Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
Nog steeds de twijfels
Tot nu toe ben ik eigenlijk vrijwel alleen verhalen tegengekomen van mensen die het niet zelf uit hadden gemaakt. Ook wel logisch, voor de 'achterblijver' is het toch het zwaarst neem ik aan. Zij waren bang dat ze niets meer zouden betekenen voor hun 'ex' (vreselijk woord). Ik kan uit ervaring stellen dat dit absoluut niet zo hoeft te zijn.
Nu ben ik dan ook degene die het uit heeft gemaakt. Na bijna 1 1/2 jaar sloegen de twijfels bij mij hard toe. En daarvoor eigenlijk ook wel, maar nooit zo erg als toen. Waar ze precies vandaan kwamen, weet ik niet, en ik wist niet goed hoe ik er mee om moest gaan, hij was mijn eerste echte vriend. Ik heb er over gesproken met hem en we besloten 'ons' nog een kans te geven, we wilden allebei niet dat het zou eindigen. Echt, ik wilde zo graag dat het nog goed zou komen. Net als iedereen wilde ik dat het voor altijd geweldig zou blijven, maar dat gebeurde niet. En ik vond het verschrikkelijk, maar heb het een maand later toch uitgemaakt.
Nog steeds heb ik het soms erg moeilijk mee, het is ook nog geen 2 weken geleden. Ik heb zelfs nog twijfels of het wel de juiste keuze is geweest. Ik denk dat ik het gevoel dat ik hem zo mis verwar met warme gevoelens die ik nog voor hem zou hebben, die een laatste poging nog mogelijk zouden maken. Ik heb hem nog gesproken en gezien, en op een gegeven moment kwam het er zelfs op neer dat hij tegen mij moest gaan zeggen dat het zo beter is, terwijl hij nog helemaal voor ons wilde gaan. Ik wilde hem dat helemaal niet aandoen, maar ik miste hem zo ontzettend...
Ik weet dat het even weer geweldig zijn als we nu samen zouden zijn, maar die twijfels komen terug. Het heeft geen nut, denk ik... Over een paar maanden zou het weer slechter gaan. Maar ik weet het niet zeker en ik raak in hem zo'n lief iemand kwijt... Het is zo'n raar gevoel dat je iemand, die je zo vaak zag en sprak en die in feite ook gewoon een goede vriend was, nu beter niet kan zien. Ik moet eerst zelf het een plekje geven en ik wil hem mezelf ook niet opdringen. Het blijft zooo moeilijk. Er is zeker nog liefde en houden van tussen ons, maar van mij niet genoeg, ben ik bang...
Dus, ook voor de persoon die het uitmaakt is het klote...
Heel veel sterkte allemaal...
x
- Tori's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hey Tori, Ook ik heb het h
Hey Tori,
Ook ik heb het helaas uit moeten maken omdat het echt niet meer ging, ik ging er letterlijk kapot aan zoals het bij ons ging de laatste twee maanden. Ik heb geprobeert te praten en de bal bij haar gelegd en aangegeven dat ik het zo niet volhield, maar ze deed er helemaal niks mee. Ik heb het toen uiteindelijk uit gemaakt, maar daar was mijn verdriet en pijn niet minder om.
ik denk het maakt niet veel uit wie het uitmaakt, het is uit, je relatie is over, je raakt iemand kwijt waar je van houd! Het zou mss anders zijn als je het uit zou maken omdat je niet meer van je vriend of vriendin houd, maar dat was ook bij mij niet het geval, het ging gewoon niet meer. En geloof me dat ik het er moeilijk mee heb gehad, dat kan ik je niet beschrijven, en nu vier maanden later heb ik het er nog moeilijk mee.
H?ɬ©?ɬ©?ɬ©l v?ɬ©?ɬ©?ɬ©l sterkte
Liefs Buck
Hello Buck, Bedankt voor j
Hello Buck,
Bedankt voor je reactie
Dat was het precies bij ons ook: het ging gewoon niet meer. Er was niet eens een duidelijke reden, als die er nou geweest zou zijn, zou het makkelijker zijn om te accepteren. Soms denk ik nu echter nog: wat als ik het nog ?ɬ©?ɬ©n keer probeer, zou het dan wel gaan? Ik weet dat hij me graag nog een kans zou geven, maar we weten ook allebei dat we het echt geprobeerd hebben die maand. Toch mis ik hem heel erg, je hebt gelijk, dat is logisch. Je raakt toch een deel van jezelf kwijt...
