Stoppen met denken en genieten !!!

afbeelding van Gast

Hey, hier ben ik weer,..... tot het besef gekomen dat ik toch onmogelijk ben !! Waarom kan ik niet stoppen met denken ? Wat als ? Wanneer dit? Wanneer dat?
En dat allemaal in een nieuwe relatie van +- 2 maanden nu. Alles verloopt eigenlijk super , maar toch stel ik mij bij alles , maar vooral bij mezelf vragen.... Ben ik ni te snel gegaan ? Is het al niet allemaal een beetje te gewoontjes? Alles loopt zo goed? Is dit niet saai? Ik krijg de denkmolen niet stopgezet , waardoor ik ook vergeet te genieten van mijn nieuwe relatie....
Al mijn vriendinnen zeggen : stop nu met twijfelen en geniet van alles en alle mooie momenten, ....
Iemand tips?

afbeelding van SDL

@ Bollieke

Ik kan alleen maar zeggen heel herkenbaar, die eeuwige twijfel he?! Probeer inderdaad te genieten... En als je wil kan je altijd wel iets bedenken, maar niemand is perfect en geen een relatie ook niet dus! Als het goed voelt, voelt het goed, niet meer achter gaan zoeken!

afbeelding van BOLLIEKE

Klopt, maar zelfs dat stel ik

Klopt, maar zelfs dat stel ik in vraag en zeker als we niet samen zijn. Maar zijn mijn vragen terecht?
Gewoon belachelijk van mij !!

afbeelding van Zaza

Het klinkt alsof je

Het klinkt alsof je vertrouwen in een relatie en in jezelf en je eigen beoordelingsvermogen een behoorlijke knauw heeft gekregen. Wat mij helpt is om je diepe gevoel los te zien van de relatie. Want vaak hebben die gedachten meer te maken met het verleden dan met het heden. Waar komt het door? Oude pijn wellicht. Soms is het beter die weer even te voelen en het zo los te kunnen zien van wat nu gebeurt.

afbeelding van BOLLIEKE

Heeft idd denk ik met gebrek

Heeft idd denk ik met gebrek aan zelfvertrouwen te maken .... maar ik vind het zo spijtig dat dat misschien ten koste van mijn nieuwe relatie is...
Alles wat ik zo positief aan/in deze nieuwe relatie vond , en wat nu nog steeds zo is, vind ik plots niet meer positief. Het lijkt alsof ik gevoelloos ben geworden.....

afbeelding van BOLLIEKE

Wat mij ook zo onzeker maakt

Wat mij ook zo onzeker maakt is denk ik dat ik niet goed weet hoe ik met deze nieuwe relatie moet omgaan.... in hoeverre moet je nu al rekening houden met die nieuwe partner. Langs de ene kant wil ik zo vaak mogelijk bij hem zijn , maar langs de andere kant weet en besef ik ook dat dat nog veel te vroeg is....

afbeelding van 2emotional

te vroeg ?

Waarom vind je het nog veel te vroeg om zo vaak mogelijk bij hem te zijn ?
Is er een vorige relatie die nog niet lang geleden werd stopgezet of vind je dat je nieuwe relatie nog te pril is ?
In een nieuwe relatie is het toch heel normaal dat je zo vaak mogelijk bij elkaar wil zijn. Waarom zou je daartegen moeten vechten ?

afbeelding van BOLLIEKE

Eind september stopte mijn

Eind september stopte mijn toenmalige partner onze relatie van 10 jaar.

Ik ben bang om mijn nieuwe partner te pushen, bang dat hij misschien verstikt zou raken als we te vaak samen zijn.... Durf dus ni teveel voor te stellen. Wil ook nog wel dat hij vanalles voorstelt , ik op zoek naar bevestiging ?

afbeelding van torn

@Bollieke: ben je er echt al klaar voor ?

BOLLIEKE schreef:

Ma, 01/10/2012:
Ik heb hem nu genoeg duidelijk gemaakt dat ik hem nog wel wil , genoeg gevraagd om het nog een kans te geven.

Zat, 20/10/2012 - 20:06:
Het feit dat ik weet dat hij niet wil luisteren en wat wij hadden opgebouwd wil weggooien en mij " verplicht " om verder te gaan met m'n leven en dan ook naar iemand anders te zoeken, .........

Woe, 28/11/2012:
Na een breuk in mijn relatie van 10 jaar
Twee weken geleden heb ik puur toevallig via een vriendin een leuke man ontmoet
Toch ben ik een beetje bang om me volledig te geven en opnieuw gekwetst te worden
Is dit een teken dat ik toch nog niet klaar ben voor een nieuwe relatie?

Vrij, 28/12/2012
Sinds 1.5 maand is er een nieuwe liefde in mijn leven
Ben ik emotioneel te veel verbonden? Gaat het misschien voor mij te snel

Woe, 16/01/2013
Waarom kan ik niet stoppen met denken ?
Ben ik ni te snel gegaan ?
Ik krijg de denkmolen niet stopgezet , waardoor ik ook vergeet te genieten van mijn nieuwe relatie....
Al mijn vriendinnen zeggen : stop nu met twijfelen en geniet van alles en alle mooie momenten, ....

Het komt over alsof je gevoel aan alle kanten tegen je loopt te schreeuwen. Weet je voor jezelf zeker dat je al herstelt bent van je relatiebreuk die 10 jaar heeft geduurd, en emotioneel alles al op de juiste plek hebt kunnen zetten ? Het gegeven dat je zo in je "denken" zit hierover zou al heel veel kunnen zeggen.

afbeelding van BOLLIEKE

Ja , dat dacht ik wel....

