Scheiden

afbeelding van mrbean

Nadat een collega mij onlangs heeft verteld dat hij gescheiden is en sinds kort weer samenwoont, floepte bij mij eruit dat ik er middenin zit, de scheiding. Welkom bij de club? Zoveel collega's die al gescheiden zijn, ik hoor er nu echt bij, voel me zelfs een beetje hip? En jonger, kan straks weer op jacht? Merk wel dat gescheiden mannen toch iets anders zijn, vrijer en onafhankelijker, minder bang? Je hebt immers toch iets ergs meegemaakt, meer levenservaring, een soort litteken erbij gekregen zeg maar, zou er bijna trots op zijn. Wil er niet in doorslaan, telkens aan iedereen stoer vertellen dat ik ga scheiden, maar merk wel dat ik er niet meer voor schaam en weinig moeite mee heb. Niet zo zeer om zielig te doen of aandacht te trekken, in een slachtofferrol te duiken. Nee, die fase ben ik al voorbij, het gaat veel meer om dat ik veel opener ben geworden, veel minder in angst leef en veel meer van mezelf bloot durf te geven, waardoor ik in een opwaartse spiraal van genezing, liefde en levensvreugde terecht ben gekomen. Zodat ik minder vatbaar ben voor eenzaamheid, pijn en verdriet, ik ga iig niet meer aan onderdoor. Zoals de afgelopen zondag, het moment van de waarheid. De kids en mijn ex zijn naar Engeland vertrokken voor een weekje vakantie. Maar naast het beetje missen van de kids en beetje verveling voel ik me nog opperbest, dus so far so good. Ik kan nog steeds genieten van het leven, en de bijgekomen vrijheid, heerlijk om niet meer zo nodig op tijd thuis te zijn, kan meer gaan en staan waar ik wil Knipoog
Wel saaier zo, minder downs, ach, mag er niet mee spotten, het is eigenlijk ook nooit goed Knipoog
Hoewel, voel me eigenlijk nog steeds een soort junkie, op jacht naar een kick, hier op deze ldvd site, dat ldvd gevoel kan verslavend werken, zoals panic dat ooit in haar blog zo mooi aan heeft gegeven. Ach, zolang deze verslaving niet zo schadelijk is voor mijn lijf en leden kan ik voorlopig ermee leven Knipoog
Ben iig blij dat ik hier af en toe mijn verhaal kwijt kan, zowel de positieve als de minder positieve!
Thanks for sharing

Veel sterkte, liefde en wijsheid!

Liefs,

Mr Bean

afbeelding van doubts77

blij voor jou!

Hai mrbean. Wat goed om te lezen zeg, ben echt blij voor je. Ik ken je dan wel niet, maar heb wel een aantal blogs en antwoorden van je gelezen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel blij ben dat je hier regelmatig te vinden bent, ik heb wel wat aan jouw zienswijze. Geniet!

afbeelding van mrbean

Mr Bean @doubts77 op de koffie

Hoi doubts77, van "de man met de hamer" blog, herinner ik me. Thanks voor je reactie.
Heb toch een aantal maanden, of zelfs langer over gedaan om mezelf weer terug te vinden, ben er veel sterker, wijzer en liever uit die enorm koude, kille en donkere dal gekomen, zo zie je maar weer, dat ldvd toch iets positiefs kan opleveren. Alle nadeel hep z'n voordeel zeg maar Knipoog

Jij veel sterkte met die man met de hamer, nodig hem toch maar vaker uit op de koffie, anders komt ie onuitgenodigd, wanneer het juist niet uitkomt Knipoog

Veel sterkte!

