TJA wat de meesten meemaken , ik ook dus

afbeelding van Pba1211

Ook ik had (heb) de illusie dat ik het allemaal begrijp.....
Ik had beter moeten weten...
Nadat we gisteravond een zeer ingrijpend gesprek hadden, waarbij ik heb geprobeerd uit te leggen
waar het wegkwam dat ik de bewuste facebook "lovequote" reactie heb gepost.
Dat het niet een persoonlijke aanval was etc etrc maar het gevoel dat alles tegenzit en je door G en alleman verlaten voelt.

Het bleek gisteren al dat de uitleg niet werd geaccepteerd als te begrijpen, eerst zelfs niet als voldoende.... op enig moment ook gezegd (vast niet slim in het kader van "ik wil mn ex terug") Grijns
Sorry meid, ik begrijp je gevoelens echt, je frustratie en dat mag er zijn, maar dit is mijn uitleg puur en oprecht, als je me niet geloofd , echt jammer. Je mag het afkeuren maar je hebt geen reden om te denken dat ik lieg. In dat geval is er inderdaad geen hoop meer.

Dat kwam even aan zo te zien, even later werd opnieuw alles terug gehaald , voor een groot deel wil ik daar in mee gaan, maar op enig moment is het toch echt een keer gedaan. Telkens die oude koeien uit de sloot. Die negatieve energie die moet eruit. Daarom (natuurlijk veel te snel maar ja ... Glimlach ) vanmiddag gebeld om samen vanavond wat leuks te gaan doen... Cool
Wat dan ..? ... hmm , er moest over nagedacht worden... tja... ook nu.. ik vond er werkelijk ff niets van, als ze dat wil , prima gewoon doen , ik hoor het wel.

2 uurtjes later had ze er over nagedacht, stuurt via de app dat ze er geen energie voor heeft, daarbij heeft ons gesprek niet echt een positief effect gehad..... Tja.. dat verbaasd me eigenlijk helemaal niet.
In dit geval heb ik echt mn poot op een aantal fronten stijf gehouden en haar geconfronteerd met haar eigen negatieviteit.
Dat mag natuurlijk niet.. want het ligt enkel en alleen aan mij... uiteraard

Enfin... ik baal er natuurlijk wel van, vooral omdat ik weet dat het best wat leuks kan worden. En me erop ingesteld had dat het me ging lukken, maar ik heb het gevoel tegen de bewuste muur van onmacht en onbegrip op te lopen.
Feitelijk weet ik diep van binnen dat iemand je moet nemen voor wie je bent ipv je te willen kneden naar haar idee.
De scherpe randjes mogen er af maar daar moet het bij blijven, misschien dat we er op een later moment nog op terug komen. Voor nu weer proberen het los te laten wetende dat ze maar hoeft te kikken en pba juicht weer... of zou het nu toch anders gaan... we'll see

Dank jullie voor het hier te kunnen schrijven en jullie verhalen en reacties te lezen.. erg fijn dit virtuele plekje...

afbeelding van kroegtijger

In het kader van "even

In het kader van "even afstand nemen en rust nemen" waar je vorige blog over ging, lijkt me het ook niet heel handig om een dag later voor te stellen wat leuks samen te doen eerlijk gezegd. Het is nogal een dubbel signaal dat je afgeeft. Eerst zeg je dat je effe niets wilt, dan diezelfde week spreken jullie uitgebreid met elkaar en nog geen 24 uur later wil je wat leuks samen gaan doen. Je schiet werkelijk waar alle kanten op dan, en dan wordt het voor haar een heel moeilijk te volgen situatie.

Je meldde al eerder dat ze tegen een burnout aan hangt, en ik geloof dat jij ondertussen ook weinig rust nog hebt in je... Neem dan effe die afstand, en effe die rust en zorg dat je die stabiele factor bent voor haar die ze nodig heeft. Juist door je even afzijdig te houden. Niet om elkaar pijn te doen, maar juist door elkaar de ruimte te geven om weer de batterij bij te laden en de energie te vinden die nodig is om de boel weer goed te krijgen.

