Paniek in de tent

Vanmorgen paniek in de tent. Vriendin appte dat haar ex bij haar had geslapen en meteen was ik bang. Offcourse was ik blij voor haar en zou ik het haar gunnen als ze samenkomen...don't get me wrong. Maar ken dit gebeuren. Dan ben ik een vriendin kwijt. Het is me genoeg gebeurd. Ik weet dat het dan geen echte vrienden zijn als het zo is maar toch...angst zat er behoorlijk in.

Nu zijn mijn ochtenden al zo zwaar dus ik wanhoop en verdriet heb ik lieve ex weer een appie gestuurd. Wanhoop en verdriet spatte ook uit het appie en ook de eenzaamheid die ik voelde. Meteen toen ik het stuurde had ik al spijt. Maar hij negeerde me niet en probeerde mij in ieder geval te kalmeren. Zover hij dat kan. Mezelf kleineren was ik weer goed in en dat vond hij niet leuk....uiteindelijk kreeg ik weer de bevestiging waar ik altijd zo naar op zoek ben. Het ligt niet aan mij als persoon. Hij vind me nog steeds een mooi persoon en aantrekkelijk en ook erg lief. Dus mocht niet zo laag over mezelf denken. (hoe ik me irriteer aan mezelf).

Daarna kalmeerde ik wel en had ik even een meeting op werk waardoor mijn gedachten weer wat rustiger werden en ik weer wat realistischer kon nadenken. Daarna heb ik nog een appie gestuurd over afgelopen vrijdag en de sex en de klik die we altijd vanaf dag 1 hebben gehad met elkaar. Dat beaamde die....eigenlijk als grapje appte ik wie weet in de toekomst kunnen we dat gewoon voortzetten. Was ik nu serieus bezig om een "sexrelatie" te starten met mijn lieve ex in de toekomst? Hij wees me niet af maar gaf wel aan dat de tijd zal leren of we dat kunnen. Mee eens dacht ik ook meteen. Laatste wat ik wil is er achteraf een rotgevoel over krijgen en op dit moment zal het om alle verkeerde redenen zijn. Omdat ik dan wil tegenhouden dat hij iemand anders leert kennen (het is geen type dat rondscharrelt met meerdere meisjes) en in de hoop dat hij weer verliefd wordt op me. Nu kan ik het niet aan. Ik weet ook niet of ik dat ooit kan. Onze sex was echt goed altijd, die klik hebben we al vanaf dag 1.

een aantal dingen zijn weer compleet duidelijk uit dit hele verhaal.
1. ik mis hem nog elke dag
2. liefdesverdriet wil maar niet ophouden
3. mijn minderwaardigheidscomplex is echt irritant idioot
4. ik heb echt extreme verlatingsangst.

kortom: hard werk aan de winkel.

Overigens gisteren mezelf weer vertroeteld met een concertkaartje. Weer eeuwig over lopen twijfelen en mij erna opgelaten gevoeld over het feit dat iemand er een mening over zou kunnen hebben waarom ik in godsnaam dit voor mezelf heb gekocht....pfoe die was er weer even. Daarna voelde het heerlijk om eindelijk eens dingen voor mezelf te kunnen kopen die ik leuk vind om te doen dat wil ik al best lang. Controle hebben over mezelf.....moeilijk...

Heb overigens een boek besteld die komt vandaag binnen: De Moed van Imperfectie van Brene Brown.

Trueheart's blog
login of registreer om te reageren

Din, 24/02/2015 - 18:29 — kroegtijger

Excuses zijn toch niet nodig?

torn schreef:

kroegtijger schreef:

maar helaas heb ik die voor alsnog niet van Torn mogen ontvangen.

Nope dat klopt. Voor mijn gevoel was mijn reactie helder en duidelijk genoeg is. Sorry, maar met alle respect, ligt er dan niet bij mij de drang of uitdaging om het dan meteen op afroep nog eens te gaan uitleggen.

Als jij dat vind, dan is dat prima natuurlijk. Ik begin mijn verhaal met een vraag of de stelling (wederom wijs ik je op de "if" uit if..then..else..) waar is, en vraag eerst impliciet en daarna expliciet in de "else" om verduidelijking. Als je die niet wilt of kan geven, dan hoef je je daar natuurlijk niet om te verontschuldigen, maar ga dan niet met een verhaaltje komen waarbij je mij probeert neer te zetten als iemand die niet luistert. Ik vraag om verduidelijking, die geef je niet, dus dan is daarmee de kous toch ook af lijkt me.

Citaat:

2BEME zet het nog eens uitgebreid voor je uiteen. Ik quote even een essentieel stukje voor je uit die reactie

2BME schreef:

in gezonde relaties gebeurt het kenbaar maken v grenzen en deze respecteren met wederzijds begrip,zonder dat er met woede en boosheid om gestreden moet worden…

En ik weet dat 2BME jouw mening vertegenwoordigd omdat wat precies?

Citaat:

Dan stip ik nog even aan dat er volgens mij niet altijd wederzijds begrip voor elkaars grenzen kan en hoeft te zijn, wel dat de verschillen aanvaardbaar en leefbaar voor beiden zijn.

Helaas lijk je zelf die uiteenzetting niet helemaal goed te lezen of te begrijpen:

kroegtijger schreef:

Het is in een ideale situatie zo dat het op die manier werkt. De praktijk is naar mijn mening echter anders, en gebeurt het nu eenmaal wel eens dat je even boos moet worden om je punt te verduidelijken. Boos worden heeft daarmee naar mijn mening dan ook niet direct als gevolg dat je de ander niet respecteert of dat je de ander niet begrijpt, maar dat je de grens even duidelijk stelt. Tuurlijk ligt de voorkeur bij niet boos worden, maar dat lijkt me ook logisch. Het is denk ik niet zo dat als je eens een keer boos wordt, dat je daarmee dus meteen in een relatie zou zitten die niet levensvatbaar is, of niet zou werken. .

