Online gebruikers
- Pedrogow
Onoprecht
Ik lees hier zeer herkenbare reakties van mannen die door hun vrouw verlaten zijn. Dit is mij 5 weken geleden gebeurt. In het weekend na Sinterklaas toen we bij mijn ouders op visite gingen merkte ik dat ze afwezig en ongeinteresseerd en die maandag daarop merkte ik dat haar dagroutine anders was oftewel ze was niet thuis toen ik van mijn werk kwam.
Na een vraag hier over kwam er een vreemd en afwijkend antwoord en ik kreeg een onrustig gevoel, na lang aandringen kwam s ávonds het hoge woord er uit. Ze had op hyves een aantal weken geleden een oude jeugdliefde ontmoet en die bewuste maandagmiddag met hem afgesproken !Er was niets gebeurt volgens haar, maar haar gevoelens voor hem waren zo sterk dat zij mij ging verlaten en hij zijn vrouw.
Er waren totaal geen gevoelens meer voor mij volgens haar en dat na 20 jaar en 2 kinderen en haar wetenschap dat ik ziels veel van haar hield, meer dan van mijn eigen leven ! In de loop van de weken kwam ik er ook achter dat onze zogenaamde gezonde financieele positie helemaal niet zo rooskleurig was ( zij deed de administratie ) en zij duizenden euro's er door had gejaagd en ons in de schulden had gestoken ! Waar ze het geld aan uitgegeven heeft ? Ik weet het niet, maar weg is het ! Ze zegt nu alle schuld op zich te nemen en alles te betalen uit haar deel van de verkoop van onze woning. Afwachten maar !
Ondertusen heeft ze haar liefdesnestje gebouwd in een stacaravan met die vent en als ik het mag zeggen ook nog een lelijke vent. Wat mij betreft ook nog een klootzak omdat hij zijn vrouw en 2 tiener dochters in de steek laat. Hij wordt nu kaal geplukt door zijn waarschijnlijk toekomstige ex en met zijn beiden hebben ze dus niks, maar volgens mijn ex is zij zo smoorverliefd en gelukkig dat de rest er niet meer toe doet.
Maar ondertussen mag ik dus alle boontjes doppen en blijf met een leeg en gebruikt gevoel achter en wat mij zo razend maakt is dat ik op dit moment zo zwak in mijn schoenen sta dat ik haar misschien nog wel terug zou nemen ook nog ! Dit irriteerd mij vreselijk aan mij zelf.
Ik hoop dat dit allemaal gauw over gaat en ik ook weer een liefde in mijn leven vindt. Iemand die wel oprecht kan zijn en zich voor een relatie wil inspannen. Ik kom er wel weer bovenop en probeer de relatie met mijn ex zo goed mogelijk te houden vanwege de kinderen waar ik co-ouderschap over wil en ze zo een fatsoenlijk thuis te geven !
Maar begrijpen doe ik haar niet, verre van , die L*l de behanger heeft haar niets te bieden en ziet er uit alsof die bij een begravenis onderneming werkt, maar ja liefde maakt blind en ik ben bang dat ze alsnog door schade en schande wijs wordt wat dan weer via de kinderen op mijn bordje terecht zal komen.
- Rocko's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
mrbean @Rocko roze wolk
Hoi Rocko,
Jouw verhaal is herkenbaar, bij mij is het bijna 2 jaar geleden gebeurd. Jouw gevoelens nu heb ik destijds ook gehad. Het probleem is dat haar gevoelens voor jou over zijn, maar jouw gevoelens voor haar niet. Het voelt enorm onrechtvaardig en oneerlijk. Daarnaast zat mijn ex ook in een roze wolk, ze zorgde ook voor een breuk tussen die man en zijn vriendin. Bovendien hebben mijn kids enorm onder geleden destijds, ze zat wekenlang bij die vent, dat was nog pijnlijker om te zien.
Ik probeerde destijds toch sterk en zakelijk te blijven, alhoewel het moeilijk was om mijn emoties onder controle te houden. Het is nu zaak om jouw hoofd toch koel proberen te houden, om jouw belangen en die van jouw kids goed te kunnen verdedigen. Want je kunt zeker niet meer op haar rekenen, ze is helemaal in de roze wolken en bij haar staat die andere vent op nr.1, hoger dan die van jouw kids denk ik. Het is goed dat je je sterk houdt en voor jouw doel gaat, n.l. co-ouderschap etc.
Laat je je zeker niet gebruiken door het feit dat je nog om haar geeft. Zij weet dat donders goed en kan dat ook goed uitspelen. Blijf bij je standpunt, houd stand, want zoals jij nu nog om haar geeft zal ze andersom zeker niet doen. Ze gaat voor het maximale, haar eigen belangen, want je bent nu een gepasseerd station.