Als ik jullie was, zou ik een rust-periode inlassen. En zoals eerder al gemeld, leg dat uit! Niet een paar uurtjes, maar bijvoorbeeld een week of 2, en dan ook helemaal geen contact, geen facebook, geen whatsapp, helemaal niets. Gewoon 2 weken voor jullie zelf om rustig alles te overdenken, en weer duidelijkheid voor jullie zelf te scheppen. En ja, die 2 weken beginnen als een ware hel, en elke minuut lijkt een week te duren, maar zoek dan even wat afleiding. Ga wat leuke dingen doen met vrienden/vriendinnen (en gooi dat niet op Facebook dan meteen; dat voelt voor de ander alsof je laat zien "kijk mij eens goed bezig zijn" of soortgelijke reacties), of wat voor mij goed werkte, ga iets fysieks doen. Sporten werkt prima ervoor en is nog eens gezond ook, maar ik heb bijvoorbeeld ook een vriend van me die druk met een verbouwing bezig is heel veel geholpen in die tijd (en dat gaat komende weken vast ook weer gebeuren; vandaag is bij ons ook dag 1 van 3 weken geen contact). Heerlijk vond ik dat... Gewoon stompzinnig werk doen. In dit geval was het elektra-draden trekken, schuren van houtwerk, gewoon iets waar je niet bij hoeft na te denken en je alle frustraties en emoties in kan leggen. Effe je koppie leeg maken zo gezegd. En soms kon ik hem de hele dag helpen, en andere keren zag ik het na 2 uurtjes niet meer, en hield ik 't voor gezien. Draaf trouwens ook niet te veel door in leuke dingen doen, sporten etc. Neem ook tijd om gewoon alleen te zijn. Beetje tv kijken of zo, maar niets moeilijks zodat je ook tijd hebt om na te denken. En natuurlijk ook veel praten met vrienden / familie. Af en toe kan dat heel verhelderend werken. Dan heb je zelf een bepaald idee ergens op, maar een 3e objectieve persoon kan je dan op dingen wijzen die je zelf helemaal niet ziet. Na verloop van tijd ga je dan vanzelf de boel weer op z'n plek zien vallen.

Dus neem de tijd, overhaast niets. Jullie hebben hetzelfde doel en je hoeft dat doel niet perse voor een bepaalde datum te bereiken toch? Als het een week duurt, dan is het een week, en als het een jaar duurt, dan is het een jaar. Maar neem de tijd die ervoor nodig is.

afbeelding van Pba1211

beste kroegtijger... Zoals

beste kroegtijger...

Zoals gebruikelijk heb je ook hierin weer een punt, verstand en gevoel reageerden ff afzonderlijk.
Voor mijn gevoel moest ik vragen of ze meeging wat leuks doen, wilde de negatieve schaduw wat laten verbleken.
Kreeg (het was te verwachten) een berichtje terug, niet ff gebeld helaas maar daar moet ik maar fff niks van vinden.
terecht merkte je eerder op... richt je op het grote plaatje.

Ze had erover nagedacht maar heeft besloten niet mee te willen, geen energie en het gesprek van gisteravond had niet echt een positief gevoel achtergelaten... Dat verbaasd me niet zo, want er waren toch wel een paar kritische punten.
Zoals het vertrouwen op zich in mijn persoontje, heb hierin dan ook open gevraagd of er sprake is van gedachten als oneerlijkheid tegenover haar. Als dat zo is dan is het dweilen met de kraan open.
Misschien is het voor het doel niet zo goede zet geweest, voor het verkrijgen van een beetje meeer duidelijkheid en inzicht in wat zij echt wil , was het belangrijk om de openvraag te stellen.

Jammer genoeg is dit niet in dank afgenomen, maar dat gevoel moet ik maar voor mij zelf even oplossen.

Ik wilde inderdaad eerder aangeven een rustpauze in te lassen, ik moet bekennen domweg bang te zijn voor de gevolgen.
Waarom weet ik niet, want op zich is er nu eigenlijk ook niets, behalve de uitspraak dat het wel duidelijk is at ze wil omdat ze deze moeite neemt. evengoed ben ik denk ik bang dat ze nav zo'n berichtje de knuppel helemaal in het bekende hoenderhok knalt.

Het is nu wel gebleken dat mijn denken en het verwoorden daarvan vrij snel de verkeerde snaar raken, wanneer ik nu zeg even een 2-3 wk. geen contact te willen omdat het me raakt, en de zaak op een rijtje te zetten ... dan vrees ik de reactie al haast op voorhand. puur omdat er een doel aan vast zit voor mij die dan mogelijk helemaal onbereikbaar wordt.
Het is een kop in het zand strategie, maar ik denk dat ik het op z'n beloop moet laten, ze kiest zelf om niet iets te willen afspreken, Ok daar nu even niets van vinden. Ze komt ongetwijfeld weer in de chat terug.... dan maar weer zien hoe t loopt.

Alleen hier heb ik ook geen ervaring mee, of dat wel of niet slim is... of dat ik beter idd kan aangeven dat ik (we) nu maar even afstand moet nemen. En dan ..... wie neemt het contact weer op over 2 of 3 weken, laat je dat aan het toeval over, laat je het op zn beloop... man man... Bij tijden voel ik me een hele vent, dan heb ik zoiets als.."oeeeeo we zien t wel" en vaak ook heel klein..

We zien t maar ff aan,

thx again !

afbeelding van kroegtijger

Het echt open communiceren

Het echt open communiceren gaat je zo te lezen nog niet heel erg makkelijk af geloof ik. Je loopt met allemaal gedachtes rond, zoals een tijdje geen contact maar deelt die niet met haar. Dat maakt het niet eenvoudiger. Daarnaast ben je continue voor haar aan het denken en dat moet je juist niet doen. Je geeft aan dat je bang bent dat ze op een bepaalde manier zal reageren, wat ze ergens van vind etc, terwijl je dat niet weet, omdat je het hele punt nog niet eens voorgelegd hebt.

