hallo,
Tja....het is er toch van gekomen..hji heeft de gevreesde woorden gezegt..ik denk dat het beter is als we uit elkaar gaan. Maar ja....ik had hem twee weken de tijd gegeven om na te denken...vorige week maandag kwam hij naar mij om erover te praten...ik was zo zenuwachtig van tevoren dat ik er echt van moest overgeven.Maar die avond stelde hij me gerust..na veel gepraat en gehuil...en zei dat ie er niet mee wilde kappen en beloofde meer moeite voor me te doen..toen in zijn veilige armen in slaap gevallen.
Maar de hele week hoorde ik niks van hem..toen die zondag ( 6 dagen later dus)stuured ik smsje van..hey tis heerlijk
weer, zin om bij mij te ko,en, ff wandelen aan de Rijn en dan dvdtje huren? ?
Maar ja..ik hoorde niks..dus ik gebelt..nou hij draaide er enorm omheen maar was wel duidelijk dat hij wel kon komen maar niet wilde.Hij zei dat ie zich dan lullig voelde omdat hij denkt dat hij me op het moment toch niet kan geven wat ik wil...dus net zoveel inzet als ik.Hij wist niet wat hij voelde voor mij...Maar...hij hield wel van me..etc...
Ik boos en enorm verdrietig..hij had dat toch ook maandag kunnen zeggen..eesrt laat hij me 2 weken in de stress en dan stelt hij me gerust en 6 dagen later is het alsnog mis!
Nou tijdens dat telefoongesprek schreeuwde elk vezeltje in mijn lichaam...Nee, dit mag niet gebeuren!!!
Maar ja...tis toch echt gebeurt..we zijn uit elkaar.COmpleet tegen mijn zin maar ik kan er niks aan doen.
Wat me wel helpt is dat ik weet dat ik er zelf alles aan heb gedaan om de relatie te redden...heb alles gedaan wat hij wilde..hem altijd vrij gelaten, hem geholpen met zijn leventje weer opbouwen ( na zijn vorige vriendin).
En daarbij meerder malen over mijn eigen grenzen heen gegaan, zodat hij zich goed voelde..maar ik me heel slecht en gekwetst.Maar dat had ik echt voor hem over.
En nu...de gedacht dat hij nu niet mer bij me komt..ik hem niet meer kan knuffelen..dat ik hem nooit meer in mijn badkamertje zijn tanden zie poetsen..nooit meer samen eten...niet meer hem kunnen zoenen, hem kunnen ruiken.
VReselijk vind ik het!
Was er maar iest tegen dat gevoel! mar ik weet dat dat er niet is..ik moet flink zijn.........