*maakt nog net geen *eye-roll*

Het ging over het moeten bevechten van je grenzen in een relatie, keer op keer. Kwaadheid nodig hebben om je grens duidelijk aan te moeten geven en op te moeten staan voor je bestaansrecht in een relatie.
Niet om af en toe keer boos op elkaar zijn of ruzie met elkaar hebben. Komt in de beste huwelijken zelfsvoor.

Je markeert ook een stukje, maar laat vervolgens de essentie buiten de markering. Namelijk dat het draait om balans. Oftewel, af en toe moet je naar mijn mening inderdaad vechten voor je grenzen aan te geven. Geen probleem, maar wel een probleem bij dagelijkse praktijk.

Citaat:

Je lijkt alles wat je leest letterlijk te interpreteren en toe te willen passen? heb ik dat goed ?

Dat ligt er maar net aan waar je op doelt. In z'n algemeenheid kan ik zeggen "nee", want het ik wil niet alles letterlijk interpreteren of toepassen. Als je iets specifieker zou zijn waar je op doelt kan ik je misschien aangeven of ik dat letterlijk zo opvat. Jouw verhaal kwam in ieder geval op mij over als zijnde letterlijk te interpreteren. Dat dit niet het geval blijkt, lijkt me dus wederom een aanwijzing dat de zender (jij dus in dit geval) niet helder de boodschap heeft verstuurd. No hard feelings daarover natuurlijk, maar verduidelijk dan even je stellingname gegeven dat daarom werd gevraagd of verwijs naar bijvoorbeeld 2BME dat die jouw stelling inderdaad op de juiste manier heeft uitgelegd. Ik neem aan dat het laatste het geval is (mocht dat niet zo zijn, dan verneem ik dat graag).

Din, 24/02/2015 - 18:35 — 2BME

kroegtijger

met je uitleg van if-then-else ….raak je me helaas kwijt….klinische theorie….kan ik niets mee……terug naar waar ik je idd n vraag zie stellen….je merkt zelf op begrijp ik t goed?….maar dan vervolgens niet t geduld hebben om t antwoord/beleving/visie v een ander af te wachten….en dus ruimte te gunnen…..maar vooral bezig te zijn met je eigen analyse die je nota bene zegt te maken op je inschatting dat je idd geen zekerheid hebt dat je t goed hebt begrepen….….en dus…en dat is denk ik dat zenden waar je steeds op word aangesproken….een lap tekst schrijven en dan zeggen negeer t maar als idd blijkt dat je t niet goed hebt begrepen….wat is t nut van zenden als achteraf toch blijkt dat t niet relevant blijkt te zijn??..... als je echt nieuwsgierig was geweest naar t antwoordt op de vraag die je had gesteld.…. was dan t zenden v je eigen boodschap niet minder urgent geweest?….

Klopt het dat wat jij bedoeld (en correct me if i’m wrong zou ik willen zeggen) is dat je grenzen stelt, en een van de manier van dit te uiten is door boos te worden als je grens wordt overschreden, maar dat dit niet de juiste manier is? En klopt het dat de juiste manier zou zijn door dit met wederzijds begrip te doen?

dat is idd wat ik bedoel….….er lijkt bij sommige gebruikers die hier in dit blog reageren….een overheersende fixatie te zijn op boosheid….het boos moeten zijn….het ns goed boos moeten worden…..boosheid prediken….zeker mag t er zijn…althans….ALS t er is….maar adviseren om boosheid ns met vriendinnetjes leren trainen???
ik lees uitspraken zoals ‘ over grenzen gaan leid tot boosheid ‘……..of wanneer iemand iets ‘ gemeens ‘ doet…je met boos worden en zeggen dit wil ik niet….pas grenzen stelt…..is dat zo?.... wat nu als gemeen zijn voor n ieder verschillend is....en dat t boos worden omdat iets als gemeen wordt ervaren….mss wel alleen maar door 1 persoon zo word ervaren….maar degeen die kennelijk in de ogen v die ander gemeen is….mss helemaal niet bewust gemeen probeert te zijn…..maar omdat die ander t zo beleeft....is het dus zo???......die ander is al boos….ontploft mss…word zelf mss ook gemeen….wat bv ook weer n reactie oproept…..v degene die zich bv onterecht beschuldigt voelt….waardoor de boze partij nog meer gaat vechten….en de ander dus ook….en dan is de toon gezet….en t eigenlijke onderwerp…nl grenzen….en t veilig leren aftasten hoe je dit als partners naar elkaar op n begrijpelijke,respektvolle en niet geweldadige manier kenbaar maakt….mist volledig zn doel….
wat ik in deze hele discussie over grenzen niet geschreven zie… en laat t duidelijk zijn dat ik niet bedoel dat boos worden over je grenzen…..meteen betekend dat je in n destructieve relatie zit…..nee,we hebben t hier geloof ik over terugkomende patronen….waar partners emotioneel in vast komen te zitten…..dus n patroon waar het steeds n gevecht is….t grenzen aangeven…t zorgen dat ze niet overschreden worden….t zorgen dat n ander ze onderkent….t zorgen dat je serieus word genomen…t beklijft…..je behoefte,hoe je iets wil….maar waar t n gevecht word….in de basis al n strijd oplevert….wat er voor nodig is….om beter in staat te zijn….grenzen duidelijk aan te geven….en hoe je hier geweldloos naar kan handelen….waar staan grenzen voor?….is voor n ieder verschillend nl….wat probeer je precies met je grenzen te beschermen?….ook voor n ieder verschillend….zijn de grenzen die je stelt realistisch?....of zijn die dr gekomen uit trauma die je hebt opgelopen….uit slechte ervaringen…..soms is t nodig t 1 en ander bij te stellen….of aan te scherpen….een discussie daarover lijkt me interesanter dan t blijven aan sturen of aanmoedigen tot boosheid….als die dr niet of nauwlijks is….

