Oh wat voel ik me rot. Lekker een lang weekend, nou niet voor mij. Ik voel me rot. IK kan zo slecht tegen het alleenzijn. Ik mis mijn leventje van vroeger zo verschrikkelijk. Lekker met het gezinnetje naar de camping met pasen. Nu voel ik me alleen maar eenzaam en ongelukkig. Bij alles wat ik doe, mis ik hem nog steeds. En hij ..... nee hij heeft alweer een nieuw leven. Wanneer houdt dit k*tgevoel op. Het duurt al 6 jaar. Ik kan er gewoon niet mee omgaan. Iedereen kan van alles zeggen, me een schop onder mijn kont willen geven, maar het lukt me gewoon niet.

Nu met dat mooie weer zou ik vrolijk moeten zijn, nou nee dus. Als ik al die gezinnetje om me heen dan mis ik dat zo verschrikelijk. IK kan gewoon niet meer blij zijn. Voor mijn kinderen doe ik mijn uiterste best om dat zoveel mogelijk te verstoppen. Maar het lukt me niet altijd. Alles kost me teveel energie.

Ik weet het soms niet meer. Dat het gemis van 1 man zo'n impact kan hebben op je leven, bizar gewoon.