't Is over er is teveel gebeurd, vrienden blijven lukt niet (geprobeerd), dus vergeten die boel en doorgaan!

Waarom toch nog iedere dag minstens voor een aantal uren zitten piekeren, niet tevreden zijn met de stand van zaken. Ikzelf word er moedeloos van, periodes waarin je probeert alles terug op de rails te krijgen gevolgd door een periode waarin je alles weer laat vallen en gewoon de dag doorlummelt, en opnieuw een periode waarin...

Pfff,

afbeelding van JT

@ Elaba

Herkenbaar. Nog veel te vers voor mij misschien, maar ken mezelf en dit is er waarschijnlijk wel eentje die lang kan gaan duren...
Waarom vraag je? Ieder mens is (gelukkig) anders, emotioneel, gevoelsmatig en ook nog eens afhankelijk van de situatie en zoveel andere factoren.
Stel je houdt van chocolade-ijs. Op die hele warme zomerse dag is het een verademing als je het ijsje eindelijk ophebt en geniet je er uren later nog van "Zo dat was me het ijsje wel". Datzelfde chocolade-ijsje wat je na een zware winterse maaltijd als toetje neemt, terwijl je er van uit je broek scheurt heeft je ook gesmaakt, maar drie dagen later heb je nog buikpijn. Houdt je dan niet meer van chocolade-ijs? Tuurlijk wel! Alleen op het ene moment is het misschien wel de beste ervaring van je dag, de volgende keer stort je wereld ervan in.
Puntje bij paaltje: Liefde is als chocolade-ijsjes; Je wordt er heel gelukkig van, maar het kan behoorlijke buikpijn geven!

afbeelding van angel-devil

wat een goeie vergelijking!

Ik kan me helemaal in je antwoord vinden!

afbeelding van spijt

@ELABA

Moeizaam,alles moeizaam.Je pept jezelf op en wil er voor gaan,je voelt je krachtig zelfs!!
Verrassing,nee joh je gaat niet blij zijn.Je gaat denken,malen en terug naar toen.Opnieuw de gevoelens beleven,al de fijne.Daar zit de adder..Als het fijn was was het nog zo.Het is niet gebeurt omdat het super was.Het was uitgedoofd,zeker voor haar.Pijnlijk maar zo is het.Wij houden het vast,we vertikken het om te denken dat wij het niet meer zijn.
Het terug denken brengt de pijn weer mee,het gat van binnen sluit daarom niet.Verwerken heet dat,duurt lang omdat het in iedere vezel nog hangt.Nog steeds en de dag komt dat je vlinders gaat voelen als je die ene aankijkt.Nu nog even geduld,de tijd is er nog niet rijp voor.Eerst verwerken..

xx

afbeelding van ChristaW

Hoi Elaba

Ik wou dat ik het je kon vertellen. Soms denk ik dat je lijf en hoofd automatisch reageren op een verlangen naar iets waarvan je weet dat je het niet meer hebt of niet meer kan krijgen. Herkenbaar is het in ieder geval wel. Soms lijkt het alsof er voor elk sterk moment een moment met een enorm verlangen en verdriet voor terug komt.

Als ik de verhalen zo lees kan ik alleen maar aannemen dat dit geleidelijk minder zal worden. Gun je zelf denk ik de momenten dat je het er even moeilijk mee hebt. Neem de tijd ervoor maar beslis ook heel duidelijk wanneer het 'klaar' is. Wellicht zorgt dit uiteindelijk voor een intensere maar kortere momenten van verdriet.

Heel veel sterkte!

afbeelding van mark84

@elaba

Wij zijn verslaafd geraakt aan de andere persoon en nu moeten we er mee stoppen en dat gaat moeilijk..