Hier al een paar keer op de site gezeten maar steeds de stoute schoenen niet durven aantrekken om wat neer te zetten.
Het is nu precies een week uit.. Hebben afgelopen woensdag nog gepraat want hij vond wel dat ik recht had op duidelijkheid en dat vond ik wel heel fijn alleen snap ik het nog steeds niet en duidelijkheid krijg ik ook niet omdat de meeste antwoorden weet ik niet zijn.
Heb 10 maanden relatie met hem gehad en zag het dus totaal niet aankomen dat die het uit ging maken. We waren bezig met net over de grens te gaan wonen en hadden al huis op het oog.. waren ook al aan het plannen hoe we alles zouden gaan doen. Hij had me zelfs nog gevraagd 12 uur voordat die het uitmaakte of ik zijn droom wilde waar maken in het buitenland. En niet maar 1 grens over wel 4. Met de mededeling ik mijn droom dan op moest geven. Terwijl die later nadat die het uit had gemaakt en we nog gepraat hadden zei dat die niet bedoelde dat ik het op moest geven maar uitstellen en als hij dat zo had gezegt dus ook hele andere reactie van mij had gekregen. Want die keuze die hij me gaf vond ik heel oneerlijk. Ook had die gezegt dat het niet was dat die niet van me houd want dat deed die wel en ook dat die niet wilde uitmaken maar 12 uur later nadat we dus geslapen hadden en ik nog paar vragen had over hoe en wat en bijna op punt stond ja te zeggen zegt die ineens ik denk dat we er beter nu mee kunnen stoppen dan over een paar jaar want mijn gevoel is minder geworden voor jou.. Nooit geen woord over gezegt eerder en zelf de dagen voor die het uitmaakte nog alles normaal over het samen wonen gehad enz. Ook had hij me wel verteld dat die ooit voor zichzelf wilde beginnen maar dus niet dat die er nu al paar weken mee bezig was.
Ik voel me na een week nog steeds heel kut en probeer hem met rust te laten.. Hij zoekt ook geen contact en hij zei dat die nog wel van me houd en om me geeft maar niet meer genoeg en hij moest na ons gesprek ook nog nadenken en alles op rijtje zetten alleen snap ik dus niet waarom.. hij wil toch niet verder.. en snap ook niet waarom die me eerst opvraagt alles op te geven voor zijn droom en mee te gaan en 12 uur later zegt dat ik het niet voor hem ben..
Hoop dat iemand hier er wat van snapt omdat die zowel mij als hem niet kennen en misschien andere kijk op hebben want in mijn eigen omgeving snapt helemaal niemand het. En als ik hemzelf vraag waarom dan krijg ik antwoord als weet ik niet.. Ik krijg het zo niet verwerkt en ga mezelf de meest rare vragen stellen.
Pls iemand een idee waarom iemand dat zo zou doen?
knuffelbeertje
Hallo
Mijn ex heeft om 23 uur nog gezegd hoe gelukkig hij was, dat hij met me wilde samenwonen..en om 3 uur snachts was zijn gevoel over..Zomaar ineens zonder reden..Donderslag bij heldere hemel..
Ik denk dat onze exen niet weten wat ze nu echt willen en daar hebben we dus niks aan!
Eens een twijfelaar altijd een twijfelaar en als hij zelfs niks meer laat horen dan klopt er toch ook iets niet he?
Laat hem los! dat is de enigste oplossing!
gr Gianna
hey
Toch gek dat ze dat zo kunnen doen? Het kan toch niet zo van een op andere uur veranderd zijn je gevoel.. moet hem idd loslaten.. Hij zegt me niet helemaal kwijt te willen en goeie vrienden wil zijn.. ene kant vind ik dat fijn, andere kant was het makkelijker geweest als die niets meer van me wilde weten. Heb hem gister nog gesproken omdat die het huis waar wij samen in zouden gaan wonen heeft getekend om het te kopen dus heb hem gefeliciteerd uit fatsoen en toen zei die weer dat het niet was dat die me niet meer wilde zien of spreken. Toen ook nog lang zitten praten op msn.. was gezellig en gaf een fijn gevoel hem weer gewoon gezellig te spreken maar het veranderd helemaal niets..
