De laatste paar dagen waren voor mij eigenlijk prima. Natuurlijk dacht ik aan haar, maar het lekkere weer en het leuke weekend maakte veel goed. Wat me nog meer goed deed was dat afgelopen vrijdag een kort gesprekje met de zus van mijn ex had. Eerst even over haar eigen ldvd, want jah... ook zij heeft er mee te kampen. Ze zei dat ze wraak wilde... Ik zei dat ze hem lekker links moet laten liggen. Dat ze met wraak niets oplost. Ik zei dat wraak getuigd van woede en zolang je boos bent je niet loslaat en dus nog niet klaar bent met je ex. Dit was zijdelings ook een boodschap aan V. aangezien die ook nog zo boos is.

Toen ze was uitgesproken vroeg ik haar hoe het met V. ging. Ze reageerde alsof ik haar met deze vraag overviel. Haar reactie was ietwat overdreven van toon: "Het gaat heel goed met haar. Dusss" Opmerkelijk aangezien ik laatst het bericht had gekregen dat ze er kompleet doorheen heeft gezeten. Lijkt me niet dat het dan ineens heel goed gaat. Bovendien is ze volgens haar moeder nog ontzettend kwaad op mij....dat betekend dat ze er nog mee zit, dunkt mij.

Ik vroeg haar over haar nieuwe vriend. Of ze het een leuke gast vond. "Hij is best aardig" zei ze, waaruit ik een beetje begreep dat ze het niet helemaal haar type vind. Het grappige is dat NIEMAND het een leuke gozer vindt. Ze vervolgde: "Maar goed.... nieuwe vriend... nieuwe vriend. Het stelt nog niet zoveel voor eigenlijk. Zo serieus is het nog niet.". Ik vroeg haar meteen waarom het dan niet serieus leek te zijn. Ze zei: "Nou...Ze weet het allemaal nog niet zo goed. Ze twijfelt nog en ook zit ze nog met jou in haar maag. Het was allemaal niet niks."

Ik haakte daar op in door te zeggen dat ik het jammer vind dat het zo tussen ons gelopen is en dat ze zo boos blijft. Ik zei haar dat ik veel fouten heb gemaakt en dat ik me daar bewust van ben. Zij onderbrak me en zei: "Jullie hebben allebei veel fouten gemaakt. Jij niet alleen" Ik zei: "Dat is waar, maar mijn fouten waren wel doorslaggevend voor de vervelende breuk. Maar goed.. ik heb haar dat ook duidelijk proberen te maken, maar ze wil niets van me weten. Ik heb echt mijn best gedaan om het recht te zetten, maar op een gegeven moment houdt het voor mij ook op!" Ze knikte bevestigend. Ik vervolgde: "Als ik haar tegenkom dan verschiet ze in woede. Er valt gewoon niet met haar te communiceren"

Haar zus vroeg of het me geen pijn deed om te horen dat ze een ander heeft. Ik zei: "Toen ik het hoorde deed het wel even zeer ja, maar nu kan ik het wel makkelijker loslaten. Het gaat eigenlijk prima met me. Ben lekker aan het uitgaan ... morgenavond vier ik een feest, dus vandaar dat ik hier loop (supermarkt) om inkopen te doen"

Ik zei op een gegeven moment: "Doe V. maar ff de groetjes van me, maar ze zal wel gelijk op de kast zitten omdat ze daar totaal niet op zit te wachten" Ze zei enthousiast: "Nee...zal ik doen. Zal ik doen" Ik vervolgde: "Oh... en doe je ouders ook maar ff de groeten van me"

Nou...na bovenstaand gesprekje voelde ik me toch een stuk beter. Ik heb me groot gehouden en ook wel beter voor gedaan dan ik me voelde. Het nieuws over haar vriend deed me wel een beetje goed hoewel het niet echt heel veel zegt. Het feit dat het gedoe met mij haar ook nog dwars zit deed me ook wel goed. Betekend toch dat ze niet los is van me.