Mr Bean

afbeelding van ptm

ptm @mrbean

Weer een mooi positief blog!Ik bewonder je optimisme!
Máár:veelal wordt dat woordje "maar" gebruikt, om iets in iemands (be)redenering recht te zetten en de werkelijkheid te openbaren!
Ik ga dat nú óók doen:blijf realistisch!
Ik begrijp,dat er heel veel spanning voor je weggevallen is;een huwelijk dat tóch uiteindelijk niet zo gladjes verliep de laatste tijd,dan je gehoopt had.Die breuk voelt vooralsnog als een bevrijding,maar heeft je verstand overleg gehad met je ziel??
Zo niet,dan staat je nog een heleboel te wachten!Die papieren rompslomp,de voogdij over de kinderen,de boedelscheiding en de definitieve scheiding zelf,de rechtbank,de advocaten,het overleg, de tegenwerkingen van je ex,haar wensen en het oordeel van de rechter en het uiteindelijke echtscheidings convenant en de hoop,dat die ook daadwerkelijk door beiden nageleefd zal worden!
En niet te vergeten al die emoties die daarbij loskomen!
De definitieve impact van een echtscheiding waar 4 kinderen bij betrokken zijn,zal zeker niet eenvoudig zijn!Het zal je dan weer eens diep teruggooien in dat donkere gat,waar je nu wanhopig uit probeert te krabbelen!
Pas op voor dat bewuste hamertje,dat die niet per ongeluk op je eigen vingers terecht komt!!!.........Ik bedoel máár!
Een klein schopje mijnerzijds,maar je weet best wel hoe ik dat bedoel.
lfs ptm

afbeelding van mrbean

Mr Bean @ptm thanks

Thanks ptm, voor je realistische reactie. Ik twijfelde een tijdje geleden, of ik niet echt vooruit ben gegaan, of ik misschien mezelf voor de gek houd. Maar aan alles merk ik gewoon dat ik echt vanuit mijn ziel gelukkig ben, juist omdat ik de tijd en moeite, met bijbehorende pijn, heb genomen om contact te maken met mijn ziel. De bekendmaking, haar vasthoudendheid en snauwen, de familie, problemen en spanning op mijn werk, niets kan mij nog van mijn stuk brengen. Eerst had ik nog wel veel dipjes, maar ben nu het leven echt anders gaan inzien. Ik weet dat er nog veel rompslomp zal komen, maar zie dat wel als een uitdaging, het komt wel goed, echt waar, het zijn slechts administratieve zaken, over materiële dingen, bezit, geld enzo, is wel nodig, maar is zonde om daar echt druk over te maken. Het is meer de angst dat erg is, enige waar ik nog zorgen maak is dat de kinderen minder zorg krijgen van mijn ex dan ze belooft, maar ben het al gewend.
Echt waar, voorlopig hoef je je geen zorgen te maken, ergste pijn is al geleden, ze heeft me wel erg gemakkelijk gemaakt door gelijk met een ander iets te beginnen, heb iig geen hoop meer, en die bevrijding stelt mij in staat om echt mijn leven opnieuw in te richten.
Voorlopig so far so good, ik waardeer jouw zorg, weet dat je me ervoor wilt waarschuwen, het voelt goed dat er mensen zijn hier die om me geven...
Ik weet dat die man met de hamer wel een keer langskomt, maar ben er ook niet meer bang voor, heb altijd deze site, en jullie lieve lotgenoten uiteraard om me op te vangen, mocht het ooit zo ver komen;)

Liefs,

Mr Bean

afbeelding van ptm

ptm@ Mrbean

Oké Mrbean,Gó for it!
Maar vergeet niet,die traantjes zullen ooit nog wel eens vloeien!
ptm

afbeelding van stern

Ieder nadeel heb ze voordeel

En dat is de waarheid als een koe!
Dat is ook een beetje de manier waarop ik ldvd bekijk. Het is klote, het is balen, je leven staat op z'n kop, al het vertrouwde valt weg en met vallen en opstaan moet je jezelf weer opnieuw vinden.
En als je jezelf dan weer een beetje terugvindt, dan kan je op een andere manier tegen je ldvd aankijken. Geloof dat jij daar ook nu zit MrBean.
In deze fase zie ik ineens allemaal mogelijkheden in plaats van beperkingen. Je wereld wordt groter en je kijkt weer om je heen. En soms komt het verdriet weer opzetten maar daar kan je dan op een andere manier naar kijken.
Mr Bean, je hebt er niet voor gekozen maar je kan er toch nu het positieve van inzien: je bent vrij man en dat heeft ook zo zijn voordelen. Mooi dat je dat ziet.....een gevoel van onverwachte vrijheid en ruimte.
Echt knap dat je niet in wraakzuchtige gedachtes blijft hangen maar dat je kiest voor jezelf. Ik denk dat je kinderen daar ook wel blij mee zullen zijn....als ik je zo lees lijk je me echt een hele leuke vader!