Een heerlijke tegeltjes-wijsheid, maar oh zo waar... Neem niet zomaar wat aan, maar weet het zeker. Wat is nu helemaal het slechtste wat kan gebeuren...? Je stelt voor 2 weken geen contact te hebben zodat jullie alle twee even rust krijgen, de emoties kunnen laten bedaren en weer het rationele denken boven het emotionele reageren kunnen laten gaan om zodoende samen een beter resultaat te behalen... In het slechtste geval zal ze zeggen dat ze dat liever niet wit. En dan? Is dat dan zo erg? Dan weet je ten minste hoe ze erover denkt, en kan je daarna alsnog een beslissing maken of je inderdaad geen contact wilt, of dat je dat wel wilt.

Jullie zullen echt beter moeten gaan leren praten met elkaar geloof ik, want anders blijf je structureel tegen zulke problemen aanlopen. Nogmaals, overweeg eens een relatietherapie, en stel dat ook voor. De kans is groot dat ze daar nog open voor zal staan ook (maar ook hier geldt weer, neem het niet aan maar weet het zeker, dus praat met elkaar)

afbeelding van torn

@Pba1211

Pba1211 schreef:

Enfin... ik baal er natuurlijk wel van, vooral omdat ik weet dat het best wat leuks kan worden.

Mag ik vragen hoe het komt dat je na alles wat er gebeurd en gezegd wordt ergens nog steeds deze overtuiging bij jezelf hebt? Voelt zij dat ook zo ?

Kan het niet zo zijn, en ik weet dat het heel makkelijk en rationeel gesteld is, dat je ergens onderweg tot de conclusie komt, misschien omdat je beide nog wat onverwerkte zaken meedraagt, dat je emotioneel en communicatief gewoon weg niet levelt met elkaar? En je nu beiden uit angst om het los te laten (en misschien het alleen zijn) in een aantrekken-afstoten mechanisme met elkaar verzeild bent geraak en er eigenlijk onnodig onbedoeld schade aangericht aan elkaar,.......wat later als er rust is boven op het bultje 'nog te verwerken' komt te liggen.

Hoeveel ruimte geven en help je elkaar om de emotionele zaken die nog te verwerken zijn een plek te kunnen geven met deze manier van omgaan naar een ander?

afbeelding van Pba1211

@ Torn Een terechte vraag ,

@ Torn

Een terechte vraag , inderdaad voelt zij het net zo.
Een van de vragen die ik haar vrijdagavond heb gesteld (vooral omdat het tot dan een "aanname" was)
is geweest : wat is het dat jij graag werkelijk wilt, wat denk jij dat je van mij nodig hebt?
Het antwoord was heel duidelijk : Ik wil degene terug op wie ik verliefd ben geworden, die is er nog steeds...
Het is alsof er 2 van je zijn, 1 die verschrikkelijk spontaan,lief , etc etc is en 1 die bij tijden de boel helemaal op de kop zet door het verkeerd op te vatten.

Ook zij heeft het gevoel dat het erin zit, ongeacht wat een ander zegt, maar op de manier zoals we het nu doen werkt het dus niet. Of dat hierna wel gaat werken....geen idee..
Niet durven loslaten... ik ben van mening dat dit niet speelt.. als het er niet inzit .. dan ga ik dat heel erg vinden maar thats it.. voor nu is het toch de rust vinden om de zaken op een rij te krijgen.... hoop ik.

En misschien gaat ook dit wel helemaal fout.. maar ja.. als je iets doet met de beste bedoelingen is het dan fout....?
Ben je niet verplicht aan jezelf of een ander om alles eruit te halen wat maar kan voordat je het opgeeft...

enfin, de tijd zal het leren, vandaag gaat er een mail de deur uit om even rust te nemen.
Wat er daarna gebeurt... ik weet het echt niet...

afbeelding van kroegtijger

Citaat: En misschien gaat ook

Citaat:

En misschien gaat ook dit wel helemaal fout.. maar ja.. als je iets doet met de beste bedoelingen is het dan fout....?

Ik snap je gedachte, maar maak eens ruimte voor een 3e gradatie. Je hebt nu de blik op dat iets goed is, of dat iets fout is, maar voeg daar eens de gradatie "niet goed" aan toe. Het is dus niet per definitie fout, maar het is ook niet goed. (en trust me, ik heb exact hetzelfde probleem... Typisch mannen. Iets is zwart, of iets is wit, en grijs bestaat niet. Houdt het heerlijk overzichtelijk, maar is niet altijd handig)

Wat ik bedoel te zeggen is dat doordat je intenties goed zijn, het niet automatisch ook betekend dat het resultaat goed is. Er zijn duizenden manieren om het fout te doen, en maar een paar manieren om het goed te doen. Tsja, is het dan niet logisch om een expert in te schakelen om de goede manier te vinden, in plaats van te gokken dat je nu wel de goede manier vind tussen al die duizenden foute manieren?

Citaat:

Ben je niet verplicht aan jezelf of een ander om alles eruit te halen wat maar kan voordat je het opgeeft...

