rare dag vandaag

afbeelding van Tonny

Eerst ff dit ik weet nog niet wat verschil is tussen een blog en een verhaal indienen dus doe ik ze maar bijde.IK leefde al een week of 6 in onzekerheid mijn vriendin vertelde me ik voel wel de liefde voor je maar kan niet tegen je zeggen dat ik van je hou en dat ze me om haar heen wil.De onduidelijkheid werd te groot en ik ging ze vandaag onder druk zetten en vertelde dat als je om iemand zoveel geeft als je zegt kun je niet blijven zeggen dat het gevoel er wel is maar je het niet kunt delen.Na lang aandringen kwam het ze had dus al 1,5 maand een nieuwe vriend waarmee ze verder wil ook nog ff zeggen erna maar toch zijn mijn gevoelens nog hetzelfde ten opzichte van jou. de pijn die kwam opzetten was tuurlijk groot maar een opluchting is om van de onzekerheid af te zijn die ik in die 6 weken meemaakte.Het voelt nu dat ik eindelijk aan een verwerking kan gaan beginnen en die zal best wel ff duren ze betekende alles voor mij(hoe dom kun je zijn)het verwerken zal wel komen daar ben ik niet bang voor al zal de pijn me nog veel nachtjes wakker houden.Zelf ben ik bang voor het vertrouwen dat je kwijtraakt en je je gevoelens niet zomaar weer eens met iemand zult delen kan alleen hopen dat dat ook weer ooit goedkomt zuchttt Groetjes Tonny

afbeelding van Ron038

Onzekerheid of niet, de pijn

Onzekerheid of niet, de pijn die je nu mee maakt moet erg zijn.
Je weet nu dat ze een ander heeft, en je hebt nu zekerheid.
Maar wordt de pijn dan minder? NEE

Je maakt een moeilijke tijd mee, en die ga je ook tegemoet.
Afscheid nemen van, kost jouw energie, verdriet, en het vooral je afvragen waarom!!
Waarom moest dit gebeuren?

Voordat je gaat verwerken, moet je voor jezelf afvragen op je het ook heb geaccepteerd.
Zonder acceptatie, dat houdt in, niet willen inzien dat ze een ander heeft, nog hoop hebben op...etc, kan je niet gaan verwerken.

Waarom ik dit tegen iedereen zeg, weet ik niet, maar het lijkt mij een logische volgorde. Aan jou, in welke fase je zit.

Ik wens je sterkte, en schrijf alles van je af.
Probeer je koppie erbij te houden, en wees gesterkt dat iedereen hier, hetzelfde voelt.

Soms is de pijn en gemis ondragelijk, maar probeer die te dragen.
Je wordt er alleen maar sterker van, al zie je dit nu even niet, net als ik en wellicht anderen.

Ron

Ps verhaal is eenmaalig meestal, een blog is een soort dagboek, waarin je elke dag, of wanneer jij het nodig vind, in te schrijven.