Ik wilde nog even zeggen dat het nu net lijkt of ik al volop aan het flirten ben :S maar soms zoek ik naar een manier om het allemaal weer wat luchtiger te maken ofzo.. en dat soort contacten is leuk hoor, maar op de langere duur van de dag doet het eigenlijk nog niks...... Hoe dan ook, je zoekt weleens naar nieuwe manieren zo is dit er één van......

Ik ben nu alweer een half jaar alleen. Het was niet mijn keuze om zonder hem verder te gaan en dat maakt het moeilijk!
Ik herken zoveel in je verhaal. Het niet meer deel zijn van zijn/haar leven doet veel pijn, het missen van alle leuke dingen die je samen deed. Ik ben door een diep dal gegaan en ben er nu langzaam aan het uitklimmen!
Voor mij was dit het moment om voor mezelf te gaan zorgen en uit te gaan maken wat ik wilde in mijn leven en vooral met wie ik dit wilde. Ik ging na een paar maanden weer op stap en kwam ook leuke mensen tegen. Ik was ook ontzettend gevleid door alle aandacht die ik kreeg, maar als ik dan 's avonds alleen thuis kwam stond het huilen me nader dan het lachen. Het was fijn te weten dat ik nog in de "markt" lag, maar ik kon er op dat moment niets mee.. Het leek elke keer nog meer pijn te doen dan dat het al deed.
Ik wilde het verdriet niet meer voelen, maar heb geleerd dat door het uit de weg te gaan het alleen maar sterker terug komt. Nu, na een half jaar, heb ik er nog steeds last van en heb ik geaccepteerd dat dit even gaat duren. Het wegvluchten in andere (vluchtige) contacten heeft geen zin als je hart nog van iemand anders houdt.
Ik geniet van de leuke dingen met mijn vriendinnen, mijn werk en vooral het alleen zijn. Op deze manier ben ik aan het helen en als er dan iemand voorbij komt is mijn hart helemaal voor die ander.
Geef het tijd en besteed vooral aandacht aan jezelf! Wees lief en goed voor jezelf en na een tijdje zul jij je echt beter voelen! Hou vol!
Liefs