Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Terug naar af
Hi,
Gisteren na een aantal weken van contact, etentjes, 's morgens in elkaars armen wakker worden,... Kwam er gisteren toch weer een grote teleurstelling, op een bankje onder de sterrenhemel met een glaasje cava, wist ze me te vertellen dat ze denk verliefd te zijn op een ander. Hoe is het mogelijk dat ik steeds lijk te denken dat dit alles nog goed gaat komen? Iedere keer hetzelfde, intens contact, leuke afspraken, goed gevoel én op het moment dat ik denk dat alles weer goed zit, kapt ze dit volledig af. Ze geeft aan me te missen, iedere dag aan me te denken, fotoos van ons te bekijken, vaak over me te praten. En ik ben iedere keer de uil, die er dan weer begint in te geloven. Ik zou er alles voor doen, voor die tweede kans. Hoe laat ik me iedere kaar vangen? Ik besef ook dat zij haar iedere keer laat vangen, ze vind deze situatie ook niet leuk, maar we kunnen elkaar zo moeilijk loslaten.
Pff vrijdag hebben we terug afgesproken, iemand tips over hoe ik dit het best aanpak. Ze is nogal gevoelig en heeft wat weinig zelfvertrouwen, denk dat ze ook op dit moment mijn gezelschap wel op prijs stelt en dat ze een enorme klap zou krijgen als ik contact weeral wil verbreken. Omdat ze naast onze na-relatie ook wel wat andere problemen heeft, waar ze naar eigen zeggen enkel met mij over kan praten. Pff nu de boel afkappen, lukt me niet. Maar heb het enorm moeilijk om niet iedere keer in zwijm te vallen. Ofwel doe ik heel koel, uit een soort van zelfbescherming, ofwel laat ik me volledig gaan en verlies ik mezelf weer zo. Ik weet gewoon dat ze nu geen relatie nodig heeft, toch zeker geen relatie met mij. Ze heeft meer dan ooit iemand nodig die er is voor d'r, om te babbelen en een knuffel. Maar hoe kan ik ervoor zorgen dat me dit lukt, of is dit een mission impossible?
grtjs
- ELABA's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van ELABA
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Elaba...het antwoord weet je
Elaba...het antwoord weet je zelf ook wel.
Je kan dit persoon niet zijn...jiij moet nu met jezelf bezig gaan
Heel naar en vervelend dat zij het zo moeilijk heeft, maar dat zijn haar problemen en haar pijn.
Als ze daar hulp bij nodig heeft moet ze maar naar een therapeut gaan.
Wanneer stop je met denken wat zij nodig heeft, hoeveel pijn zij heeft, waar jij haar mee kan helpen etc etc et?
Wanneer ga je denken wat heb ik nodig, wat is mijn pijn, waar kan ik mijzelf mee helpen?
En als je de snelste weg wil om eindelijk hier van te helen weet je ook wel dat je moet stoppen met het contact.
En zoals een vriendin eens tegen mij zij:
"als je dan zo graag pijn wil, stop dan lekker je vingers in een muizeval...doet ook pijn, en anders zal je het wel lekker vinden"
Ouch dat was heel hard en niet leuk om te horen, maar wel de waarheid.
Haar pijn en haar processen zijn van haar en daar moet zij aan werken en jij hoort daar niet bij.
Jij moet aan jouw pijn en jouw processen werken en daar hoort zij niet bij.
Ik weet dat is niet wat je wil horen want je wil haar nog niet uit je leven... maar zo is het leven nu eenmaal
Zij en jij zijn geen wij meer...dus nu moet jij je weg weer gaan vinden en gelukkig gaan worden.
En dat is geen mission impossible!!
Superhug!
@joayandpain
Bedankt voor je reactie, had het ff nodig om de realiteit onder ogen te zien. Wat je zegt klopt, dat hebben de laatste zeven maanden bewezen. Ga proberen voor mezelf gaan, vrijdag de laaste keer langsgaan en voor mezelf afscheid nemen (dat heb ik wel nodig). Rest van het weekend "volgeboekt" met uitstapjes met mensen die me positieve energie geven.
Bedankt om me ff terug in de realiteit te knallen x
Ja het zijn niet de leukste
Ja het zijn niet de leukste dingen om te horen....maar ik weet uit ervaring dat je dat wel eens nodig heb.
Vrijdag zal moeilijk worden dus goed dat je je week wel lekker volboekt...even wat minder tijd om te stressen.
Wat bij mij werkte was om na zo'n moment te zeggen "zo erger dan dit kan het niet meer worden, ik sta nu in een hoek en de wereld is super klein, het is mij en mijn verdriet.
Maar het goede van een hoek is dat hoe meer je eruit stapt hoe groter de ruimte wordt...en dat vooruitzicht alleen al hielp mij al verder.
Daarnaast ging ik ook bedenken wat de dingen waren die ik echt leuk vond om te doen en hoe ik mezelf dus kon belonen.
En geloof het of niet, dit is een taktiek die ik ontwikkelde toen ik nog een jaar of 9 was.....en tot op de dag van vandaag werkt het nog steeds.
(Grappig genoeg ben ik het nu ook in boekjes tegen gekomen...ik zal wel een vroegwijs kind zijn geweest hahaha)
Je komt er wel Elaba, stukje voor stukje, stapje voor stapje.....nee het is niet leuk, nee het voelt rot
Maar misschien helpt dit...6 weken geleden ben ik wederom de grote liefde uit mijn leven verloren.
Ik ben ondertussen een wat ouder gebouw (deuh...) dus denk ik wel wat ik mis
Vanaf het moment dat hij mij ozo charmant dumpte per sms (want te schijterig om dit in person te doen) heb ik al het contact verbroken..zelfs niet googlen of iets dergelijks ( ok ok ok na 1 maandje toch even gegoogled kon het niet laten)
Ik ben nu 6 weken verder en ik kan eerlijk zeggen dat ik verder ben gegaan..ja ik hou nog van hem, ja als als als al..dan zou ik hem terug nemen.