Be strong! Sterkte.
liefs Tori
Hoi Tori, Fijn dat je ff g
Hoi Tori,
Fijn dat je ff gereageerd hebt.
Het is idd zwaar kl#te als je niet eens echt de reden kunt bedenken achteraf waarom het eigenlijk niet ging zoals jullie wilde. Maar het is wel fijn als jullie zeggen dat jullie het beide geprobeert hebben, hou je dan ook vast aan die gedachte, daar zul je zeker troost in vinden!
Bij ons waren er zo meerdere redenen waarom het niet ging, maar ondanks dat ik een zeer bescheiden persoon ben mag ik zeggen dat zij die (of in iedergeval grotendeels) in de hand had. Nu naar 4 maanden mis ik haar ook nog steeds, maar dat wordt w?ɬ©l minder gelukkig.
Tuurlijk zou ik haar diep in mijn hartje nog terug willen en het opnieuw willen proberen, maar ook ik weet dat ik (wij) het geprobeert heb(ben) en dat het dan weer fout zou gaan. Ik wil die pijn en verdriet echt niet meer mee maken bij haar, hou je dat ook voor ogen, geef het gewoon de tijd hoe moeilijk het ook is.
Zorg eerst dat je zelf alles goed op orde hebt in je koppie voordat je die keuze weer maakt, zolang je echt verliefd bent zijn je gedachten niet eerlijk tegen je, en zie je mss de redenen wel over het hoofd?
Hou je goed en wederom veel sterkte.
Liefs Buck
hey
Hey,
Tsja...Ik heb er ook last van...Ze twijfelde bij mij al enige tijd...Maar we hadden wel heel vaak contact nog en had niet het gevoel dat het over was,nog steeds niet...Ze moet haarzelf terug vinden,van vriendinnen hoorde ik dat ze verder wilde,totdat ik met een vriendin over ons had gesproken..om er iets contructiefs mee te kunnen doen..Nu was ze in haar veiligheid aangetast zei ze en wist het niet meer met ons..Maar ondertussen spreekt ze wel af en vind het erg lastig als ik mijn eigen weg in sla..
Ik denk dat het goed is om afstand te nemen en wat je vaak ziet is de eindeloze discussies die gaan over verwachtingen naar elkaar..verder of niet..?Dat brengt zoveel lading in je relatie dat je mi je beter alles los kan laten..En gewoon contact beter kan zijn..Geen verwachtingen maar elkaar de ruimte geven om totjezelf te komen en een deurtje open te houden..Ik vind het vreemd als mensen het uitmaken en zich daarover na een lange tijd niet lekker voelen en het toch daarbij laten zitten...Dan verloochen je mi je eigen gevoelens..Want gevoel is de basis voor een relatie,als je vanelkaar houd, dan is er altijd een weg te bedenken om er sterker uit te komen..
grtz,
N
nu van de andere kant....
Wat fijn om het ook eens van de andere kant te kunnen lezen, van mensen die het uitgemaakt hebben omdat het niet meer ging, ook al wil je die persoon eigenlijk ook niet kwijt!! Je hebt tenslotte een deel van een leven met elkaar gedeeld. In mijn geval heeft mijn ex het uitgemaakt met mij omdat het echt niet meer ging. We zijn 5,5 jaar samen geweest en de laaste 6 maanden ging het niet meer lekker. Mijn ex gaf regelmatig aan dat er iets moest veranderen maar daar liep ik voor weg en zo kwam er meerdere dingen tussen in komen te staan. We konden er niet meer goed over praten en daardoor is het gevoel van mijn ex voor mij langzaam weggegaan omdat ik de laatste paar maanden niet meer mezelf was op wie hij toendertijd zo verliefd op werd.. Hij maakte het uit met mij met heel veel tranen, want mijn ex vond het zo verschrikkelijk dat het zo moest gaan maar dat hij geen uitweg meer zag bij mij.
Ik weet dat hij er ook erg veel verdriet van heeft gehad, hij had echt het gevoel dat hij gefaald heeft en mij niet gelukkig kon maken.
Voor mijn ex zijn gevoel was het te laat omdat hij dacht dat ik toch niet meer mezelf zou kunnen zijn maar voor mij niet...