Dat ben ik zeker met je eens ja. Zelf geef ik ook niet op, om dezelfde reden. Een soort van morele verplichting naar de ander, maar ook naar jezelf. M'n ex denkt daar helaas nu even iets anders over, maar dat is een ander verhaal Knipoog Ik zou in ieder geval niet opgeven als je niet voor jezelf het idee hebt gedaan te hebben wat je kan. Pas dan kan je daarna jezelf recht in de spiegel aankijken en weet je dat je alles hebt gedaan wat je kon en hoef je dus ook nergens spijt van te hebben.

afbeelding van Pba1211

Moe van het denken en dank voor het "meedenken":-)

Citaat:

is het dan niet logisch om een expert in te schakelen om de goede manier te vinden, in plaats van te gokken dat je nu wel de goede manier vind tussen al die duizenden foute manieren?

Klopt helemaal, dat is het mooie van alle "experts" die we hier hebben Afgestudeerd , dat klinkt cynisch, maar is zeker erg goed bedoeld. Van alle reacties komen gewoon zoveel waardevolle punten naar voren. Grijns

Zo ben ik even fijntjes gewezen op mijn ondoorzichtigheid van handelen ...
Op de vele aannames die ik al weer neerzette ...
Dat ik het goed bedoel maar niet zelf kan ...
Dat ik zelf geen deskundige benen waarschijnlijk nooit zal worden ook ...
En bovenal en misschien wel het meest belangrijke... dat ik niet de enige ben die dit soort dommigheden uithaalt....
Onschuldig

Had vanmorgen een epistel klaar om te versturen om 14 dagen No Contact te hanteren, laten lezen door een hele goede vriendin die zich er helemaal in kon vinden.
Even weggelegd en wat anders gedaan, maar in tussentijd bedacht dat ik haar liever mn excuses aanbiedt (voor zover dat nog wat toevoegt na 2 a 3 x dat te hebben gedaan en een volgende fout hebben gemaakt...)
en dan door te borduren op herstel van de relatie mbv een objectieve deskundige.

Citaat:

. Ik wil heel graag met jou werken aan een oplossing die voor ons beiden werkt dit door samen een objectieve deskundige te zoeken waar een klik mee is, die ons kan helpen de relatie te herstellen

Maar pffffff de tekst ben ik dan wel ongeveer over uit, dan het dillema tijd, vrijdag een gesprek die bij haar dus niet echt positief is geland, gisteren gevraagd om wat leuks te doen, nee dus. En dan nu deze brief mbt relatie therapie versturen ....

Ik stel me zo voor (aanname I Know.. Sexy ) dat dit nog meer druk neerlegd en de uitkomst al bijna vaststaat.
De pest is gewoon dat je niet meer weet wat wijsheid is omdat je eigenlijk al wat teveel gedaan hebt.

Al tikkende denk ik dat t goed is om het nog even te laten bezinken, daarna met de hand gaan schrijven en of versturen of gewoon in de bus droppen. Dat wordt het morgen dat ze t leest en is er al weer 24 uur voorbij met andere indrukken en iets meer rust. Tenzij natuurlijk vandaag nog een bericht van haar komt "this was it, no more"... maar dat verwacht ik nog niet eigenlijk aangezien de kids vandaag weer bij haar komen en de aandacht ff volledig opeisen. Dat maakt ook dat het niet onverstandig is om niet a la minute de brief te versturen..... (denk ik Moe )

zo nu ff niks en mn hoofd legen

Wederom is jullie wijze raad op basis van je eigen expertise , welkom, waardevol en wordt waar mogelijk dankbaar gebruikt Knipoog

afbeelding van kroegtijger

Het lijkt me een prima stap

Het lijkt me een prima stap die je voor ogen hebt om eraan te gaan werken. Ook afgaande op wat je schrijft over hoe zij erin staat lijkt het me dat ze daar best wel open voor kan staan. Je toont namelijk dan dat je echt serieus bent in dat je wat structureels wil oplossen. Je zins-snede die je hier neerzet lijkt me een heel duidelijke; je geeft goed aan dat je echt een oplossing wil zoeken en ervoor wilt gaan. Wel zou ik erbij zetten dat je haar de keuze erin geeft en haar ook het moment waarop wil laten bepalen. Misschien is ze nog niet zo ver om er wat mee te doen.

Ik snap dat je erg gretig bent om de boel weer goed te krijgen, en dat elke minuut als een week aanvoelt, maar 24 uur wachten is niet zo heel veel als ik eerlijk ben. Wacht even iets langer, en laat desnoods haar het initiatief nemen als je niet zeker bent over wanneer ze klaar ervoor is om vooruit te kijken. Je hebt geen haast, neem je rust en geef haar ook d'r rust. Ik zou dus ook nog een paar dagen wachten ermee. Zoals je zelf al aangeeft zal ze vandaag echt niet de tijd hebben om er eens rustig voor te gaan zitten, de boel te overdenken etc en als er dan meteen weer een brief voorbij komt, dan kan die heel erg fout worden uitgelegd. Natuurlijk zit jij dan weer op een antwoord erop te wachten, en raak je gefrustreerd als dat antwoord even uitblijft, waarna je haar onder druk gaat zetten om toch maar een antwoord te geven en de beer is dan weer los en een nieuw stukje spanning / conflict is geboren. Oftewel, doe rustig aan, lees m door als je klaar bent, leg hem dan even weg, lees hem een dag erna nog eens door, en desnoods 2 dagen later nog eens en pas als je écht tevreden bent, geef hem dan aan haar.

