Ondanks dat ik nog wel actief ben op de site, met mensen chat en soms reageer op blogs van anderen, heb ik zelf al in geen eeuwigheid geblogd. Dus voor de mensen die zich afvragen hoe het inmiddels bij mij is, hier even een update ongeveer vanaf het moment dat mijn laatste blog was....

Heftige tijd geweest in het begin. Joris zijn drugsgebruik nam toe, door contact met de verkeerde mensen. Een vriend van hem werd weer vrijgezel en verloor zijn eigen bedrijf waardoor hij zijn toevlucht zocht in de drank. Joris ging hier maar wat graag in mee, en die vriend van hem begon met de dag meer op hem te leunen. Minstens 1 keer per week (soms gewoon doordeweeks, waarna hij zich de dag erna ziek meldde op zijn uitzendbaan) haalden ze een hele nacht door.... Ik ben niet gek, en wist ook wel dat het door de drugs kwam. Joris werd steeds meer para.... Uit het niks dacht hij dat ik vreemdging met de buurman, en droomde hij daar ook over.... Overal zag hij spoken, en niks was goed genoeg.... Doordat Joris een uitzendbaan heeft krijgt hij elke week salaris. Dat is heel fijn (Joris doet alle boodschappen), maar vaak zie ik van dat hele salaris niks terug (behalve dan wat boodschappen) en doordat Joris nu zijn eigen geld heeft ben ik de grip op zijn uitgaven (dus ook aan drank en drugs) kwijt. Joris is een puber met een gat in zijn hand. Niet qua leeftijd, maar zeker qua gedrag. Wat Joris krijgt gaat ook op... Al is het maar omdat de mogelijkheid er even is.... Joris zijn stemmingswisselingen namen toe en hij zocht steeds vaker (natuurlijk zonder mij) zijn zogenaamde vrienden op.....

Tot die ene maandag..... Ik heb hier weleens in een blog geschreven over de vriendengroep die ik had voordat ik Joris leerde kennen. Hierin zitten onder andere mijn ex schoonzusje en een vriendin van mij die ik al vanuit de eerste klas middelbare school ken. Door miscommunicatie, aannames en vooral veel bemoeienis van buitenaf was deze band verwatert. Ik koos voor Joris en dat werd door sommige mensen uit die groep niet begrepen, wat ertoe leidde dat ik afstand nam. Ik kon er immers met Joris niet meer komen, en had geen zin hem continu te verdedigen naar mensen toe. Ondanks meerdere pogingen van de meiden om contact te herstellen, heb ik het altijd vlak gehouden en het langzaam laten verwateren. Nooit zonder spijt overigens. Joris kon het met de man van mijn ex schoonzusje echt enorm goed vinden altijd, en we hebben veel gezellige avonden/weekenden gehad met ze. Elk weekend waren we samen, totdat Joris zijn eigen vrienden verkoos boven de mijne en terugviel in zijn oude drank en drugs fase.