Din, 24/02/2015 - 19:56 — kroegtijger

@2BME

2BME schreef:

En dát is nu precies het hele verhaal van if-then-else. Je zegt daar eerst over "klinkische theorie, kan ik niets mee", maar gaat vervolgens dan wel vol in op hetgeen de statement is.
Laat ik het anders proberen uit te leggen, misschien dat je dan beter snapt hoe mijn post is opgebouwd en dat kan een hoop onduidelijkheid dan weg nemen.

If-then-else is een van de meest gebruikte statements. Het is een procedure op basis van een vergelijking. Laat ik het eerst eens uitleggen op basis van waardes voor A.

Als A == 1
Dan B == "A is gelijk aan 1"
Anders B == "A is niet gelijk aan 1"

Als je in deze formule de waarde 1 voor A invult, dan zal de uitkomst van B dus zijn "A is gelijk aan 1". Als je voor A een ander getal dan 1 invult zal de uitkomst van B zijn "A is niet gelijk aan 1". Een heel basic if-then-else statement dus.

If-then-else is een vergelijking waar je in principe alles mee kan toepassen. Als iets is, dan volgt daar op iets. Anders volgt er iets anders. In dit geval dus "als ik je goed begrijp, dan... ". Als je op de eerste vraag van "als ik je goed begrijp" al met nee antwoord, dan is "dan..." dus niet van toepassing, en ga je dus verder met "anders..." In dit geval is er geen "anders..." gedefinieerd en is daar dus impliciet en later zelfs expliciet de vraag "kan je het dan even verduidelijken".

Hopelijk wordt het hier wat duidelijker mee wat een if-then-else statement is, en waarom mijn posts op deze manier zijn opgebouwd. Ik vraag dus of iets klopt, en als dat klopt volgt een verhaal. Als dat niet klopt, kan je het verhaal wat dan volgt dus negeren en zal je dus ook logischerwijs af kunnen leiden dat ik dan wel graag een verduidelijking zou willen.

Dus ja, je kan het hele verhaal daarna negeren als de eerste stelling niet klopt. Lijkt me toch niets raars?

Citaat:

Ok, dat is een duidelijk verhaal, en ik denk dat ik je dan inderdaad goed begrijp Ik ben het in grote lijnen ook wel met je eens, ik denk alleen dat we een andere manier hebben van benaderen om vervolgens wel op hetzelfde punt uit te komen.

Overigens zou ik je willen vragen / adviseren om iets minder vaak ... toe te passen om je posts wat leesbaarder te maken. Het is vrij lastig om je af en toe te volgen daardoor, en sommige stukjes moet ik dan 2 of 3x lezen voordat ik je echt kan volgen.

Woe, 25/02/2015 - 00:40 — 2BME

kroegtijger

gozer…..ik waardeer je poging om t uit te leggen….maar wat moet ik met die absolute formules….en de mathematische stellingen waarmee je neigt je eigen manier v communicatie te verhelderen?...doet nogal autistisch aan….bewijst iig dat theoretische kennis die je tot je probeert te nemen…om jezelf op t gebied v empathie/compassie/inleving te kunnen ontwikkelen….toch iets meer in de aarde moet hebben dan strikte logica… of denken dat je de if-then-else formule in principe zelfs kan toepassen op zo iets ondefinieerbaars als gevoel of t gebrek eraan achter n manier v communicatie….

Ik vraag dus of iets klopt, en als dat klopt volgt een verhaal. Als dat niet klopt, kan je het verhaal wat dan volgt dus negeren en zal je dus ook logischerwijs af kunnen leiden dat ik dan wel graag een verduidelijking zou willen.

je slaat iets belangrijks over….omdat je zo van de cijfertjes houd,n voorbeeld….vragen of iets klopt of niet….laten we de stelling maken dat A=klopt en B=klopt niet….ook al is de kans 50-50 en hou je rekening met de mogelijkheid dat je dr mss naast zit (B)…..kies jij toch automatisch voor de kans dat t klopt wat je denkt (A).…gebrek aan wederkerigheid….geen dialoog maar monoloog….niet bezig met de ontvanger die jou mss eerst uitsluiting kan geven of t nu A of B is,maar doorgaan op je eigen boodschap….je behoefte om je eigen uitleg/analyse/mening/gedachte sowieso voorrang te bieden….zenden dus….ruimte opeisen….en dan,als t alsnog toch B blijkt te zijn….aan de ontvanger zeggen om dat stuk tekst dan maar alsnog te negeren….alsof t zo werkt… dr is al tijd besteed aan t lezen v je boodschap…die dus feitelijk genegeert mag gaan worden….whats the focking point?....
vraag me af,gezien je behoefte tot t aanwenden v formules om de verdiepingen in communicatie voor jezelf duidelijk te krijgen….of je in staat bent om tot dat punt door te dringen….. je zegt dat je situaties opzoekt waar empathie v toepassing is…..zodat je het dan kan beoefenen….nou ik zou zeggen….hier is je oefenmateriaal….tot dusver….doet je manier v communiceren me denken aan n gesprek hebben met iemand die geen oor heeft voor wat de ander zegt….omdat alle aandacht ligt op de aandrang van de eigen grote boodschap die eruit moet....maar ook dat heb je zelf al wel ns over je zelf toegegeven dat je die neiging hebt…mss interessant puntje voor bij je verbeter-project….

overigens…..bedankt voor de tip…..maar dit gestippel is de manier hoe ik mn gedachten orden….voor mij werkt t zo….dat t lastiger lezen is, t zij zo.…ik kan niet iedereen behagen….maar apart dat iemand die zn ochtendroutine, wcpot-schoonmaak plan en avondmenu hier uitgebreid in details wenst te delen….omdat t voor hem op die manier kennelijk zo werkt….t n doel heeft….wat dus prima is…..maar dan wel n ander gaat adviseren welke schrijfstijl beter zou passen….

Woe, 25/02/2015 - 08:35 — kroegtijger

Het is echt niet moeilijk. Je kan het best

2BME schreef:

Snap je het nou écht niet? Of wil je het gewoonweg niet snappen?
Het heeft absoluut niets met cijfertjes te maken. Probeer het nog eens een keertje.

