Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
paniek
Het ging redelijk goed met me vandaag. Boeken gaan halen in de bib. Eigen aan iemand met liefdesverdriet. Ging die fases eens bestuderen.
Mijn pa belde juist. Mijn ma ligt in het ziekenhuis. Weegt nog maar amper 35 kilo. Gaat niet zo goed met haar. Twee jaar geleden is ze behandeld voor maagkanker, bleek genezen te zijn maar nu, ik denk met de dood van mijn broer heeft ze een serieuze terugval. Ons contact is sinds ze van mijn pa weg is nooit echt goed geweest. Maar voel pure paniek nu...weet dat ik niet zo mag denken maar wat als ze ook sterft? Kan dit niet meer bolwerken. Het vraagt teveel energie van me.
- amber11's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van amber11
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@ amber11
Lieve meid, ik wens je veel sterkte, wat kan iemand toch een hoop te verduren krijgen.
Ik snap dat je nu in paniek raakt en kan je ook geen advies geven helaas..
Weet even niks te zeggen..
Letje
@letje
Volgens mij blokkeert mijn geest nu. Ondanks dat ik wil zwelgen in zelfmedelijden en elk rampscenario voor me zie moet ik leren. Leren iets positiever te denken. Dat ze er erg aan toe is wil toch niet zeggen dat ze doodgaat? Wat een lessen. Misschien wil het zeggen dat ik nu eindelijk eens mezelf moet confronteren met mijn jeugdjaren die niet zo super waren. Neem mijn ma veel kwalijk. Misschien was het onterecht. Misschien moet ik die spoken ook eens verwerken en opbergen. Ze gaat niet sterven toch?
@Amber11
Lieve schat, ik kan daar toch geen uitspraken over doen.. ik ben het met Diep eens, dat als je naar je moeder wilt, je dit moet gaan doen, als je het aankan.
En dat leren vind ik nog helemaal niet nodig, geef maar toe aan je verdriet en ja... dat doet heel erg veel pijn, maar kan ook goed voor je zijn.
Neem de tijd voor je verwerking, want jij hebt wel heel veel ellende over je heen gekregen en ik vind dat je het tot nu toe erg goed doet en heel sterk bent.
Liefs Letje
@letje
Ik ben niet zo sterk..ben een hoopje ellende dat zich recht probeert te houden
. Ik moet wel..de woorden dringen zelfs niet door op het moment. Maar ik hou me er ergens wel aan vast.
@Amber11
Ik vind het moeilijk om woorden te vinden ... om je te steunen ... maar toch ...
Ondanks de mindere gevoelens tegenover je moeder uit je verleden ... is misschien nu een moment van vergeving aangebroken, voor haar en zeker voor jou ! Denk daar een over na ...
Alle sterkte toegewenst ...
<
Al zoek je de hele wereld af naar iemand die je liefde meer waard is dan jezelf, je zult die nooit vinden ... (Boeddha)
>
@prikkebeen
Eerlijk gezegd vind ik de energie niet meer..Maar moet wel. Voel dat ik me op elke manier opzij moet zetten. Heb niet genoeg bezig kunnen zijn met het verlies van mijn broer omdat het verlies van mijn ex me zo bezig hield. Toen kreeg ik het besef dat mijn broer niet meer terugkwam en de dag erop was dat zelfs niet meer aan de orde want woog het verlies van mijn ex weer door. Nu mijn ma...en ik weet dat het de moment is om zaken af te handelen. Het moet wel nu..en ik weet dat ik ergens die kracht wel kan opbrengen. Weet niet hoe ik mijn gevoel moet verklaren nu..ben zo moe. Ben bang..
@Amber11
Soms vraag je jezelf af, wanneer is het volbracht wat een mens heeft te doorstaan ...
Je hoeft je gevoel niet verklaren ... dat is helemaal niet nodig !
Soms is het niet mogelijk om gevoelens onder woorden te brengen, althans niet meteen.
Ervaar je gevoelens alleen, deze zijn er niet voor niets. Ze vertellen je iets ...
Dat je moe bent is niet zo vreemd, je bent nu gewoon leeg, je energie is op.
En bang, geef er maar aan toe ... in stilte ... zoek de stilte op en luister naar wat je dan hoort ...
Zeker nu, dat je voelt dat je energie weg ebt ... juist nu is het gemakkelijk om stilte vinden ... in jezelf !
Alle sterkte toegewenst ...
< Al zoek je de hele wereld af naar iemand die je liefde meer waard is dan jezelf, je zult die nooit vinden ... (Boeddha)
>
@Amber
Tuurlijk voel jij niet sterk, maar zoals ik je blogs lag, vond ik dat jij je er goed doorheen sloeg hoor, en je mag best even instorten, geef je er maar aan over meid.. want het moet er toch echt uit, en schrijf hier van je af, dat geeft ook een stukje opluchting.
En weet dat er veel mensen met je meeleven, onder andere ik! Kan je niet even met iemand bellen om je gevoelens te uiten, dat doe ik vaak en ik merk dat dat bij mij kan opluchten..
Liefs Letje
@amber11
Zou je willen aanbevelen om zo snel mogelijk je mama te bezoeken.
In deze omstandigheden vallen veel barrières weg en je moet er alles aan doen om haar alles nog te vertellen wat je wil aan haar vertellen. Tijd is kostbaar en op een bepaald moment keer je de tijd niet terug dus moet je er NU dagdagelijks heel goed gebruik van maken.
Je kan nog zo'n mooie tijd met haar hebben. Maak van alle kleine momentjes quality-time momentjes
Ik heb mijn vader aan kanker verloren en kan heel goed begrijpen wat je doormaakt.
Paniekeer nu niet, ze is in goede handen in het ziekenhuis.
Veel sterkte
diep
@ Amber11
Hey meis,
Jeetje, hoeveel kan een mens hebben?!
Ik zou in elk geval wel je moeder bezoeken en hoop dat het goed komt. Ze is nu idg in goede handen.
Ben je nog een beetje wijs geworen uit die fases van liefdesverdiet?
Heb je wel iemand waar mee je kunt praten, dat zou wel schelen.
Heel veel sterkte en liefs
probeer het
ikzelf heb ruim 6 jaar geen contact meer gehad met mijn ouders...........ook door mijn jeugd.....
Vlak voor het verbreken van de relatie kwam heel voorzichtig weer wat contact......toen de relatie verbroken was heb ik veel steun van mijn ouders ontvangen.......
Zo kan het dus ook.....
Is ook nog wel verwarring hoor. Over bepaalde dingen kan gewoon niet gesproken worden..
Maar zie wel dat ze veranderd zijn.....hebben ook geleerd van de tijd zonder contact......kunnen nu wel steun geven......band is aan het verbeteren.......
Sterkte!