Het is een maandag ergens in Juni. De laatste tijd laten Joris zijn vrienden het steeds vaker afweten. Zijn vrijgezelle vriend is inmiddels niet vrijgezel meer en heeft dus weinig tijd voor Joris, en zijn andere 'goede' vriend hoort hij ook niet zo vaak meer. Ja alleen als die ene jongen een avond niet bij zijn nieuwe vriendinnetje zit, belt hij Joris, want alleen zijn kan hij niet, en dan gaat Joris weer aan de zuip met hem. Verder hoort Joris van beide vrienden niks... Ook Joris valt dit op, maar ik wil er niet te veel over zeggen tegen hem, want wat hij nu in begint te zien is mij allang duidelijk. Dit zijn geen echte vrienden..... Joris appt me s'middags: "Je raadt nooit wie er ineens contact met mij opgenomen heeft!". Ik geef hem aan dat ik echt geen idee heb. Het bleek Sjors (de man van mijn ex schoonzus) te zijn, die Joris een berichtje stuurde met de vraag waar het nou eigenlijk misgegaan is, en die aangeeft dat hij zijn maatje mist. Joris had dit niet verwacht en is erover in de zevende hemel. Nog diezelfde avond zit Sjors bij ons op de bank. Zoals mannen betaamd gaat het even over de afgelopen maanden. Sjors spreekt zijn frustraties en ergernis uit, Joris het zijne. Al met al zitten ze na 15 minuten alweer lachend op de bank samen. Want uiteindelijk ging het helemaal nergens over, zijn ze het over eens. Nadat Sjors zijn vrouw contact opneemt met Sjors en Sjors verteld dat hij bij ons op de koffie is is ze verbaasd, maar enthousiast. Nog geen uur later zit ook zij bij ons op de bank. Nadat ook wij wat dingen uitgesproken hebben is het weer als vanouds gezellig. We bespreken dat ik ook met die andere vriendin contact op zal nemen (immers lag het wel aan mij in dit geval dat het verwaterde). Sjors en zijn vrouw willen graag dat we ook weer in de weekenden normaal bij hun kunnen komen, maar omdat dat andere stel tegenover hun woont en ze veel bij hun thuis komen, lijkt het ze wel zo gezellig om ook die banden weer te herstellen, zodat we weer gewoon bij hun thuis kunnen komen.

De dag erna zit ik op de bank met Joris. Een avondje rust.... Joris en Sjors hebben alweer de hele dag via whats app contact met elkaar en hebben elkaar echt gemist. Joris raakt er niet over uitgepraat hoe tof hij het vindt, dat Sjors hem na een jaar nog zo enorm mistte.... Joris en ik hebben het er in dat jaar vaak genoeg over gehad. Dat we die groep zo mistte, en Joris wist dat zijn drugsgebruik hem veranderde waardoor hij die groep kwijtgeraakt is. Joris kent zulke vrienden niet.... Ze zullen je nooit veroordelen, als je maar eerlijk bent. Dat is Joris in die tijd over zijn drugsgebruik niet geweest. Had hij dat wel geweest hadden ze hoe dan ook achter hem gestaan en hem geholpen waar ze konden. In plaats daarvan zonderde Joris zich steeds meer af.... Reageerde niet meer op berichtjes en liet iedereen lopen. Nu heeft Sjors hem ook duidelijk aan gegeven dat hij niet alleen zijn vriend wil zijn als het goed met hem gaat.... Maar ook in de slechte tijden.... Dinsdagavond en we zitten film te kijken. Joris krijgt steeds appjes van Sjors en ik van Sjors zijn vrouw. Die andere vriendin zit bij hun thuis, en kijkt elke minuut op haar telefoon om te zien of ik al wat gestuurd had. Ze hadden haar inmiddels ingelicht over het feit dat ik contact met haar zou zoeken, en ze was er gelukkig heel enthousiast over. Ik besluit haar te appen, en ook dat contact verliep gelukkig goed. De dag erna kwam ze samen met de vrouw van Sjors gezellig bij me langs. Als ze binnenstapt is het eerste wat ze zegt: "Ik had gewoon kriebels in mijn buik toen ik hierheen reed!". Nadat ook wij dingen uitgesproken hebben, maken we er nog een gezellige avond van.

Die donderdagavond besluiten we een bakkie te gaan doen bij Sjors en zijn vrouw. Op deze avond ontstaat het idee dat we ook die vrijdag naar hun toekomen. Zaterdag waren we overdag druk, maar die avond reden we even langs Sjors zijn huis om wat op te halen, waarna we besloten daar die avond te blijven en bij Sjors en zijn vrouw te logeren. Ook de vriend van die andere vriendin zien we dit weekend voorbij komen, en alles is weer als vanouds gezellig. Geen drugs, en drank.. Tja, een biertje hier en daar, maar niet overmatig... Gewoon gezellig... En vooral lachen, veel lachen.... We kijken filmpjes terug van voorgaande kerstfeesten en gezellige avondjes, en komen niet meer bij van het lachen om onze eigen lompe acties en uitspraken.