Maar ik weet dat dat niet gaat gebeuren, en dat al zou hij voor de deur staan ik hem niet meer wil ( met bloedend hart)
Maar goed, ik geniet redelijk van het leven, ik laat nog redelijk veel tranen, maar dit zijn oplos tranen.
Ik sta open voor de wereld en sta er zelf van te kijken... hey waar blijft die vloedgolf nou??
Ik denk werkelijk dat dit door het NC komt, normaal ben ik nog wel zo'n type dat contact houd en vele vele vel malen erdoor gekwetst wordt..en nu?
Het gaat goed met me, en dat wens ik jou ook toe Elaba, dat de goede momenten de slechte gaan overheersen en dat je jouw leven weer oppakt!
Veel liefs Joy!
@elaba
Lieve Elaba ,wat mij vooral raakt in jouw blog is jouw drang ....jouw volharding om haar te beschermen .
Liefde is vooral loslaten ...en iemand de ruimte geven haar eigen fouten te maken ...haar eigen verantwoording te laten nemen, soms is iemand beschermen ook iemand afhankelijk maken ,om die persoon bij zich te willen houden .
In jullie relatie ben jij altijd degene geweest die ervoor zorgde dat alles goed kwam ..als een havik heb je haar onder je vleugels genomen en ervoor gewaakt dat haar iets gebeurde .
Zelfs nu zij de relatie heeft verbroken ........ gaat alles door zoals zij het wenst : contact, etentjes, 's morgens in elkaars armen wakker worden...
Zij voelt weinig van een breuk ...het heeft voor haar weinig consequenties, heeft zelfs de vrijheid genomen verliefd te worden op iemand anders .Verteld je dit ook zonder schroom of zonder erover na te denken wat het doet met jouw gevoel ,ze zal je verlaten van jouw armen in de zijne zodat hij jouw taak over kan nemen.
Nu ben je zelfs zo ver dat je zegt :dat ze een enorme klap zou krijgen als ik contact weeral wil verbreken.?
Afscheid nemen ,contact verbreken ...en loslaten ..voor jezelf maar ook voor haar ..geef haar ook de kans om zichzelf te ontdekken zichzelf terug te vinden , op eigen benen te staan en haar eigen vleugels uit te slaan .
Zelfs haar eigen pijn te voelen ..pijn van afscheid nemen .
Je bent niet alleen ...
Liefs Petra xx
@petra
deze had je al gepost toch? wrm post je hem dan nog een keer?
bedumcity
Ietsje aangepast wist niet dat hij dan opnieuw gepost werd : )
@petra
Petra,
Er zit grote waarheid in hetgeen wat je zegt, ik weet ook dat ze haar eigen weg wil gaan. Dat ze op d'r eigen benen wilt staan. Alleen is het verdomd moeilijk om iemand waarvan je houd, niet te bij te staan als die je verteld dat het allemaal wat moeilijker is dan verwacht. Op zich zou er ook niks mis zijn met haar bij te staan, maar ja deze idioot overdrijft daar dan in. En zij geniet op die momenten van mijn aandacht. Punt is dat we het beiden echt heel spijtig vinden dat onze relatie niet is geworden wat we alletwee wilden. Drie jaar lang waren we elkaars alles, hebben we elkaar misschien wel wat verstikt, we leefden in onze cocoon en het is verdomd moeilijk om nu die cocoon te verlaten, laat staan te denken dat we elkaar niet meer zouden moeten zien.
Maar goed het is zo dus kunnen we het beter maar aanvaarden.
grtz x
@elaba
Het is nooit makkelijk ..maar loslaten is ook een vorm van liefde ...Je zegt : Op zich zou er ook niks mis zijn met haar bij te staan, maar ja deze idioot overdrijft daar dan in.
Jouw gevoelens zijn begrijpelijk ..je kunt niet iets loslaten wat nog zo dichtbij is ..en overdrijven ..Nee je volgt je gevoel ,al heb je hier achteraf spijt van .
Ook zeg je :En zij geniet op die momenten van mijn aandacht
Niet geheel onbelangrijk dat jij hier ook van geniet ..... je probeert vast te houden aan iets wat er niet meer is .
Voor haar geld hetzelfde loslaten word moeilijk ..maar het is eigenlijk de enige manier om beiden op een gezonde manier verder te gaan met je leven ...op eigen kracht .
het is verdomd moeilijk om nu die cocoon te verlaten.........maar zij is al langer onderweg om deze te verlaten ..haar hart is al buiten de deur ....
Vriendschap ...is pas mogelijk als je allebei vrij bent van elkaar.
Misschien beginnen met 30 dagen geen contact .....en je er echt aan houden.
Dan kun je de tijd nemen om je gevoelens op een rijtje te zetten ...beginnen los te laten .
Makkelijk is het niet ....dat weet ik zelf maar al te goed ..je bent niet alleen
Liefs Petra xx
@petra
Bedankt voor de klare kijk die je me bezorgt. Heb ze daarnet gebeld, nam niet op maar ze belt wel terug. Ga ze vertellen dat het niet verstandig is om nu vrijdag af te spreken. Wat je zegt, geen vriendschap, zolang ikzelf nog stapel van d'r ben. Hoop dat ze me begrijpt, maar dat zal wel, misschien wil ze ook gewoon lekker los van elkaar. Dus ja iets wat al lang moest zal nu eindelijk gaan gebeuren, brrr vind het allemaal wat benauwend maar goed.
nogmaals bedankt om voor eye opener x