Er zijn momenteel 0 gebruikers en 24 gasten online.
Tweelingziel
Romantisch, iemand ontmoeten waarbij je meteen weet: dit is het. Toch denk ik inmiddels dat juist dat de momenten zijn dat je tegen alle signalen van jezelf in moet gaan en het heel kalm en rustig moet bekijken.
Voor je het weet zit je in een helse dans, waar je niet in wilt zitten.
Bovendien denk je dan dat het aan de ander ligt. Als hij maar, als zij maar?¢‚Ǩ¬¶ Maar in feite ligt het aan jullie beiden. Allebei heb je iets te winnen en ben je boos omdat je niet meer genoeg wint. Zet je radar open op het moment dat je van je voeten wordt geveegd en ga eerst eens weer even staan.
Bij de meeting vroeg een van de ldvd-ers mij of ik niet ga settelen voor second best, als ik de droom van de soulmate achter me laat en ga zoeken naar de vriendschap plus. Mijn antwoord was ja en is bij nader inzien nee.
Ik wil een gezonde relatie. Eentje waarbij ik misschien iets moet inleveren op het gebied van hevige, verheven gevoelens en passie. En eentje waarbij ik misschien iets win op het gebied van het investeren van energie. Gezond boven de eneurme pieken en dalen. Dat is nu althans mijn idee, een paar bad bruises rijker.
Iedereen zit stiekem vol met romantische idealen. En er is niets mis met romantiek, zolang je het niet, bewust of onbewust, gebruikt om tekorten aan te vullen. Want dan kom je bedrogen uit.
Beware of your soulmate. Kans is aanwezig dat je de soulmate verwart met jezelf.
En dat is niet gezond?¢‚Ǩ¬¶
- Gast's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
tweelingziel
Boa,
Over deze tekst ga ik h?ɬ©?ɬ©l diep n?ɬ°denken!
Je brengt mijn gevoel aan het wankelen!
Hmvrpm78
Nadenkertje
Een goed punt heb je daar Boa!
Wat mijn ex betreft dacht ik ook altijd in termen zoals "de ware", "tweelingziel", "echte liefde" enz enz...
Maar achteraf zie ik dat onze liefde niet helemaal gezond was want anders was onze relatie niet over gegaan. Alsof je t?ɬ© veel van elkaar kunt houden en nog niet genoeg weet en t?ɬ© jong en onervaren bent om zoiets in goede banen te leiden. Ik heb nu een hele andere relatie. We geven elkaar ruimte om onszelf te zijn en we houden steeds meer van elkaar. Maar dat onbevangen gevoel uit mijn eerdere relatie is er niet. Maar ik zie het niet als gemis. Ik denk juist dat het goed is. Gezond.
Een gezonde relatie.
Soulmate.... Ik denk ook dat het iets in jezelf is. Een overtuiging. Een moment. Een geloof. Een woord. Een gevoel. Misschien een heel diep gevoel.
Fijn om te lezen dat je toch
Fijn om te lezen dat je toch van je voornemen om voor de 'second best' te gaan bent afgestapt. Ik moet zeggen dat ik daar wel een klein beetje van schrok. Denk dat je voor de rest een punt hebt. Een soulmate is niet een feitelijk iets, maar een interpretatie van je relatie met iemand denk ik. En als alles gewoon goed zit, zul je iemand wellicht als een soulmate kunnen zien. Zonder dat werkelijk op geen enkel punt iets af te dingen valt. En dat is bovendien iets waarvan ik denk/hoop dat het je overkomt. En weer los daarvan, iets wat je waarschijnlijk pas na een redelijke poos bij elkaar geweest te zijn, je kunt beseffen.
2ling
Hmvrpm, ik weet niet zo goed wat ik daarop moet zeggen...
Hoop, ik was noch jong, noch onervaren. Ik dacht werkelijk, nee ik wist het met alle zekerheid in iedere vezel dat deze man de enige zou zijn op de rest van mijn levenspad.