Ondertussen zul je je natuurlijk enorm verdrietig hierover voelen, maar dat hoeft zij niet te weten, omdat ze daar misbruik van kan maken, en jou alleen maar nog meer kan kwetsen. Je bent nu niet meer verantwoordelijk voor haar, enkel voor je kids. Dus het is erg goed van jou om de relatie met haar goed te houden vanwege de kids.
Verwacht er ook niet teveel van, probeer niet teveel erop te hopen dat ze ooit bij jou terug zal komen, en dat ze spijt van zal krijgen. Liefde maakt blind, het is nieuw voor haar, spannend, waarschijnlijk wil ze zich weer jong voelen, een typische geval van midlife? Dit hoor ik vaker, na een relatie van meer dan 15 jaar, na een bepaalde leeftijd, dat mensen opeens 180 graden zijn gedraaid, helemaal los gaan. Ze hoopt namelijk bij hem iets te vinden wat ze tijdens de relatie is verloren. Weer op zoek naar geluk, naar zichzelf, een vlucht, en uiteindelijk ontdekken dat een andere relatie de problemen niet zullen wegnemen, integendeel. Mensen zoeken vaak verkeerd, verdwalen, maar misschien is dat ook menselijk. Het ergste vond ik het ontlopen, het wegvluchten van verantwoordelijkheid, vooral jegens de kids. Maar ook dat is menselijke zwakte, niet iedereen is sterk genoeg, zo blijven mensen leren, leren van hun keuzes die ze gemaakt hebben in hun leven. Uiteindelijk zal ze ook voelen wat voor gevolgen het heeft gehad, voor jou, voor de kids, voor familie, vrienden etc., nadat ze uit die roze wolk is gedonderd.
Veel sterkte en wijsheid.
Mr Bean
@ de heren
Wat een wijsheid Mr. Bean. Door de wol geverfd, dat is wel uit jouw reactie op te maken. Dat wist ik al langer, want ik lees je reacties vaak. Ik kan er dan ook niets aan toe voegen, behalve dat ik mee voel met de blogger. Het is vreselijk om na zo veel jaren erachter te komen dat de persoon waar je van houdt niet genoeg van jou houdt. Mensen wat doen we elkaar aan denk ik wel eens. en wat kun je je vergissen in personen.
Als ik je blog zo lees denk ik, je ex zet zichzelf voor paal. Ik krijg medelijden met haar. Ik zou zeggen steek al je energie in je kids en laat je ex links liggen. Wat zeg ik eigenlijk, na 20 jaar relatie je ex links laten liggen.... Sterkte man met het verlies, er zijn zat vrouwen die wel de moeite waard zijn, vind er een van en houd haar vast voor de rest van je leven. Ik ben tot de conclusie gekomen dat sommige mensen het gewoon niet waard zijn. Jouw ex, Mr. Bean's ex, mijn ex. Wij zijn de helden hier
Zet hem op,
Groeten, GUM
Helaas maakt liefde blind,
Helaas maakt liefde blind, weet je wat zo eng is: met iemand 27 jaar samen te zijn geweest en er nu pas achter komen dat je die persoon eigenlijk totaal niet kent! Precies wat je schrijft, ook kan ik niet begrijpen van mij zelf dat ik zo lang zooooooooo blind ben geweest.
mrbean @godin hera verleden
Ik denk niet zozeer dat je 27 jaar lang blind bent geweest, het is dat hij in de loop der tijd gewoon veranderd is. Een mens is denk ik niet te vatten, iemand helemaal kennen is sowieso onmogelijk. Mensen maken keuzes, en er zijn periodes waarbij mensen het spoor bijster kunnen raken. Ik geloof ook niet dat hij in die periode niet echt zichzelf is geweest. Daarom beschouw ik de periode met mijn ex niet als verloren of onecht, maar toch een mooie periode die nu niet meer mogelijk is. Het verleden op deze manier zien is erg moeilijk, omdat ze op dit moment iemand anders is geworden. Ik heb haar zelfs als overleden beschouwd, om toch het verleden heel te kunnen laten. Dat deze vrouw nu eigenlijk iemand anders is. Zo heb ik het achter me kunnen laten.
Mr Bean
Vergeven, ten koste van wat??
