Start

terugslag

afbeelding van Rico
Zat, 07/02/2004 - 12:59 — Rico

Gister nog mijn verhaal geplaatst, maar nu heb ik echt even steun nodig.
Het ging de afgelopen dagen beter met me, ma nu heb ik echt even een enorme terugslag gekregen.
Gister op msn met mn ex gepraat, ze wilt me liever niet tegenkomen met uitgaan, omdat het voor haar nog te 'vers' is. Ze zegt dat ze me niet wilt zien, omdat we elkaars gevoelens kunnen lezen, en dat wilt ze niet.
Mijn probleem is dat ik mijn gevoelens misschien teveel uit naar haar toe. Zij blijft er vrij koeltjes onder,iets dat ik niet kan begrijpen. Doordat ik me slecht voelt, gaat zij zich weer sterker voelen, dat frustreerd me.
Heb k afgelopen maandag op school n hele dag niks tegen dr gezegd, krijg k te horen 'ja, dat vond ik helemaal niet leuk, dat je niks zei'. Wat moet ik daar dan mee?
Als k zeg dat k uit ben geweest en beetje met meiden heb gepraat, ist meteen van 'nou nou, je bent al weer goed bezig'.
Ik ben gewoon zo in de war. Op sommige momenten slaat mijn adem echt over, als ik denk aan bepaalde herinneringen. Dingen die we samen deden, waavan ik nooit had gedacht dat we ze eens los zouden moeten laten.
He probleem is dat we bij elkaar in de klas zitten, waardoor ik geen rust krijg. de momenten samen zijn ech leuk, ma ja daarna toch alleen naar huis, dan is ze er niet meer, en dat doet pijn.

Ik weet het allemaal niet meer.. zo verward, verdrietig en steeds maar weer de confrontatie met mijn verleden....
Ik heb altijd anderen steun gegeven, anderen een goed gevoel gegeven als ze zicht rot voelden.
Kunnen jullie mij nu steunen? Ik heb het hard nodig, want dit is niet gemakkelijk...

Zon, 08/02/2004 - 23:41 — fridge
afbeelding van fridge

inderdaad niet gemakkelijk

Hoi Rico,

De fase waarin jij nu zit heb ik ook een periode lang gehad.
Mijn 'ex' is een collega van me die ik elke dag nog zie.
Ik heb er maanden lang moeite mee gehad, zij zei niets meer tegen mij
en ik kon niks tegen haar zeggen zonder in een emotionele bui te vallen.
Toch heb ik op een gegeven moment er voor gekozen om toch weer contact
met haar op te nemen.Puur om uit de impasse op het werk te raken.
We proberen nu weer een gezonde vriendschap op te bouwen.
En met gezond bedoel ik weer normale gesprekken met elkaar te voeren.
Sindsdien gaat het stukken beter met me.
Voor jou geldt eigenlijk hetzelfde.Misschien dat je toch kan proberen
weer een vriendschap te sluiten met haar en verbind er voor jezelf voorwaarden aan.Het kan misschien een hoop rust in je lijf brengen.
Voor mij geldt in elk geval dat ik daardoor weer vooruit kan kijken.
Op een gegeven moment moet je toch accepteren dat het echt uit is.
Het klinkt misschien heel raar, maar sinds het moment dat we weer
een vriendschap hebben kan ik veel meer afstand van haar nemen en
begin ik steeds meer aan mezelf te denken.Wat wil ik? en hoe wil ik
het?.Je draait nu in 360 graden rond en weet niet welke richting je
op moet en je emoties trekken je steeds weer een andere kant op.
Je kan niet meer terug naar je leven voor haar, dat is nu allemaal
verandert.Sta even stil en probeer uit te zoeken hoe je nu verder
wil.En baken je grenzen af ook naar haar toe.Uit haar reacties
blijkt dat zij dat ook doet.Op die manier is het voor jullie beiden
duidelijk wat jullie nog aan elkaar hebben.
Alles bijelkaar is het gewoon een verschrikkelijk moeilijk proces
welke je door moet gaan.Het enige geneesmiddel is tijd, het is
gewoon niet anders.Maar gun jezelf ook die tijd, elk moment
dat je je goed voelt moet je koesteren en is weer een overwinning.

Wens je echt heel veel sterkte toe
en neem de goede beslissingen voor JEZELF!