Remi, ja, het zat me toch niet lekker
Maar je hebt me wel weer aan het denken gezet... 
second best
Hi meid,
Inderdaad stof tot nadenken, dit berichtje...
Vooral dan het volgende voor mij..."Iedereen zit stiekem vol met romantische idealen. En er is niets mis met romantiek, zolang je het niet, bewust of onbewust, gebruikt om tekorten aan te vullen. Want dan kom je bedrogen uit.
Beware of your soulmate. Kans is aanwezig dat je de soulmate verwart met jezelf."
Mijn ex voelde w?ɬ®l echt als een soulmate in alle opzichten en gedragingen! Misschien heb ik hem met mezelf verward en werden de t?ɬ® grote verschillen aangevuld met romantiek en een bepaalde vorm van passie/commitment in het omgaan met elkaar.
Ik weet niet hoe het juist in elkaar zit, maar ik geloof w?ɬ®l dat er soulmates bestaan en dat zielen verdwaald kunnen geraken in hun zoektocht.
In het licht van de recente gebeurtenissen waarbij mijn ex z'n gedrag meer op gepest begint te lijken, ben ik echter niet meer zo overtuigd of hij m'n soulmate was. Want zo lelijk behandel je iemand dan niet, tenzij je ziel tijdelijk wordt overmand door heeeeel slechte energie.
Ik geraak er niet wijs uit, maar ben veel idealen armer ondertussen.
Voor mij nog lang geen tijd om aan een nieuwe relatie te denken, daarvoor is mijn vertrouwen t?ɬ® ver zoek.
Ik heb deze discussie gemist zaterdag denk ik. Maar interessant is deze vraag van 'gaan for second best' zeker wel. Misschien moet er helemaal niet in die termen gedacht worden.
De eerste vraag is of er een 'absolute best' bestaat en/of er meerdere bests zijn, in het tweede geval dan of je die bests moet 'cre?ɬ´ren' (en daarbij goed in mind houden dat je ze mee gecre?ɬ´erd hebt) of dat ze jou gewoon vinden.
Tenslotte gaat het dan om de integriteit, mate van commitment en visie op het leven als er zo'n 2 elkaar gevonden hebben, wanneer het even wat minder gaat, of je er dan nog steeds met 2 uit kunt komen.
Als je met 'second best' bedoelt, iemand waartoe je je eigenlijk in eerste instantie niet zo toe aangetrokken voelt of waar je wat bij mist, dan zou ik zeker niet voor 'second best' gaan! Zo'n iemand kan w?ɬ®l een mooie vriendschap betekenen, maar geen relatie.
Komt wel goed met jou
Liefs,
italygirl x
Mijn mening (al eerder
Mijn mening (al eerder geponeerd):
'In China zijn ze stomverbaasd over ons soort huwelijken. Zij doen het al eeuwen omgekeerd. "Bij ons is een huwelijk een ketel met koud water die je op het vuur zet, in het Westen wordt een ketel met kokend water naast het vuur gezet"'
(uit Spiegelogie van W. de Ridder)
oftewel: echte liefde komt niet aanwaaien, sommigen hebben inderdaad eerst veel plezier, daarna steeds minder (de overige 50 jaar). Anderen moeten vechten, hebben het eerst moeilijk, omdat ze onhandig zijn, veeleisend zijn en nog moeten groeien, daarna 50 jaar geluk, omdat ze die moeite voor elkaar en voor zichzelf hebben genomen, en niet na?ɬØef hebben vertrouwd op sprookjes, maar dat geluk met elkaar hebben afgedwongen...
Zoals ik al eerder heb gezegd is liefde wat mij betreft een duidelijke keuze van beide partijen: als beiden kiezen voor een duidelijk JA, zonder voor behoud, zal de relatie slagen.
Persoonlijk denk ik dat je daarvoor 'uit hetzelfde hout gesneden moet zijn' of in elk geval dezelfde normen, waarden en doelen in het leven moet hebben, zelf geloof ik zelf in dezelfde achtergrond..