Ja , dat dacht ik wel.... het " gedenk " is begonnen na kerstmis nadat we +- 6 zalige dagen samen hebben doorgebracht. Ik weet 1000% zeker dat ik niets meer voel voor m'n ex, dat onze breuk uiteindelijk een goede beslissing is geweest.

afbeelding van Loreley

Heb je dit al besproken met

Heb je dit al besproken met je nieuwe partner? Als het de liefde van je leven is zal hij hier vast begrip voor opbrengen en je tijd en ruimte geven. Eigenlijk zou hij ergens moeten weten dat jij na enkele maanden je lange relatie niet volledig, 100 % 'verwerkt' hebt, maar da's mijn mening - bij mij zou er in elk geval een belletje gaan rinkelen mocht er in de toekomst een vrouw zijn waar het mee klikt en ik weet dat ze een lange relatie, kortelings geleden beëindigd, achter de rug heeft ... . Wat niet wegneemt dat ik die persoon zou afblokken natuurlijk Knipoog

Weten dat een relatie met goeie reden is stopgezet en je weet dat het nooit wat had kunnen worden is één belangrijke stap. Je gevoelens weer op orde krijgen en jezelf graag zien is een belangrijke, niet te onderschatten tweede (en laatste) stap die vele mensen overslaan. Vooral die tweede stap heeft tijd nodig denk ik. Bij de één gaat het rapper dan bij de andere natuurlijk.
Denk je nog vaak aan je ex? Vergelijk je je nieuwe partner bewust of onbewust met je ex? Mis je je ex nog ergens, goed wetende dat het nooit wat had kunnen worden?
Een relatie van 10 jaar zet je niet op 1-2-3 uit je hoofd lijkt me.

Only time will tell ... maar wees voorzichtig en bind je nog niet 'te' hard aan je nieuwe partner. Misschien heb je binnen een half jaar zoiets van 'dit is het!' ... maar misschien heb je binnen een half jaar ook wel zoiets van 'dit is het misschien toch niet ...' ... en is die nieuwe partner een soort pleister op de wonde die ontstaan is na je lange vorige relatie? Ik heb geen glazen bol en ik weet niet hoe jij je écht voelt, maar denk er toch eens over na.

afbeelding van BOLLIEKE

Neen, ik heb hier nog van

Neen, ik heb hier nog van gezegd tegen mijn partner.
Ik denk helemaal niet meer aan mijn ex en mijn vorige relatie en mis hem ook niet. Ik krijg juist in mijn nieuwe relatie de bevestiging dat het veel anders en beter kan....
Die nieuwe partner is voor mij geen pleister op een wonde.... ik voelde me gelukkig ,alleen, toen ik hem leerde kennen.... tot al die twijfels en negatieve gedachten plots tevoorschijn kwamen....

afbeelding van 2emotional

Hey Bolieke, Ik vind het wat

Hey Bolieke,

Ik vind het wat dubbel om een mening te geven over wat iemand anders moet doen. Dat ga ik dus ook niet doen. Ga enkel wat bedenkingen opschrijven. Misschien wat vragen stellen, met als bedoeling dat het je misschien kan helpen tot meer inzicht te komen. Inzicht in wat eigenlijk ? Waarover denk je ? Heb je twijfels ? over wat, waarom twijfel je daaraan ? Vanwege iets dat je zelf voelt, of vanwege iets dat je hebt horen zeggen, of ergens gelezen ?

Feitjes:
* je had al eerder een relatie van 10 jaar
* die werd stopgezet door je partner
* na 1,5 maand kwam je iemand anders tegen en begon je met hem een nieuwe relatie
* Je hebt nu al 2 maanden een nieuwe relatie
* Nu ben je al een week of 4 aan het "denken"
* Je bent er zeker van dat je niet terug wil naar je ex.

Wat ik daaruit afleid:
Je bent heel goed in staat een langdurige relatie te hebben. Je hebt je ex al wel losgelaten. Twee positieve punten dus voor je nieuwe relatie. Je bent wel relatief snel met een nieuwe relatie begonnen. In artikels over rebound relaties wordt er een vuistregeltje gehanteerd om te bepalen hoe lang je best wacht om aan een nieuwe relatie te beginnen: 1 maand per jaar dat je samen was. Dat is uiteraard maar een richtlijn, een gemiddelde, dat kan individueel erg verschillen. Het geeft echter wel een vergelijkingspunt. Waarom raadt men aan die "rustperiode" in te lassen denk je ? Waarom wordt die langer naarmate je langer samen was ? Een van de redenen is alleszins dat het belangrijk is dat je jezelf terugvindt na een relatie. Terug op zoek gaat naar wat jij belangrijk vindt. Wat jij nodig hebt om gelukkig te zijn, zonder een partner aan je zijde. Zoeken naar wat je gelukkig maakt zonder dat geluk te laten afhangen van iemand anders. Dat maakt je sterker en bewuster. Dan heb je tijd om na te denken over wat je verwacht van je partner in een relatie. Na te denken over wat je zelf te bieden hebt aan je partner. Nu zou het kunnen dat je je nieuwe relatie begonnen bent omdat je iemand nodig had. Iemand nodig had om je te troosten, om je zelfvertrouwen een boost te geven, iemand om je eenzaamheid te verdrijven. Misschien moet je je die vraag eens stellen ? Waarom ben ik deze relatie begonnen ? Waarom ben ik deze relatie met hem begonnen ?

