samen....maar...

afbeelding van Ugly Duckling

Iedereen bedankt voor alle tips en steun!!, we zijn weer bij elkaar!!
Super blij was ik toen hij het kwam vertellen, en ook nu verteld hij dat hij met me wil trouwen, nog een kindje krijgen samen en hij is weer verliefd en ziet een fijne toekomst voor ons.. Top zou je zeggen toch, heb alles wat ik wilde...?

Helaas, ik kan best goed een streep zetten onder de dingen die gebeurd zijn en het achter ons laten en kiken naar een mooie toekomst met ons gezinnetje, echter.. er zit nog steeds iets zo dwars, waardoor ik zo gekwetst raak dat het mijn toekomst met hem echt in gevaar brengt.

Zijn ouders staan niet achter ons, en dat maken ze duidelijk ook. Prima, het doet pijn dat hij niet voor mij op komt, maar ik kan het ergens nog begrijpen, hij kiest voor mij en wil met mij verder, wat zijn ouders er ook van vinden.. dus probeer ik dat los te laten, pijnlijk proces maar het gaat.
Alleen in mei gaat hij op vakantie met hun, en zijn broertje en zijn vriendin.. en mijn kindje en ik mogen niet mee, hij gaat dus zonder zijn eigen gezin op vakantie. Als ik roep dat mij dat enorm kwetst, zeker nu we weer bij elkaar zijn..zegt hij, ik heb het nodig.. ik moet bijkomen dus ik ga, en daarbij wil ik die mensen niet kwetsen.

Dat hij mij daar mee kwetst en onze toekomst daarmee vergooid maakt niet uit, dit is het enige wat onze toekomst wankel maakt, want ik ben door die vakantie en de haat van zijn ouders zo veel pijn gedaan, en nu voelt het alsof wij als gezin nog steeds geen prioriteit zijn. Ik accepteer verder veel van hem, al zijn sporten, avondjes met zijn vrienden.. dat hij niks zegt over de kwetsende woorden en dingen van zijn ouders... maar dat ding gaat te ver, ik heb gezegd je zegt tegen je ouders "of mijn hele gezin gaat mee of ik ga niet" maar dat is geen optie en volgens hem is mijn ticket ook al geannuleerd( ze hadden ook al geboekt voor mij voor het over ging)

Dit doet mij zoveel pijn,voel me zo gekwetst.. ik ben ook moe, ik wil ook bij komen, maar ik krijg over 2 weken mijn huis, ik moet dat met een uitkering gaan inrichten en zorg elke dag voor mijn zoontje alleen. We horen als gezin bij te komen van een heftige tijd. En dan zegt hij ja dat kan toch later nog met z'n drie... maar dan voelt het voor mij nog steeds alsof hij gewoon perse die vakantie alleen met zijn ouders wil hebben, ondanks dat hij mij nu dus echt verliest, zijn hele gezin verliest omdat ik dat niet trek..

Ben ik echt zo onredelijk... ben ik echt zo slecht dat ik dit niet kan trekken?

afbeelding van Nientjuh1

@Ugly Duckling

Gefeliciteerd dat jullie weer bij elkaar zijn!!

Ik vind jou niet onredelijk dat je zo denkt. Maar bekijk het van zijn kant. Misschien heeft hij echt die vakantie nodig. Het stond al vast en het was al geboekt. Toen het voorbij was tussen jullie hebben ze jouw kaartje geannuleerd, wat logisch is, anders zou het alleen maar ongemakkelijk worden. Nu jullie weer samen zijn snap ik best dat je vriend en zijn ouders even rustig aan willen doen. Niet meteen weer in de relatie springen alsof er niks gebeurt is. Want er is juist heel veel gebeurt.

Misschien zijn die ouders bang dat het op de vakantie weer mis gaat. Laat ze lekker op vakantie gaan. Laat dat stukje even los.
Ga weer gelukkig worden met je vriend. Maar doe het rustig aan en blijf met elkaar praten. Zorg dat het niet meer de mist in gaat. Anders begin je weer van voor af aan.

Denk ook goed na waarom die ouders jou niet mogen. Heb je ooit iets gedaan wat ze je niet kunnen vergeven? Doe je ook nooit aardig tegen hun? Denk daar even over na.

Word maar niet boos over die vakantie. Er komt nog genoeg tijd dat jullie samen op vakantie kunnen. Als hij zegt dat hij dit even nodig heeft zonder jou, laat dat dan maar even toe. Daar kan je niks aan veranderen, er komen anders alleen maar meer problemen. Sta daarboven!

Zorg dat je in die week lekker met je kindje iets gaat doen, beetje afleiding.

Succes

afbeelding van Binas

Ugly..

Ja ik vind je onredelijk. Dat heb ik al vaker gelezen in jouw blogs. Je bekijkt alles erg eenzijdig, betrekt elk punt op jezelf en vergeet daarmee dat er twee kanten aan het verhaal zitten, twee mensen met gevoelens en niet alleen Ugly Duckling en haar gevoel.

Als je wilt dat deze relatie gaat werken zou ik erg snel stoppen je op te stellen als een slachtoffer. Jouw vriend heeft net als jij een hele nare situatie doorgemaakt en kiest ondanks alles voor jou en jullie kindje.
Deze reis stond al gepland, nu is de relatie helaas uitgegaan en jouw ticket geannuleerd. Heel spijtig, alleen om nu te verwachten dat er dan maar weer een nieuw ticket wordt geboekt is nogal wat.
Daarnaast kan ik mij goed voorstellen dat zijn ouders terughoudend zijn over jullie relatie. Dat jouw vriend ook even tijd nodig heeft voor zichzelf alleen, misschien kan jij na die vakantie tijd voor jezelf nemen en hij even de zorg voor jullie kindje op zich nemen.

De vakantie is in mei! Jullie moeten het nog maar zien te halen na alles en al helemaal als je nu al een soort van ultimatum de net prille relatie ingooit: Hij vergooit jullie toekomst als hij met zijn ouders op vakantie gaat.
Met andere woorden: Je blijft thuis of je bent mij kwijt.
Klinkt mij behoorlijk manipulatief in de oren.

Sorry voor mijn directheid, ik wil je wakker schudden! Wees blij dat hij voor je wil gaan, ga i.p.v. weer op de ruzie toer nu eens genieten samen en zet die jongen niet zo voor het blok.
Het zijn, zijn ouders! De vakantie stond al, jij mocht mee, de relatie gaat uit, ticket geannuleerd. Jammer. Absoluut. Balen er van mag ook! Alleen botvier dat niet op hem en geniet van het hier en nu! Mei is pas over een maand, wie dan leeft wie dan zorgt.
Gun hem die vakantie, jullie tijd komt wel als je echt met hem door wilt.

Binas