Ik herken je gevoel van zo snel mogelijk alles op willen lossen helaas maar al te goed daarin. Ook ik heb dat met man en macht geprobeerd, en dat is, hoe goed m'n bedoelingen ook waren, dus ook meer dan eens enorm uit de hand gelopen. Mijn ex begreep het gelukkig wel van me (ze kent me ook al wel wat langer dan vandaag), maar het hielp absoluut niet om het allemaal wat beter en sneller voor elkaar te gaan krijgen. En ja, je gaat je enorm machteloos voelen door nu even niets te doen, maar dat is nog altijd 100x beter dan wel wat te doen en daarmee meer stuk te maken dan te repareren. Nu begrijp ik van je dat ook zij graag alles weer goed en leuk wilt hebben tussen jullie. Ik weet niet of jullie op een bel-basis staan met elkaar? Wat je zou kunnen doen is haar vandaag / vanavond even een berichtje sturen met de vraag of ze tijd/zin heeft om even te bellen met elkaar over de komende periode, omdat het niet handig is dat in een berichtje uit te leggen. In dat gesprek kan je dan aangeven dat je graag even een paar dagen rust wilt nemen om de boel op een rijtje te krijgen en te bedenken hoe jullie verder zouden kunnen gaan en de problemen op te lossen. Daarmee kan je haar dus duidelijkheid geven in wat er speelt. Zomaar een paar dagen niets laten horen kan ook heel veel irritatie bij haar opleveren, dus ook hier weer even in communiceren. Daarmee geef je haar ook een paar dagen rust om alles te laten zakken. Na die paar dagen kan je dan die brief even langs brengen of opsturen, afhankelijk van hoe jullie met elkaar omgaan natuurlijk.

afbeelding van Pba1211

Top hoor.. wat een reflectie

Top hoor.. wat een reflectie zeg heheheh en stukken voordeliger dan de psycholoog hihihi

maar mijn dank wederom, je eigene ervaring bekrachtigen duidelijk mijn gevoel idd.
de opmerking over een extra zinsnede neem ik graag ter harte.

Een bel basis .... helaas niet echt, sinds de breuk is die spontaniteit er helemaal uit eerlijk gezegd.
Vd week inderdaad aangegeven dat ik in het vervolg behoorlijk minder via app en dergelijke wilde doen,
Gisteren (in al mijn goede bedoelingen en enthousiastme Glimlach ) dan ook gebeld.
De toonzetting was dan wel redelijk opgewekt maar goed, ze kiest er dan voor om de boodschap erna zelf per app te versturen.
Daarmee geeft ze eigenlijk aan niet echt op haar gemak te zijn om te bellen op het moment.
Daarbij opgeteld dat ze het gesprek van vrijdag niet echt positief heeft kunnen opvatten geeft niet de basis -op dit moment- om ontspannen eea uit te leggen over de telefoon. Mede doordat ze haar kids vandaag weer thuis heeft die op zo'n wisseldag alle energie nodig hebben en gebruiken zeg maar. Alles in het goede maar de ervaring leert dat ze dan ( in deze situatie iig) niet echt openstaat om het hierover te gaan hebben.

Het zal een uitleg via de mail moeten worden, wel zorgvuldig opgesteld, om op die manier de communicatie op gang te houden... hoewel in de afgelopen periode vaker een radiostilte ontstond , maar inderdaad krijg je dan meer de situatie van "huh, ze moet zelf maar als eerste reageren, zij moest zonodig... en vul eender welke reden maar in..."

Het punt over de duidelijkheid dus aangeven is zeker hierin iets wat alleen maar beter kan worden daardoor.
Ik doe er mijn voordeel mee...

Bericht Afgestudeerd

afbeelding van Pba1211

als ik dan toch rustig aan ga doen...

Kan ik net zo goed de registers hier ff open trekken en mijn concept op tafel gooien.
Dan hebben anderen er wellicht ook iets aan en kan ik nog meer tips krijgen (kan ze niet genoeg krijgen)
Moet bekennen nog nooit zo open geweest te zijn als de laatste tijd zeg... p[hiweuw.. All in the name of love Knipoog

Citaat:

lieve ......
Wat erg dat jij verdriet hebt, je onmachtig voelt en alles wat erbij is gekomen.
Zou duizenden keren willen schreeuwen ‘HET SPIJT ME”, voor wat ik heb veroorzaakt
Ik weet dat ik nooit kan goedmaken wat er is gebeurd , wat het met jou doet en heeft gedaan, ook al is er een “Oorzaak’ wat ik wel weet is dat ik het heb verknald.

