De laatste keer dat ik hier schreef, schreef ik over M. die ik hier op de site heb leren kennen en dat hij er achter was gekomen dat ons contact een reboundje was..
Ik heb toen twee weken een time-out van ons contact gevraagd. Die twee weken stilte hebben me erg goed gedaan.

Het gekke is dat ik eerst in die stilte alleen maar de dagen zat af te tellen... wanneer ik weer contact kon opnemen! Wanneer ik weer verlost zou zijn van mijn zelf gekozen isolement van hem!
Gekker kan niet.. Waarom wou ik die pauze dan?
Omdat ik gewoon WEET van mezelf dat het helpt.. Ervaring met mijn laatste ex, waarover ik ook schreef op deze site: vijf weken stilte bleek het begin te zijn van de verwerking en als ik terugkijk weet ik dat die weken mij het meest hebben geholpen bij het over hem heem komen. Okee, M. ook, maar die weken waren de aanzet tot.
Die stilte aan iemand vragen waarvan je denkt dat je geen dag zonder hem kan en hem erg gaat missen, voelt tegennatuurlijk! En toch heb ik het gedaan en ik ben blij dat ik het heb gedaan!

Op de laatste dag notabene realiseerde ik me dat ik hem minder nodig had dan ik dacht. Opeens was het er, dat gevoel van: Hee.. G.. je bent immers sterk..je hebt toch zelf wel veel in huis wat je denkt van hem te moeten krijgen.. Je redt het wel. Pak de oude G. weer op.. Het gaf me een enorm bevrijdend gevoel.
Ook al lijkt het dat ik die eerste dertien dagen alleen maar zat af te tellen en de laatste dag het inzicht kwam, toch denk ik dat die stilte dagen eerder wel degelijk hebben meegedaan aan mijn besef.

Nu heb ik weer goed contact met M., hij heeft ook veel teruggenomen van zijn extreme verklaringen dat alles wat hij zei voor zijn ex was. Niet dat het geen rebound en projectie was, maar hij heeft wel erkend dat er wel degelijk veel over is, wat echt tussen hem en mij is gebeurd en van ons is. Daar gaan we op verder, en we zien wel. Dat is goed.
Kan niet zeggen dat mijn gevoelens voor hem weg zijn, maar ik sta er anders in. Ik heb een anker uitgegooid dat grond heeft gevonden.. ik houd dat ankertje vast...

Er is ook een nieuw, ander gevoel bij mij ontstaan voor iemand anders dan M. Het is ook een ander gevoel. Het kan niet verder bloeien, het is niet wederzijds, dat doet pijn, maar het is nog zo pril dat ik dat nog kan rechtzetten hoop ik... en dat het blijft bij die warme vriendschap die we nu hebben. Want ook dat is veel waard.

Raar, dat ik zoveel kan voelen opeens.. maar wel mooi ook.
Ik voel me verrijkt in mijn leven met deze twee vrienden. En het verdriet zal weer slijten, het is nu even somber. Ik heb na mijn ldvd om mijn ex veel meer de gevoelsmens in mij naar buiten gelaten. En ondanks het verdriet nu, voel ik me meer leven dan ooit! Net na mijn verjaardag gebeurt dit allemaal en ik denk dat het een bijzonder nieuw levensjaar voor me wordt.

Liefs,
Geraldine.