In de verte spreekt een stem
Die ik herken van onze ruzies
over kleine misverstanden
over grote desilliusies
en ik hoor de kille klanken
van jou ingehouden woede
maar wat kan ik meer dan janken
als ik dit niet kon vermoeden
in een waas hoor ik je zeggen
dat je alles op wilt geven
dat je alles met je meeneemt
wat me lief is in dit leven
en ik luister hou jou woorden
langzaam opgaan in de zinnen

die me treffen als een bliksem met vernietigende kracht

toen ik hoorde dat jij niet meer verder mij wilde, een ander leuker vond dan je eigen vrouwtje,en vreemdgaan jou enige uitweg was, heb ik me elke dag zoals hierboven gevoeld, ik kon het niet geloven, het was niet te geloven dat een lief persoon zoals jij zo kon veranderen! We hadden alles zo mooi samen..

deze kilte maakt me gek
en dit gevoel is angstaanjagend
maar je woorden malen verder
en mijn ogen kijken vragend
waarom zei je mij niet eerder
dat je zo van me vervreemd was?
waarom sprak je over liefde?
als je nooit van me gehouden hebt?
ik verlies het van de wanhoop
en ik voel mijn tranen branden
en ik zou niets liever willen
dan mijn hoofd weer in jou handen

En toen kwamen al die vragen,zoals hierboven, ik begon het me te beseffen, wat er allemaal was gebeurd en gezegd, maar tot op de dag van vandaag weet ik de antwoorden niet, en verlies mij in de wanhoop.. Ik kan de rust niet vinden, ik kom geen stapje verder.

het is net of iemand anders
in jou lichaam is gekropen
en ik heb niet eens gemerkt
dat ie naar binnen is geslopen
om jou liefde uit te wissen
en mijn wereld te vernielen
wil er iemand me vertellen
dat ik alles heb gedroomd?

de laatste dagen voel ik me precies zoals hierboven, ik zoek de lieverd die ik kende, maar ik kan m niet meer vinden, een lief gebaar of een lief woord tegen mij is er niet meer, geen hoe gaat het? geen greintje medelijden met de toekomst die ik nu in moet gaan terwijl ik die niet wil.

mijn wereld is vernield, en ik ken jou niet meer zoals ik en mijn familie jou gekend hebben...

Jij was een hele grote leugen
en een kaartenhuis gebleken

Ik kan jou niet anders meer omschrijven als een kaartenhuis, verschillende kanten, dan weer harten, dan weer schoppen..

je gaf me eerst een hart, toen een schop, jij bent de ruiten, de harten, de schoppen en de klavers tegelijk, je heb meerdere gezichten, en het idee wat ik heb hoe jij over onze relatie dacht en mij altijd voorgelogen heb een toekomst met me te willen, was de joker.... de klapper, op die manier was het spel uit, ik verloor, jij won dit potje pesten..

onthoud goed dat bij het volgende potje pesten.. ik de hoogste in het kaartenhuis ben,de heer,en jij de 8 die wacht op zijn beurt, de 7 die zijn beurt dan vervolgend over mag slaan, ik gooi de joker op, en als klapper.. heb jij dan dit spel verloren.. en ben ik als heer, de hoogste in de het kaartenhuis herboren en sterker dan ooit..