Wanneer je zoekt naar de pot met kokend water naast het vuur zal je voor altijd teleurgesteld door het leven gaan; dat heb ik in mijn tiener- en begintwintigerjaren gedaan, maar geloof daar niet meer in.
Momenteel is seriele relaties mode: lang, maar niet voor altijd voor elkaar kiezen; dat zal toch echt nooit mijn keuze worden (ik hou van oudere mensen die dolgelukkig nog steeds met elkaar in de trein zitten, elkaars ziel kennende en serieus in het diepste van hun ziel van elkaar houden), maar goed: ieder zijn ding.
Anyway: mijn vriend en ik zijn na 6 weken weer bij elkaar gekomen, hij is niet ideaal, ik evenmin, we houden van elkaar, zijn gelukkig, vullen elkaar aan en laten elkaar vrij op momenten dat we dat nodig hebben..
Zijn we soulmates? Ik weey het niet..
Zijn we voor elkaar gemaakt? Ik geloof daar niet in..
Passen we bij elkaar? Zeker, we vullen elkaars mindere punten in..
Houden we van elkaar? Ja, maar we KIEZEN vooral voor elkaar
Zijn we elkaars 2e keuze? Ligt er maar net aan hoe je dat defineert --> als het gaat om verliefd zijn op is hij mijn 74e keuze (heb hem op mijn 31e leren kennen, --> als het gaat om het hier en nu zou er geen betere man voor mij zijn als hij, mede door de (slechte) ervaringen van zijn voorgangers...
Hoedanook: ik denk dat liefde een KEUZE is en hoop dat weer meer mensen in Nederland die keuze zouden durven maken!
1 enkele ware liefde bestaat niet: 2 mensen kiezen ervoor iets fantastisch van hun samenzijn te maken (en zijn ook wel fysiek tot elkaar aangetrokken)....
keuze
Heel mooi uiteengezet hier Fr?ɬ©d?ɬ©rique....dit zouden meerdere mensen moeten lezen, nl. dat ze er samen aan moeten werken in goed en kwaad om zo meer met de tijd van elkaar te gaan houden, zodat je verbintenis bijna heilig wordt.
Daarvoor zal inderdaad wat je schrijft in het volgende ook moeten gelden:
"als beiden kiezen voor een duidelijk JA, zonder voor behoud, zal de relatie slagen."
"Persoonlijk denk ik dat je daarvoor 'uit hetzelfde hout gesneden moet zijn' of in elk geval dezelfde normen, waarden en doelen in het leven moet hebben, zelfs dezelfde achtergrond.."
De vraag is: wanneer voldoet een koppel aan de voorwaarden in deze laatste alinea?
Maar er zit wel heeeel wat in!!!
Thxs F,
Liefs,
italygirl x
Reactie op Frederique
Ik ben benieuwd naar dat verhaal uit China...
Ik vind het ook geweldig om oude mensen te zien die nog dolgelukkig samen zijn. Waarom lijkt het wel alsof dat steeds minder is? Ik dacht ook dat mijn ex en ik dat hadden.
Ik vind ook dat liefde een Keuze is. Ik zou willen dat mensen vechten voor hun gemaakte keuze. Met z'n twee?ɬ´n. Vechten voor wat je hebt opgebouwd. Ik denk ook dat ik dit feit het meest teleurstellende in mijn ex vond. Ik had gewoon nooit verwacht dat hij zomaar de handdoek in de ring gooide.
Maar hoe weet je of je nieuwe liefde wel zo'n vechter is? Hoe? En ook al vraag je het, hoe kan hij dat dan zelf weten als hij hiervoor nog geen relaties heeft gehad?
Mijn droom is nog steeds om samen met iemand oud te worden. En niet om halverwege weer af te haken. Echt oud worden en 50+ jaar samen zijn. Maar is dat wel een goede droom? Focus ik me daar dan weer niet t?ɬ© veel op? Moeten we soms gewoon wel accepteren dat je relaties kunt verbreken en nieuwe aan kunt gaan?