Na drie maanden uit elkaar te zijn heeft hij een nieuwe relatie met wie hij nu zo'n 2 maanden mee omgaat...Dat doet echt pijn.
Nu is mijn vraag aan de uitmakers: Bestaat er een kans dat degene die het uitgemaakt heeft toch veel aan je denkt? Ook al heeft hij nu een nieuwe vriendin, zou hij nog regelmatig gevoelens hebben voor mij?
Ik bedoel: zou hij ooit wel eens denken: zou ik teruggaan? Of toch maar niet? Mijn ex heeft toen we net uit elkaar waren aangegeven dat hij het vertrouwen in onze relatie kwijt is geraakt en het daarom niet meer zou aandurven. Is er dan een kans dat ik iets kan doen om hem te laten merken dat ik een risico wil nemen om het eens opnieuw te bekijken en hem kan laten merken dat het vertrouwen kan terugkomen? Hoe zorg ik ervoor dat hij ervoor open staat om het eens anders te bekijken, hoe het misschien ook anders kan? En zo heb ik nog een heleboel vragen maar laat ik het daarbij houden voor voorlopig. Misschien kan een van jullie dit beantwoorden, misschien dat er ook meer lezers zijn zoals ik die ook met deze vragen zitten...
Alvast bedankt voor je antwoord,
Groetjes Pino
Tuurlijk..
Lieve Pino, tuurlijk denkt hij nog aan jouw!! Dat weet je toch ook wel diep in je hart!! Als je zo lang een relatie hebt gehad is die ander niet zomaar uit je gedachten,al zou je het willen!! En dan zo snel een andere relatie?? In mijn ogen omdat hij nog zoveel aan je denkt,de relatie mist, jouw mist en dat wil vergeten met en door die ander!! Ik denk dat als je voor jaren een relatie hebt gehad, je niet 1.2.3. oprecht open kunt staan voor eeen ander!! Er zijn ook mensen op deze side die ook een nieuwe relatie hebben inmiddels en toch de ander niet helemaal zijn vergeten en nog veel aan die ander denken.
Maar als je het nog wilt proberen met hem,maakt het je niet onzeker dat hij toch een ander heeft gehad? Ik zou mij denk ik steeds afvragen of hij nog aan die ander denkt, hoe hij het vond met haar in bed en alle gekke hersenspinsels meer!
Moeilijk h?ɬ© om te accepteren dat het over is. Snap je helemaal!!
Dat gedenk,gepieker en gemaal!
Als je denkt dat je deze hoop nog eens naar hem moet uitspreken,als je dat gevoel heel sterk hebt.... als je wilt en denkt dat hij van haar weer bij jouw moet komen,dat dan alles weer goed is en beter dan daarvoor.... dan moet je het echt proberen,al is het alleen dat je het dan zeker weet!! Toch!!??
Alle liefs en sterkte Lucifer,
Ja ik heb heel sterk het
Ja ik heb heel sterk het gevoel dat het weer goed kan komen tussen ons, maar op dit moment weet ik niet hoe ik hem kan bereiken...hij is nu met die ander en staat nu op dit moment helemaal niet open voor mij. Een vriend van mij ex zei dat hij nu met zijn hoofd op de roze wolk zit, dat hij daarom nu het gevoel heeft dat hij niet meer terug zou willen.
Om je andere vraag te beantwoorden: het klinkt heel raar maar ik zou het hem niet verwijten dat als hij ooit misschien bij me terug zou komen want misschien is dat meer een levenservaring en dat kan goed van pas komen, dan weet je nog meer wat je wilt en wat je leuk vind. Ik zou wel pas mijn ex terug willen als hij er 1000% achter zou staan om opnieuw met mij een leven te willen. maar zolang hij die ander heeft kan ik denk ik niets doen, ik zou ook niet weten hoe. Op dit moment laat ik hem zoveel mogelijk met rust...