Ik denk, maar dat is uiteraard heel persoonlijk, dat je beter wat meer tijd neemt voor jezelf. Zonder alle emoties die een nieuwe relatie met zich meebrengen. Het is al moeilijk genoeg zonder al die opwinding van een hormonenstorm in je hoofd die iemand nieuw in je leven teweegbrengt Glimlach

Ik heb zelf net ondervonden dat ik niet aan verwerking toekwam zolang ik met de gevoelens voor iemand nieuw bezig was. Ik dacht enkel nog aan haar. Wel makkelijk om je ex te vergeten zo Glimlach Vergeten is echter niet hetzelfde als verwerken. Daar heb je rust voor nodig, tijd. Ik toch. Als je dat kan delen met de aandacht voor iemand anders dan kan het waarschijnlijk wel gedeeltelijk samenlopen. Voor mij werkt dat niet.

afbeelding van torn

@2Emotional: goede reactie

Goede zinnige reflectieve reactie, 2emotional.

afbeelding van 2emotional

@torn

thnx, een schouderklopje is altijd leuk Glimlach

afbeelding van BOLLIEKE

Eén ding weet ik héél zeker.

Eén ding weet ik héél zeker. Ik ben niet begonnen aan deze nieuwe relatie omdat ik iemand nodig had. Het is me gewoon overkomen. Er was chemie tussen ons op het moment dat we mekaar leerde kennen. En al onze andere stappen die we al hebben genomen ( contact met z'n dochtertje , z'n vader , familie , samen dingen voor z'n huis kopen ) , voelden goed aan ....
Misschien is ook het probleem dat ik met hem nog niet echt over mijn vorige relatie heb gepraat .....
In ieder geval wil ik met deze man niet stoppen omdat ik op dit moment zo met twijfels en negatieve gedachten zit. Dit moet op een andere manier opgelost kunnen worden....

afbeelding van 2emotional

Doorgaan

Hey,

Het is super dat je weet dat je de relatie niet begonnen bent uit de nood aan iemand in je buurt. Jullie hebben ook op korte tijd al heel wat belangrijke stappen gezet. Zelfs al contact met zijn dochter. Dat is, volgens mij, het mooiste bewijs dat hij echt met je verder wil.

Jullie hebben iets heel moois. Het zou jammer zijn dat nodeloos te verliezen.

Je zit al wel een maandje met die twijfels. Dat negeren is niet goed. Dat gaat niet vanzelf verdwijnen vrees ik. Aanvaardt wat je voelt, probeer het niet te veroordelen zoals je hier in het begin deed. Het is er niet zo maar, dat gevoel. Zoek naar de reden van de twijfels, praat erover. Misschien niet direct met je nieuwe partner. Misschien wel, als je eerst duidelijk zegt dat je verder wil met hem en pas daarna over je twijfels begint, dan kan het misschien wel. Dat kan ik niet inschatten. Misschien dat een paar gesprekken bij een therapeut je snel veel vooruit kunnen helpen. De drempel om die stap te zetten is nog altijd veel te groot vind ik. Die mensen zijn er gewoon om je met zo'n dingen te helpen. Ze gaan je niet zeggen wat je moet doen. Ze gaan je wel gericht vragen stellen over jezelf zodat je tot inzichten komt die je anders niet, of pas veel later, zou bereiken.
Als je niet goed ziet bijvoorbeeld, kan je ook een tijdje blijven rondlopen zonder bril, maar wordt je daar beter van ? Als je dan na verloop van tijd toch een bril nodig hebt, had je die dan niet beter al wat sneller aangeschaft? Zoals met alle vergelijkingen loopt dit wel wat mank, maar je snapt wel wat ik bedoel denk ik he.

afbeelding van BOLLIEKE

Ben gisteren reeds op gesprek

Ben gisteren reeds op gesprek geweest bij de therapeute waar ik ook ging in 2011 toen het slecht is beginnen gaan in mijn vorige relatie. Op zich heeft dit gesprek wel goed gedaan....
Ik heb wel het gevoel dat ik tegen mijn nieuwe partner iets moet zeggen, maar ga het wel voorzichtig aanpakken.
Mijn verstand zegt idd wel dat hij genoeg bewijzen heeft geleverd die er op wijzen dat hij echt met mij verder wil. En idd , we hebben iets moois en ik maak dit mooie gevoel kapot door mijn stom getwijfel dat ik eigenlijk niet goed kan plaatsen.

afbeelding van 2emotional

@Bollieke

Top !

Echt goed dat je die stap gezet hebt.

Ik weet niet waarom, maar ik heb het gevoel dat jullie er vrij snel gaan uitgeraken. Misschien omdat je er zo snel bij bent. Goed dat je die twijfels aanpakt, ze niet laat sudderen op de achtergrond.

Geniet van je partner, vergeet jezelf niet !

Ik denk nog altijd dat je die zoektocht naar jezelf moet verder zetten om tot de bron van die twijfels te komen. Na 10 jaar samenleven met iemand, samen leven, naar een gemeenschappelijk doel, je noden en verlangens op elkaar afstemmend, denk ik dat je niet op enkele maanden tijd terug tot jezelf kan komen. Dat vraagt meer tijd. Ik denk dat je nieuwe partner dat ook wel weet en je daarvoor de ruimte zal geven. Het zal wat opletten zijn om geen potten te breken, denk ik. Gezien hij reeds een dochter heeft veronderstel ik dat hij ook al het nodige ldvd te verwerken gehad heeft. Ik denk dat je vooral moet opletten dat de angst om je misschien te verliezen, nadat hij je reeds aan zijn dochter en familie heeft voorgesteld, niet in de weg gaat zitten. Is hij al lang uit zijn vorige relatie ?

afbeelding van BOLLIEKE

Thanks ! Hij is al +- 2.5jaar

Thanks ! Hij is al +- 2.5jaar uit z'n huwelijk. Heeft wel al een paar keer geprobeerd met iemand een relatie te beginnen , maar lukte om de één of andere reden niet.... Ik denk wel dat ik de 1ste ben die hij aan z'n dochtertje heeft voorgesteld en waarvan hij het ook aan z'n ex heeft verteld....

