Ooops I did it again?¢‚Ǩ¬¶.

afbeelding van claudette

Domme, silly me?¢‚Ǩ¬¶.

Amelie, hoe vaak ik de laatste dagen wel niet aan jouw Tip heb gedacht "don't pick up the phone" (met een rood-wit gestreept afzetlint voor rond de telefoon erbij)!'
En het is dertig keer goed gegaan. Maar gisteren dus even niet.
Het Was Gewoonweg Sterker.

Met stom onzinnig sms-je probeerde ik hem te bereiken en hij reageerde hij ?¢‚ǨÀúpas' twee uur later. Twee uur lang waar je je zelf wel voor de kop kunt slaan, waarom je je vingers gewoonweg niet hebt afgehakt, de telefoon niet van het balkon hebt gegooid, je haren uit je hoofd trekt omdat je weer ZO DOM bent geweest?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶Twee uur lang wachten, jezelf opvreten over het feit dat hij DIT dan onder Vrienden Blijven verstaat. Lekker verhaal dan, gewoon niet even terugbellen, wat is dat nou voor 'n moeite zeg, tssst, Vrienden béllen elkaar toch gewoon, nee deze Vriend niet hoor, deze belt gewoon niet meer.

Maarre euh?¢‚Ǩ¬¶hadden we niet afgesproken elkaar even niet meer te contacten? Oh ja?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶.dat was het geloof ik?¢‚Ǩ¬¶.. En als altijd houdt mijn dierbare ex zich hier weer strikt aan. Natuurlijk. Maar wanneer je hart dan ongeveer weer het normale ritme heeft bereikt, belt hij dan toch nog?¢‚Ǩ¬¶..En dan is het weer gezellig, zij het kort (tja, zo'n gesprek kan niet lang genoeg duren). Hij vindt het fijn dat het wat beter met me gaat. Ik had me voorgenomen niet de hele tijd meer als een jankend labiele puber aan de telefoon te hangen en me nu eens als Vrienden te gedragen en gewoon over koetjes en kalfjes te hebben. Het ging me wel redelijk af ja. Gelukkig hield hij ook zijn mond over (eventueel) Nieuwe Vlammen, ik heb het onderwerp ook als de pest vermeden. Het was fijn om zijn stem te horen.

Maar ja, ook hier geldt weer: de kater komt later. Later, in bed, wanneer je ex zo mist, dat vertrouwde lichaam waar je lekker tegenaan kunt kruipen, dat je (vaak) zo'n veilig gevoel gaf. Heb even gehuild ja, maar niet meer een half uur, even maar, vijf minuten.

?¢‚ǨÀúKop op, hij komt niet meer terug, dat weet je, je wist van te voren dat je gekwetst ging worden toen je ging sms-en, maar ja, je moest weer zonodig contact zoeken, eigen schuld dikke bult. Nu ga je slapen want er is nog wel iets meer op de wereld dan je dierbare ex, je werk bijvoorbeeld. Je hebt er geen donder aan wanneer je straks én je Ex kwijt bent én je baan?¢‚Ǩ¬¶..'

Nou ja, met dit soort ?¢‚ǨÀúpeptalk' ben ik dan langzaam in slaap gevallen. Met af en toe van die pijnlijke flitsen door mijn hoofd van mijn ex met zijn eventueel nieuwe vriendin, die mij stiekum lopen uit te lachen om dit gedrag, of juist erg veel medelijden hebben?¢‚Ǩ¬¶.Aaarchh!!!

Hm Panic, ik voelde me reeds een vijf gisterenavond maar toen ik naar bed ging, een dikke nul?¢‚Ǩ¬¶Hoop dat dit een lesje voor me is geweest, vallen en opstaan?¢‚Ǩ¬¶.

O ja, wat anders: ik ben zaterdag dus niet naar mijn vervolg date geweest. Ik heb alles nog eens goed nagedacht en ik vond het naast tegenover mezelf tegenover die jongen ook niet fair. Ik had toch wel beetje het gevoel dat hij meer wilde. Omdat hij reageerde met ?¢‚ǨÀúje kunt pas inschatten of het iets kan worden na de tweede date' toen ik direct meldde dat ik niets meer dan een vriendschap wilde.
Ook moest hij iets (onbelangrijks geloof ik) afzeggen zaterdag voor dit afspraakje maar zo schreef hij in een mail ?¢‚ǨÀúIk ga ervan uit dat onze afspraak een hoop goedmaakt'.

Juist ja.
Nee dus.
Kunnen sommige mensen dan gewoon niet inzien dat dit soort opmerkingen juist averechts werken??? Nou ja, misschien ligt het gewoon wel aan mij. Er viel ook een last van mijn schouders toen ik het hem had gemeld. Hij reageerde wel schappelijk hoor, liet wel duidelijk merken dat hij het jammer vond dat het niet doorging maar hij ?¢‚ǨÀúrespecteerde mijn besluit'.

Gewoon voorlopig even niet een man/relatie, wat dan ook meer voor mij hoor (ik meen het!!)!