Zonder jou verder gaan … ik moet er niet aan denken. jij bent degene van wie ik hou en waar ik de rest van mn leven mee wil delen jij bent de drijfveer om te laten zien dat jij de moeite waard bent om voor te vechten.
Jij bent …gewoon jj bent het…voor mij
Dat je al zoveel moeite hebt gedaan en je nog steeds nadenkt hoe het wel kan, of het wel kan…
Ik kan het misschien nooit meer helemaal goed maken, maar ik kan je wel vertellen dat ik al het mogelijke doe en zal doen om het nog anders te gaan doen.

Zou zo graag zeggen dat ik geen fout weer zal maken, maar ik weet dat zoiets onmogelijk is.
Ik weet het… ik hoor je stem…je argumenten en ze zijn stuk voor stuk terecht, ik kan me verdedigen tot aan de laatste snik, dat gaat dan slechts over onderdelen. Natuurlijk zijn het hele belangrijke onderdelen, maar ik zou mij heel graag op het grote plaatje willen richten.

Om hier weer uit te kunnen komen is het belangrijk om het juiste te doen, de balans te herstellen met de juiste gereedschappen en de energie te vinden die nodig is om het weer goed te krijgen. Om uit te vinden wat er voor nodig is om dit te bereiken.

Alles gaat zo razendsnel dat het bijna onmogelijk lijkt om in de stroom van emoties en gevoelens te bepalen wat juist en niet juist is. Ik heb net als jij heel veel nagedacht, het ene moment denk je het ei van Columbus te hebben bedacht om op het volgende moment verscheurd te worden door twijfel over de haalbaarheid. Is mijn stap te snel…. Wacht ik te lang…

Lieverd wat fijn dat je al zoveel moeite hebt gedaan om jezelf en mij te begrijpen
Ik hoop dat er nog voldoende energie over is of terugkomt om verder te kijken en het vertrouwen terug te vinden. Ik hou verschrikkelijk veel van jou, waardoor dit iets is waarvan ik hoop dat het goed is. De weg om samen er hulp bij te zoeken omdat het de moeite waard is ,, waar we nu staan hoeft niet te betekenen dat onze relatie slecht is of uitzichtloos. Het lukt alleen niet om er op dit moment samen uit te komen. Om welke reden dan ook….

Daarom een voorstel waarmee we kunnen werken om onze liefdesrelatie weer op de rit te krijgen en om ons het mentale gereedschap aan te reiken om samen verder te kunnen.
Ik wil heel graag met jou werken aan een oplossing die voor ons beiden werkt dit door samen een objectieve deskundige te zoeken waar een klik mee is, die ons kan helpen de relatie te herstellen. Als je hier ook voor open staat gaan we op zoek naar de weg vooruit.

Ik zag nog wel een link die ik toch graag met je wil delen (de tekst is dan de hyperlink)

Dan is m dan...

afbeelding van torn

@Pba1211

Pba1211 schreef:

Dan hebben anderen er wellicht ook iets aan en kan ik nog meer tips krijgen (kan ze niet genoeg krijgen)

En je stuitert al alle kanten op. Glimlach
maar ik hou het even heel kort. Omdat je al zo een overload aan alle kanten opschietende feedback krijgt.
Bij deze dan:

Citaat:

Ik wil heel graag met jou werken aan een oplossing die voor ons beiden werkt dit door samen een objectieve deskundige te zoeken waar een klik mee is, die ons kan helpen de relatie te herstellen. Als je hier ook voor open staat gaan we op zoek naar de weg vooruit.

Als je even heel feitelijk, los van jouw gevoel en behoeftes, naar haar situatie kijkt; hoeveel ruimte en energie heeft zij daadwerkelijk nog over naast allerlei andere zaken die prioriteit hebben in haar dagelijkse leven (scheiding verwerken,kinderen, co-ouderschap, werk?, huishouden etc,etc) om zo een traject aan te gaan.

afbeelding van kroegtijger

Citaat: Als je even heel

Citaat:

Als je even heel feitelijk, los van jouw gevoel en behoeftes, naar haar situatie kijkt; hoeveel ruimte en energie heeft zij daadwerkelijk nog over naast allerlei andere zaken die prioriteit hebben in haar dagelijkse leven (scheiding verwerken,kinderen, co-ouderschap, werk?, huishouden etc,etc) om zo een traject aan te gaan.

Dat is iets dat zij zal moeten bepalen natuurlijk, dat kan hij niet voor haar inschatten lijkt me. Als zij daar geen brood in ziet, dan zal ze dat aan hem laten weten. En tsja, dat is geen leuke boodschap, maar voor haar gaan denken en het daarom maar niet doen lijkt me ook niet handig.

afbeelding van Pallie

@kroegtijger

Citaat:

Dat is iets dat zij zal moeten bepalen natuurlijk, dat kan hij niet voor haar inschatten lijkt me. Als zij daar geen brood in ziet, dan zal ze dat aan hem laten weten. En tsja, dat is geen leuke boodschap, maar voor haar gaan denken en het daarom maar niet doen lijkt me ook niet handig.