afbeelding van mrbean

Mr Bean @stern idd, voel me veel beter dan eerst

Ja, stern, idd, voel me veel beter, met de dag, af en toe wel twijfel of het geen schijn is, maar dat is niet zo. Een belangrijk keerpunt is dat de belangrijkste vrienden en familie al op de hoogte zijn, voelt als een bevrijding! Het gevoel dat alles definitief is, ben er gewoon klaar mee, afsluiten en doorgaan met die hap! Elke dag schijnt de zon, soms ietsjes minder, maar geen regen iig. Idd, het gevoel dat ik allemaal mogelijkheden zie i.p.v. beperkingen, dat is erg herkenbaar, mijn wereld wordt idd groter en ben klaar om die te verkennen! Het is te mooi en te leuk om weer te blijven hangen in herinneringen, pijn en verdriet, want kiezen voor mezelf wil ik nu zeker. Het is genoeg geweest, ik moet wel voor mezelf kiezen, want zij doet dat niet meer voor me, dat vechtersmentaliteit heb ik altijd wel gehad, komt nu goed van pas. Kort komt het erop neer dat ik op een gegeven moment gewoon weiger om nog langer ongelukkig te voelen, om mezelf nog langer zo te pijnigen, om nog langer steeds meer en meer te verliezen. Achteraf valt alles wel mee, ergste pijn in het begin is al geleden, de rest is slechts bijzaak.
En mijn kids, zij zijn mij nog steeds dierbaar, nog steeds wel mijn archilleshiel zeg maar. Maar heb wel hele goede gesprekken met hen gehad, de oudste 2 dan, heb daardoor een veel intensere band met hen gekregen, mede de oorzaak van de opwaartse spiraal Glimlach

Thanks voor je reactie

Mr Bean

afbeelding van ptm

ptm @Mrbean:Speed!?!

Hi Mrbean,
De "snelheid",die jij bewust of onbewust bewandeld of beter gezegd gekozen hebt,bevreemd mij,ondanks al je tegenwerpingen,nog steeds!Het kan toch niet zo zijn,dat je na 16 jaar huwelijk en een relatie van 18 jaar,in drie maanden ldvd,zomaar in eensklaps vrede hebt met de situatie,waarin je nu verkeert?
Mijn conclusie is dan ook,dat je verwerkingsproces al veel eerder in werk is gesteld.Oké,je beschreef al eens de eerdere misstap(pen) van je "ex",wat wellicht meer verklaard!Klaarblijkelijk was je dus al veel langer bezig met het verwerkingsproces,dat het huwelijk op losse schroeven stond!(overigens herkén ik dat wel een beetje).
Je hele verhaal heeft iets van een bevrijding,die ook ík ergens wel herkén!Ergens ook wél een opluchting denk ik.Iets,wat je overkomen is en je eigenlijk uiteindelijk in je hart/ziel geen vrede mee kon hebben!
IK denk,dat dát de basis is,van een wederzijdse(óf eenzijdige) breuk:een relatie,die voor beiden uiteindelijk niet werkt,hoe intensief je er zélf of beiden er aan werkt!Soms lukt het niet!Het is veelal het wederzijdse vertrouwen in elkaar,dat de basis is van een relatie,dat wordt geschaad!Vraag me niet waaróm;het is al moeilijk te verwoorden en zeker de wederzijdsde pijn,die een elk voelt!
Want we hebben het niet alléén over ónze pijn,maar óók over die van onze expartner!Óók zij hebben gevoel;)En dát,ja dát zouden we zo graag in ons ldvd willen ontkennen!!??!!
grt ptm

