Phoefff ik ben toch al een hele tijd wakker, maar nog zo ontzettend moe.
Waarom is die zondag toch altijd zo lastig?
Niet dat ik hem vaak zag op zondag,maar toch.
Ik mis de knusheid van een dag niets hoeven doen, niet hoeven rennen.

Ik werd wakker met een leeg gevoel. Ik had over hem gedroomd vannacht en ik was er van overtuigd dat hij er zo zijn als ik wakker werd. Maar niets was minder waar. Mijn andere kant van het bed was leeg en koud.

Het is dat ik vandaag het gevoel heb dat ik niet kan huilen anders was dat vast wel gebeurd.

Gelukkig heb ik later vandaag wel afleiding, er komen eens stel meiden films kijken en ik moet nodig wat in huis doen. Maar ondanks de meiden kan ik me toch alleen voelen.

Ik heb al wel 2smsjs van hem gehad vandaag. I heb er nog niet opgereageerd en weet ook niet of ik het ga doen.

Zo nu dan eerst een lekkere bak koffie, oude kleren aandoen en dan soppen.