Je schets hier het beeld, dat torn aangeeft met zijn reactie dat hij dat voor haar kan inschatten, of beslissen.... maar volgens mij staat dat er niet, het lijkt mij duidelijk dat hier aangegeven word, dat er best rekening gehouden mag worden met de gevoelens van de ander, heeft zij uberhoubt nog wel ruimte om op zijn wens in te gaan, niks mis mee als pba daar even bij stil staat!
Dat heeft ook niks met denken voor een ander te maken, maar rekening houden met....
Ruzie maken doe je samen, maar oplossen daar zijn er ook 2 voor nodig....niks mooiers dan rekening kunnen en willen houden met elkaars wensen en gevoelens.....beetje zwart wit gedacht kroegtijger...

afbeelding van kroegtijger

Ja, dat is inderdaad wel waar

Ja, dat is inderdaad wel waar nu ik het zo terug lees. Rekening houden met is niets mis mee, maar dan wel oppassen dat rekening houden met de ander niet omslaat in beslissen voor de ander, want dat is dan wel weer een stap te ver. De vraag is dan natuurlijk wel weer hoe je rekening kan houden met haar gevoelens en wensen, als je haar gevoelens en wensen niet weet. En wederom komen we dan dus weer uit bij communicatie wat dan sterk van belang is; immers, hoe kan je het anders weten als dat niet wordt uitgesproken?

En ja, ik weet van mezelf dat ik helaas nog wel eens zwart/wit denk inderdaad. Een trekje waar ik nog steeds niet helemaal controle over heb, maar hard aan werk om dat te verbeteren Knipoog

afbeelding van torn

#Communicatie

Een van de belangrijkste elementen van communiceren schijnt actief kunnen luisteren, of in dit geval lezen, wat een ander probeert over te brengen te zijn en je eigen drang om steeds te willen 'zenden' te kunnen beheersen.

Jij hebt mijn reactie, en dat wat Pba eerder al in zijn blogs en reacties allemaal al heeft beschreven, mogelijk vanuit je behoefte om te zenden of niet goed tot je doorlaten dringen of aan je voorbij laten gaan.

Ik stel een vrij relevante vraag aan Pba. Op basis van wat hij beschreven heeft, een stukje persoonlijke ervaring en van wat ik regelmatig om mij heen hoor en zie gebeuren. Is geen kwestie van iets voor een ander inschatten of gan denken voor een ander, misschien meer een kwestie van voorbij je eigen behoeftes kunnen kijken en de ander horen en zien.

Citaat:

Als zij daar geen brood in ziet, dan zal ze dat aan hem laten weten.

Nou ben jij iets aan het inschatten en invullen voor anderen.......Tijdens een fase van twijfel communiceren mensen zelden helder en duidelijk. Dat is meestal pas wanneer de definitieve besluitvorming is genomen

Neemt niet weg dat het een interessant onderwerp zou zijn om over uit te wisselen. Maar dan zouden we in dit geval aan het praten zijn over in plaats van met. Het is aan Pba zelf wat en of hij iets met mijn reactie wil doen of enigszins iets ervan in zijn achterhoofd wil meenemen.

afbeelding van kroegtijger

Communicatie is inderdaad een

Communicatie is inderdaad een vak op zich ja. Misschien is het inderdaad niet heel gepast om daar hier een hele discussie over op te zetten zoals je ook al aangeeft.

Wat je stelt over helder en duidelijk communiceren in een fase van twijfel klopt helaas helemaal, maar daarom lijkt het mij dus ook handig om niet in dat "probleem" mee te gaan, maar ervoor te zorgen dat je de communicatie die je zelf doet ten minste wel zo helder mogelijk maakt. Dus niet iets zenden wat voor meerdere interpretaties vatbaar is, want daar is weinig helder aan natuurlijk. Maar goed, we wijken hiermee al weer behoorlijk af, dus laten we dat maar even voor wat het is voor nu lijkt me. Komen we nog wel een keer op terug Glimlach

afbeelding van torn

#Zenden

kroegtijger schreef:

Misschien is het inderdaad niet heel gepast om daar hier een hele discussie over op te zetten zoals je ook al aangeeft.

kroegtijger schreef:

Maar goed, we wijken hiermee al weer behoorlijk af, dus laten we dat maar even voor wat het is voor nu lijkt me. Komen we nog wel een keer op terug Glimlach

Ahuh,........en dan toch nog alsnog even op de valreep je eigen boodschap willen zenden. Knipoog

kroegtijger schreef:

Komen we nog wel een keer op terug Glimlach

Ach als het zinvol en wederzijds vruchtbaar is,....vast wel.
Alleen is daarvoor het vermogen en de bereidheid nodig om naast alleen maar te willen zenden ook te kunnen ontvangen.

afbeelding van Pba1211

Ik vindt werkelijk elke

Ik vindt werkelijk elke reactie enorm waardevol. Afgestudeerd

Het is ieder zijn/haar persoonlijke ervaring toch..
de ene persoon is tegen andere dingen aangelopen dan de andere.

