Nog 1 confrontatie

afbeelding van Rick

Heel lang heb ik niks meer in me dagboek geschreven. Met een paar van jullie heb ik nog wel eens contact, maar hierbij weer eens een klein berichtje van mij.

Het is inmiddels zo'n 3 maanden geleden dat mijn ex en ik elkaar hebben gezien en gesproken. Het gaat ook veel en veel beter met me. Het is nu wachten op nog 1 confrontatie. Vorig jaar oktober boekte ik met 7 vrienden een reis naar Florida. In februari hoorde mij ex dat zij ook naar Florida moest voor haar werk/studie. In die tijd hadden we nog contact, vandaar dat ik weet dat we in hetzelfde vliegtuig zitten. Een heel verkeerd lot uit de loterij.

Heel lang heb ik naar deze vakantie uitgekeken, nog steeds trouwens, echter komt de laatste dagen toch ook het gevoel boven dat ik haar weer ga zien. Ik heb geen idee wat dit met me gaat doen. Ik hoop in ieder geval dat ik niet aangeslagen zal zijn na de vlucht, en een paar dagen van slag zal zijn. Het zal in ieder geval een test voor me zijn, hoever ik nu in werkelijkheid ben. Soms denk ik dat ik het aankan, maar er zijn ook nog twijfels. Ik hoop dat het me allemaal niks doet, en dat ik de hele reis alleen maar aan Mickey Mouse en Donald Duck kan denken.

Het niet meer hebben van contact, heeft mij achteraf heel goed gedaan. Het is voor mij de eerste stap naar herstel geweest. Natuurlijk voel je je de eerste dagen/weken hier niet lekker door, maar zelf heb ik ervaren dat dit echt het beste is.

Een ieder wens ik hierbij gelijk veel sterkte en wijsheid bij het verwerken van zijn of haar verdriet.

Groet,
Rick

afbeelding van Myrthe

Grappig om te horen dat geen

Grappig om te horen dat geen contact met je ex je goed heeft gedaan. Dat is dus ook precies waar ik mee zit. Ik wil hem bellen, mailen, met hem msnen maar het MAG niet van mezelf. Als hij mij mist, moet hij maar wat van zich laten horen, maar iedere stille seconde verder, vreet het aan je. Het is bij mij pas 4 dagen over, dus het is nog behoorlijk vers. We willen uiteindelijk wel een goed contact houden, we zijn absoluut niet hatelijk uit elkaar gegaan, hij wil gewoon wat anders met zijn leven. Maar het liefst hou ik nu al een goed contact met hem. Ik weet dat dat onmogelijk is, ik zal eerst los van hem moeten komen en hem als vriend moeten gaan zien, en niet als MIJN vriend. Misschien is dat ook wel onmogelijk.
Wat betreft jouw vliegtuigmeeting, focus je zoveel mogelijk op je vrienden, ga films kijken, neem een boek mee, maar zorg dat je niet telkens met haar bezig bent of naar haar kijkt. Stel je neutraal op. En bedenkt vantevoren of je met haar wilt praten en hoe je wilt dat het gesprek verloopt, want dat ligt ook deels in jouw handen.
Succes!

afbeelding van MM

Het is goed om te horen dat g

Het is goed om te horen dat geen contact het beste is...ik vind het zelf heel erg moeilijk om niet te bellen/mailen maar het haalt alleen de wonden weer open..verstandelijk weet ik wat ik moet doen, maar het gevoel he...een maand geleden kwam ik haar tegen en dat deed pijn, ze was ook heel kortaf...Als ik jou was zou ik me een beetje voorbereiden en inderdaad proberen je zoveel mogelijk met andere dingen bezig te houden als je in het vliegtuig zit. Het zijn jouw gedachten die bepalen of je er wel of niet emotioneel op reageert.

Succes ermee!

afbeelding van kaatje1981

verbreken van contact

Hoi Rick

het probleem dat ik heb is dat mijn ex en ik, ben nog niet gewend aan het woordje ex, gezamelijke vrienden hebben. Hij is niet van plan om die op te geven en ik ook niet. We wonen ook in hetzelfde dorp. Ik zal hem dus nog vaak tegenkomen. De reden waarom ik mijn vrienden niet op wil geven gaat veel dieper want ik heb eigenlijk nooit vrienden gehad. Ik heb voor alles wat ik bereikt heb heel heel heel hard moeten knokken. Ook voor michael maar die strijd heb ik verloren. Nu zie ik wel in dat het geen gezonde relatie van zijn kant was maar toch het doet verdomd veel pijn. Wat myrthe zei klopt denk ik wel probeer jezelf met andere dingen bezig te houden. Ik zeg dat nu wel maar ik kan dat zelf nu absoluut niet. Het scheelt denk ik ook wel dat het voor jou al 3 maanden geleden is dat je haar gezien hebt maar ik herken de angst voor je reactie. Die heb ik ook zoals je in mijn dagboeken kunt lezen.
Sterkte en veel plezier toch nog met mickey en donald.
groetjes Kaatje