Er zijn momenteel 0 gebruikers en 5 gasten online.
Stuck in reverse
Ondertussen meer dan een half jaar verder.
Ze heeft haar profielfoto weer verandert merk ik plots, ik wil er niet op klikken want die foto uitvergroten zou alleen maar de wonde verder open halen.
Toch zie ik al van ver dat het plezier ervan afstraalt, dat ze gelukkig in een zwembad zat.
Het liefst vanal zou ik haar fb willen verwijderen zodat ik er niet aan herinnert word maar dan toon ik weer een teken van zwakte.
Als ik haar 15j oudere vriend tegen het lijf loop krijg ik telkens de krop in men keel, wat zou ik er graag tegen uitvliegen!
Wat is er met mij toch aan de hand, waarom kan ik niet verder gaan terwijl zij de tijd van haar leven lijkt te hebben.
Zij heeft mij dit aangedaan verdomme, hoe komt het dan dat het voor haar allemaal voor de wind lijkt te gaan!?
Is er dan echt geen rechtvaardigheid in deze wereld?
Ik heb zoveel moeite om het hoofdstuk achter me te laten, iedere dag schiet er wel weer een herinnering aan haar door men gedachten.
Soms wil ik vluchten naar een andere gemeente+werk en een nieuw leven beginnen.
Maar dat is het allemaal niet waard...
Ik zie mensen in men omgeving die in een veel ergere situatie zijn terecht gekomen.
Relaties die jaren geduurd hebben tot trouwen toe...ze gaan uiteen/scheiden en hebben meteen een ander.
Waarom zit ik zo toch niet in elkaar!? Liefde is tegenwoordig iets vluchtig en ik kan er duidelijk niet mee omgaan.
Ik weet dat ik hier geen pasklare antwoorden op kan krijgen maar ik wil het gewoon even van me afschrijven.
- Lostinthisworld's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Lostinthisworld
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@lostinthisworld
Hai,
Ik heb slechts 1 vraag:
Het liefst vanal zou ik haar fb willen verwijderen zodat ik er niet aan herinnert word maar dan toon ik weer een teken van zwakte.
Waarom zou dat een teken zijn van zwakte? Haar van Facebook afgooien is toch juist een moedige stap? De beslissing voor jou om door te gaan en het hoofdstuk (ongewild) af te gaan sluiten. Jezelf blijven pijnigen met foto's en jezelf slaaf te laten zijn van Facebook is in mijn ogen juist een teken van zwakte...
Echter begrijp ik de rest van je gevoelens wel, zeker nu ik bijna op een jaar zit en de dromen en verlangens terug naar m'n ex af en toe flink opspelen. Alleen kun je denk ik niet zeggen dat zij jou dit heeft aangedaan. Zij heeft met je gebroken. Het feit dat jij er nog steeds last van hebt is, hoe hard ook, niet haar verantwoording. Om te spreken met de woorden van een vriendin aan mij:
Je doet het jezelf aan!
Wij kiezen ervoor, bewust/onbewust, om het vuur voor onze exen brandend te houden, ook al helpt dit niet bepaald in het uitvoeren van onze dagelijkse taken & nog minder in ons sociale leven. Ik heb maandenlang stilgestaan & eigenlijk nu pas begin ik daadwerkelijk met het concreet verwerken van de breuk; nieuwe kleding, nieuwe kasten, nieuw bed, nieuwe doelen stellen enz. Het klinkt misschien suf, maar doen is absoluut soms beter dan denken!
If I could see something
You can see anything you want boy
If I could be someone-
You can be anyone, celebrate boy.
If I could do something-
Well you can do something,
If I could do anything-
Well can you do something out of this world?
Ofwel, start living again. It's what she's doing....
Groetjes en veel sterkte,
de dromer
@de dromer
Mooie reactie.... Sluit ik me graag bij aan!
dromer
Gedeeltelijk akkoord, ik vind niet meteen dat ik het mezelf aandoe.
Eerst heeft ze gelogen dat ze niemand anders kon hebben op zo'n korte tijdsduur, 1maand later was het al zo ver. (dat kon misschien wel een leugen voor bestwil zijn)
Maar om dan er nog achter te komen dat haar nieuwe vriend mijn 'baas' is die een stuk ouder is...