Wat betreft de rest van je verhaal: Gelezen en gelachen

Woe, 25/02/2015 - 12:33 — 2BME

Kroegtijger

Gozer,niet om t 1 of ander….maar je bent 1 en al cijfertje,formules,theorie en absolute logica…. …testjes die je doet….percentages waar je je mee bezig houdt….al die lijstjes die je maakt….scores….absolute vergelijkingen….maakt verder niet uit …als dat jou zekerheid en houvast biedt,prima toch….maar ga niet op neerbuigende toon de bal naar mij terug spelen wanneer ik de opmerking maak ‘ omdat je zo v cijfertjes houd ‘….wat schreef je ook al weer ergens?? ‘ handelen op basis van gevoel in plaats van op kille cijfers….’ ? je if-then-else formule?... kil en afstandelijk….
zeggen dat ik t niet snap of maar niet wil snappen….en t nog maar ns moet proberen omdat ik kennelijk je autistische denkwijze niet kan volgen…

Maar luisteren is slechts een deel van communicatie; er is daarnaast ook nog het zenden.

Een van mijn zwakke punten is dat ik vaak te veel wil vertellen en te veel uitweidt over een onderwerp, waardoor de luisteraar halverwege het verhaal al is afgehaakt.

dat dus….je lijkt dus niet in de praktijk te kunnen brengen….dat wanneer je al begint uit te weiden zonder dat je concreet bevestigd bent dat je t hebt begrepen….je de ontvanger dus al gaat vermoeien met een analyse/uitleg….wat later,als de ontvanger te kennen geeft dat dat dus niet bedoeld werd, dan dus maar genegeerd moet worden….dat essentiele stukkie blijf je maar over t hoofd zien….

n empathisch ontwikkelt persoon….is in staat rekening te houden met de mogelijkheid dat iets niet snappen….tweezijdig is….ruimte v een ander ken je m nog?...WIJ begrijpen elkaar kennelijk niet,zeg ik bij deze…..
kun je mooie analyses loslaten over t aanleren v empathie…….maar hier,in de praktijk….om terug te komen op dat je t trainen v je cognitieve empathie vergelijkt met t automatisme vh autorijden…. zien we dan toch maar weer dat je automobiel opstart probleempies heeft….

Het wordt echter nog wel problematisch op het moment dat het standpunt van een ander betrekking heeft op mijzelf; dan kan ik een ander vaak nog wel eens niet begrijpen tijdens een gesprek, maar duurt dat vaak eventjes om die standpunten goed te snappen.

Ik kan heel erg vast blijven hangen in mijn visie (ook wel als koppig bestempeld)

ook daar kan ik soms zo in mijn eigen denkbeeld blijven hangen, dat ik daardoor de mening van een ander niet meer de ruimte laat

Beiden zijn een gevolg van weinig empathie opbrengen. Als ik dus mijn empathie kan verbeteren, beter de gevoelens en meningen van anderen kan begrijpen en het vanuit anderen hun standpunt leer te bekijken, dan maakt dat direct ook mijn eigen leven een stuk makkelijker.

Omdat ik snap hoe een ander tegen iets aankijkt kan ik eerder mezelf een halt toeroepen en niet die grenzen opzoeken, en kan ik makkelijker niet zo vast geroest zitten in mijn eigen beeld van hoe ik iets wil (koppigheid dus), maar rekening houden met die ander.

hoe veel was t....nog 41 dagen te gaan of zo?

Woe, 25/02/2015 - 13:18 — kroegtijger

Je maakt me dag weer goed

2BME schreef:

Nee, het is geen formule. Het is een statement. Misschien is het even verwarrend dat er een Engelse term wordt gebruikt dus zal ik je dat verschil nog maar even uitleggen. Een formule is een vergelijking, waarmee je dus iets kan berekenen. Een klein voorbeeld daarvan is P = U x I
Een statement is een uitdrukking, (ook wel expression genoemd), en kán een formule bevatten, maar hoeft absoluut niet. Twee totaal verschillende dingen dus.

Daarnaast ben ik volgens jou alleen maar bezig met cijfers, formules, percentages etc. terwijl ik daar vrijwel nergens ook maar gebruik van maak. Ik zou die stelling dus wel graag onderbouwd zien dan met feiten waaruit blijkt dat ik daar alleen maar mee bezig zou zijn. Ter verduidelijking, het benoemen van een enkel percentage volstaat dus niet. Immers, ik ben er volgens jou "alleen maar" mee bezig, wat dus impliceert dat ik nergens anders dan dat mee bezig ben. Dan moet het geen enkel probleem dus zijn om dat aan te tonen.

Citaat:

zeggen dat ik t niet snap of maar niet wil snappen….en t nog maar ns moet proberen omdat ik kennelijk je autistische denkwijze niet kan volgen…

Ah, dus ik sla een neerbuigende toon aan volgens jou, maar je begint zelf je post met "gozer" (alsof je me überhaupt kent; ik weet niet waarom je dan van mening bent dat je me met "gozer" kan aanspreken. Stukje fatsoen noemen we dat) en dan kom je nog geen 2 regels later met een opmerking dat ik een autistische denkwijze zou hebben? Hoe zat dat ook alweer met een pot en een ketel?

Ik zeg daarnaast ook niet dat je het niet snapt. Wederom is het je niet gelukt om te lezen wat ik schrijf. Ik stel namelijk een vraag. Dit is te herkennen aan de "?" aan het einde van de zin. Wederom lijkt interpunctie je weer in de weg te zitten dus. (ook hier wil ik je nog even extra wijzen op het woordje "lijkt"; dat maakt namelijk dat ik niet zeg dat het zo is, maar dat de indruk wordt gewekt dat het zo is. Een wezenlijk verschil dus).

Citaat:

Maar luisteren is slechts een deel van communicatie; er is daarnaast ook nog het zenden.

