Tegenpolen

afbeelding van spoormeisje

Ik ben in augustus vorig jaar gescheiden en ben best wel geestelijk ziek gemaakt door mn ex. Voor hem heb ik dan geen enkel liefdesverdriet gehad maar wel voor de man die na hem kwam.
Ik werk sinds een jaar als secretaresse en kende deze man met functie als een manager van een andere afdeling. Al sinds ik daar werk vond ik dat deze man een stoute blik had, gewoon eentje die je helemaal wil opeten. Dus had ik op een zondagmiddag mn stoute schoenen aan gedaan en heb hem een smsje gestuurd. Sinsdien hadden we leuk smscontact en gingen we elkaar zelfs na kantoortijd zien. We hadden 1 afspraak: Sex en meer niet. Op kantoor zeer zakelijk naar elkaar, hij vanwege zijn functie soms iets te. Maar na kantoortijd, thuis, onder de lakens was ik hem de baas. We gingen steeds meer plannen om elkaar te zien. Iets waar ik geen voorstander van ben, waarom? Omdat ik van mening ben, als je elkaar leuk vind en je vindt het fijn om bij elkaar te zijn, moet je elkaar ten alle tijden kunnen zien. Iets wat ik niet goed had ingeschat. Maar toen werd ik verliefd op hem en verklaarde hem mijn liefde. Helaas werd deze niet beantwoord afgelopen donderdag. Hij gaf mij allerlei redenen waarom het nooit serieus tussen ons zou kunnen worden. Het verschil in milieu's, het verschil in interesses, het verschil in karakter. Al met al, zijn antwoord: wij zijn tegenpolen, het zou alleen maar botsen. Met pijn in mn hart accepteerde ik zn antwoord en ben gaan slapen.
En nu? Gelukkig heb ik per 1 maart een nieuwe baan en hoef ik hem maar nog 2 weken op kantoor te zien. Maar elke keer als ik hem zie ga ik door de grond, ik vind het moeilijk om me flink te houden. Ik vraag me af: ben ik de enige die gelooft dat ook tegenpolen van elkaar kunnen houden?

afbeelding van emotional

niet de enige

Nee hoor, ik geloof ook wel dat tegenpolen van elkaar kunnen houden. Die trekken elkaar juist aan zoals bekend is. Of het echter voor een langdurige relatie goed is heb ik geen ervaring mee. Maar waarom niet? Bij mijzelf was eigenlijk meer de regel 'soort zoekt soort' van toepassing, met weliswaar ook verschillen maar die vulden elkaar juist aan. En zelfs dan blijkt wel dat dat geen garantie voor succes is.

Ik vrees echter wel dat het gewoon een mooi excuus van die manager was. Sorry dat ik het zo zeg. Wees blij dat je binnenkort een andere baan hebt. Nog ff volhouden!!

afbeelding van spoormeisje

hoe hou ik mezelf tegen?

Lieve emotional,

Heb je misschien tips voor me wanneer ik bij mn nieuwe werkgever werkzaam ben, ik hem toch niet stiekem sms? Het is zo verdomd makkelijk!

afbeelding van emotional

oei, dat vraag je aan de goeie

Dat vraag je aan de juiste persoon. Ikzelf kan me ook niet altijd tegenhouden wat dat betreft. Ja, het is zo makkelijk he. Misschien een tip; zodra je een sms wilt versturen, bedenk dan even goed wat je wilt schrijven en ermee wilt bereiken. Stel je dan de vraag of het echt nut heeft, dat je je doel hiermee bereikt of iets toevoegt? Wil je het dan nog, schrijf het sms maar verstuur het nog niet. Wacht tot de volgende dag en lees hem dan nog's en vraag jezelf dan weer af of je dit echt wilt versturen en of je er iets mee bereikt.

Meestal kijk je er dan heel anders tegenaan. Maar goed, lukt ook niet altijd hoor. Zoals je zelf zegt, het is zo verdomd makkelijk.

afbeelding van spoormeisje

sms verstuurd.... afwachten op zn re:

Vanmorgen stuurde die 5 minuten voordat ie een overleg naast mijn kamer een smsje: "Ik vind het even moeilijk hoe ik moet reageren naar je. Ik wil niet boos, arrogant of wat dan ook overkomen. Je weet hoe ik mij voel, vind het ook lastig! X".
Na zijn smsje gelezen te hebben, liep ik jankend de wc in. Boos en verdrietig met nog steeds de vragen: Hoe komt hij nou erbij dat wij nooit gelukkig samen kunnen worden? Waarom zei ie iedere keer dat ie het fijn vond samen?
Heel de dag nagedacht hoe te reageren op zn sms. En nu net 5 minuten geleden, best wel fel naar hem gereageerd OMDAT IK DAAR BEHOEFTE AAN HEB! Hij mag best wel weten dat ik boos en verdrietig ben. Mijn hoofd zegt nu in ieder geval dat ik lekker kan gaan slapen. Of ben ik nu kinderachtig bezig?

Ach man... Nog anderhalve week en dan verdwijn ik voorgoed uit zijn leven!!!

afbeelding van sanne03

vind dat je er goed aan hebt

vind dat je er goed aan hebt gedaan voor jezelf op te komen!
Slaap lekker meis...
Liefs Sanne

afbeelding van spoormeisje

voor mezelf opkomen...

Lieve Sanne,

Zal ik je vertellen dat het opkomen voor mezelf van de beste man heb geleerd? Geweldig toch? Ik leer heel snel, ben een goede leerling. Praat wel stoer, maar het doet wel pijn... Als ik hem morgen op kantoor zie, zal ik wel weer stoer doen en snel naar mn kamer lopen. Maar ik weet als er een moment van stilte komt, komen de tranen weer...

afbeelding van eleanor

Vrouwen zijn stoer!

