Hallo allemaal,

Ik zal me even voorstellen en mijn verhaal uitleggen.
Ik ben een alleenstaande vader van 28 jaar, ik heb een prachtige dochter en ben nu anderhald jaar uit elkaar met haar moeder.

Het verhaal:

Na een relatie van 11 jaar waarvan 4 jaar getrouwd, kreeg ik 6 dagen na valentijnsdag te horen dat het niet meer werkte.
Om haar rust te geven ben ik uit mijn huis vertrokken en bij mijn broer gaan slapen.
Dat weekend zou zij zelf eeggaan naar een collega.
Ik heb haar laten weten hoeveel ik om haar geef en dat ik alles zou doen voor haar wat ze maar wilt.
Na een heel weekend niks gehoord te hebben kreeg ik op maandag te horen dat we gaan scheiden!
Ik had geen inspraak en relatie therapie was uit den boze.
Binnen een week was er besloten het werkt niet en we gaan scheiden.
Per slot van rekening kreeg ik op mijn werk te horen dat mijn contract niet verlengd werd.
dus in twee weken had ik geen huwelijk meer en geen werk en het huis was ik dus ook kwijt.
Mijn emoties waren weg mijn eetlust was weg mijn zin om te leven was weg.
in week 3 had ze een "etentje" van het werk.. dus ik kon in mijn eigen huis met mijn kleine meisje van 1 jaar toen.
Midden in de nacht komt mijn ex thuis haar in de war beschaamde blik in dr ogen... en ik voelde de bui al hangen.
Ik vraag nog je bent niet uiteten geweest he?
Eerst een leugen dat ze nog zijn wezen stappen. ... dus ik zeg nog ik ken je lang genoeg om te zien dat er wat aan de hand is.
Vervolgens word het dat ze iemand heeft ontmoet met het etentje.
dus ik wijs haar erop dat ik weet dat het een leugen is, en vervolgens komt eruit dat ze op een date is geweest met iemand in een radio studio en dat ze daar ook sex heeft gehad met hem.
In alle staten ben ik het huis ontvlucht want alles was zwart voor mijn ogen.. op mij weg naar buiten heb ik in blinde woede de gietijzeren brievenbus aan stukken geslagen met mijn vuist en heb mijn toen nog schoonzusje gebeld om hulp.
Die heeft mij opgehaald en mij opgevangen gelukkig.
Na heel wat therapie medicatie en rust begon ik eindelijk weer me oude ik te worden... maar nog steeds droomde ik ovet haar en nog steeds wilde ik niks liever dan bij haar zijn.
Ie jongen was ondertussen haar vriend en dat heb ik met veel moeite geaccepteerd.
Na wat maanden kwam er ineens uit dat hij al 20 jaar een relatie had en dat hij mijn ex dus net als zijn vriendin bedroog.
Ik heb hier erg veel.moeite mee gehad omdat ik niet kon begrikpen waarom ze zo irmand verkoos boven mij. Ik ben al die jaren trouw geweest en liefdevol.
Ze had alles verbroken en wilde niks meer met iemand van doen hebben. Maar twee weken later was nr 3 er alweer.. die vervolgens in de eerste 3 weken al 2 keer vreemd was gegaan.
Hier heeft ze het een ruime 4 maanden mee volgehouden zelfs kerst met hem gevierd en mijn kleine meisje.
Mijn kerst was eenzaam want ik zat werkelijk helemaal alleen.
Ook dat liep uiteindelijk stuk.
Trok ze weer naar mij toe.. kwam bij me op bezoek in mijn nu nieuwe huisje deed gezellig als voorheen en ik kreeg soms zelfs een knuffel.
Ik ben hier heel erg voorzichtig mee geweest omdat ik bang was mezelf weer zo te laten kwetsen.
Want nog steeds heb ik de dromen en kunnen bepaalde nr me in tranen laten uitbarsten. Ik miste haar nog steeds en het word niet minder.
Vervolgens als een donderslag bij heldere hemel meld ze dat ze weer samen is met eikel nr 1.
Ik heb zelf ondertussen behoorlijk wat dates gehad.. maar kwam erachter dat ook vrouwen tegenwoordig mensen gebruiken voor de sex... nu een meisje wat lief is en er moeite voor doet... maar nog steeds wil ik het liefst weer terug naar vroeger... ik ben toen namelijk niet voor niets op mjn knieën gegaan... ik wilde tot de dood ons scheid.
Mijn nu soort van vriendinnetje is erg lief en ze doet wel erg haar best. Maar ik merk toch dat mijn hart bog steeds van iemand anders is.
Ik moet het nog vertellen aan dr maar ik kan geen relatie beginnen als ik nog zo gek ben op iemand waar ik echt oud mee eilde worden... iemand die mijn kind heeft gedragen iemand die me alles kon toe vertrouwen en nog steeds.
Maar ook iemand die me heeft laten vallen en me heeft voorgelogen.
Iemand die vroeger niet zo was.
Waarom kan ik haar toch niet loslaten?