Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
The show must go on
En daar zit ik dan op mijn werk. Vanmorgen werd ik blij wakker. Maar nu komt het weer. Een zwaarmoedigheid die ik in mijn hele lijf voel, die me neer wil sabelen.
Ik hoor mezelf vertellen aan collega’s, hoe fijn ik ben uitgerust na mijn vakantie. Hoe geweldig het was. Inside my heart is breaking, my make-up may be flaking, But my smile stays on…the show must go on!
Ik maak een smsje voor mijn ex, dat het op dit moment niet goed is om contact te hebben met hem omdat het teveel pijn doet. Dat ik het liever anders wil, maar dat ik nu niet anders kan. Dat ik er in de toekomst misschien anders over denk. Ik verstuur het niet. De woorden lezen hakken er toch in. Het zijn mijn eigen woorden. Het dringt steeds meer door..Het is het beste…maar oh wat doet het pijn.
De collega’s verzamelen zich nu om te lunchen. Ik weet, het is het beste om mee te doen. Go with the flow..doorgaan met normale dingen..niet verdrinken in verdriet. maar pff..het zal worstelen worden die boterham naar binnen te werken.
Pffff ik zit weer in de trein…shit…
Maar ik moet mijn nieuwe motto vasthouden:
He’ll never kiss my lips again, or break my heart…
En dat laatste is wel een fijn vooruitzicht…al voelt het niet zo.
- blauwezon's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van blauwezon
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hoi blauwezon
Waardeloos he... op je werk, als je mensen tegenkomt bij het boodschappen doen, overal... hoe gaat het?
Nou... het gaat totaal niet, ik sta op instorten... maja dat ga je ook niet tegen iedereen zeggen he... dus hou je je idd maar groot, hoewel ik tegen sommige mensen ook gewoon vertel dat het niet erg lekker gaat (dat dat het understatement van het milennium is vertel ik er maar niet bij)
Probeer het bij dat ene smsje te houden blauwezon, maak het niet te emotioneel en zeg er duidelijk in dat je voorlopig helemaal geen contact wil en dat je van hem verwacht dat hij dat respecteerd, je kunt ook nog aangeven dat jij wel weer contact opneemt als je dat aan denkt te kunnen...
Dat je smsje typen en nalezen snijdend veel pijn doet... zeer herkenbaar, je wikt en weegt, veranderd nog wat woorden... leest hem nog eens... verstuurd hem toch nog maar even niet... want het smsje moet in 1 keer duidelijk zijn, alles vertellen, maar niet te emotioneel, geen ruimte laten voor vragen etc. etc.
Je bent de enige niet die het op deze manier doet hoor... ik heb/had precies hetzelfde... en jah... het doet pijn... heel heel heel erg veel pijn...
Sterkte blauwezon
@ blauwezon
Je hebt een dubbele post.
Re:
Mooi hoe je Queen aanhaalt, los van wat we allemaal ervaren gaat alles ondertussen gewoon door...
Je kent de weg die je moet gaan, deze keer definitief.....
@Blauwezon: laat die a## maar even wachten. ;-)
*hier moest ik zijn.*
*torn ploft weer even op het bankje naast zonnetje om haar troost te bieden, en houdt stiekem een emmer ijskoud water achter zijn rug.*
Het lijkt er op alsof je vandaag op je werk de titel van een blog van Moerbei als mantra hebt gebruikt; Fake Till You Make It !!!!!!!!
Altijd lastig om de juiste woorden te vinden om iets af te sluiten, als het diep in je hoofd tegenwerkt. Je kan ook de keuze maken om het nu even naast je neer te leggen. Even helemaal geen prioriteit te geven aan welke woorden te gebruiken in dat smsje. Je hebt voor jezelf al het besluit genomen dat geen contact (nu) beter voor je is.
Laat die ass maar even wachten op je mededeling, en je nu vooral met rust laten. Eerst even ruimte geven aan je eigen pijn en verdriet lijkt mij meer de prioriteit. Jij bent nu even nummer 1.
De rest komt wel.
Het dringt steeds meer door..Het is het beste…maar oh wat doet het pijn.
Toch ben ik dan heel nieuwsgierig welke zeepbel er nu precies uit elkaar gespat is door dit nieuws. Wat nou precies je gevoel was voor de man, in wie torn zichzelf een klein beetje herkent uit zijn: "ik wil mijn eigen taart kunnen bakken" levensfase.
Wat waren nou precies je gevoelens, verwachting. Welk droombeeld verdwijnt er nu voor je ?
Misschien is het een idee om toch tenminste 1 van die collega's, of misschien wel iedereen, in vertrouwen te nemen?
Geen slecht idee. Heb je genoeg mensen in je omgeving waar je alles hierover mee kan delen. Volledig je hart veilig bij kan luchten ?
wederom bedankt!
Dank jullie wel voor jullie reacties weer...het doet me weer goed!
Het blijft fijn om te weten dat je er niet alleen voor staat.
Gelukkig voel ik me vanavond weer beter...een fijne avond gehad met een vriendin.
Tja en Torn: die zeepbel..daar ben ik flink over aan het pruttelen. Ik denk dat ik met name de relatie mis van hoe het de eerste drie jaar was. En ik hoopte nu hij weer terug gekomen was, dat we dat weer zouden kunnen bereiken. Alleen nu beter, hij wilde mij geen pijn meer doen en ik merkte dat hij meer open was. Leek geleerd te hebben van zijn fouten. TJa..en dan gaat zon dromen he. En hopen.. Ik denk dat ik niet zozeer de man mis die hij het afgelopen halve jaar was..dat was die zeepbel..in mijn koppie..in mijn gevoel..maar de onderbuik negeerde ik.....
TJa en Petals..collega's in vertrouwen nemen..het zou kunnen. Maar ik merk dat ik het ook fijn vind om onder mensen te zijn die er niks van af weten. Dan krijg je ook geen schouder klopjes of medelijden...maar ben je gewoon tussen mensen die overgaan tot de orde van de dag. Hoe confronterend soms ook, ergens werkt dat ook wel helend bij mij. Maar soms komt dan het mannetje met de hamer zoals tijdens de lunch...
Lieve allemaal...fijn dat jullie er weer waren!
Het smsje heb ik uiteindelijk niet meer gestuurd. Want wat wilde ik er mee bereiken? Eigenlijk alleen hem laten weten wat hij veroorzaakt heeft, welke pijn.. Tja hoogstwaarschijnlijk krijg ik dan een sorry smsje terug. Wat schiet ik daar mee op?
@blauwezon
Toneelspelen kost veel energie. En ik weet niet hoe t met jou zit, maar ik word dan meestal nog geirriteerd (over mijn gedrag), omdat ik niet mijzelf ben geweest. Er is wat voor te zeggen om mensen niet dichtbij te laten, want de meeste mensen trekken alleen oppervlakkig contact is mijn ervaring.
Toch kies ik er zelf maar voor om gewoon te zeggen wat ik voel, zonder al te veel in details te treden. Maar that's me, niet het hart op de tong nemen grenst voor mij schijnbaar aan zelfverraad
Overigens bedenk ik me dat er best wat mensen zijn die andermans energie kunnen voelen. Ik ben er zo een. Als ik dan van jou te horen zou krijgen dat t allemaal zo fantastisch gaat, terwijl ik heel wat anders voel en 'zie'.... nou ja, dat is erg verwarrend.