Een van mijn zwakke punten is dat ik vaak te veel wil vertellen en te veel uitweidt over een onderwerp, waardoor de luisteraar halverwege het verhaal al is afgehaakt.

Zolang je niet in staat blijkt om een berichtje waarin de woorden "Als" en "dan" worden genoemd, eventueel impliciet "anders" van toepassing is, op een juiste wijze uit te leggen, zal ik in posts die aan jou gericht zijn deze aanpassen aan je niveau. Voor de rest van de mensheid lijkt het geen enkel probleem op te leveren, maar ik ben niet te beroerd om je tegemoet te komen hoor.

Citaat:

Je hebt gelijk; ik ging er vanuit dat je op z'n minst enige vorm van grammatica beheerste. Dat het onderdeel van interpunctie je niet heel lekker af ging, dat was inmiddels al wel duidelijk, maar ook de andere onderdelen lijken je niet heel soepel af te gaan. Misschien dat ik de berichten naar jou beter met plaatjes en tekeningen kan invullen? Of heb je een andere voorkeur wellicht?

Citaat:

Ik kan heel erg vast blijven hangen in mijn visie (ook wel als koppig bestempeld)

ook daar kan ik soms zo in mijn eigen denkbeeld blijven hangen, dat ik daardoor de mening van een ander niet meer de ruimte laat

hoe veel was t....nog 41 dagen te gaan of zo?

Dus niet alleen grammatica blijkt lastig, maar ook rekenen gaat niet heel erg lekker bij je. Probeer het nog een keertje, en misschien dat je er dan wel uit kan komen. Ik kan je een kleine hint geven; bij vrijwel elke eerste post van de dag in mijn eigen blog vermeld ik niet alleen hoeveel dagen er geweest zijn, maar ook hoeveel dagen er dan dus nog resteren. Hoef je niet eens meer zelf te rekenen. Makkelijker kan ik het niet maken. Als zelfs dit je niet lukt, dan houdt het op (oei, weer zo'n lastige if-then-else. Als dat maar goed gaat...)

Maar ga vooral door met je reacties; ik amuseer me kostelijk erom en ook mijn collega's kunnen elke keer weer een glimlach niet onderdrukken als ik je posts doorstuur naar ze.

Woe, 25/02/2015 - 15:01 — 2BME

kroegtijger

omdat je jezelf zo graag hoort praten....luister ff weer lekker je zelf terug....ga ik ondertussen iets interessanters doen...

mijn actie-punten
Zeker als degene met wie je praat niet 100% letterlijk zegt wat hij of zij bedoeld
ik heb diverse tests gedaan
Inmiddels heb ik al diverse websites afgezocht
Een fraai lijstje met punten waar ik me op ga richten de komende tijd.
Enkele artikelen hierover terug gevonden die hier de nodige informatie over geven.
en met nog 38 dagen op de teller
Om te beginnen heb ik zojuist even een test gedaan
als je 50x je telefoonrekening hebt gecontroleerd
Als je beloofd om voor 8 uur ’s avonds de keuken te hebben opgeruimd en je doet dat elke avond om half 7 al, dan presteer je dus boven verwachting. Echter, omdat het elke dag is, wordt de verwachting dan al vrij snel dat het om half 7 al wel gedaan is.
dat je het weer voor 8 uur gaat doen
Met nog 37 dagen resterend
bestaat dat uit 4 basis-componenten
kreeg ik van een collega van me een leuk testje toegestuurd
21,4 vond ik geen slechte score
het landelijk gemiddelde zit rond de 16
bij scores van 36 en hoger
dag 8 wat me dus nog 34 dagen over laat
Beetje op tijd opstaan (rond een uur of 10 lijkt me wel wat)
op tijd wakker voor dag 9
dus begonnen met lijstje te maken
Aangezien ik toch zo lekker bezig was met de lijstjes ben ik meteen maar even door gegaan met het maken van lijstjes.
Dus lijstje gemaakt wat ik nog moet kopen
Daarna meteen door gegaan met een lijstje van wat ik allemaal wil doen als ik weer met m'n ex samen op ga trekken
dus een lijstje van mogelijkheden met wat we kunnen gaan doen
alweer dag 10, en dat betekend dat ik op zo'n 25% van de mezelf gegeven tijd zit
heb nog ruim 2 uur werktijd voor de boeg
wat ik voor vanavond nog op het programma zal zetten
Ik moet zo nog even update kb3013455 terug draaien
de snelle rekenaars onder ons al kunnen afleiden dat er nog 31 dagen resteren
Dat zijn dus weer wat fraaie puntjes waar ik wat houvast aan kan hebben
Daarmee wordt de meetbaarheid dus niet meer van toepassing
ik heb m’n handen al wel vol aan de huidige lijst
Tegen de tijd dat ik 25% verteld heb

zolang t jou maar houvast bied,kerel….voor mij is je overmatige zend gedrag iig vermoeiend….en dan krijg je de kans geboden om je theorietjes in praktijk te brengen….en grijp je de kans niet….goed bezig…

Woe, 25/02/2015 - 15:10 — kroegtijger

@2BME

Begrijpend lezen gaat je nog niet zo heel goed af? Of is elk getal wat voorkomt meteen een berekening of formule voor je?

Het VMBO heeft gebeld... ze willen graag hun diploma van je terug...

Ma, 23/02/2015 - 17:17 — Mariah (of verwijderd)

Boosheid en grenzen

Om grenzen te kunnen stellen zonder te strijden of te bevechten.
Is het vanuit mijn eigen ervaring heel belangrijk om de boosheid te voelen!
En je mag ook moordneigingen heb.
Bij wijze van spreke.

Torn haalt aan dat dat er nu niet meer toe doet.
Ik ben het daar niet mee eens..
Wat niet verwerkt is mag nog verwerkt worden!

Wat ik uit je blogs heb begrepen is dat je lieve ex er was en dat je daarmee je rotte ex op de achtergrond kwam.
Je stopte met therapie, want je werd gelukkig van je lieve ex!