Ik ben er écht van overtuigd dat dit een goede man is en dat hij het écht goed meent. Het zo zoo spijtig zijn dat ik door mijn gedoe dit alles kapot zou maken !!

afbeelding van 2emotional

Hoe erover praten

Ik dacht er net nog aan dat wanneer je erover praat met je nieuwe partner dat je dan misschien best praat vanuit de invalshoek: "zoektocht naar mezelf": ik ben op zoek naar wie ik ben, wat ik wil, wat me gelukkig maakt. Dat is m.i. ook de invalshoek van de bron, de weg via dewelke je dit gaat kunnen oplossen.
Ik zou niet te veel praten over de symptomen die nu tijdelijk tot uiting komen: "ik zit met twijfels over onze mooie relatie",...
Ik denk dat dat een heel andere mindset zal opleveren bij je nieuwe partner, van waaruit hij het veel makkelijker zal kunnen begrijpen. Het is, denk ik, wel belangrijk dat hij weet waar je mee bezig bent. Dat hij weet dat je een therapeute raadpleegt. En dat je daar niet te lang mee wacht om hem dat te vertellen. Als ik dat pas na een aantal maanden zou te weten komen, dan zou dat toch wel een beetje een breuk in mijn vertrouwen creëren. Zoiets van, ben ik niet goed genoeg om zo'n belangrijke dingen met te delen ?

afbeelding van BOLLIEKE

Klopt. Lijkt me ook geen goed

Klopt. Lijkt me ook geen goed idee om met hem over angst en twijfels te praten. De laatste weken ( vanaf de week van kerstmis ) zijn voor hem redelijk zwaar geweest: overlijden grootvader, daardoor familieruzie met z'n ma , voor hem moeilijke periode door ziekte in het verleden, stress op het werk , drukke periode op het werk die pas sinds maandag voorbij is ..... Ik ga het denk ik eerder over de boeg gooien van .... ik weet dat het voor jou een zware periode is geweest en ik begrijp dat je daardoor minder alert bent maar dat heeft mij een beetje ongerust gemaakt, ...

Dat hij wel weet dat ik met iets zit , maar zich toch niet té aangevallen voelt ...

afbeelding van 2emotional

verrassende wending

Ik ben verrast door de switch: van vragen over jezelf, in het begin van deze blog, naar "verwijten" aan je partner dat er toch wel wat ontbreekt. Verwijten is een te sterk woord voor wat je neerschrijft, maar ik vond niet direct een beter passend woord, en misschien zou het ook zo wel kunnen overkomen voor je nieuwe partner.

In Je openingspost schreef je:

Citaat:

Waarom kan ik niet stoppen met denken ? Wat als ? Wanneer dit? Wanneer dat?
En dat allemaal in een nieuwe relatie van +- 2 maanden nu. Alles verloopt eigenlijk super , maar toch stel ik mij bij alles , maar vooral bij mezelf vragen.... Ben ik ni te snel gegaan ? Is het al niet allemaal een beetje te gewoontjes? Alles loopt zo goed? Is dit niet saai? Ik krijg de denkmolen niet stopgezet , waardoor ik ook vergeet te genieten van mijn nieuwe relatie....

Nu schrijf je:

BOLLIEKE schreef:

... ik begrijp dat je daardoor minder alert bent maar dat heeft mij een beetje ongerust gemaakt, ...
Dat hij wel weet dat ik met iets zit , maar zich toch niet té aangevallen voelt ...

Zie je zelf het verschil ? Vanwaar die wending op een dag tijd ?

Eerst zoek je de oorzaak bij jezelf, nu zeg je dat hij niet alert genoeg is, en dat je hem dat ook wil laten weten. Waarom vind je het zo belangrijk dat hij alert is ? Doet dat je twijfelen aan hoe belangrijk je voor hem bent ? Laten zijn andere acties je niet voldoende blijken dat je echt wel belangrijk voor hem bent ? Misschien heb je gewoon graag wat meer aandacht ? Weet ik veel, ik ken je niet, vandaar dat ik ook meer vragen stel dan antwoorden geef.

Als je de zaken aankaart vanuit:
* ik vind het belangrijk dat...
* ik heb veel nood aan...

Dan komt dat veel minder aanvallend over. Dan wanneer je zegt:
* jij bent niet ...
* jij hebt niet voldoende aandacht voor ...

Uiteindelijk komt het op hetzelfde neer. Jij hebt nood aan meer alertheid dan dat je van hem kreeg de laatste tijd. Als je het formuleert vanuit je eigen nood zal hij het ook wel begrijpen. Persoonlijk zal ik altijd meer moeite doen om mijn gedrag aan te passen aan wat iemand aangeeft graag te hebben, dan aan iets wat me verweten wordt. Het ene klinkt positief, vragend, het andere negatief, afkeurend. Een heel verschil!

afbeelding van BOLLIEKE

Ik zeg dit omdat ik denk dat

Ik zeg dit omdat ik denk dat dit volgens mij de enige reden is waarom ik me momenteel zo " onzeker " voel....

