Tja, het gaat alweer iets beter. Het piekeren is weer verminderd en loop een druk weekend en week tegemoet. Nu dit zo lang mogelijk vasthouden, ik merk dat als ik er maar weer even tijd voor mezelf neem dat ik begin na te denken. Zonde eigenlijk, want ik wil al mijn gedachtes en creativiteit kwijt in mijn studie en mijn werk. Niet naar een fantasie dat in mijn hoofd blijft rondspoken omdat ik zonodig in het verleden wil leven. Ik wil ook niet denken aan de toekomst, dat maakt mij ook niet gelukkig. Ik wil me blijven vestigen op het NU. Ik ben een boek aan het lezen waarin je het kan trainen, het is lastig maar soms werkt het wel! Het is spijtig dat we ons zo moeten voelen op het moment, zeer spijtig. Maar ik moet het toch echt zeggen: Ik ben blij dat jullie er hier ook zijn, ik heb daar heel veel aan om al die verhalen te lezen. Niet lullig bedoelt, het liefst had ik gehad dat niemand hier was natuurlijk!