Oja Jaspera, wat ik ook fijn vond is dat eindelijk van iemand nu te horen (lezen) kreeg, dat ik gedachtes had over mijn ex met zijn eventueel nieuwe vriendin die dan allemaal leuke dingen gaat doen, die dingen die WIJ altijd samen deden.
Dat mensen daadwerkelijk zeggen "jij gaat die dingen ook weer meemaken, maar dan met een ander leuke jongen, met JOUW nieuwe liefde." Ik vond mezelf al zo rare hierin?¢‚Ǩ¬¶.
Inderdaad, dit wil ik absoluut nu niet horen!!!
Gisteren flitste dit natuurlijk ook weer door mijn hoofd toen ik hem sprak. Er staat nog een aantal uitjes gepland (die hadden we al gepland toen we nog bij elkaar waren). Maar ja, daar gaat hij uiteraard (op 1 na dan, daar wil hij dan nog wel met mij mee naar toe, i.h.k.v. Goede Vrienden Blijven) niet meer met mij naar toe. Maar met?¢‚Ǩ¬¶..Ja weet ik veel, zal wel weer met een of andere chick zijn. Ik wil het niet weten, ja toch wel, nee liever toch maar niet?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶ach zeg nou toch maar?¢‚Ǩ¬¶.

Verdorie?¢‚Ǩ¬¶..Auw, pijn, waarom nou toch weer, waarom kon het nou niet meer, Jij en Ikke, Ikke en Jij, Wij Samen?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶

afbeelding van panic

kwellingen

Hoi Claudette, wat is dit toch een kwellende tijd. Steeds dat piekeren en nadenken wat hij aan het doen zou zijn, waar hij aan denkt... Weten wat hij doet is vaak niet leuk, tenminste als je ex al veel verder is (nieuwe liefde, veel op pad etc), maar het niet weten kan je ook pijn doen. Want dan is er ruimte om het z?ɬ©lf in te vullen.
Zelf heb ik gisteren mijn ex gesproken. En voor mij heeft het wel goed uitgepakt. Niet dat hij heeft besloten of hij verder wil, maar ik weet wel dat hij echt over mij en de relatie nadenkt. Dat doet me goed, meer dan dat kan ik ook niet verlangen. Dus in mijn geval was "weten" beter dan in het ongewisse zijn. Nu weet ik dat mijn situatie anders is, want bij ons was er bewust rust ingelast om na te denken.
Als een relatie definitief voorbij is, moet je jezelf ertoe zetten los te laten. Iedere keer denk je dat dat niet kan, dat je er nooit meer bovenop komt. Ook ik ga dat denken mocht ik straks "nee" horen, maar ik weet ook dat ik er andere keren ook uit ben gekomen.
In het begin wilde ik een ex niet loslaten, wilde ik contact. Maar nu weet ik dat er ook een moment komt dat je weet dat je niet anders kan.
Pure zelfbescherming....

afbeelding van Unremedied

Vreselijk herkenbaar, wat je

Vreselijk herkenbaar, wat je schrijft... Al is het jou na vier maanden nog gelukt om zonder al te dramatische gevolgen een telefoongesprek met hem te hebben. Maar inderdaad, eigenlijk neem je contact op omdat je iets van hem wilt waarvan je weet dat hij het je niet gaat geven. Dan draait het toch weer uit op een desillusie... Moeilijk is dat he? En dat je ex 'vrienden wil blijven' is ook zo'n lekkere... Het feit dat zo'n telefoongesprek je alweer behoorlijk breekt wijst er wel op dat dat niet echt tot de mogelijkheden behoort. Wat logisch is. Iedere keer zul je weer die teleurstelling te verwerken krijgen als je op vriendschappelijke voet met 'm om blijft gaan. Een reden waarom ik bij voorbaat bedankt heb voor vriendjes zijn. Ik heb al vriendjes zat en ik ga niet doelbewust een tantaluskwelling zitten uitnodigen om onder het genot van een kopje koffie over het leven te horen waarvan ik geen deel meer uitmaak...

Maar wat moet je dan, he? Je lichaam doet bijna niet anders dan je ertoe zetten toch maar IETS te doen. Het is moeilijk om er niet aan toe te geven, maar ik denk dat juist het feit dat je er soms wel aan toegeeft, ertoe leidt dat je ervan 'leert'. De volgende keer zal de kater die je nu hebt gehad je misschien nog wat verser bijstaan en je ertoe overhalen toch wat minder fanatiek te gaan zuipen, om die metafoor maar even door te trekken.

Goede zaak dat je je vervolgdate hebt afgezegd. Daar was je waarschijnlijk straalongelukkig van geworden. Je wil je ex en niet dat ventje dat allemaal van die ongewenste toespelingen en hints maakt. Maar ook dat zal wel weer over gaan. Het kost alleen zo verdomde veel tijd he... Volgens mij is iedereen hier er liever vorige week zaterdag al vanaf.

Overigens, die fantasie van dingen die jij altijd met hem samen deed en die hij nu misschien met anderen samen doet - misschien biedt het een klein beetje troost dat het zo in de praktijk meestal niet schijnt te werken. Je vergeet misschien ook dat 50% van jullie relatie door JOU werd ingekleurd en die 50% zal met een ander heel anders worden ingevuld. Wat hij met jou had, krijgt hij ook niet meer terug. Dat was van jullie en daar verandert niemand meer wat aan.

afbeelding van panic

afkicken

Ik heb wel eens het idee dat het een verslaving is. Je moet afkicken van je ex. Je lichaam en je hart verlangen zo naar hem. Maar het is niet goed voor je. Dus je moet van hem afblijven, geen contact opnemen. Verstandelijk weet je dat, je lichaam heeft alleen nog heel erg die behoefte aan hem. Net als bij een verslaving: daar moet je doorheen, en uiteindelijk zal het weer beter gaan. Maar dat zie je nu niet, nu wil je HEM of HAAR!