afbeelding van mrbean

MrBean@ptm bevrijding idd

Hey, ptm, nogmaals bedankt voor je heldere reactie. Idd, snelheid doordat ik een jaar geleden al begon met verwerken. Toen ik ontdekte dat zij is vreemdgegaan had ik een zeer traumatische gesprek met haar, had het enorm koud! Mijn hele lichaam rilde en beefde, zo erg was het, had dat nog nooit ervaren! Probeerde me toen al groot te houden, maar lukte gewoonweg niet. Ging toen al door een hel, onze relatie verslechterde toen al, we leefden steeds meer langs elkaar, ze deed steeds afstandelijker. Ik had nog wel hoop toen, maar begon me al eenzaam te voelen, de intimiteit was weg, en natuurlijk het vertrouwen. Ik nam dat voor lief, zolang zij maar in mijn buurt was, en nog naast me sliep, liever dat dan dat ze helemaal weg zou gaan. Maar het ging steeds meer pijn doen, om in zo'n leugen te leven, dat rijmde niet met mijn hart, mijn ziel. Door de angst liet ik dat over me heen gaan, totdat ze echt een scheiding wilde, en echt voor een ander heeft gekozen. Het voelde alsof ik die hoop, dat wachten voor niets had gedaan, dat knokken voor haar. Maar hoe raar het ook klinkt, het voelde toch als een bevrijding, voor mijn hart en ziel uiteindelijk, niet meer te hoeven leven in die leugen, weer mezelf kan zijn, dan maar zonder haar. Tja, in het begin kwam ze vaak als een verliefde puber hoteldebotel thuis, geloofde niet dat ze pijn had, dat was ook niet zo. Totdat ik haar van alles beschuldigde, door haar flink de waarheid te vertellen, hoe ik over haar dacht. Ze zei dat ze nog nooit zoveel gekwetst is als toen, terwijl ik in mijn ogen nog netjes bleef, je kent me, ik scheld niet eens. Maar dat was toen, haar verliefdheid, roze wolk al iets minder begint ze zich wel meer schuldig te voelen, ze komt zichzelf meer tegen, en nu begin ik te geloven dat ze ook pijn voelt, hoeveel we dat ook willen ontkennen idd.

Maar zelfs dat is voor mij niet meer interessant, wat ze voelt, eet, denkt, drinkt etc. Weet je, in het begin vond ik dat belangrijk, dat ze begrip en spijt zou tonen, maar nu ik haar kan loslaten interesseert het me niet zo meer, ik heb het haar al vergeven zeg maar, juist dan toont ze af en toe begrip en spijt.

Het voelt nu inmiddels echt zo, geen haat, wrok, geen bezorgdheid, liefde, alleen vriendschappelijk, we hebben tenslotte toch hele mooie jaren samen gehad. Ik heb me kunnen verzoenen met het lot, omdat ik nu inzie dat wij mensen het leven toch niet kunnen controleren, dingen lopen zoals ze lopen, dat is nu eenmaal zo. We moeten leren inzien dat we niet moeten denken: als ik dit had gedaan, dan zou het wel goed aflopen? Nee, zo zit het leven niet in elkaar, er komen zowel positieve maar ook uitdagingen op mijn pad, beide zijn mooi en leerzaam, zoals dat gedicht van Anita over de herberg. Heb geleerd daardoor niet in angst te leven, daarom ziet mijn leven nu opeens veel mooier en lichter uit, is echt een eyeopener voor me geweest, door dit hele ldvd gebeuren.

Dus idd, ptm, jouw conclusie klopt helemaal, bedankt voor je scherpe analyse, dat ik dit eigenlijk zie als een bevrijding, en daardoor gemakkelijker en sneller kan loslaten.

En daarnaast ook een beetje mijn genen, niet te vergeten, moet mijn moeder en opa daarvoor bedanken, ze hebben namelijk dezelfde survival mentaliteit Knipoog

Mr Bean

afbeelding van ptm

ptm @Mrbean

Bedankt voor je respons!
Het doet me denken aan ons gesprek,dat we hadden tijdens de ldvd meeting!Zó intens realistisch!
Bedankt!
Ben er stil van.
ptm

afbeelding van Jante in de emotionele achtbaan

Sterk karakter

Hey man!

Zat even door je blogs te gaan, eerste in mei en nu 4 maanden later sta je al weer stukken verder. Heel erg knap van je, is zeker iets om trots op te zijn na zoveel jaar samen te zijn geweest. Heb het niet eens 18 maanden volgehouden, en ben er 2 keer zolang mee bezig geweest.

Hoop dat je de stijgende lijn doorzet, maar dat lijkt me geen probleem als ik je blogs zo lees.

Sterkte en Have fun!!

afbeelding van mrbean

Mr Bean @Janjje in de emo... 2e etappe

Hey Jantje, thanks man, moet eerlijk toegeven dat toen al de 2e etappe was, de eerste keer dat ze al is vreemdgegaan is ruim een jaar geleden, misschien verklaart dat die korte schijnbaar korte periode, maar ik geniet steeds meer van die stijgende lijn, dat wel, en ben steeds trotser op die prestatie, op mezelf ja, dat mag ook wel een keer, dat moeten jullie allemaal lotgenoten wel vaker doen, trots op julie zelf zijn, want jullie verdienen het allemaal!

Mr Bean