De week erna zijn we op vrijdagavond ook bij Sjors en zijn vrouw. Joris had op woensdag al aangegeven dat hij die zaterdag gaat bieren bij zijn vrienden. Die zaterdag wilden we eigenlijk samen naar de bioscoop.... Maar dat was Joris voor het gemak even vergeten... Dat doen we volgende week wel, zegt hij.... Ik werd er boos om omdat ik van mening was dat zijn "vrienden" ook niks zouden verzetten voor hem... En er alleen waren wanneer het hun uitkomt..... Ik spreek af dat ik zaterdagavond gezellig naar mijn eigen vriendengroep ga. Komt mij ook mooi uit, want scheelt mij een avond stressen. Mijn vriendinnetje geeft aan dat ze in de tijd dat ze geen contact met me had elke dag met me bezig is geweest en omdat ik zo'n groot deel van haar leven ben, ze echt het gevoel had dat ze een deel van zichzelf mistte. Vanaf dag 1 dat ik haar ontmoette was ze mijn beste vriendinnetje, en dat is inmiddels al zo sinds de eerste klas van de middelbare school (inmiddels een jaar of 15/16). Het feit dat ik dit weer terug heb, geeft mij behalve een veel drukker leven met veel gezelligheid, ook een enorme rust.... Dit is vertrouwd.... Sjors ken ik ook al een jaar of 5 en zijn vrouw (ik had een relatie met haar broer voordat ik wat met Joris kreeg) een jaar of 8. Al met al zijn het allemaal mensen waarvan ik weet dat ik er altijd op terug kan vallen. ECHTE vrienden... Zoals Joris ze niet kent.... Mensen waarbij je jezelf kan zijn no matter what... Mensen met wie je overal over kan praten... Mensen die dag en nacht voor je klaar staan, al zit je aan de andere kant van de wereld.... Mensen die altijd en overal er zijn als jij dat wilt.... Mensen die je de rest van je leven naast je kan hebben staan, omdat ze je nooit op zullen geven, en het misschien een tijdje zullen laten lopen, maar daarna zullen ze altijd de moeite weer nemen om te herstellen wat stuk is... Omdat ze jou als persoon missen..... Omdat ook hun leven niet compleet is zonder jou.....

Zaterdagochtend zegt Joris ineens tegen mij: "Ik ga toch mee naar Sjors enz hoor vanavond..." Wat ik al voorspelde gebeurde ook... Zijn vrienden lieten hem zitten... De 1 bleef toch liever bij zijn vriend, en de ander had een date die avond..... Tja... hoe verrassend.... Zo zijn ze nou eenmaal, zei ik tegen Joris. Verder besteedde ik er geen aandacht aan. Joris moest het zelf in gaan zien. Die avond waren we relatief vroeg bij Sjors vandaan. Joris liep langs het huis van die vriend van hem die een date zou hebben die avond. Daar zag hij allemaal mensen gezellig aan een drankje zitten. Hij stuurde die vriend van hem een sms: "He maat, wat ben je aan het doen?". Die vriend van hem stuurde terug: "niks, lekker met mijn nieuwe meissie op de bank aan het chillen". Toen zag Joris wat ik al maanden zag.... Die gasten zijn geen vrienden... Ze liegen en bedriegen, en zorgen er alleen maar voor dat je aan de drank en drugs blijft. Mensen die alleen je vriend zijn wanneer het hun uitkomt zijn geen echte vrienden.... Vanaf dat moment was Joris klaar met ze.... Als hij ze tegenkomt zegt hij hoi en doei... En zoals ik al verwacht had: ze zoeken Joris ook niet op.... Ze vragen niet wat er aan de hand is... Ze komen niet aan de deur om te praten... Ze laten het zoals het is, en hebben ondertussen hun eigen groepje gevormd daarin. Voor het eerst in 3 jaar heb ik het idee dat Joris ook eindelijk inziet hoe het zit... Voor het eerst heb ik het idee dat ook Joris er echt klaar mee is.... Behalve hoi en doei wordt er geen woord meer gewisseld. En ik? Ik ben er blij om.....