Stoer doen helpt soms echt he? Geeft je een goed gevoel, zo van, ik kan echt wel zonder jou hoor!!
En tuurlijk mag je daarna verdrietig zijn, dat herken ik erg goed. Maar door hem te laten merken dat je boos bent, dat ie het maar uitzoekt met z'n leuke gedrag geef je hem een koekje van eigen deeg! Vrouwen zijn meestal veel gevoeliger dan mannen, maar ze zijn echt niet achterlijk. Nou ja, soms niet Glimlach Ook zij hebben door dat hun gedrag niet geaccepteerd wordt. Opkomen voor jezelf inderdaad! Des te aantrekkelijker ben je voor andere mannen denk ik dan maar.
Hou vol!!! Je kunt het!
liefs eline

afbeelding van robin1988

Je hebt gelijk!

Nee je hebt helemaal gelijk! En ik ben daar het bewijs van.. De vriend waar het nu uit mee is was gewoon zo leuk omdat we zoveel van elkaar verschilden. Wij vonden het juist leuk om juist niet met iemand anders te gaan die precies op je lijkt. Hij zit op de universiteit en ik zit op het MBO. Hij vond mij veel relaxter dan al die andere 'slimme' meisjes, die altijd veel te moeilijk dachten en te gecompliceerd waren. En ik vond het geweldig om nieuwe dingen te leren waar hij mee bezig was.
Ik heb ontzettend veel van hem geleerd!

(Het is overigens niet hierdoor uitgegaan Knipoog

Robin

afbeelding van spoormeisje

verschil moet er toch zijn?

Lieve Robin,

Eindelijk iemand die mijn gevoel deelt! Ik weet ook dat hij mij leuk vond omdat ik zowat "van de straat" kom en hij uit "een rijke familie". Dat ik echt heb gevochten om te komen waar ik nu sta. Ik liet hem de andere kant van de wereld zien. Dingen die niet in zijn kringen voorkwamen. Zoals de Kamasutra-beurs, die gewoon taboe is in zijn vriendenkring. Hij heeft ook universiteit gedaan en zoals jij is mijn hoogst genoten opleiding MBO. Ik kan me nog goed herinneren dat ie vertelde dat ie bewondering voor me had dat ik durfde mezelf te zijn. Ik heb ook veel van hem geleerd, heel stom. Maar gewone gezegdes die ik niet kende. Uitdrukkingen en andere chique woorden. Alles heeft mij ook tot een besluit gemaakt dat ik volgend jaar weer wil gaan studeren! Dus ergens wel goed zoveel verschil in de wereld!

nu nog het meisje van kantoor bij het spoor straks niet meer...

afbeelding van spoormeisje

Nog geen week later na ons telefoongesprek...

Vandaag zag ik hem voorbij flitsen... Shit dacht ik bij mezelf en voelde mn hart in mn keel bonken. Toch nieuwsgierig hoe hij erbij liep. Stiekem deed ik toch even kijken hoe zijn gezichtsuitdrukking was. Hmmm bedenk ik me. Wat loopt ie erbij! Na de lunch loop ik naar een collega bij hem op de kamer waar ik ook goed contact mee heb, dus maak ik een praatje. Het blijft verdacht stil aan de andere kant van de kamer, dus loop ik rustig weer naar mn kamer terug. Op mn kamer aangekomen stuur ik hem een smsje: "Hoe gaat het met je?" Waarop hij snel antwoord: "Gaat! Maar zeker niet super! Ik mis ons contact, daar ben ik eerlijk in. Ik vind het wel prettig dat we dinsdag er over hebben!"
Je kan begrijpen dat ik al snel weer de vraag terug stelde wat ie dan eigenlijk miste. Alweer teleurgesteld door zijn antwoord bleef ik toch weer met hem smsen. En stuurde hem de link voor deze website.
Na een tijdje kreeg ik alweer een smsje: "Ik wilde even zeggen dat ik er even stil van ben! Ik wil nu nog meer met je erover praten."
Zo hier zijn laatste 3 smsjes, die mij voor ons gesprek volgende week echt aan het denken zette:
"Omdat ik graag wil kijken waarom we zo'n een situatie hebben terwijl we het leuk hadden. Ik weet dat ik grotendeels de schuldige ben en daarom wil ik er ook over praten!"
"Ik lees geen nieuwe dingen maar vraag mij telkens af waarom ik jouw gevoel zo slecht heb begrepen. Waarom ik zo vast heb gehouden aan onze afspraak (die je ook in je blog schrijft)!"
"Als we elkaar niet begrijpen dan zou ik dat willen veranderen!"

Mannen! Alsjeblieft! Leg me uit wat betekent dit? Ik begrijp niet dit. Hij geeft aan dat we niets serieus kunnen hebben, maar ondertussen wilt ie alles maar dan ook alles maar uitpraten. Is dit ook een verschil van communiceren op gebied van milieu? Ga ik straks weer op mn bek als ik het gesprek met hem aanga? Is het verstandig dat ik überhaubt nog contact met hem heb? Zoveel klote vragen gaan door mn hoofd. De auto's op de A13 rijden geen 80 km p/u nu, maar 40 km p/u. Ik meen dat wij zeker iets meer hadden dan alleen lichamelijk contact. Maar uit zijn reacties wilt ie niets serieus èn toch loopt ie als een zombie bij op kantoor.
Dacht lief te zijn en stelde de vraag hoe het met hem ging, maar raak alleen maar in de war van zijn uitspraken.
Begrijp gewoon niet wat ie van me wilt.