En klopt dat ik dat niet als verwijt naar hem toe zo mag zeggen.... dat ik het anders moet aankleden...

afbeelding van 2emotional

waarom nu minder smsjes ?

BOLLIEKE schreef:

De laatste weken ( vanaf de week van kerstmis ) zijn voor hem redelijk zwaar geweest: overlijden grootvader, daardoor familieruzie met z'n ma , voor hem moeilijke periode door ziekte in het verleden, stress op het werk , drukke periode op het werk die pas sinds maandag voorbij is ..... Ik ga het denk ik eerder over de boeg gooien van .... ik weet dat het voor jou een zware periode is geweest en ik begrijp dat je daardoor minder alert bent maar dat heeft mij een beetje ongerust gemaakt, ...

..

Bevat dit niet het antwoord dat je zoekt ?

Misschien is het ook omdat hij nu een veiliger gevoel heeft. Dat hij vrij zeker van je is, en daardoor een beetje minder moeite doet. Dat zou kunnen. Als jij het belangrijk vind om die berichtjes te blijven krijgen moet je hem dat zeggen. Hem laten weten wat dat voor jou betekent. Mannen zijn soms niet zo goed in het aanvoelen van hoe belangrijk sommige dingen zijn voor de ander.

Geef hem altijd de kans om zichzelf bij te sturen. Geef hem ook voldoende info om te weten wanneer dat nodig is, en in welke richting. Maar vraag ook geen onmogelijke dingen, he. Er is een grens in hoever iemand zich kan bijsturen zonder zichzelf te verliezen.

Ik denk dat je er nu veel meer achter zoekt dan nodig is. Geef hem eerst aan hoe belangrijk het voor je is. Als hij er dan niets mee doet, tja dan is dat niet zo goed. Dan moet je voor jezelf beslissen hoe belangrijk dat is ten opzichte van al de rest...

Allez, allemaal maar mijn mening he. Nu ben ik toch terug vervallen in zeggen wat je moet doen. Had me nog zo voorgenomen dat niet te doen, en enkel maar vragen te stellen. hmmm, heb nog veel te leren.

afbeelding van SirIvanhoeI

Herkenbaar

Hoi Bollieke,

heel herkenbaar dit. Ik heb sinds een 2,5 maand weer een relatie met een superlieve vrouw, waarmee ik heeeeeeel gelukkig ben. We zijn best veel bij elkaar en het gaat allemaal best snel. Dit voelt echt heel fijn, maar vooral als we niet bij elkaar zijn slaat af en toe de twijfel toe, en die twijfel is dan: vindt ze me wel leuk, vindt ze niet dat ik te veel push, vindt ze niet dat ik te veel wil, mag ik haar nu wel of niet al bellen/smesen/appen... moet ik nu wel of niet voorstellen om weer wat te gaan doen, ze is zo stil vindt ze me stom....en ga zo maar door

Gelukkig probeer ik deze gedachten vaak stop te zetten door te luisteren naar mijn gevoel en juist ook alle positieve dingetjes te zien. En wat bij ons heel erg helpt: praat er over! Vertel soms wat je dwars zit of wat er in je omgaat. Je merkt het toch aan elkaar als er ergens twijfel of onzekerheid zit. Als je die benoemt kan je er samen wat aan doen en geef je de ander ook de mogelijkheid om aan te geven hoe hij/zij zich daarbij voelt.

We hebben (zelfs in deze korte periode) allebei al gemerkt hoe snel niet praten kan leiden tot een misverstand dat ineens in allebei de hoofden veel groter wordt dan het eigenlijk is. 1 gesprek en alles was voorbij, helder en we zijn nu alleen nog maar gelukkiger geworden met elkaar.

Succes en niet te veel twijfelen!

Groetjes

afbeelding van BOLLIEKE

Oef! Bedankt ! Fijn om te

Oef! Bedankt ! Fijn om te horen dat ik niet alleen ben. Ik weet dat ik er met hem zou moeten over praten , maar vaak is het zo fijn als we samen zijn dat ik er gewoon niet toe kom en ook hebben we de laatste 2 weken niet zoveel tijd voor mekaar gehad..... Ik hoop echt dat die vervelende gevoelens en gedachten vlug verdwijnen !!

afbeelding van 2emotional

Erover praten is heel

Erover praten is heel belangrijk. Zolang dat kan zonder dat je schrik hebt hem te verliezen met wat je met hem wil zeggen. Als je echt open en eerlijk met hem kan bespreken wat er allemaal in je omgaat, zoals je dat met een therapeut zou doen, dan is die relatie zeker een hulp bij je herstel.
Je zegt echter al zelf: "vaak is het zo fijn als we samen zijn dat ik er gewoon niet toe kom"
Ik weet het hoor, dit wil je niet horen. Het is zo'n fijn gevoel iemand bij je te hebben. Je geliefd voelen, begrepen voelen, ... Dat is ook heel waardevol. Ik denk trouwens dat ik zelf ook niet de sterkte zou hebben om dat los te laten ten voordele van de zoektocht naar mezelf. Ik heb er zelf moeite mee om te geloven dat zoiets pijnlijk als opnieuw loslaten in deze periode beter is. Ik stel echter voor mezelf vast dat ik de laatste drie weken meer verwerkt heb dan de 4 maanden ervoor. Maar nogmaals, dat is maar mijn persoonlijke ervaring. Niemand zegt dat dat voor jou ook best is.

afbeelding van Teigetje

@bollieke

Hoi,

Volgens mij kan een nieuwe relatie best zo snel na een breuk, maar dan moet er nog wel ruimte zijn om die oude relatie te verwerken. Naar mijn idee kan zoiets wel naast elkaar bestaan.
Wat ik echter in je verhaal lees is dat je er niet in kan ontspannen. Voor mij een teken dat je last hebt van gevoelens van angst die het denken hard onder controle probeert te krijgen. De enige remedie die ik daarvoor weet is heel voorzichtig die sensaties in je lijf proberen te voelen. Zodat je je angst bewust wordt. Rationeel tegen in gaan werkt niet. Jezelf op schoot nemen soms wel.

