Waar zal ik beginnen...

Ik zag haar al toen ik een rondleiding kreeg bij mijn nieuwe baan. Wauw... wat een leuke meid! Zo vriendelijk ook tegen me. Ik stelde al wat overbodige vragen om wat langer in haar gezelschap te blijven. Natuurlijk moest ik weer verder. In de weken daarna probeerde ik zo nu en dan contact te hebben, vanwege het werk hebben we zo nu en dan contact, niet uitgebreid, maar zijdelings.
Op een avond, vrij laat, accepteerde ze een vergaderverzoek van me. Ik zag de mail en gaf antwoord, vroeg haar hoe het kwam dat ze nog zo laat aan het werk was. We maakten via de mail een soort praatje en al snel gingen we over op whatsap. Het was echt gezellig, en de volgende avond kreeg ik ook haar prive nummer.
Omdat ik zelf niet lang geleden gescheiden ben, vroeg ik haar op de man af hoe haar gezinssituatie was. Ze vertelde me dat ze getrouwd was en een kind heeft. Ondanks dat ik meteen voelde dat ik hier af moest blijven, lukte me dat niet. Ik bleef met haar chatten, en dat nam behoorlijk erotische vormen aan. Ze nam me mee in bad, we stuurden elkaar foto's etc. Na een paar dagen heb ik haar gezegd dat ik dit niet goed vond, zij getrouwd en ik half de weg kwijt van haar. We zouden er mee stoppen.
Tot ik haar de volgende week weer in het echt zag. God wat was ze sexy. Een lekker stevige vrouw, rokje, pumps, losse bos krullen... Ik kon er niet vanaf blijven. Helaas konden we niet echt ver gaan, er waren immers allerlei collega's in de buurt. Een paar dagen laten ontmoetten we elkaar in een kleine vergaderzaal en werd het heel gezellig. We gingen overigens niet all the way, maar dat had zomaar kunnen gebeuren.
Na afloop vroeg ik naar haar plannen (ze zou die week erna op vakantie gaan) en vertelde ze me eerlijk wat ze eerder niet had willen zeggen. Ze ligt in scheiding, liep allemaal niet zo lekker vanwege de burnout van haar man. We namen afscheid. In de dagen daarna, haar eerste vakantie dagen, heb ik haar een bericht gestuurd dat ze eerst maar haar dingen moest afhandelen, ik had immers net mijn rust gevonden na de scheiding en wilde eigenlijk helemaal geen ongelijkwaardige relatie. En voor alleen sex, daar vond (vind) ik haar te leuk voor.

Tuurlijk, iedereen denkt ja hoor.. zo'n vrouw die zegt dat ze bij haar man weg gaat maar dat nooit doet. Nope.. na haar vakantie en de mijne (7 weken verder dus) zagen we elkaar weer. Ik hield heel bewust afstand, hoewel ze probeerde me aan te raken, bleef ik de koele kikker. Ze had de scheiding in gang gezet en dat zou de komende weken geregeld worden. Ik hield afstand. Zocht haar ook niet zakelijk op, zag haar wel geregeld in de kantine voor de lunch en zei dan wel gewoon hallo, maar verder geen praatje, geen contact. Ik dacht....ga jij eerst je zaakjes maar regelen, ik heb geen zin om jouw rebound te zijn.

Afin... inmiddels zijn we ruim 1,5 maand verder. Zo af en aan zien we elkaar en pas zag ik dat ze een printje bij zich had van een huis wat te koop staat. Volgens mij had ze het expres in haar boekje gestopt, zodat ik het zou zien bij de vergadering. Later wees ze een afspraak af en mailde me dat dat was omdat ze dat huis ging bekijken. Ik voelde me blij en vrolijk... nog even en ze is vrij!!
Twee weken later zag ik haar weer op vergadering. Het eerste wat ik deed was vragen of het gelukt was met haar huis. Dat was al meer contact dan we de maanden daarvoor gehad hadden. Ze vertelde dat ze het huis gekocht heeft, maar dat het nog wel even duurt vanwege de financiering enzo. Ik was redelijk teleurgesteld, en ben er niet op terug gekomen. Twee dagen later stuurde ze me de link van haar huisje door op Funda. Heb gezegd dat ik het leuk vind en dat ik hoop dat het door gaat. En weer een dag later zaten we zomaar ergens per ongeluk naast elkaar en hadden we een praatje, ik zei dat ik haar dochter een leuke meid vond en zij vond dat natuurlijk leuk om te horen.

Nu... kreeg vandaag een mailtje van haar dat ze 31 december gaat verhuizen. Dat duurt nog BEST lang.... Ik vind haar nog steeds leuk, en aan haar geflirt (wat ik niet beantwoord!) merk ik dat ze mij ook nog wel ziet zitten. Ik kan me wel voorstellen dat zij inmiddels denkt dat het voor mij allemaal niet hoeft en een avontuurtje was.

Wat nu... hoe moet ik hier mee verder?? De komende twee maanden de koele kikker blijven en daarna een move maken? Nu alvast laten merken dat ik haar nog steeds leuk vind? Moet ik haar vergeten en gewoon doorgaan met mijn leven???
Ik wil geen afleidingsmanoeuvre zijn van haar scheiding en verhuizing, dus beter blijf ik uit de buurt... maar het lukt me haast niet meer.

Ik ben een man van 52, ik ben aardig van het padje, zij is een vrouw van begin 40....