Ik moet iedere dag bijna op zijn gezicht zien en zijn verhalen aanhoren over hoe geweldig ze het samen hebben.
Uiterlijk en verbaal laat ik niet meer merken dat zoiets mij raakt maar het haalt wel telkens weer de wonde open.
En ja ik probeer terug te "leven", ga naar festivals/vrienden en werk me te pleuris.
Maar openstaan voor een nieuwe liefde is nog iets anders en dat hoeft eigenlijk ook niet!
Ik heb nu zoiets van "liefde is vele mooie momenten beleven maar de pijn achteraf valt met niets meer te zeven!".
Het ergste is dat je je er zelf in verliest.
groeten en bedankt!
lostint
Ik vind het geen teken van zwakte eigenlijk als je haar van fb haalt, je kunt het ook zien als een knoop die je doorhakt en een punt naar jezelf te maken.Waarom het haar voor de wind gaat zeg je, want eigenlijk zou je (logisch) liever zien dat het helemaal niet goed gaat met die nieuwe relatie. Probleem opgelost ook tav je baas en je werk.
Niet altijd werkt dat zo natuurlijk dat als een relatie verbroken wordt het diegene dan maar voor de wind gaat..en het ligt ook zeker niet aan jou dat je zo denkt .. Het is samenloop van omstandigheden en dat verschilt gewoon van persoon tot persoon hoe achterlijk irritant het ook is want het voelt niet terecht, omdat jij het klote gevoel hebt van het verdriet, ook steeds de confrontatie nog eens met je baas.
De gedachte om weg te willen , verhuizen en andere baan vind ik helemaal zo gek niet. Eigenlijk is het vluchtgedrag. maar zo is het ook niets waard om eerlijk te zijn. Wat moet je ermee ?
Beetje gevangen in de situatie lijkt het , meestal lossen dit soort vragen zichzelf op maar het is even doorbijten tot het antwoord zich aandient vrees is.
Liefs
Ik begrijp je met dat FB
Ik begrijp je met dat FB verhaal. Ik zit daar ook mee. Maar weet je, iedereen weet dat een ex meekijkt, natuurlijk, als je vrienden bent op FB doe je dat.
Laat zitten, dat gevoel zwak te zijn als je dat doet. En wees lekker zwak, als zij zo aan het verder leven is en jullie geen kans meer hebben, hoef je je al helemaal niet groot te houden.
Doe het luchtig en snel, terwijl je je schouders ophaalt zeg of schrijf je:" ik hoef dit allemaal eventjes niet te zien! Dat begrijp je vast wel, misschien later!" .....en dan ben je in een klap af van de mogelijkheid in de avond thuis te kijken, of weten dat je kunt kijken.
En je baas? Wel, als Heintje bedrijf het toelaat: zeg het gewoon even tegen hem! Fijn dat je het leuk hebt, maar je hoeft het mij niet steeds te zeggen. Raar dat hij dat zelf niet inziet.
En Hortensia schreef geloof ik dat je gewoon moest gaan. Mee eens, als je het aankan, qua baan, zoek iets anders. Ga gewoon. Als je niet vastzit is dat geweldig. Laat ze het lekker uitzoeken met die blije foto's en oude bazen.
Jij bent uiteindelijk je eigen baas, en of het haar schuld is of niet, ze moet jouw leven nu niet meer bepalen!
He lost, ik snap wel wat je
He lost, ik snap wel wat je zegt over dat van facebook en zwakte maar toch zie ik dat niet zo. Het zegt echt heel weinig hoor als je haar van facebook verwijderd. Hoeft echt niet, door anderen (!), gezien te worden als zwakte. En bovendien, wat maakt het eigenlijk uit. Het is wel duidelijk dat het niet meer goed komt (sorry) dus wat maakt het uit hoe het opgevat gaat worden, als jij er maar niet meer mee geconfronteerd wordt. Ik zie het meer als goed voor jezelf zorgen en alles wat kan bijdragen aan onnodig verdriet verwijderen....
Jezelf met anderen vergelijken is nooit goed (zeg ik ook tegen mezelf). You never know, misschien waren zij al verder en meer klaar met de relatie, misschien zijn zij wel vluchters, misschien heb jij over een tijdje een relatie waar je echt voor gaat en gaan zij dan pas hun wonden likken
? Misschien ben jij wel gewoon heel erg leuk en tof en oke...?!