Sterkte, en geef jezelf wat ruimte om te ervaren wat je ervaart zou ik zeggen, zonder de druk van te moeten genieten

Groet
Teigetje

afbeelding van Mariah

Bolleke

ik wil niet vervelend zijn en jouw geluk bederven
Heb je werkelijk je relatie losgelaten en gerouwd om het verlies.

Je hebt gekozen en nu ga ik ook een relatie nemen voor mezelf.
En ik spreek uit ervaring dan word je gewoon heel snel verliefd.
En we zijn allemaal meesters in ontkennen.

Maar juist daaromd kan je gaan je twijfelen en durf je niet werkelijk te genieten van je nieuwe relatie, omdat je de andere nog niet verwerkt hebt.
Dan kan je je nog niet openstellen.
Wij mensen doen dat soort dingen.

Mariah

afbeelding van -Confused

@Mariah en Bolleke

Mariah schreef:

ik wil niet vervelend zijn en jouw geluk bederven
Heb je werkelijk je relatie losgelaten en gerouwd om het verlies.

Je hebt gekozen en nu ga ik ook een relatie nemen voor mezelf.
En ik spreek uit ervaring dan word je gewoon heel snel verliefd.
En we zijn allemaal meesters in ontkennen.

Maar juist daaromd kan je gaan je twijfelen en durf je niet werkelijk te genieten van je nieuwe relatie, omdat je de andere nog niet verwerkt hebt.
Dan kan je je nog niet openstellen.
Wij mensen doen dat soort dingen.

Mariah

Mariah,

Een negatief, iets wat verbittert bericht.
Iedereen is anders, zo ook elke relatie. Wat voor jou geldt, is niet per definitie een regel.
Soms is het juist goed om verder te gaan, twijfel hoort daarbij.
Je leven stond al half op zijn kop, door een amder daarin toe te laten draait ie nogmaals 180 graden.

Verandering is niet per definitie negatief, en verandering is iets wat de mens moeilijk kan handelen. We zijn immers gewoontedieren.
Het is dus absoluut niet raar dat Bolleke zo twijfelt.
Een beetje positiviteit is in deze best op zijn plek.

Bolleke: doe waar jij je goed bij voelt, het is normaal dat je in een rollercoaster
Zit. Het mag! Glimlach
Luister naar je eigen intuitie, wil ke dit? Ga er dan voor!
Stel jezelf echter wel de vraag" waarom je dit wilt. Is het vervanging voor " het oude"? Stop er dan gelijk mee, je gaat er niet alleen jezelf maar ook die ander mee kwetsen. Is het omdat je de persoon in kwestie echt interessant,leuk,grappig what ever vindt? GA ER DAN VOOR! If u never try, u never know.

Veel wijsheid gewenst!

afbeelding van BOLLIEKE

Thanks !! En neen dit is géén

Thanks !! En neen dit is géén vervanging van het oude !!!! Dat weet ik heel zeker !! Ik vind de persoon in kwestie echt interessant , leuk ,lief , grappig, zalig , etc.... !!!!!!

afbeelding van torn

Bollieke: Het mooie van dit.........

Het mooie van het aanschouwen van deze vragenbarrage, uitwisseling en spiegelingen is dat je steeds krachtiger en duidelijker aangeeft wat je gevoel voor deze man precies is. Ik hoop dat je het zelf ook zo ervaart, en niet alsof jij je hoeft te verdedigen over de keuzes die je maakt.

Mooie blog, waarin er ruimte is om verschillende ervaringen te delen.

afbeelding van BOLLIEKE

Klopt idd. Mede door mijn

Klopt idd. Mede door mijn gesprek met de therapeute gisteren en mijn berichten hier , komen mijn gevoelens voor deze man terug naar de oppervlakte ! Dit was wel nodig !! Dus nogmaals thanks !!

afbeelding van BOLLIEKE

Vanavond

Vanavond zien we mekaar..... z'n dochtertje zal er ook zijn. Hij vertelde mij gisteren dat ze er zich al helemaal op verheugd om me terug te zien...
Misschien wordt deze avond ook het moment dat ik zou kunnen overgaan tot " het gesprek " .
En daar ga ik wéééér twijfelen en nu in de zin van : wat ga ik nu juist zeggen. Langs de ene kant wil ik gewoon alles zeggen zoals ik het denk en voel , maar langs de andere kant wil ik toch gezien de situatie een beetje voorzichtig/subtiel zijn, want ik wil deze man écht niet kwijt. Ik besef wel dat ik hem écht graag zie , alleen mis ik momenteel een beetje die bevestiging van hem....

afbeelding van 2emotional

Geniet !

Hey Bolieke,

Fijn dat je ons op de hoogte houdt van de evolutie.
Het ziet er naar uit dat je een leuke avond tegemoet gaat. Overschaduwen je twijfels en gedachten over hoe ga ik nu dat gesprek beginnen de vreugde die je voelt om hem terug te zien ?
Mijn eerste reactie was om te zeggen: laat dat niet gebeuren. Dan dacht ik weer terug aan wat ik eerder al zei: die gevoelens zijn er wel, negeer ze niet, onderdruk ze niet. Ze zitten daar wel voor een reden, hebben wel een oorzaak. Aanvaard het dat je die twijfels hebt en ga op zoek naar de oorzaak, samen met je vriend als dat kan.

