Schuldgevoel en jezelf vergeven,

afbeelding van Gast

Hey all,
Waarom is het zo moeilijk jezelf te vergeven voor dingen die je te laat gedaan hebt. Loop al zo lang met een schuldgevoel rond.

Even mijn voorbeeld:
Vrouw van 35 heeft een half jaar achter mij aangelopen en we hadden regelmatig contact (ook in bed), ik dacht dat het niets kon worden, zij is 8,5 jaar ouder. Uiteindelijk heeft ze een ander gevonden, is ze 4 maanden mee samen geweest, in die tijd zag ze mij ook wekelijks (ook in bed), terwijl ze een relatie met die ander had. Vervolgens is zij met hem gestopt en heeft ze aan mij gevraagd of ik 100% voor haar kon gaan.
Dit ben ik gegaan (was volledig verliefd en begon van haar te houden). In de 2 maanden daarop zag ze haar ex ook nog, maar gaf aan dat het niets meer tussen hen kon worden. Uiteindelijk ben ik door haar gedumpt, na een romantisch etentje, zag in haar telefoon een berichtje staan van haar ex met Schatje was weer geweldig met je Love you. Dit is inmiddels ruim 6 maanden geleden.

Nog steeds mis ik haar en kan ik het mijzelf moeilijk vergeven dat ik niet eerder inzag wat zij voor mij voelde en dat ik mij daarvoor niet openstelde. Ze kon (volgens mij) echt 100% voor mij gaan.

Wie o Wie heeft geleerd zichzelf te vergeven,
Wat kan het spel van liefde toch moeilijk zijn,

Jantje

afbeelding van krulie

Even proberen dit proef te

Even proberen dit proef te verzenden. Mijn lange antwoord ging verloren!
Als dit lukt, maar ik weer een nieuw.

afbeelding van krulie

Jezelf vergeven

Hier weer een poging een antwoord te maken (mijn zo zorgvuldig opgestelde antwoord ging verloren).
Tja, ergernissen die bij internet horen af en toe. Ik ben ook altijd nog blij en opgelucht als een inzending is gelukt.
Wat ik wou antwoorden : Heel je leven blijf je fouten maken, of dingen doen die je in een latere fase in je leven anders gedaan zou hebben. Dat is je groeiproces dat als het goed is alsmaar doorgaat. Dus zie het zo : destijds deed je zoals je toen dacht, kon je niet anders. Als je terugdenkt begrijp je jezelf daarin ook wel. En achteraf heb je er alles aan proberen te doen om de aangerichte schade te beperken, er wat aan te doen. Daar kun je jezelf ook geen verwijten meer over maken. (Wijsgeer/filosoof Spinoza heeft het in zijn leer ook over de onvermijdelijkheid van gebeurtenissen, wat hier dus enigszins op lijkt).
Ik antwoord, omdat ik in mijn leven ook zo enorm lang en veel bezig was met : had ik nou maar....
Ik werd er gek van. Nog niet zo lang geleden kan ik steeds meer rust vinden in : gebeurd is gebeurd. En het ook echt zo voelen. Moeilijk, maar het is me gelukt, met behulp van bovenstaande redenering dus. Iemand wees mij daar ook steeds extra op, dat hielp wel.
Ik denk dat zo'n zienswijze jou ook berusting en rust zal geven en hernieuwde kracht.

afbeelding van Jante in de emotionele achtbaan

bedankt

Hey Krullie,

Bedankt voo je reactie,eigenlijk wist ik het al, maar een soort van bevestiging is toch wel erg fijn. En Nee, ik had geen idee day za hier achter zat.

Groet,

Jantje