Hi,

Ik heb je blogs gelezen en vond dat ik maar even moest reageren. Je zegt dat je relatie stuk is gelopen door fouten die je zelf hebt gemaakt, inderdaad erg klassiek en eigenlijk typisch man eigen (ik maak ze zelf ook). Het grootste probleem is denk ik nu dat je te laat je fouten inzag, waardoor zij al langere tijd bezig was om "verder" te denken. Ik heb ook vaak gedacht dat ze niet moeten zeuren en dat het wel goed komt, je hebt immers ook leuke momenten en je vergeet als man al snel een ruzie. Wat ik heb ondervonden en nog steeds eigenlijk, is dat vrouwen niet vergeten en woede veel langer vast kunnen houden dan mannen (dames, corrigeer me als ik ernaast zit). Terwijl wij vrolijk verder gaan en denken dat het wel goed zit, is zij bezig om alles te analyseren en te kijken naar de toekomst. Zij was dus al veel verder dan jij, voor haar was de relatie al eerder afgelopen dan voor jou, waardoor het bij jou rauw op je dak terecht kwam toen ze ermee wilde stoppen. Je zegt dat je nu hard aan jezelf aan het werken bent en dat is natuurlijk alleen maar goed, maar ben je niet bang dat je straks jezelf voorbij loopt en dus jezelf niet meer kan zijn? Verander nooit voor een ander, doe het voor jezelf, straks heb je er alles aan gedaan om haar te laten zien hoe veel je jezelf hebt verbeterd en zegt ze alsnog dat ze niet meer met je verder wil. Aan de hand van wat je schreef denk ik dat zij heel anders tegen de situatie aankijkt dan jij, zij heeft de touwtjes in handen en jij volgt. Ze zal ongetwijfeld nog gevoelens voor je hebben, maar de vraag is of die sterk genoeg zijn. Misschien is het beter als je haar laat zien dat je haar niet nodig hebt, zodat ze zelf gaat nadenken over wat ze mist. Nu ben je er nog teveel voor haar. Forcer niets, zeker niet tijdens het etentje, iedereen kan wel wat verzinnen om te zeggen, maar als je er eenmaal zit dan loopt het toch anders dan je gepland hebt. Doe datgene waar je jezelf het beste bij voelt en stel je niet te afhankelijk op. Luister gewoon naar wat ze te zeggen heeft (en daarmee bedoel ik dus echt luisteren) en let op haar lichaamstaal dan zie je gauw genoeg of je nog hoop moet houden. Probeer vooral niet kwaad te worden als ze dingen zegt die je eigenlijk niet wil horen (hoe moeilijk dat ook kan zijn). Het klinkt behoorlijk rationeel allemaal, terwijl de emoties bij jou door je lichaam gieren, maar zie het als een houvast, niet als de waarheid. Ik hoop echt voor je dat het precies zo gaat lopen als je zelf graag wilt en dat je toch weer met haar het geluk kan vinden, maar wees voorbereid dat het ook anders kan lopen, garantie heb je immers nooit!

Heel veel sterkte en geluk!!

Greetz Za