Hallo Mr Bean,
Ik heb goed na gedacht over jouw woorden, toch denk ik dat hij altijd al narcistische trekjes heeft gehad maar verliefdheid maakt echt blind. Als je al zo lang getrouwd bent dan wil je vol houden en laat je heel gemakkelijk over je heen lopen. Op een gegeven moment gebeurd er zo veel dat je verdoofd raakt door je verdriet en wordt het leven een hel van leugens en bedrog. Ik zelf vind dat mijn beste jaren verpest zijn, haast 50, mijn hart gebroken en mijn positieve kijk op het leven afgenomen. Op dit moment zit ik er erg mee dat ik het zo griezelig vind dat ik hem nooit echt gekend heb, 27 jaar naast gelegen en nu is het of het een vreemde is. In ieder geval wil ik hem nooit meer zien, ik weet ondanks alles dat ik nog van hem hou maar hij vergif voor mij is.
mrbean @godin hera
Hoi godin hera,
Het gaat niet zozeer om hem vergeven, maar dat je op een gegeven moment achter je kunt laten, niet voor hem, maar vooral voor jezelf. Ik had op een gegeven moment er genoeg van om steeds boos op haar te zijn. In het begin was boosheid nodig, om me sterk te maken, om van haar los te komen. Op een gegeven moment keerde die boosheid ook tegen mezelf, door die boosheid bleef ik pijn lijden. Boosheid is eigenlijk pijn, als een reactie om niet gekwetst te worden. Ik merkte dat ik pas echt verder kon als ik haar kon loslaten, niet meer boos te zijn op haar. Ik leerde met de situatie om te gaan, en uiteindelijk ook in te zien dat alles wat ons overkomt zowel positieve als negatieve kanten heeft. Ik zag in het begin alleen de negatieve, maar achteraf moet ik zeggen dat ik ook veel positieve dingen heb ontdekt. Zo ontdekte ik mezelf, mijn eigen hart weer, die ik ondertussen toch was kwijtgeraakt. Ik begon het leven anders te zien, begon in te zien dat bepaalde dingen belangrijker zijn. Maar moet wel erbij zeggen, het kostte veel tijd en geduld om tot dat inzicht te komen. En soms komen de emoties weer terug, ook de boosheid. Maar de pijn werd steeds minder merkte ik, vooral omdat ik veel aan mezelf heb gewerkt. Ik zag dit ook als een kans, een kans om het leven anders in te richten. Ik doe dingen die ik echt leuk vind, geniet ook meer van het leven en van het moment. Ik probeer het leven ook niet meer als vanzelfsprekend te beschouwen, maar dat iedere dag dat ik van het leven mag genieten als een wonder. Uiteraard gaat het niet altijd zo, bij dipjes probeer ik weer dichter bij mezelf te leven.
Dat gevoel van vergif, dat herken ik maar al te goed. Maar dat gevoel, en gevoel van valse hoop was in 1 keer verdwenen toen zijn een serieuze relatie heeft met die ander.
De boosheid, haat jegens mijn ex wordt steeds minder en minder, maar de pijn is nog niet helemaal verdwenen. Naarmate de tijd verstrijkt en steeds probeer meer inzicht te krijgen in het leven en zingeving gaat het wel. Door de breuk heb ik nu inzichten die ik voorheen niet had, en het voelt toch aan alsof het zo had moeten zijn. Het is een soort berusting, acceptatie. En als iemand mij vraagt of ik het zou willen terugdraaien dan antwoord ik vanuit het binnenste van mijn hart van nee. En dat ik ondanks alle pijn toch erg dankbaar ben voor wat mij in het leven is overkomen, pijn, maar ook veel moois. Liefde en pijn horen nu eenmaal bij elkaar, zo is het leven.
Mr Bean
Ik kom er wel, heb iets langer nodig.
Goedemorgen,
Ik geloof niet dat ik al kan zeggen dat ik niet meer boos op hem ben, daar voor zit ik nog te diep in de teleurstelling. Ben natuurlijk in die vier jaar wel gaan in zien dat ik nu een beter leven heb zonder hem, daar ware wel al die jaren voor nodig. Ik heb nog even wat tijd nodig, maar ooit ben ik weer de persoon die ik was. Bedankt voor jouw woorden.
Bedankt voor jullie reaktie
Bedankt voor jullie reaktie en inderdaad ik moet haar links laten liggen,maar door de jaren heen zal ik via de kinderen toch met haar geconfronteerd worden.
Ik weet niet of jullie het zelf meegemaakt hebben maar ik had niet verwacht dat mijn schoonfamilie mij zo hard zou laten vallen. In de afgelopen weken helemaal niets van hun gehoord .Niet dat ik verwacht dat ze patij kiezen voor mij , verre van , maar ik had toch op zijn minst een telefoontje verwacht.
Daarin tegen nadat ze amper 2 week bij mij weg was nodigen mijn schoonouders haar nieuwe flam uit voor een nieuwjaarsvisite waar de hele familie bij aanwezig is. Ik vindt dat zo'n stukje onbeschoft en dom gedrag ! Stel nu dat het wel goed had gekomen tussen hun dochter en mij. Wat dan ? Dan hadden ze mij weer recht in de ogen moeten kijken ?
