Toch maar even iets van me afschrijven. Omdat het nu minder over mijn ex en mij, maar eigenlijk enkel over mezelf gaat plaats ik het maar even niet onder mijn blog. Het nieuwe jaar is begonnen en ondanks dat ik er met een positief gevoel in ben gegaan heb ik toch mijn twijfels. Zit toch even in een kleine dip. Het wordt eigenlijk een belangrijk jaar voor me. Een jaar waarin ik veel uitdagingen moet aangaan en ik hoop echt dat het geluk me dit jaar een handje helpt. Een vriendin van me probeert me vaker erop te wijzen dat ik de baas ben van mijn leven. Ik zou mijn eigen leven moeten bepalen. Ik twijfel aan die woorden. Sterker nog, ik denk vaak dat het een van de grootste grappen ooit is. 'Een mens kan zijn eigen leven bepalen', voor een klein deel misschien. Als dat echt zou kunnen zou er geen armoede bestaan, geen eenzaamheid, geen ongelukkige mensen meer, geen werkelozen. Het hangt van dus niet alleen van jezelf af, het moet je ook mogelijk gemaakt worden in dit leven.Wat je denk ik wel zelf kunt bepalen is je kijk op het leven en je manier van denken. Ondanks alle tegenslagen en teleurstellingen die het leven kan brengen, ik blijf het zo erg vinden als mensen hierdoor verbitterd worden. Of hard worden. Ja, als je een gevoelig persoon bent hoor je het vaak: je moet harder worden. Schijnbaar ben ik niet harder geworden ondanks alle ervaringen in mijn leven. Ik ben nog steeds die gevoelige man die ik altijd was. Misschien is dat maar goed zo. Misschien moet ik trots zijn op wie ik ben.

Dit is eigenlijk toch ook een gedachte die vaak door mijn hoofd spookt. Moet ik veranderen? Vandaag had ik het er met een vriendin over. Ze stuurde me een email die me wel geraakt heeft: "Je bent perfect zoals je bent. Je bent alles wat ik in een man waardeer. Alleen je bent te lief...te aardig." Zo stonden er nog meer dingen in. Maar dit was toch de regel die me raakte. Ik ben dus perfect, maar wel te lief en te aardig. Moet ik dan misschien minder lief en aardig worden? Dit is ook wat me vaak in de war brengt. Dit zijn misschien juist mijn sterke kanten, moet ik die dan veranderen? Wat ik soms wel zou willen veranderen is dat ik gewoon sneller verliefd zou willen worden. Op de een of andere manier is er toch een bepaald type vrouw nodig om iets in mij los te maken. Het is er dan tot nu toe ook pas 2 gelukt. En tussen die twee was er 6 jaar niemand. Maar goed, liefde kun je niet zelf bepalen. En het lijkt alsof mijn ex (om haar dan toch even erbij te betrekken) de echte liefde van de twee was.

Wat me ook wel raakte was de blog van iemand hier op deze site. Een echte man was volgens haar iemand die een knuffel kon geven zonder meteen aan sex te denken, zeggen trots op haar te zijn en zeggen blij te zijn dat zij in zijn leven was. Dat riep toch weer even gedachtes aan vroeger bij me op, mijn ex en ik. Hoe we vaak urenlang op bed konden liggen en elkaar knuffelden en kusjes gaven zonder dat er verder iets gebeurde. Niet alleen tijdens de relatie, ook daarna in het weinige contact dat er nog was, waren we vaak zo lief tegen elkaar. Vorige zomer, toen wij al uit elkaar waren en ik hoorde dat ze een baan had stuurde ik een smsje waarin ik zei dat ik zo ontzettend trots op haar was. Tja, wat zij in haar blog schrijft te willen, hebben ik en mijn ex gehad en verloren. Het blijft moeilijk te bevatten, waarom was onze relatie, onze droom, ons niet vergund? Misschien kunnen we er dan wel als vrienden voor elkaar zijn, dat zal de toekomst uitwijzen. Al ben ik bang dat ook dat niet zal lukken.

Hoe dan ook, door haar blog en door het email van mijn vriendin zou het misschien kunnen dat er voor mij geen noodzaak is mijzelf te veranderen. Ik zou eerlijk gezegd ook niet weten hoe het zou werken. Hoe verander je je eigen karakter? Gevoelig blijft gevoelig, romantisch blijft romantisch, lief blijft lief. En wat ik al eerder zei, ik mag misschien blij zijn dat ik niet veranderd ben, verbitterd ben of wat dan ook. In mijn blog schreef ik; als mijn ex en ik voor elkaar bestemd zijn komen we weer bij elkaar. Ben ik voor iemand anders bestemd zal die persoon in mijn leven komen. Of het nou mijn ex of die iemand anders is...ze verdienen het beste! En misschien hoef ik om het beste geven mijzelf helemaal niet te veranderen.

Neemt niet weg dat ik er vaak over nadenk. Wat me ook wel stoort is dat het gewoon zo moeilijk blijkt een baan te vinden. Ben ik ook al zo lang mee bezig. Alhoewel, het zijn pas een paar maanden maar het lijkt maar niet te lukken. Ach ja, anderen zijn jaren werkeloos dus misschien mag ik niet klagen. Hoe dan ook, dit jaar moet het lukken. Dan is er dit jaar nog de andere woning. Dat wordt dan toch maar een klein appertementje ben ik bang. Ik maak er het beste van. Een klein paradijsje voor mezelf, waar ik me goed voel. Dit draagt er toch soms ook wel bij dat ik me rot voel. Zit je zonder baan, heel weinig geld en klein appertementje straks. Wat heb ik dan nog te bieden aan iemand? Van mijn ex weet ik dat het haar nooit om geld te doen was. Toch hoop ik dat het me snel zal lukken verandering in mijn situatie te brengen.

Het is dus van alles wat me een beetje dwars zit deze nacht. Met name de twijfel aan mezelf. Misschien ben ik wel goed zoals ik ben, misschien ook niet. Ben toch blij dat ik even van me af heb geschreven. Al zie ik nu wel dat weer erg laat is geworden. Straks om 9.00 uur moet ik bij een vriendin zijn. Even babysitten. Maak ik mezelf toch nog een beetje nuttig. Ik zal maar al meteen koffie gaan zetten en aan't ontbijt gaan want van slapen komt toch niet meer veel vrees ik.

We zullen zien of 2008 dan toch mijn jaar gaat worden. Als ik zo sommige verhalen op deze site lees, dan hoop ik het voor hun nog meer! Sommige mensen hebben al meer leed moeten doorstaan dan ik, die verdienen pas echt een top 2008! Wat gewoon het allerbeste zou zijn, dat het voor ons allen een topjaar word! Uiteindelijk verdient ieder mens het om gelukkig te zijn.