1 van die jongens heeft mij een tijdje geleden benadert met de vraag wat er met Joris aan de hand is. Ik heb gezegd dat ik hier verder buiten wil blijven en dat hij lekker naar Joris moet gaan als hij wil praten. Tijdens dit gesprek gaf de jongen aan dat Joris steeds de grootgebruiker van drugs geweest is in het hele verhaal... Dat zelfs zijn vrienden Joris aangesproken hebben op het feit dat hij niet meer voor de fun gebruikte, maar dat hij in zijn uppie het dubbele gebruikte van waar hun een hele nacht samen mee doen..... Wat ook verklaarde waarom Joris hele weken last van zijn gebruik had, ik nooit zijn salaris zag, hij altijd zonder geld zat en hij agressief, opgefokt, para en snel geirriteerd was. Ik ben erg geschrokken van dit gesprek, ondanks dat ik het eigenlijk al die tijd ook wel wist... Er was een reden dat hij me er nooit bij wilde hebben.... Ik ben niet gek, ook al denkt Joris soms te denken van wel.....

Tot op heden is Joris er nog steeds echt klaar mee. Hij mist het ook niet, en zoekt geen contact, evenals zijn vrienden geen contact met hem zoeken (terwijl ze om de hoek wonen). Alle spullen die ze nog van hem hadden heeft hij teruggevraagd, en toen 1 van die vrienden spullen kwam terugbrengen en een poging deed een gesprek met Joris aan te gaan heeft Joris alleen maar gezegd dat hij er klaar mee was, en hem daarna verzocht weg te gaan omdat we wilden gaan eten. Daarna heeft Joris van beide "vrienden" niks meer gehoord.

De contacten die hersteld zijn zorgen ervoor dat bijna elk weekend weer gevuld is met leuke dingen. Het kaartseizoen van Joris is weer begonnen, maar ipv dat ik in de stress zit over hoe en wanneer hij thuiskomt, komt Joris nu na het kaarten steeds gelijk door naar het huis van Sjors, waar we dan met zijn allen nog wat drinken en gezellig samen zitten. Er is een hoop verandert. Joris is relaxed en graag thuis. Hij verteld me dagelijks hoeveel hij van me houdt, en appt me de hele dag door over van alles en nog wat. Thuis is het ook gewoon elke dag weer gezellig en lachen we veel samen.... Het geluid van zijn telefoon staat gewoon aan tegenwoordig en al het geheimzinnige gedoe is weg. Joris doet van zijn salaris alle extra's, en we zijn aan het plannen om volgend jaar te gaan verhuizen naar een groter huis.

En ik? Ik moet nog wennen en ben erg voorzichtig erin. Het feit dat Joris zijn geluid van zijn telefoon aan heeft staan, gewoon openlijk op mijn facebook reageert als mijn vriend, zich niet meer wegdraait als hij zijn telefoon pakt, mij gewoon dingen uit zijn portemonnee en broekzakken laat halen, en mij gewoon zijn pinpas meegeeft als ik wat moet halen. Dat geeft me al zoveel meer rust.... Het feit dat hij veel meer genegenheid uit, me veel vaker knuffelt en me veel vaker verteld dat hij van me houdt en weer vrolijk is als hij thuis komt doet me goed. Ik blijf voorzichtig en ben nog steeds bang dat het tijdelijk is allemaal.... Ik durf er nog niet goed van te genieten, maar merk wel dat ik meer rust in mijn lijf en leven heb inmiddels.... Daarin speelt ook de enorme terugvalbasis die ik nu in mijn eigen vriendengroep heb een grote rol.... Niks fijner dan weten dat er hoe dan ook veel mensen zijn die me opvangen als ik val.... De tijd zal het leren allemaal... Ik moet alleen leren genieten van het moment, ook al zou dat maar tijdelijk zijn... Langzaam laat ik steeds meer los, en geniet ik van de kleine dingen.....