En nu komen ze allebei in je bewustzijn.

Jezelf toestaan boos te zijn is goed!
Zonder dat je de ander uitscheld natuurlijk.
Je zult daarin je eigen kracht gaan erkennen en voelen.
Want als je al die boosheid in slikt en zoals jij Trueheart naar jezekf richt is het heel gezond om gewoon je gemene ex een klootzak te vinden.. De boosheid mag in beweging komen Trueheart.

Er in vastblijven zitten is een ander verhaal.
Dat is negatief.
Dan word je verbitterd of je gaat mensen kwetsen voordat ze jou kwetsen..
Of je word depressief.
En zoals bij jou boos op jezelf.
Gestressed en weet ik niet veel meer.

De balans komt vanzelf wel.
Daar staat geen tijd voor, ieder mens doet het op zijn eigen manier in zijn eigen tempo.

Op een gegeven ogenblik voel je je boosheid en kan je zelf kiezen wat je ermee doet.

Grenzen stellen door of er iets van te zeggen of juist niets zeggen.
Maar dan is het een bewuste keuze!
Boosheid mag er zijn!!
Iedere emotie mag er zijn!
Alleen je hoeft er niet in te handelen!
En dat kan je oefenen..

Wees boos op je ex, en wees het zolang als het goed voor je voelt!
Het is logisch dat je boos bent als iemand je gekwetst heeft!

Mariah

Ma, 23/02/2015 - 21:28 — petals (of verwijderd)

@Mariah, dat heb je wat mij

@Mariah, dat heb je wat mij betreft heel goed en mooi verwoord, ik sluit me er helemaal bij aan.
Het is wat mij betreft echt onzin dat je voor iemand die jou slecht heeft behandeld, geen boosheid mag voelen.
Tuurlijk mag dat. En zoals jij schrijft, dat betekent helemaal niet dat je daar dan ook maar in blijft hangen en niet met jezelf aan de slag zou gaan, ten prooi aan een soort eeuwigdurende verbittering.

Als jij in een relatie zit en iemand doet iets gemeens, dan word je boos en je zegt: dit wil ik niet. Dat is grenzen stellen. Als die persoon er dan mee doorgaat, en jij hebt gezonde grenzen en een gezonde eigenwaarde, dan kap je het af. Dat heb ik met mijn ex niet op tijd gedaan, heb het niet afgekapt ben steeds terug gegaan, en heb veel lessen over mezelf geleerd waarom ik dat deed - eigenwaarde, onzekerheid, te diep vastgezeten in ongezonde patronen, ongezonde interactie tussen mijn gebrek aan grenzen en zijn gemene gedrag. Dus ja, ook bij mij speelde van alles.

Maar dat wil nog niet zeggen dat ik niet boos blijf op ex. Hij heeft mij intens gemeen behandeld, dus kan ie de pleuris krijgen. En daar is helemaal niks mis mee, met dat gevoel. Betekent totaal niet dat ik in die boosheid blijf hangen of dat ik niet tegelijk aan mezelf kan werken. Uiteraard zakt het na een tijd weg en ga je je op jezelf richten. Maar die boosheid kan absoluut helpen om voor jezelf helder te hebben: wat hier is gebeurd, is fout, en JA het gedrag van je ex was heel gemeen. Alles in jouw eigen tempo, jij bepaalt en wees vooral heel erg lief voor jezelf, dat is zo ontzettend belangrijk! Jij bent door een hel gegaan met gemene ex, erken dat, zorg nu extra goed voor jezelf!

Ma, 23/02/2015 - 22:43 — Mariah (of verwijderd)

Petals

Ben jij nog boos op je ex?
Ga een eigen blog maken deze is van True.

Mariah

Ma, 23/02/2015 - 22:58 — petals (of verwijderd)

jeetje over empathie

jeetje over empathie gesproken, het was aardig bedoeld hoor naar jou... en ook goed bedoeld voor Trueheart. Maar weet je, whatever.

Ma, 23/02/2015 - 23:02 — Pallie (of verwijderd)

(Geen onderwerp)

Ma, 23/02/2015 - 23:08 — Pallie (of verwijderd)

@Mariah verbeter de wereld begin bij jezelf

Ga jij nou vertellen wat n ander doen moet? terwijl jij je zelf steeds schuldig blijft maken aan het noemen van andere namen? wederom sleep je de naam torn er weer bij, in de blog van true!!...
En dat is op zich nog geen probleem, maar wederom (zoals van jou bekend) verdraai jij zijn woorden, en trek je zijn goedbedoelde advies op true uit zn verband!

welke OVEREENKOMST zie jij deze keer mariah? met de woorden van torn??

Ik zie hem namelijk nergens aangeven dat trueheart niet boos mag worden, ook zie ik hem nergens schrijven dat het er niet meer toe doet?...

wat ik wel zie, en dat heb ik je nog niet zolang geleden ook al aangegeven, jij steeds weer een gelegenheid ziet om torn zijn naam te noemen!

dat deed je niet "zomaar" zei je eerder, echter kan ik me niet ontrekken aan t feit je steeds zijn aandacht op zoekt....puntje voor jou zelf vrouw, wat wil jij eigenlijk van torn?? heb je jezelf dat wel eens afgevraagd?....

Pallie

p.s. blijf true niet sturen met dit soort onzin:

Citaat:

Wees boos op je ex,

als zij zelf meerdere malen aangeeft dat niet te kunnen of niet in haar te hebben zitten...het is haar proces, laat m ook op haar manier doorlopen!

Din, 24/02/2015 - 10:34 — torn

@Mariah:

Mariah schreef:

Torn haalt aan dat dat er nu niet meer toe doet.

Neeeee, dat is niet wat ik heb geschreven. Dit is wat ik heb geschreven:

Citaat:

Wat is de meerwaarde van nu nog boos zijn en verwijten blijven maken richting jezelf of je 'gemene' ex? Draagt het echt iets positiefs bij aan je gevoel in het hier en nu? Volgens mij werkt het alleen maar belemmerend naar jezelf en levert het alleen maar negatieve energie op.