Ik vindt het zo ongelovelijk dat mensen zo dom en opportunistisch en egoistisch kunnen reageren op een situatie als deze !
Als ik er echt nuchter over nadenk hoef ik mijn ex echt niet terug zij heeft zoveel kapot gemaakt en nu dat ze met een andere vent het nest in duikt is ze voor mij echt besmet en bedorven , ik hoef geen afgelikte boterham terug !!
uhm
@Rocko,
Ik hoop dat je je wel realiseert dat NIET alle vrouwen zo zijn he?
Ik heb ook mijn ex vriend uit huis gezet, maar wel om goede reden.
Ik begrijp je boosheid en je frustraties maar ben je nu TEGEN de vrouw
of komt het alleen dat je zo teleurgesteld bent op je ex?
Kiki
Niet over 1 kam
Mijn reaktie geld puur voor mijn ex. Ik besef heel best dat je in je leven meerdere relaties kunt hebben. Ik ben zelf ook geen onbeschreven blad ! Maar het feit dat ze met een ander het bed in duikt doet mij walgen, maar ik weet ook dat dit geen realistische reaktie is.
mrbean @Rocko schoonfamilie
Hoi Rocko,
Wat jouw ex-schoonfamilie betreft, het was bij mij ook zo gegaan. En eerlijk gezegd nam ik het hen niet kwalijk. Bij mij was het in het begin opmerkelijk dat ze eerst allemaal aan mijn kant stonden. Maar dat wilde ik niet. Zij is hun familie, en het is normaal dat ze uiteindelijk weer aan haar kant ging staan. En zo geschiedde. Ik begrijp dat je boos bent momenteel, maar in de meeste gevallen kiezen mensen toch voor hun eigen bloed. Je kunt het ze niet kwalijk nemen. Wat zou jij doen als jouw familie zoiets doet, jij gaat uiteindelijk toch aan de kant van jouw familie staan, nietwaar?
En natuurlijk lijdt jouw ex-schoonfamilie er ook onder, dat moet je je wel beseffen. Ook zij hebben er niet voor gekozen, maar als het eenmaal gebeurd is, dan moeten ze het wel accepteren. Het is eerder dat ze geen contact met jou durven opnemen omdat ze misschien bang zijn voor loyaliteitsconflicten.
Dus na een breuk/scheiding vindt zich vrijwel altijd een breuk plaats in de familie-, vrienden- en kennissenkring. Het geeft jou ook de kans om jouw leven opnieuw in te richten.
En wees ook blij dat niet jij maar zij de aanrichter is van al die schade bij de kids, familie, vrienden en kennissen. Ik zou er niet mee kunnen leven, liever zij dan ik. Wij kunnen in ieder geval iedereen nog recht in de ogen aankijken, net als wat Gum bedoelt.
Mr Bean
schoonfamilie
Hallo mr. Bean
Tuurlijk begrijp ik dat er voor eigen familie gekozen wordt, maar dat er na 20 jaar nog niet 1 telefoontje af kan dat vindt ik gewoon absurd. Terwijl zij amper d'r hielen gelicht heeft en dan direct de rode loper uitrollen voor haar nieuwe vlam vindt ik ronduit onbeschoft !
Natuurlijk ben ik kwaad, maar als ik mijn familie ( die mij 100% steunt by the way )mag geloven hadden ze tot voor kort haar nog wel het woord gegund . Maar schijnbaar is mijn schoonfamilie sociaal gehandicapt. Na ja het zij zo . Bedankt voor je steun en je morele boost mr. Bean
@ Rocko
Waaw!!! Mij is identiek hetzelfde overkomen. Ik had altijd wel het gevoel niet geaccepteerd te zijn bij mijn schoonouders. Het was een feestfamilie en ik ben nogal stil en teruggetrokken, ook mijn tattoos stonden hun niet echt aan.
Haar nieuwe vriendje is ook twee weken nadat ik vertrokken was uitgenodigd om het jaarlijkse kerstfeestje mee te gaan vieren. Hij staat vol met tattoos en zelfs piercings op alle mogelijke plaatsen, maar hij zal een groter feestvarken zijn als ik, en dat is het enige dat daar meetelt.
Alles heb ik voor die mensen gedaan, zelfs geld geleend, maar denk je dat ik ook maar één woord na de breuk van hen gehoord heb?!!
Iedereen is daar nu gelukkig blijkbaar, ook mijn ex, en wie blijft er achter met een gebroken hart?? Yep!!!