Ik vind het wel een fijn idee dat hij nog aan mij zou denken en ik weet ook bijna zeker dat hij dat doet, hoe kan het eigenlijk ook anders, ik ga nog steeds om met onze gezamenlijke vrienden, we hebben samen een petekind en ik heb een heel goede band met mijn schoonouders...Maar soms denk ik wel of dat goed blijft gaan, al wil ik niets liever dan dat. in ieder geval geef ik onze vrienden niet op!! Die zijn mij veel te veel waard, al is het natuurlijk wel slikken dat ze binnenkort mijn ex zijn vriendin zien maar gelukkig hebben mijn vrienden me verzekerd dat ze me niet laten vallen...want daar was ik wel een beetje bang voor
Nou ik denk dat ik het beste kan doen om mijn ex met rust te laten, toch?
liefs PINO
Wat ik me afvraag is, als
Wat ik me afvraag is, als het niet ging in de relatie. Wat ging er dan niet? Waren er ruzies? hadden de uitmakers daardoor misschien twijfels? of twijfelde je niet aan de persoon op zich maar aan het hebben van een relatie? In ons geval vond ik dat alles meer dan prima ging, er waren geen irritaties of iets dergelijks. Alleen maar lol en goede gesprekken en leuke dingen doen. Ik snap dan ook niet waar die twijfel ineens vandaan komt.
Inderdaad doet het erg goed te weten dat ook de uitmaker met vervelende gevoelens zit. Dat maakt het al een stuk draaglijker maar aan de andere kant denk ik dan: waarom doe je het dan? Het was toch niet nodig?
Twijfels slaan meestal toe
Twijfels slaan meestal toe bij degene die niet weten wat ze willen...ze willen meer van het leven zien. Dat is tenminste mijn ervaring..Ook al kun je het nog zo fijn hebben samen, als de een niet echt gelukkig is met zich zelf of met de keuzes die je maakt, kunnen er twijfels ontstaan: wil ik dit wel, wil ik hierin vastroesten of wil ik meer van het leven zien voordat ik me settel enz. Ik denk zelfs dat het soms ook nodig is voordat de ander weet wat ie echt wil, maar ja dat ligt voor iedereen anders..
liefs Pino
ik ben er ook een die het
ik ben er ook een die het zelf heeft uitgemaakt...
en ik ben degene die huilend achter bleef.. terwijl hij nu al weer een hele tijd gelukkig is met een ander..
dat ik het uit heb gemaakt lag niet aan hem.. maar aan de relatie die we hadden.. verwachtingen die we hadden van elkaar waren verschillend..
ik ben een lastig/raar persoontje af en toe, met een behoorlijke gebruiksaanwijzing... heb t nodig regelmatig ff helemaal op me zelf te zijn, men moet niet teveel aan me trekken want dan ga ik op de loop.. enz..
hij was juist het tegenovergestelde.. heeft veel aandacht en bevestiging nodig.. hoe meer hij daar om vroeg, hoe harder ik weg liep.. terwijl ik diep van binnen hem die bevestiging en aandacht graag wilde geven..
achteraf zie ik zo goed wat er mis ging.. denk ik dat we met beter praten er uit hadden kunnen komen.. we hebben het er nog over gehad.. en hij zag toen ook in hoe het anders had gekund, anders zou kunnen.. maar het was al te laat..
maar wat ik tegen hem zei toen het net uit ging: "als we voor bestemd zijn.. dan komen we elkaar vanzelf weer tegen" dat zei hij me toen ook.. en ik geloof er wel in..
niet dat we voorbestemd zijn want dat weet niemand (denk ook niet dat t in mijn geval zo is).. maar wel dat als iets echt goed zit.. dat het vroeg of laat ook weer goed komt..
soms is het gewoon nodig een tijdje uit elkaar te gaan, om tot andere inzichten te komen..
sterkte ermee!
Happiness is the best revenge
Ik ben het met je eens
Ik ben het met je eens kitty78. Soms is het inderdaad nodig om elkaar even los te laten om wat inzichten en ervaringen op te doen. Maar een ding heb ik wel geleerd: het is NOOIT te laat!! Ook al geldt dat niet voor sommige mensen dat kan ik zeker wel begrijpen.
Begrijp me niet verkeerd, het verleden kun je niet terug krijgen maar je kunt het wel in de toekomst gebruiken om ervan te leren en misschien dat het zelfs dan beter dan ooit word!
Liefs Pino
klopt.. daar heb je gelijk
klopt.. daar heb je gelijk in.. wat er ook gebeurt, hoe jammer ook, het heeft altijd een reden en het geeft je de kans om ervan te leren..
what doesn't kill you makes you stronger
Happiness is the best revenge