Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
opnieuw een dag
Ken je het gevoel? dat men vraagt hoe het met je gaat en dat je maar gewoon 'Goed' antwoord. Het tegendeel is echter waar, maar men heeft waarschijnlijk weinig begrip voor jou en je probleem. Zo voel ik me al een hele tijd. Niet sinds de breuk, het is immers enkele weken goed gegaan, maar toch heb ik het weer.
Het ergste vind ik dat ik niet meteen iemand vind die echt begrip heeft voor de situatie. Jullie, hier op deze site misschien wel, maar, met alle respect, ik ken jullie niet. En jullie hebben ook jullie eigen leed.
Trouwens, ik kan mijn gevoel niet onder woorden brengen.
Ik ben voortdurend scenario's aan het bedenken om het terug goed te laten komen. Of beelden waarin het nog goed is. Herinneringen ophalen. Anderzijds denk ik: "Nee, ze wil je niet meer zien, het komt nooit meer goed. Was de vriendschap er maar, dan het ik tenminste een aanknopingspunt tot hereniging." Ik zit dus met stil verdriet en wanhoop.
Ik mis haar nog steeds enorm. Ik heb dan wel een reden gevonden van de breuk, een waar ik mee kan leven tenminste. En die reden loopt zelfs zo ver door dat het tevens de reden is dat ze me niet meer wil zien.
Maar het leven gaat door
- Egmo's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
J&P@Egmo
Egmo.... je verdriet en dat je het gevoel heb dat je af en toe met je ziel onder je arm loopt is heel normaal.
en dat dat af en toe terugkomt ook.
Dat je tegen vrienden op een gegeven moment " Goed" zegt terwijl je je k.t voelt is ook normaal..tenminste dat doe ik ook.
Maar weet je zeker dat ze je niet begrijpen?
Soms zeggen mensen ook niet meer zoveel omdat er niet zo veel meer over te zeggen is.
Het is over/uit en het gaat niet meer goed komen, de antwoorden en betuigingen zijn al een duizend keer gegeven en geen enkel mens wil teveel in herhalingen vallen.
Dat is niet uit ongeinteresseerdheid...maar gewoon omdat ze niet anders kunnen.
Ik voel me af en toe ook nog flink k.t en zou het dan zo graag anders willen, maar dat deel ik niet echt meer met zoveel mensen...gewoon om precies dezelfde reden...en ik weet donders goed dat een ander scenario er niet in zit.
Dus als mensen dan mij vragen hoe het is met mij of hoe mijn date was ben ik wel eerlijk maar ik hou het kort
Ik vertel hun dat mijn ex nog in mijn hart zit en dat het tijd nodig heeft, maar dat ik wel open naar de wereld kijken en dat ik weet dat dit gevoel over ga....klaar.
Ik wil niet dat mijn vrienden voor de zoveelste keer het gevoel hebben dat ze je moeten steunen door of a) je ex negatief neer te zetten ( niet nodig omdat hij echt geen slecht persoon is) of b) alle redenen weer gaan noemen waarom het beter is (die weet ik al en ze nog een keer horen maakt het niet beter)
Het enige wat ik je kan vertellen is om te probere om te stoppen met het vastbijten in het gevoel van " ik wil haar terug".......it aint going to happen.
Stop met het constant jezelf verdriet aandoen om op die manier toch nog een laatste band met haar te hebben.
Het trekt je alleen naar beneden ipv naar boven.....werk aan jezelf, en probeer eerst weer eens happy te worden met je single status....de rest komt later
Sterkte Egmo.....ik weet het is moeilijk en het neerschrijven is makkelijker dan het daadwerkelijk doen.
En ik hoop dat je vanochtend wakker bent geworden met een iets zonnigere kijk op jouw wereld!
Egmo
Hoi Egmo.
Ik ken dat, zeggen dat het goed gaat terwijl het helemaal niet zo is, zeg zo nu in ieder geval wel dat het niet goed gaat, ben je in ieder geval eerlijk over je gevoelens en wat een ander ermee doet is hun probleem.
En ik snap ook dat je liever hebt dat de mensen in je omgeving tijd en begrip voor je, om eens naar je te luisteren, om om hier erover te praten kan je in ieder geval ook door deze moeilijke tijd helpen.
Verder zou je misschien een soort dagboek op je PC bij kunnen houden en daar echt alles in op kunnen schrijven wat erin je omgaat, dan wordt het voor jezelf helderder, je begint je emotie's meer te voelen, en dat geeft ruimte, en daardoor zal het misschien op een gegeven moment ook beter lukken om jezelf uit te spreken tegen een ander. Heeft mij in ieder geval erg geholpen, alles eruit gooien op papier als zeg je 1000 keer dat je haar mist, laat alles er zijn wat er is.
Sterke,
Principessa
de mijne prezies het zelfde
de mijne prezies het zelfde ze wil me niet spreeken erg is dat he ik wil het ook goed hebben en voor me kinderen ze zij wel van nu doe je wel alles toen nie en nu wel nu kan wel allesw nou ja maar ik spreek haar ook niet en me kinderen ook nie al bij na 8weeken erg hoor