Maar idd hij zal zelf wel niet weten wat die echt wil.. maar dat doet wel pijn.. En ik zal het waarschijnlijk nooit begrijpen dat het zo heeft moeten aflopen. En loslaten is makkelijker gezegt dan gedaan maar dat komt wel al zal daar ff tijd overheen gaan.
Vraag me alleen af of het ooit gebeurd dat iemand spijt krijgt van zn beslissing en dan het zou durven zeggen... Mijn gevoel zegt nl van niet.. althans niet dat men het zegt als ze spijt krijgen omdat ze je hebben laten gaan.
Ik ken het ...
Herkenbaar allemaal.... de mijne vertelde me 's ochtends dat hij tegen zijn kinderen ging zeggen dat ik zijn nieuwe vriendin ben. Toen ik hem naar zijn gevoel vroeg over mij zei hij kei hard: er is geen vonk. En UIT was het.
Nu al een week niets meer van hem gehoord, iemand die zoooo hard is zou ik eigenlijk niet moeten willen, maar t gevoel van liefde overheerst en dat is pijnlijk.
hoe komen ze er toch op om het zo te doen
Het is toch erg dat ze eerst het ene zeggen en paar uur later dat het uit is.. Ik zou het nooit in me kop halen om iets zo ingrijpends te vragen/zeggen als ik toch zou weten dat het het niet is wat je wil.. Het maakt alles dan alleen maar erger en nog moeilijker te verwerken.. Zal niet zeggen dat als die me vertelde dat het uit was omdat zn gevoel minder zou was geworden dat ik er dan makkelijk overheen zou komen.. Want dan nog zou ik zoveel van hem houden als nu.. Maar nu blijf ik maar denken waarom vraag je me mee te gaan en dan ineens ben ik niet de ware.. Heb gewoon gevoel dat ik niet heb gereageerd zoals die had gehoopt en kan die gedachte niet loslaten..
Ik wou een eerlijke KANS om te kijken of het nog zou werken want hij wil me niet helemaal kwijt en houd nog steeds wel van me en geeft ook nog om me maar zn gevoel zegt dat ik niet de ware ben.. WAAROM??? dat heb ik hem meerdere keren gevraagt en enige wat je dan te horen krijgt is weet ik niet.. en me exen hebben me verneukt waardoor ik niet meer praat over me gevoel.. terwijl ik altijd heb gezegt als er wat is zeg het dan of ik het nou leuk vind of niet want ik ben absoluut geen ruzie zoeker.. Misschien was ik wel gewoon te soft en deed ik teveel voor hem waardoor het niet leuk meer was misschien te voorspelbaar ofzo..
word gewoon gek van het denken.. En dan erboven op werd ik gister ook nog een ziek.. Misschien komt dat wel van slechte slapen en weinig tot niets eten.. maar ik krijg geen hap door me keel en me gedachte kan ik niet stoppen.. ik wil zo graag kunnen accepteren en verder gaan maar mis hem elke dag meer en meer..
ik voel exact hetzelfde
je verwoord helemaal hoe ik me voel. verdriet, pijn, verwarring, verwaarlosing van je zelf, geen slaap en vooral dat je het niet kan bevatten.
Eigenlijk zou er bij liefdesverdriet ook een soort van verplicht vragenlijst door de huisarts verstuurd moeten worden met copie naar de andere partner. Om het verwerken makkerlijker te maken.
Vragen als:
Heeft u uw partner op tijd laten blijken dat u geen interesse heeft ? waarom niet ?
Ziet u een mogelijkheid om weer bij elkaar te komen?