Dit is iets wat ik jou en die vrouw die leest wat zij wil lezen op selectieve basis (bij mij en eerder bij Chelle) zie toepassen: dat wat geschreven is uit zijn verband trekken en er je eigen draai aangeven om vervolgens jouw eigen boodschapje kwijt te kunnen. Dat vind ik een vorm van destructieve communicatie. Je dwingt een ander (mij in dit geval) op die manier of het naast zich neer te leggen en te accepteren dat een ander je woorden uit zijn verband trekt of erop te reageren en gaan ontkrachten en nog eens uitleggen wat je werkelijk geschreven hebt. Vaak leg ik flauwekul naast mij neer, nu even niet.

Ik vind het namelijk een destructieve manier van communicatie....de woorden van een ander verdraaien of uit zijn context trekken. Snap jij dat ?

Als je niet begrijpt wat ik precies bedoel kan je mij een neutrale verhelderende vraag stellen. Dan heb ik altijd nog de (vrije) keuze of ik daar wel of niet op wil reageren. Of je schrijft gewoon je verhaaltje zonder naar mij te verwijzen.

Mariah schreef:

Ik ben het daar niet mee eens..

Dat kan en mag.
Ik persoonlijk denk dat het een persoonlijk proces mag zijn van trueheart ( en haar psycholoog) om te gaan ontdekken of- en wanneer zij het nodig zou hebben mogelijke gevoelens van boosheid t.o.v haar ex naar de oppervlakte te brengen.

Is niet iets wat je even op basis van hoe het voor een ander heeft gewerkt of een dramalesje aan de keukentafel met een vriendin zo even kan oproepen en eigen maken. Is een persoonlijk proces wat iedereen op eigen-wijze en tempo doorloopt. Dat weet jij, ik en anderen uit eigen ervaring.

Mariah schreef:

Om grenzen te kunnen stellen zonder te strijden of te bevechten.
Is het vanuit mijn eigen ervaring heel belangrijk om de boosheid te voelen!

Zoals je keurig aangeeft: uit jouw ervaring.
Dat is dan wat jij nodig hebt om je grenzen aan te geven of kenbaar te maken. Waarmee ik weer terug kom bij mijn reactie over Grenzen Bevechten.
Tsja ik geloof daar niet zo in omdat ik dan volgen mij het stukje open gelijkwaardige communicatie (horen en gehoord worden) en je kwetsbaar durven/kunnen opstellen naar een ander mis. Schijnbaar is het makkelijk om vanuit boosheid een grens aan te geven dan tegen een ander te zeggen: hey wat jij nu doet of zegt dat kwetst of raakt mij omdat.....

Want, en daar ben je het dan toch wel met mij over eens, onder die mantel van boosheid ligt altijd iets wat van jezelf is. Toch?

Woe, 25/02/2015 - 09:23 — Mariah (of verwijderd)

Torn

Mijn excuus ik heb jouw verhaal anders opgevat.
Ben je blogs gaan lezen.
Ik dacht dat je wat anders bedoelde.
Wil daar niet verder inhoudelijk op ingaan.

Je noemt het destructieve communicatie daar ben ik het niet mee eens.
Ik heb gewoon niet goed gelezen.
En dat dat voor ruis zorgt.
Ja daar ben ik het mee eens.
En dat dat jou stoort dat snap ik, jij hebt het zo niet bedoeld.

Met 1 zin zo bedoelde ik het niet kan ik naar mezelf kijken.
En ik geef dan openlijk toe dat ik er naast zit.
Dan is de ruis opgelost en is het weer helder.

Ik ben namelijk niet perfect.
Ik ben een mens.

En wat zegt dit over mij, Beter lezen, aandacht voor wat er werkelijk staat.
Daar zit mijn punt.
Daar kan ik wat aan veranderen.

Mariah

Woe, 25/02/2015 - 12:31 — torn

@Mariah:Thnx

Bedankt voor je reactie Mariah.

Mariah schreef:

Je noemt het destructieve communicatie daar ben ik het niet mee eens.

Dat hoeft ook helemaal niet. Het blijft echter wel mijn gevoel en beleving die ik vervolgens ook keurig aan je heb uitlegt. En ik erken dat mijn geprikkeldheid even werd versterkt door zij die altijd iets leest zoals zij het wil lezen, die dan even in de slip-stream van jouw reactie (zoals altijd achter de rug van een ander vandaan) haar kans weer eens aangrijpt haar bittere verzuurde boodschap over te brengen.

En dan nog verbolgen gaan reageren als je daar doorheen prikt.
Maar dat is even een zijspoor.

Het eens/oneens zijn met iemand zijn of iets wat geschreven is door een ander, en de behoefte hebben om het op die manier vervolgens ook kenbaar te moeten maken vind ik een vrij bijzondere gewoonte die ik hier regelmatig zie verschijnen op het forum. Vooral wanneer de meningen/visies verschillen of de rijen gesloten moeten worden. Soort van afzetten tegen of aansluiten bij............Apart.

Mariah schreef:

Ik ben namelijk niet perfect.
Ik ben een mens.

Dit, niet bot bedoeld en ik wil absoluut niet over je gevoel en kwetsbaarheid heen walsen, lijkt een beetje reageren vanuit een slachtofferrol. Niet nodig, vind ik. Maar als het voor jou functioneel en nodig is prima.

Wie is er wel perfect? Ik in ieder geval niet.
Denk ook niet dat je dat van jezelf moet gaan verlangen. Dan ben je alleen maar bezig met waar je minder goed in bent i.p.v. te zien en benutten waar je wel goed (talenten en kwaliteiten) in bent. Levert alleen maar negatieve energie op.

Mariah schreef:

En wat zegt dit over mij, Beter lezen, aandacht voor wat er werkelijk staat.
Daar zit mijn punt.
Daar kan ik wat aan veranderen.

