Onbegrijpelijk

afbeelding van Whoppa

Ik ben 24 en mijn relatie die ruim 5 jaar geduurd heeft is nu 3 weken uit. Het was mijn eerste relatie en zoals ik het nu zie ook de laatste. Ze zei dat de liefde over was, dat we meer maatjes zijn geworden dan vriendje en vriendinnetje.

Hoe langer het duurt, hoe erger ik het vindt, aangezien ik steeds meer te weten kom. Ze vindt een andere jongen, die ik redelijk goed ken, leuk, heeft tijdens onze relatie een keer met hem gezoend en een dag nadat het uit was is ze direct met hem naar bed geweest. Nu hebben ze veel contact en spreken ze regelmatig wat af.
Van binnen ga ik helemaal kapot.

Mijn ex (21) is helemaal veranderd. Ik heb haar nog een paar keer gesproken en gezien en dan voelt het allemaal heel vertrouwd en fijn, ondanks de pijn die ze me doet en gedaan heeft. Maar al de dingen die ze nu doet is helemaal niet hoe ze is. Na 5 jaar ken ik haar door en door, maar het lijkt wel of ze helemaal iemand anders is geworden.

Al mijn vrienden zeggen nu dat het een k*t is en dat ik ze maar lekker haar gang moet laten gaan en dat ze me niet waard is. Het probleem is dat ik nog hartstikke verliefd ben, en haar meteen terug neem als ze dat zou willen. Ik wil ook helemaal geen andere vriendin, of zoenen met iemand anders.

Als ik vraag wat ik fout heb gedaan, zegt ze dat ik helemaal niets heb fout gedaan. Maar je gaat het na 5 jaar toch niet uitmaken als er niets fout is? We hadden een toprelatie, bijna nooit ruzie en we begrepen elkaar altijd. We deden veel samen, maar lieten elkaar ook los als dat nodig was. Ik heb er nooit bij stilgestaan dat het wel eens uit kon gaan. Ik zag mijn toekomst al vanaf het eerste half jaar samen met haar. Ze is voor mij gewoon de ware.

Ik denk de hele tijd aan haar en dat ze nu leuke dingen met die ander aan het doen is. Die gedachten moeten uit mijn hoofd, want ik ga dood van binnen. Mocht iemand hetzelfde hebben meegemaakt dan hoor ik graag wat jullie doen/gedaan hebben om de pijn weg te krijgen.

afbeelding van wesley74

Beste Whoppa,Een soort

Beste Whoppa,

Een soort gelijke situatie heb ik ook meegemaakt en maak ik nu nog door. Mijn verhaal kan je hier vinden.

In mijn ogen veranderde mijn ex ook van karakter, begon dingen te doen die ik niet van haar verwachtte. Kortom, ik herkende haar ook niet meer, een compleet ander persoon dan de persoon die ik al die jaren kende.

Vooral in het begin was ze heel vrolijk en leek het alsof het haar helemaal niks deed. Enige tijd later werd dat vrolijke steeds minder en werd ze steeds stiller. De eerste maanden was ik kapot en was elke dag een hel voor me. Heb zelfs nog een tijdje aan kalmeringsmiddelen gezeten om maar mijn rust te krijgen want aan slapen kwam ik ook niet toe. Dat fabriekje bovenin mijn hoofd bleef maar overuren draaien.

Door uiteindelijk veel erover te praten met wie maar even wilde luisteren (maatschappelijkwerkster, collega's en zelfs vreemden), erover te schrijven (vooral op deze site) ben ik er een bovenop aan het komen. "Gooi alles er maar uit" heeft voor mij heel goed gewerkt. Ben momenteel voornamelijk met mijzelf bezig en met mijn toekomst, dingen die voor mij nu belangrijk zijn, dingen waarvan je jezelf beter gaat voelen. Probeer verder veel naar je gevoel te luisteren, ook al spreekt je verstand het tegen (een gouden tip van iemand die mij zeer goed heeft gehlopen de afgelopen periode).

Verder wens ik je veel sterkte en maak jezelf niet gek... je zal jezelf beter gaan voelen!

Wesley

afbeelding van Jack_000

Ik maak nu exact hetzelfde

Ik maak nu exact hetzelfde mee als jij. Het is nu al een maand geleden, en nog steeds mis ik haar heel veel. Ik hoop nog steeds elke dag dat ze me opbelt en mij weer terugwilt. Maar ik weet donders goed dat er eigenlijk geen hoop meer is. Ik zou zeggen je bent nog jong, ga leuke dingen doen, zoek afleiding en ga weer stappen. Er zijn zat leukere meisjes op de wereld. Ik probeer steeds de negatieve dingen van haar op te sommen. Dat je ex je zoiets al aandoet is ze gewoon niet waard om verdrietig van te worden. Mijn Ex heeft me ook belazerd. Alle wonden helen.....het kost alleen tijd..