Zonder van de ene meer te vinden dan de andere,
Ik vindt een tip als even gas terug nemen en dit dmv een korte boodschap een hele fijne.
Dit is in ieder geval redelijk ontvangen, "Goed dat je even tijd voor jezelf neemt" kreeg ik terug.

Evenzogoed vindt ik de tip om rekening te houden met de ander haar situatie/gevoelens beslist waardevol.
Daar waar ik eea kan inschatten wil ik daar zeker rekening mee houden.
Het lastige is dan wanneer stopt het rekening houden met en wanneer is het invullen voor.
Dit zal inschatten zijn hoe de andere erop reageert denk ik.. ik heb nog geen idee

Per saldo gaat het om het grote geheel wat je daar ook voor doen of laten moet.
Mijn grootste vijand is echt de tijd!
Wacht je te lang is je kans wellicht verkeken, reageer je te snel ook...

Hoe dan ook, de komende 3 dagen is het maar ff stil (wel 3 Glimlach ... )
Dat komt meer omdat ze en passant in haar antwoord liet weten donderdag een intake heeft bij een psycholoog omdat ze er niet zelf meer uit komt en niet weet hoe verder...

Ook dat is wel weer iets om in te vullen... dit wist ze natuurlijk vrijdag ook al wel tijdens ons gesprek en toen was het niet gezegd... nu geeft ze het dan toch aan... wellicht omdat mijn berichtje dan toch wel positief is opgevat.. ik heb geen idee..
maar de negatieve kant is wel heel erg gemakkelijk denken... nietwaar

Dus gaan we vast ergens a h eind vd week haar ff vragen hoe haar intake gesprek is verlopen...
we'll see

afbeelding van Pba1211

tuurlijk heb je daar een

@ torn

tuurlijk heb je daar een punt, maar dat kan ze prima zelf bepalen.
Dat ga ik niet (meer) invullen.
Ze kan ook zeggen dat ze het wel wil, maar op een zeker moment pas bv.

afbeelding van kroegtijger

Heb m even gelezen en zo op

Heb m even gelezen en zo op het eerste gezicht ziet het er netjes uit. Ik heb een paar dingetjes waar je misschien wat mee kan erover, aangezien elk woord, elke letter, elke punt en elke komma op een weegschaaltje worden gelegd in dergelijke situaties. Een heel heldere boodschap afgeven die niet voor meerdere vormen van uitleg vatbaar is, is dan dus essentieel.

Wat me als eerste opvalt is dat je de volledige schuld op je neemt voor zo ongeveer alles wat er speelt. Of dat juist is, dat weet je alleen zelf natuurlijk, maar als dat niet het geval is, dan zou ik ook niet zo heel diep door het stof gaan, en er eerder voor kiezen om de schuldvraag wat meer in het midden te laten. Over het algemeen is het toch zo dat waar er 2 vechten er 2 schuld hebben. Daarbij kan je je afvragen hoe relevant die schuldvraag is natuurlijk, want het gaat volgens mij toch niet over wie er fout zat en wie het goed had, maar over hoe je er samen weer uit kan komen. Excuses maken voor fouten is natuurlijk prima, maar je kan het ook te ver doorvoeren Knipoog

Een ander puntje is dit stukje:

Citaat:

Ik kan het misschien nooit meer helemaal goed maken, maar ik kan je wel vertellen dat ik al het mogelijke doe en zal doen om het nog anders te gaan doen.

Tsja, de intentie spreekt er wel uit hoor, maar misschien dat je het beter kan veranderen in bijvoorbeeld iets waaruit spreekt dat je wil gaan leren om het goed te doen. Anders doen wil namelijk niet zeggen dat je het goed doet. Wellicht een detail, maar het zou een verkeerde uitleg kunnen voorkomen.

Even daaronder geef je aan dat alles zo snel gaat. Misschien kan je eraan toevoegen dat je het allemaal ietsjes wilt afremmen om geen stomme fouten te maken? Zeker gezien wat je erboven aangeeft dat je fouten hebt gemaakt e.d. zou dat een logische stap zijn; voorkomen van fouten. Dan begrijpt zij ook iets beter waarom ze soms wel eens een dag of 2 dagen even niets hoort. Dat is niet omdat je boos bent op haar of iets dergelijks, maar omdat je geen foute reacties wilt geven, geen rare dingen wilt doen maar even de tijd nodig hebt om het juiste te kiezen.

Met name het einde van je brief vind ik wel weer erg sterk, waarin je je heel duidelijk richt op het zoeken naar een oplossing. Als ik de berichten die je schrijft leest over wat zij ervan vind lijkt het wel alsof ze met name het probleem bij jou ziet. Misschien kan je er ook in aangeven dat je, naast dat jullie samen aan de relatie gaan werken, je ook aan jezelf gaat werken? Uiteraard alleen als dat ook het geval is natuurlijk, want dat zeggen en het vervolgens niet doen is wel het laatste wat je nu moet doen.

Misschien kan je iets met deze aanwijzingen, maar zoals gezegd, het is al een heel nette brief waarin je heel duidelijk je punten in naar voren brengt. Je kan er in ieder geval goed mee voor de dag komen zo Glimlach