Voor zover ik mij herinner, en wat ik hier en daar nog steeds waarneem ben jij altijd prima instaat geweest, en nog steeds, iemand te lezen. Alleen meen ik wel een interessant patroon waar te nemen dat het je soms alleen bij dezelfde forumleden en tijdens dezelfde omstandigheden (forum-ruis) lijkt te overkomen. Zie ik dat verkeerd of herken jij daar iets in ?

Mariah schreef:

Dan is de ruis opgelost en is het weer helder.

Wat mij betreft wel.

Nogmaals, bedankt je volwassen reactie.
Zo kan het ook.

Wel jammer dat je hier dan niet even op ingaat:

Mariah schreef:

Want, en daar ben je het dan toch wel met mij over eens, onder die mantel van boosheid ligt altijd iets wat van jezelf is. Toch?

Want dat zijn dan wel weer onderwerpen, net zoals de vraag wat gezonde grenzen zijn, die ik zelf als nuttig ervaar en wel bereid voor ben uit mijn beperkte concentratie-reservoir voor te willen putten.

Ma, 09/03/2015 - 23:21 — Mariah (of verwijderd)

Torn.. Forumruis

Ik wil hier graag op reageren.

Ik ben dit gaan onderzoeken bij mezelf.
Het niet goed lezen in combinatie met de Forumruis.

Je signaleert het goed.

De forum ruis doet inderdaad wat met mij.
Wel mooi om de groei voor mezelf hierin te zien, voorheen raakte ik in totale verwarring nu is mijn focus minder goed.
Op zo een moment, dan lees en interpreteer ik niet juist.
Op het moment zelf realiseer ik me dat niet, pas achteraf.
als er weer afstand is.

Uiteindelijk realiseerde ik me dat deze ruis voor mij een gevoel van onveiligheid geeft.
Onveilig door gekissebis van anderen.
Daar wil ik niet zijn.
Zodoende heb ik mijn blogs verwijderd.

Heb ik daarmee antwoord gegeven op je vraag?

Vrij, 13/03/2015 - 09:27 — torn

Mariah: prikkel-gevoelig

Mariah schreef:

Heb ik daarmee antwoord gegeven op je vraag?

Het is eigenlijk een bevestiging van iets wat ik dacht waar te nemen in reacties van je.

Het is mooi dat je daar een 'groei' in bij jezelf waarneemt. Alleen vraag ik mij dan even af wat jouw 'groei', of proces van leren inzien dat je tijdens ruis op het forum niet altijd op de juister manier leest en interpreteert, of jij je dan ook bewust van bent wat voor invloed het op de degene op wie je reageert heeft.

Vanaf de zijlijn, en je mag mij corrigeren, denk ik waar te nemen dat je 'momentum' en formulering in je reacties niet altijd even handig overkomt of zoals je het misschien bedoeld. Met als gevolg dat een ander geprikkeld (geïrriteerd) terug reageert, jij vervolgens (weer) je excuus aanbiedt en deelt dat je weer) een stuk zelfinzicht hebt opgedaan. Daarmee, in mijn beleving totaal, voorbijgaand, aan de 'schade' die je een ander aandoet die niet zomaar even weg te nemen is met een, wederom in mijn beleving, 'vlak' excuus.

Je hebt het over een gevoel van onveiligheid die de 'forumruis' jouw bezorgt, toch heb ik het aantoonbaar beeld dat het zo lijkt te zijn dat jij, mijn beleving, die ruis en onrust juist lijkt op te zoeken. Het zij met een blog ( ik denk even aan je Fake it till U make it-blog) of met een reactie richting een forumlid (chelle en die hoe heet zij ook alweer) die op dat moment even helemaal flabbergasted is van jouw reactie en daar jou dan een snappy-reply op terug geeft.

Ik vraag mijzelf dan even af , zelf een prikkelgevoelig mens, hoe het komt dat iemand die van zichzelf weet dat zij prikkel-gevoelig is dan toch besluit een prikkel-gevoelig gebied te gaan betreden.

Op die manier, en klinkt even bot, heeft steeds je excuses moeten maken ook geen waarde meer. Waarvan de waarde ook, wederom in mijn beleving, extra afneemt omdat je het dan vooral hebt het leermoment wat jij hebt opgedaan en hoe kwetsbaars jij jezelf opstelt door uitleg te geven en je excuus aan te bieden.

Echter zie ik je zelden echt, maar ik kan mij vergissen, op dat moment belangstelling tonen over het effect en gevoel wat het bij die ander kan hebben opgeroepen aan wie jij je excuus aanbiedt.

Het altijd voornamelijk over jezelf in zo een excuus.....

Uiteraard kan ik dat verkeerd zien vanaf de zijlijn en mag je mij daar gerust op corrigeren. Mocht je de behoefte hebben.

Zat, 14/03/2015 - 16:50 — Mariah (of verwijderd)

Torn

Bedankt voor je feedback.

Mbt onrust opzoeken dat is helaas een feest van herkenning.
Ik ben verslaafd geweest aan onrust.
Maar zover ik naar mezelf kijk zie ik dat ik steeds weer kies voor rust.
Waar ik steeds langer in kan blijven.
In die zin zie ik daar mijn groei in.
Ik word stabieler.

Wat jij schetst over excuus maken naar een ander voor mezelf.
Die kwam wel even binnen.
Ik heb daarnaar gekeken bij mezelf.

Ik zie dat ik dat doe.
En van waaruit ik dat doe.
Schuldgevoel hebben en dan excuus maken.
Dan is het excuus inderdaad niet waardevol.
Dan doe ik het om van mijn schuldgevoel te zijn verlost.

En inderdaad wat heeft de ander dan aan mijn kwetsbaarheid.
Ik wil dat de ander mij verlost van mijn schuldgevoel.

Niet leuk wat je ziet, maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

Don, 12/03/2015 - 19:30 — torn