Wat is de reden waarom u niet meer verder wilt ?
Heeft u uw vorige relatie verwerkt?
Is er een andere heer of dame in het spel?
Pfff, Misschien moeten we dit maar voorstellen aan de tweede kamer !!
Want liefdesverdriet is echt een ernstige zaak !!!
als dat zou kunnen
Als dat eens zou kunnen...
Misschien dat ik het dan begrijp en het kan gaan beginnen te verwerken.
Ik denk dat het nog lang duurt voor ik helemaal verder kan..
Toch geeft het een beetje troost dat ik niet de enige ben met zo'n vreemde afloop.. laat me toch beetje denken dat het niet aan mij ligt maar gewoon aan hem.
Maar heb gemerkt dat als ik hier ff me hart heb gelucht ik me ff goed voel maar dan na paar uur weer terug bij af ben en ik weer aan mezelf twijfel en heel erg in de war ben en me blijf afvragen waarom? hadden we er samen nog wat van kunnen maken als ik kans had gekregen? Gaat die ooit spijt krijgen? Zo ja.. zou die het dan wel tegen me zeggen? Hij wilde niet met ruzie uit elkaar gaan daarom wilde die niet kijken of we samen wat konden doen om zijn gevoel terug te krijgen want als hij met ruzie uit elkaar ging dan was die er helemaal klaar mee en dat wilde die met mij niet... Hij heeft gister papieren getekend voor het huisje waar wij zouden gaan wonen samen dus voel me daar ook nog eens heel dubbel over. Ik wil zo graag bij hem zijn en me leven met hem delen.. hoe kom ik hier overheen? ik weet het niet... het maakt me gek en me zelfvertrouwen daalt met de minuut
Niet doen
Het is goed je hart te luchten hier en te lezen wat andere ook meemaken. (Soms kan je relativeren en denken ... dat andere het veel erger hebben, bijv als er kinderen bij betrokken zijn of heel lang bij elkaar zijn).
Ik ben bij verschillende sites geweest, van sommige heb ik nog steeds geen reactie. Deze site lijkt wel een vriendenclubje die elkaar steunen, helpen en advieseren.
Geweldig !
Alleen moet ik nog veel ontdekken, want ik zie dat ik regelmatig dubbele berichten verzend. etc.
nieuw
Ik ben hier ook nieuw. De site is een enorme steun. Vooral wanneer je merkt dat familie en vrienden je breuk onder 'oud nieuws' beginnen te classeren. Heel veel sterkte!
herkenbaar
Mijn ex vriend heeft het op een zeer vergelijkbare manier uitgemaakt. Voor hem was alles eerst prachtig, maar over gevoelens praten dat zat er niet in. Zijn ex vriendin(nen) hadden hem zo erg gekwetst dat dat hem nooit meer zou overkomen. De mijne wou ook geen moeite meer doen om nog wat af te wachten ofzo. Ik denk dat deze mannen een serieus probleem hebben met zichzelf. Ze zullen waarschijnlijk ooit effectief gekwetst zijn geweest en verbannen daarom elke vorm van intimiteit. Allemaal wel leuk, tot dat het te dichtbij komt. Ik lig me al een maand af te vragen wat ik in godsnaam verkeerd heb gedaan. Het antwoord is heel simpel: helemaal niets. Ik was begripvol en zeker niet moeilijk, zoals jij het ook beschrijft. Over die spijt... dat weet je nooit zeker. Ik zou aanraden geen contact meer te hebben en je op jezelf te focussen. Dat deed, en doe ik nog steeds, ook met ups en downs. Dan kom je misschien op het punt dat het voor jou helemaal niet meer uitmaakt of hij spijt krijgt of niet. Maar wees gerust, het ligt niet aan jou. En ik ben er ondanks alle hartzeer van de laatste weken nog steeds van overtuigd dat ik nog wel iemand tegenkom die wel zeker van me is. En dat verdien jij ook !