Hey meis! Heb even je blogs stomverbaasd zitten lezen. Djieez, wat erg hoe je ex met je omgegaan is zeg!! Het gedrag van je ex komt mij zeer bekend voor! Mijn ex had het ook onverwachts uitgemaakt en kort daarna bleek ie weer een vriendin te hebben. Ben achteraf ook overtuigd dat zijn huidige vriendin toendertijds al een rol speelde, dat verklaarde zijn gedrag ook (onverwachts uitmaken), misschien speelde dat meisje ook al een rol bij je ex (aangezien hij per se moest carnavallen?) maar goed, hoe dan ook, ik leef erg met je mee. Ik weet hoe het is om jezelf weg te cijferen voor iemand en na zoveel jaar bij het grof vuil neergezet te worden, mij met onwijze bloedend hart pijn achterlatend en hij fluitend met iemand anders verder! Nee, dat is zeker niet eerlijk!

Maar laten we het ook anders bekijken. Wil je bij iemand zijn die niet bij je past? Iemand die ook geen kinderen wil? (wat al geen goed teken is) en simpelweg, wel bij deze man blijven, wetend in je achterhoofd dat er iemand anders rondloopt die beter bij je past? Nee, nee, nee! al zou je hart schreeuwen van wel, maar je weet ergens heel goed dat dit niet het juiste man voor je was.

Zoals je je gevoelens en gedachtes verwoord, vind ik je heel sterk en je rationaliseert het ook erg goed. Alleen roept het gevoel anders, ik ken dat gevoel al te goed Wat ik je mee zou geven uit mijn eigen ervaring is dat probeer jezelf te hervinden, vind de kracht en liefde in jezelf, verwaarloos jezelf niet en doe de dingen die je niet meer deed omdat hij ze niet leuk vond! Rouw om hem, maar verwen tegelijkertijd jezelf, tenslotte we hebben onszelf met of zonder partner. En in echte moeilijke momenten, zoek wat tips online over liefdesverdriet, dat heeft bij mij geholpen om het allemaal te relativeren én schrijf je gevoelens op het papier, dat helpt ook!

Bij mij is het al een jaar geleden en mijn ex woont ook al samen met zijn huidige vriendin. Heb nu geen problemen meer mee, maar ik zal de pijn en het verdriet nooit vergeten. Het heeft wel zijn littekens achtergelaten, weliswaar kleine littekekens, maar ze zijn er wel. Heb er heel veel van geleerd en ben nu stuk voorzichtiger met mijn hart. En ik kan je vertellen dat ook voor jou de dag zal aanbreken dat je niet meer dagelijks aan je ex zal denken en het zonnetje weer zal gaan schijnen (al lijkt het nu heel ver weg en bijna onmogelijk). Mijn eigen ervaring kun je teruglezen in mijn eerdergeschreven blogs.

Sterkte en leef met je mee!

Ik zit een beetje in de zelfde situatie als jij. Ik had een relatie van bijna 5 jaar die van de ene op de andere dag op een hele vervelende manier werd verbroken. En binnen 2 weken had ze een ander.
We woonden samen, hadden het over kinderen krijgen. Ik zag al een hele toekomst voor me, was net afgestudeert en had een baan. Zat goed in mijn vel. En toen opeens was alles weg.
Alle zekerheden in mijn leven waren weg, de toekomst hoe ik die lang gezien had lag helemaal overhoop. Alles was onzeker en ik had de vrijheid om te doen en laten wat ik wou. Mijn leven helemaal opnieuw in te richten.
Ik heb besloten om niet in het huis te blijven wonen waar we samen gelukkig zouden worden, dat was voor mij te moeilijk.
Ik probeer nu van mijn vrijheid te genieten. Ik merkte dat ik veel keuzes gemaakt heb binnen het zeker en comfortabele leven met haar die ik anders niet gemaakt zou hebben. Dat ik dingen toch eigenlijk anders wil in mijn leven.
Ik heb mijn baan opgezecht, ik ga een paar maanden reizen (iets wat ik eigenlijk altijd nog wou doen) en daarna een nieuwe studie doen. Iets wat hopelijk beter bij me past.
Dat is allemaal heel positief, maar het is wel allemaal heel onzeker. De toekomst is nog zo open, ik kan me nog slecht voorstellen hoe mijn leven er over een paar jaar uit ziet.
Het is eng om helemaal alleen al die beslissingen te maken, om niet samen met iemand te zijn. Om geen vaste basis te hebben, ik weet niks meer zeker over mijn toekomst. Mischien dat ik nu de beslissingen maak die ik eigenlijk eerder had moeten maken, dat ik nu echt voor mezelf kan gaan. Maar ik heb misschien toch liever de zekerheid met haar. Het gevoel van geborgenheid en veiligheid. Het is moeilijk ik ben verdrietig om wat ik verloren heb en bang voor de toekomst. Maar ik heb er wel veel vertrouwen in en ben er zeker van dat ik heel gelukkig ga zijn.
Ik hoop dat je je snel beter voelt. Je klinkt als een heel sterk persoon, ik weet zeker dat je weer heel gelukkig wordt en je leven op een manier kan inrichten zodat je jezelf het prettigste voelt.