Ik snap er soms echt niets meer van.
Zucht....
Liefs,
Hoop
En toch...
Mooi geschreven Fred. Ik ben ook blij voor je dat jullie samen zijn en hier een zo te lezen hele goede weg in hebben gevonden.
En toch knaagt er iets.
Het gevoel dat mijn ex bij me opriep al vanaf moment 1. Ik kende het daarvoor ook niet en geloofde daar ook niet in. Mar het gevoel vanaf moment 1, dat je je tweelingziel gevonden hebt. En gevoel is een understatement, het was een wetenschap. Er viel niet aan te tornen, voor mij niet, voor hem niet.
Het kiezen voor de liefde, voor elkaar. Ik denk dat wij elke dag voor elkaar gekozen hebben, ook op momenten dat allang duidelijk was dat het geen verstandige keuze was. We zijn in therapie gegaan samen, om te kijken of die keuze wat gezonder te krijgen was. Nou ja, de afloop ken je...
Ik ondersteun je theorie van harte, ben het daarin met je eens. Maar het gevoel dat deze man bij me opriep, daar vielen alle andere, vorige relaties bij in het niet, hoewel die vorige misschien betere keuzes waren, waar beter voor gekozen had kunnen worden.
Je kunt het je niet voorstellen als je het niet hebt meegemaakt. Het soulmate gevoel is niet synoniem aan iemand waarbij je de plussen en de minnen van elkaar aanvult, het is een overweldigende, overdonderende belevenis, geen kwestie van vlinders in de buik. Meer een kwestie van het idee hebben eindelijk gevonden te hebben waar je onbewust naar uitkeek. Het gevoel hebben dat nu je elkaar hebt leren kennen, je nooit meer zonder elkaar kan.
Inmiddels denk ik echt dat dat gevoel een heleboel te maken heeft met het herkennen van elkaars patronen, of zelfs het herkennen van neuroses en kracht, zo je wilt, maar sorry, ik geloof niet in de theorie van de leeftijd, of de naiviteit.
Kan het moeilijk uitleggen.
Hoe dan ook, zal ik in de toekomst tekenen voor de pot water (liefst al wel een beetje warm, want koud lijkt me niks), die op het vuur kan. Iets dat jij zo te lezen al hebt... And good on you.
Maar om te zeggen dat je jong moet zijn, onvolwassen moet zijn om zoiets te voelen en dat een relatie een kwestie is van een keuze, tsja, daarmee voel ik me hoogstpersoonlijk tekort gedaan, mijn relatie tekort gedaan, ook al is dat onterecht, want ieder heeft recht op zijn overtuiging
)
En ik snap dat je nu denkt, tsja, het is uit, dus wat zeurt ze nou. En het gaat niet om haar, dus wat zeurt ze nou.
Maar het feit dat het uit is, doet niets af aan hoe het was en geweest is. Het feit dat ik dat nu niet meer zo zou willen, doet niets af aan dankbaarheid dat ik het wel gehad heb. En tsja, daar kan ik niets op afdingen en kan er blijkbaar niet eens tegen dat een ander daar wel op af lijkt te dingen.
Dus dat moest ik toch even kwijt
Grtz,
Boa
Hoi Boa
Het spijt me als ik de indruk wekte dat leeftijd/naieviteit er iets mee te maken heeft want dat denk ik namelijk helemaal niet.
Ik ken het gevoel zeker!
Maar al te goed, veel te goed. Heb ook een echte soulmate-relatie gehad; We wisten beiden zeker dat dit het was: de bliksem, noem maar op: mega heftig, we leken precies op elkaar en daardoor ongezond.
Hij heeft die relatie verbroken en we hebben ook geen contact meer met elkaar. Zelfs dat was te heftig, na jaren nog.
