En daar was het opeens. Een facebook foto op jouw bedrijfspagina. Een foto van bladeren, waar je met je voet een patroon in had gemaakt. De foto valt uit de toon, want het gaat helemaal niet over je bedrijf. Mijn adem stokt even in mijn keel. Zulke patronen maakte je altijd op ons plekje, voor mij. Ik word er onrustig van. Bedoel je er wat mee? Of is het voor iemand anders? Ik zoek of ik aanknopingspunten zie dat het ook op ons plekje is. Maar die kan ik niet vinden.

Ik kijk opzij naar mijn huidige vriend en besef hoeveel rust en liefde er in onze relatie zit. Het gaat zo vanzelf, en de liefde blijft groeien. Ik besef temeer wat ik destijds heb moeten knokken met jou. Wat was ik een soort van verslaafd aan jou. Wat was het ongezond, althans voor mij.

's Nachts droom ik dat ik op een groot feest ben en naast jou sta. Je frunnikt wat aan mijn haar. Aan het eind van het feest besef ik dat ik op het feest ben met mijn huidige vriend. En denk jee wat heb ik gedaan..de hele avond bij jou gestaan. Op zoek naar mijn vriend kom ik je huidige vriendin tegen. Ze is woest. Ik zeg nog dat het niks voor stelde. Op dat moment word ik wakker en ben zo blij dat mijn huidige vriend zo lief naast me ligt te slapen. Het was maar een droom.

Maar toch schrik ik van van mijn eigen reactie. Jeetje na ruim twee jaar en je ziet een foto van wat blaadjes..pats..Ik wil je niet meer terug, dat zit wel goed. Maar ik heb nog wel een stukje verwerking te gaan...

Af en toe zoek ik de confrontatie op. Mijn vriend komt nog regelmatig op jouw bedrijf en soms ga ik mee. Het voelt als een soort van 'spinnentherapie'. Even jezelf blootstellen aan de spin, en langzaam moet je gevoel nog meer uitdoven. We praten wat over koetjes en kalfjes. In mij voel ik van alles gebeuren. Het lijkt dan een soort film waarbij ik van een afstand naar mezelf kijk. Gelukkig weet mijn vriend alles en steunt mij daarin goed.

Mijn ldvd heeft mij een ander mens gemaakt. Veel sterker omdat ik weet waar ik destijds uitgeklommen ben. Ook zijn vriendschappen in deze periode veel hechter geworden. Ik heb leren grenzen te stellen, ook in de liefde. Maar ik ben er ook door beschadigd...een stukje onbevangenheid is weg, angst en onzekerheid zijn er bij vlagen nog steeds. Beetje bij beetje wordt het minder. Maar er is nog een weg te gaan..

Ik wens jullie allemaal alvast - zeker de ldvd'ers die er nog midden in zitten - een heel goed 2016 en veel sterkte de komende feestdagen. Pas goed op jezelf!