Ik zou er niet over beginnen als zijn dochtertje erbij is. Dan kan je beter genieten van het samenzijn.

Ik denk dat jullie alleen moeten zijn, in een rustige omgeving, om hierover te praten. Maak het niet te zwaar. Zet je open. Hij zal het voelen als je je afschermt, denk ik. En gaat dan vanalles beginnen invullen vanuit zijn eigen gedachten. Maak duidelijk dat het de bedoeling is om elkaar beter te leren begrijpen. Niet aanvallen of aangevallen voelen. Als jij zegt: "ik voel me niet zo lekker" Dan betekend dat niet: "jij geeft me een slecht gevoel." Dat is een belangrijk verschil. Moet je misschien even aanhalen vooralleer je begint over je gevoelens te praten. De oorzaak voor een bepaald gevoel zit niet alleen bij hem, het zit ook voor een groot deel bij jezelf. Als jullie daar aan denken dan denk ik dat je veel meer tegen elkaar kan zeggen zonder uit te monden in een ruzie.

Veel succes, en vergeet niet te genieten van de kleine dingen !
Don't take anything for granted !

afbeelding van torn

@Bollieke: Iets wat van jou is ............

BOLLIEKE schreef:

alleen mis ik momenteel een beetje die bevestiging van hem....

Je "zit" al helemaal in zijn leven. Kennis gemaakt met familie, kind, enz,enz,. Hij betrekt je overal bij, ondanks dat hij nogal het een en ander aan zijn hoofd lijkt te hebben.Hoeveel meer bevestiging wil je nog van hem hebben ? Door het op deze manier te voelen en uit te spreken leg je iets wat van jou is bij hem. Maak je het onnodig groter. Jij bent degene die onzeker is, degene die twijfelt. Jij bent de enige die daar iets aan kan veranderen. Hij kan je alleen binnen zijn vermogen/mogelijkheden daarbij ondersteunen. Mits je het bij jezelf houdt.

* Torn, denkt hier een eigen eerdere ervaring te herkennen. *

afbeelding van 2emotional

duidelijk

torn,

Je zegt helemaal hetzelfde van wat ik bedoel, maar zoveel duidelijker Glimlach
"Hij kan je alleen ondersteunen. Mits je het bij jezelf houdt."

Dit is een waardevolle gedachte om met je mee te nemen vanavond denk ik, Bollieke.

afbeelding van BOLLIEKE

Maar , dan lijkt het me dat

Maar , dan lijkt het me dat ik beter niets kan zeggen er over?

afbeelding van waterman

Ik ben het eigenlijk helemaal

Ik ben het eigenlijk helemaal met torn eens..... Maar misschien moet je bedenken wat eigenlijk je boodschap is, he. Zoals het mij in de oren klinkt, zit er wat onrust in jezelf. Heeft dat weinig met hem direct te maken, met zijn gedrag en zo. Vind je niet direct dat hij wat moet veranderen, vind je niet direct dat hij dingen fout doet. Maar de onrust is er wel. Een klein beetje. Niet meer dan dat. Maar zit in jou. Misschien kan je hier voorzichtig over praten. Zonder dat het bedreigend of beschuldigend is voor hem. Want dat is het niet. Maar je hebt wel wat tijd nodig om zaken op een rijtje te krijgen. Er is niets meer aan de hand dan dat. Want je bent wel blij met hem. Knuffel.... Maar geef mij effe wat tijd om het allemaal recht te zetten. Nieuwe knuffel. Zoiets?

afbeelding van BOLLIEKE

Klopt , er zit heel wat

Klopt , er zit heel wat onrust in mij. Daarom dat ik er ook aan zit te denken of het niet beter is van voorlopig niets te zeggen...

afbeelding van 2emotional

Niets zeggen

Misschien is dat idd het beste. Het is alleszins een optie. Als je daarvoor kiest moet je ook wel die twijfels kunnen opzij zetten wanneer je bij hem bent. Anders gaat hij dat misschien toch voelen. Zonder verklaring van jou erbij kan hij daaruit de verkeerde besliiten trekken. Vraag het ook eens aan je therapeute, he. Hoe je dit het best aanpakt. Zij kent je beter, en is veel beter geplaatst om je hierover een goed advies te geven. Als je je nog zo onzeker voelt over hoe je het moet zeggen en of je het wel moet zeggen, dan zou ik het gewoon proberen even uit je hoofd te zetten. Tot na je volgende bezoek bij je therapeute.
Beter even wachten dan nu onnodig dingen stuk te maken door iets wat onhandig aan te pakken.

Dus dan kom ik toch terug uit op het eerste wat ik je wilde zeggen: geniet ervan dat deze lieve man je zo belangrijk vindt dat hij het kostbaarste in zijn levennmet je wil delen !

Ik weet een ding heel zeker: de vrouw die me zover krijgt dat ik ze voorstel aan mijn dochters als mijn nieuwe vriendin, die zal toch wel heel bijzonder moeten zijn. Daar zal ik eerst zeker zelf voor 200% van overtuigd moeten zijn dat ik met haar oud wil worden ! Dat zal bij je vriend niet anders zijn, denk ik.

afbeelding van BOLLIEKE

Bedankt voor het super

Bedankt voor het super compliment !

afbeelding van 2emotional

het bij jezelf houden

Met "mits je het bij jezelf houdt." bedoelde ik niet dat je het gevoel voor jezelf moet houden, dat je er niet over mag praten met hem. Ik bedoelde dat je de oorzaak van dat gevoel bij jezelf moet houden, je de reden van dat gevoel niet bij hem mag leggen.