Een goede vriend van me heeft haar zondag met een vriendin langs mijn huis zien lopen. Iets wat ze al die tijd heeft vermeden omdat ik er zeker van ben dat het haar pijn zou doen. Ik heb haar katten aangezien die niet met haar mee konden. Daar had ze verdriet van... lijkt me pijnlijk voor haar als ze ze ineens voor het raam ziet zitten ofzo. Ik dacht zelfs dat ze expres langsliep omdat ik haar de groeten had gedaan. Dat ze toch weer een stapje richting mij wilde zetten. Wat haalt een mens toch in zijn hoofd hé? Overal ga ik iets achter zoeken.

Gisteren is mijn moeder nog even bij mijn ex-schoonouders op bezoek geweest. Aangezien er ook anderen bij ware is er weinig over ons gesproken. Rond een uur of 22:00 kwam V. thuis. Ze zei alleen gedag en vroeg niets aan mijn moeder. Ze had het wel over a.s. vrijdag, dat ze naar de kroeg zou gaan om de wedstrijd tegen ivoorkust te kijken. Ze zouden daar een kerel uit Australie Oranje gaan spuiten. Die kerel is een neef van haar vriend en schijnt nogal klein te zijn. Ze zei: "Echt lachen als ie dan naast P. staat. P. is zooo lang" Ze keek daarna echt zo naar mijn moeder van: "Heb je de boodschap ontvangen?". Mijn moeder deed net alsof haar neus bloedde.

Oja.. ze gaat begin augustus een weekje met haar zus naar haar ouders op een camping in Italië. Ze worden dan door haar vader in Verona opgehaald van het vliegveld. Wij zijn samen 2 keer op die camping geweest en moet er niet aan denken om daar zonder haar te komen. Veel te veel herinneringen liggen daar. Ik hoop dat zij daar echt last van krijgt.

Haar vriend gaat niet mee. Bovendien slapen ze samen in de caravan bij haar ouders. Dat heeft mijn moeder nog weten te ontfutselen.

Goed.. het feit dat ze geen groetjes terug heeft gedaan en het feit dat ze een beetje probeerde te steken door naar P. te verwijzen deed me toch wel een beetje zeer. Ook het feit dat ze al vakantieplannen heeft wijst erop dat ze niet van plan is om van gedachten te veranderen. Ik werd vandaag met een rotgevoel wakker en dat is tot op dit moment nog niet minder geworden. Pfff.. ik dacht mijn draai weer gevonden te hebben. Zelf laat ze andere dingen doorschemeren dan haar omgeving. Ze blijft dus koppig en ze blijft zieken.

Ik ben nu echt pissed, want ze probeert me bewust pijn te doen door zulke verborgen boodschapjes door te geven. Dit maakt dat ik mijn troef nu ga laten uitspelen. Ze zal het weten.

Zoals enkele weten heb ik een tijd geleden weer contact met een andere ex gehad. De haren van V. gingen altijd overeind staan als de naam van die ex viel. Ze kon haar niet uitstaan. Nu ben ik ook bij haar geweest en dat was best gezellig Ze wilde op een gegeven moment meer dan alleen sex. Ze zag het wel weer zitten tussen ons, maar aangezien het net met V. uit was, zag ik het totaal niet zitten. We waren sowieso al te ver uit elkaar gegroeid. 6 jaar geleden dat ik haar voor het laatst had gezien.

Mijn moeder spreekt V. haar zus binnenkort. Ze gaat dan vragen hoe het met V en haar vriend gaat. Daarna gaat ze de troef uitspelen. Zo van: "ja.. Jeronimo had op een gegeven moment weer contact met S. en dat leek weer wat te gaan worden. Wij riepen allemaal van... nee... dat gaat niet werken jongen. Je zit nog teveel met V. in je hoofd. Maar eigenwijs als ie was is ie toch een aantal keer bij haar geweest. Toen bleek dat ze toch wel wat met Jeronimo wilde beginnen kreeg ie het benauwd. Het werkte inderdaad niet. V. zat nog veels te veel in zijn hoofd en toen heeft ie het maar afgekapt".

Ik hoop dat dit nieuws haar lekker steekt, want dat is precies wat ze ook bij mij probeert. Ze wil dus blijkbaar die oorlog erin houden. Dit is 1 van de laatste dingen die ik doe... daarna kan ze doodvallen. Wat een ontzettend vervelend wijf is het toch eigenlijk.