Scheiding

afbeelding van tomaatje

Beste mensen,

Volgende maand ga ik eindelijk scheiden!.
Natuurlijk heb ik veel verdriet, maar aan de andere kant heb ik ook dankzij mijn pysycholoog in kunnen zien dat ons huwelijk en onze relatie gewoon niet meer werkte. Dat mijn ex vreemd gegaan is ok. Maar de manier waarop dat zal ik haar nooit kunnen vergeven. Nu na maanden en veel praten ben ik er achter dat ik zelf ook niet meer wil. Als ik ze voor me zie staan voel ik niets meer voor haar. Iets waar ik zelf ook van geschrokken ben en waar ik ook verdriet om heb gehad. Uiteindelijk heb ik mezelf te afhankelijk van mijn ex opgesteld. Iets waar ik nu nog aan werk. Ook ken ik al enige tijd iemand anders waarvan ik echt hoop dat het wat mag worden tussen ons voorlopig gaat het goed maar ik doe het rustig aan.

Nu kan ik er redelijk mee leven dat mijn ex een 10 jaar jongere toyboy heeft gescoord. We zullen wel zien waar het schip strand. Zelfs nu ik mijn ex af en toe moet spreken over de kinderen merk ik ook gewoon dat wij gewoon niet bij elkaar passen. De vrouw die ik ooit heb gekend is niet meer en is iemand anders. Ook zie ik ook nu pas in hoe blind ik ben geweest in mjin huwelijk en hoe erg ik op de "automatische piloot" heb gevlogen als het ware.

Ik hoop dat de kinderen het ons zullen vergeven en dat we nog "goede ouders" kunnen zijn.

Veder heb ik nog heel wat gesprekken met mijn psycholoog nodig maar ik merk wel dat het helpt, zij heeft mij ook laten inzien dat ik niet langer een slachtoffer ben.

Tomaatje.

afbeelding van dedroomvaltinduigen

Tomaatje

Ik hoop dat ik in de toekomst zo kan denken zoals jij nu doet...

afbeelding van mrbean

mrbean @tomaatje

Hey tomaatje,

Ben blij voor je dat het bijna achter de rug is. Veel dingen die je hebt meegemaakt is herkenbaar, ik heb vrijwel hetzelfde meegemaakt. Wat de kinderen betreft, maak je maar geen zorgen. Zolang je je zakelijk opstelt tegenover je ex en alleen over de kinderen praat, dan gaat het goed. Afstand houden, vooral in het begin, voorkomt dat je terugvalt in de oude patronen en dat ze weer invloed op je gaat krijgen. Blijf volhouden, op een gegeven moment zal ze in de gaten krijgen dat je niet meer beïnvloedbaar bent, zoals vroeger, en zal ze ophouden te proberen. Praat en beantwoord alleen de vragen van haar als het over de kids gaat, of over zakelijke dingen, zoals administratieve zaken. Over een tijdje, als je meer hebt verwerkt en nog steviger in je schoenen staat, hoef je je niet meer druk te maken over hoe ze leeft etc. Dan word je overschillig, dan pas voel je je vrij.
Houd er wel rekening mee dat door de kids er altijd een soort verbondenheid is, en dat je haar af en toe ziet, als je de kids komt ophalen of brengen.
Op een gegeven moment wennen zowel jij als de kids aan de nieuwe situatie en gaat alles z'n gangetje, don't worry, en de kids zullen jullie wel vergeven, jou in ieder geval, mits je openlijk over jouw en hun gevoelens praat. Dan begrijpen ze je beter. Wat de ex betreft moet ze het zelf maar oplossen, ze is een grote meid, het zijn jouw zaken namelijk niet meer. Bovendien zal het haar een worst wezen of je wel of niet om haar geeft, dus doe het jezelf niet meer aan.

Groetjes,

Mr Bean

afbeelding van ptm

ptm @tomaatje

Hey tomaatje,
Ik sluit mij helemaal aan bij de reactie die mrbean heeft gegeven!!!
Sterkte en heel veel wijsheid toegewenst!
Grt,
ptm