Je kan bijvoorbeeld zeggen: Na de breuk van mijn vorige relatie ben ik zo onzeker van mezelf dat ik heel veel nood heb aan aandacht en bevestiging, of zoiets in de aard, als dat aansluit bij je gevoel uiteraard. Maar ik denk dat dat het wel een beetje is, niet ?

afbeelding van waterman

ook helemaal met 2emotional

ook helemaal met 2emotional eens! Knipoog

afbeelding van torn

@Bollieke: aanvulling W.W & 2emotional

Mooi uitgelegd, zeker met de reactie van de W.W erbij. Kwetsbaar opstellen, bij jezelf houden, en vanuit IK praten.

Niet om je op stang te jagen. Maar ik heb zelf een tijd een relatie gehad met iemand die ook onzeker was en nog niet zolang een langdurige relatie achter de rug had. Letterlijk al haar onzekerheden legde ze bij mij neer. Met bepaalde dingen kon ik wel iets, en die pakte ik ook op. Dat waren dingen van mij waarvan ik wel degelijk inzag dat daarin "ontwikkeling" voor mijzelf in lag. Maar nog was het niet genoeg. Ik werd er letterlijk knettergek van. Alles wat binnen mijn vermogen en grenzen lag om haar zekerheid te geven bood ik haar. "Hoeveel meer heb je van mij nodig". Maar het was constant "jij dit" en "jij dat". I.p.v. bij haar zelf te rade te gaan waar die onzekerheid vandaan kwam bij haar zelf. Uiteindelijk kon ik niet anders dan die relatie verbreken, hoe moeilijk ik dat ook vond. Later zag zij ook in dat zij iets van mij wilde wat ik haar niet kon geven. Dat het gevoel van zekerheid dat iemand je hoort te geven een aanvulling moet zijn, en geen invulling (ga ik weer). Op dat moment paste het gewoon niet in haar leven; scheiding en langdurige relatie verwerken, kinderen, nieuw leven opbouwen. Het was de verkeerde tijdlijn voor haar om een relatie aan te gaan.

* Torn, *

afbeelding van BOLLIEKE

Klopt eigenlijk helemaal.....

Klopt eigenlijk helemaal..... het moet me daarom ook terug lukken om dat daadwerkelijk zo te zien en te voelen....

afbeelding van BOLLIEKE

Ik heb net nog eens naar z'n

Ik heb net nog eens naar z'n berichtjes van +- 1.5 maand geleden gelezen...... allemaal leuk, lief , attent, ..... ik mis dat wel ..... misschien toch maar voorzichtig aankaarten misschien? Want ik vind het toch belangrijk dat zulke dingen blijven. Ik weet wel dat hij mij al " in " z'n leven heeft gelaten , maar toch.... We zijn nog maar +- 2 maanden samen hé.... Alles moet nog niet vanzelfsprekend zijn , vind ik + denk ik ook, wil dit dan zeggen dat hij mij dan nu niet meer mist bv ?

afbeelding van Teigetje

@bollieke

Hoi,

Niet om één of ander, maar heb je ook je eigen berichtjes vergeleken? Zijn die wel hetzelfde?

En ben met de heren eens, niet je eigen onzekerheid proberen door hem weg te laten nemen, dat is funest voor je relatie. Weet uit ervaring. Je kwetsbaar op durven stellen doet vaak weer een hoop goed. Ook ervaring Glimlach

Uitspreken wat je verwachtingen zijn wil soms ook wel eens helpen, maar als hij maar de vrijheid heeft om het niet te doen. Glimlach Betekent nietgelijk dat hij niet van je houd hoor, als hij andere manieren heeft om zijn liefde te uiten.

Veel plezier vanavond!

Groetjes
teigetje

afbeelding van BOLLIEKE

Wel eigenlijk is het zo dat

Wel eigenlijk is het zo dat ik zelf niet zoveel berichtjes stuurde ( natuurlijk wel een antwoordje als hij er één tuurde ) . Ik ben er pas mee begonnen toen die twijfels de kop op kwamen steken....

afbeelding van 2emotional

aaaargh

vrouwen he Knipoog

Neen dat wil helemaal niet zeggen dat hij je niet meer mist!
Je weet ongetwijfeld dat verliefdheid eigenlijk een hormonale storing is Knipoog Na een tijdje (ik weet niet juist hoe lang) moet dat overgaan in liefde. Misschien zijn die smsjes iets wat bij die verliefdheid hoorde. Misschien is het gewoon omdat hij het nu heel druk had met andere dingen dat hij er niet, of minder, aan gedacht heeft. Misschien een combinatie van beide, of nog iets helemaal anders.
Je kan natuurlijk zeggen dat je die berichtjes heel leuk vind en er graag terug wat meer zou krijgen. Niets mis mee. Zal hij dan ook wel doen denk ik, een tijdje. Wat ook werkt is zorgen dat hij het zelf leuk vind die berichtjes te sturen. Reageer verrassend, uitdagend, op wat hij je stuurt. Maak het spannend. Dat vinden mannen wel leuk Glimlach En als het echt te lang duurt, stuur dan zelf een berichtje. Zoiets van " Hey lieverd. Al plannen voor vanavond ;)" of iets helemaal anders. Wedden dat hij je dan wel berichtjes terugstuurd.