En ook nu denk ik daar nog weleens aan met een gevoel van weemoed, ik mis hem nog steeds. Dat gevoel, die gesprekken. Maar weet ook dat ik diep van binnen niet gelukkig was in die heftige situatie. Het leek wel of die relatie mijn leven beheerste ofzo.
Kan het niet zo goed onder woorden brengen.
Ben daarna j?ɬ†ren op zoek geweest naar hetzelfde gevoel, nooit meer gevonden.
De relatie die ik nu heb is met een wederzijdse (sexuele) aantrekkingskracht begonnen, niet met d?ɬ†t soulmates gevoel. Maar die relatie is wel gegroeid.
En eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik nu toch echt heel veel gelukkiger en rustiger ben.....
Evengoed koester ik de herinneringen met die ex, en ben ik ook blij dat te hebben meegemaakt. Maar voor mij is het belangrijker nu dat ik kan groeien als mens, door de rust die ik ervaar omdat ik niet continu met iets/iemand anders bezig ben en dat brengt mij mijn geluk.
Dat hoeft natuurlijk niet voor iedereen te gelden, maar ik vind het wel jammer dat je dat je de indruk wekt alsof dat minder waard is, ik denk dat het een ?ɬ†ndere waarde heeft....
Snapje?
Ik ken jullie niet en kan verder ook niet oordelen of dat hetzelfde is, (heb alleen dat gevoel). Het zou fantastsich zijn als jullie nog goed met elkaar kunnen omgaan, in welke vorm dan ook, had gehoopt dat dat met mijn ex ook had gekund.
Nouja, nu begrijp je ook waarom ik jouw verhaal altijd met veel interesse heb gevolgd.
Succes ermee!
Right said Fred
Hi Frederique,
Ja, ik ben lichtgeraakt he, zegt ook wel weer iets over mijn mate van verwerking, meer dan over het feit dat jij spijt zou moeten betuigen. Lief dat je nog even reageert. Ik hoop echt dat ik over een tijdje er zo aan kan terugdenken als jij nu. Stapje voor stapje...
Ik ben al best een eind gekomen...
Maar ik realiseer me ook vaak met een klap terug in de werkelijkheid dat ik er nog niet overheen ben. Het komt wel goed, het is al goed, maar nog niet helemaal.
Nahja...
Laat je niet weerhouden van reageren door mijn tenen, ze zijn nog wat lang en blauw van alles dat gebeurd is.
Fijn weekend!!
second best of second chance?
Tja, gaan voor iets minder dan het beste is natuurlijk niet een ideaal wat we nu moeten nastreven. Maar het is ook weer zo dat iemand op het eerste gezicht mss niet ideaal lijkt, maar dat naderhand wel blijkt te zijn. Hiermee bedoel ik dat we niet te snel moeten "oordelen". Dat kan nu namelijk ook het gevaar zijn, dat we onze exen als ideaal zien en een ieder ander daar aan gaan spiegelen. En dat klopt ook weer niet. Ten eerste waren ze niet ideaal, en ten tweede hebben zij de tijd gehad zodat we ze beter konden leren kennen. Ik voelde me meteen goed bij mijn ex, maar pas later ben ik gaan inzien wat echt zijn goede kanten waren. En nu, nadat het uit is, weet ik dat hij ook echt een heel goed mens is. Helaas helaas.... Mijn probleem hierin is ook wel dat ik niet goed durf, dus ik durf in een relatie niet overtuigd te zijn van de liefde en probeer mijn gevoel onder controle te houden. Op die manier ontzeg ik mezelf veel liefde.
Second best, nee, niet als het voor de lange termijn is. Maar second chance, daar geloof ik weer wel in.
Groetjes, Panic
niet 2nd best,
Wel anders....
Zo zie ik het.
Mijn liefde nu is minder heftig, ik ben veel gelukkiger, andere liefde dus. Er is niet 1 waarheid, er is niet 1 manier om een goede gelukkige relatie te hebben, mensen zijn verschillend.
Nouja, volgens mij ben ik inmiddels wel volledig geweest....
geen zorgen B! Ik begrijp het wel....