Morgen precies 3 weken geleden dat we voor het laatst contact hadden. In die drie weken is er veel gebeurd met mij zelf. Ik heb mezelf opnieuw leren kennen, kan terug kijken op een mooie tijd en zie echt mijn fouten in. Loop ondertussen ook bij een psycholoog om Soms even mijn verhaal te vertellen, advies te krijgen en aan mezelf te werken. Ik stel weer hoge eisen aan mezelf, hoe ik de toekomst zie en hoe ik die waar kan maken. Ik heb nu dan ook alle focus en tevens afleiding om daar mee bezig te zijn. Ik kijk weer positief op het leven, naar me zelf en naar andere dames. Tuurlijk heb ik dat gemis van haar nog enorm zodra ik eventjes alleen ben, tuurlijk ben ik soms nog verdrietig maar momenteel kan ik het handelen en lijd ik er niet zo erg meer onder dat ik me dagelijkse dingen niet meer kan doen. Stapje voor stapje kom ik er, stapje voor stapje slijt het en durf ook te zeggen dat ik alleen ook gelukkig kan zijn.

Maar overal zit een adertje onder het gras dus hier ook. Mijn ex vriendin stootte iedereen van der af die der wou helpen. Want zij is zwaar depressief en gaat door een super moeilijke tijd. Tot paar dagen geleden. Ze belde mijn beste vriend op, die er neutraal instaat en waar ze voorheen ook goed kon praten. Ze hebben 2 uren lang gebeld. Over mij gehad, over haar gezondheid etc etc. En mijn vriend heeft niet alles verteld maar wel dat ze nog super veel van me houd, me dan ook oprecht mist maar een relatie met mij kan ze niet meer. Het gaat super slecht met der omdat zij misschien die klap kreeg dat ik uit haar leven ben? Ik weet het niet en zal het nooit weten. Maar ik weet wel dat het mij raakte. Ik heb haar (helaas?) Een mailtje gestuurd. Een mail dat ik der voor der zal zijn zodra zij me nodig heeft. Ik kan het handelen denk ik. Helaas geen Mailtje terug.

Ik ben blij dat ze hulp zoekt ookal is het niet met mij. Ik word op de hoogte gebracht door mijn beste vriend en die zal er alles aan doen om haar te helpen waar nodig. Ik ben hem daar dan ook super dankbaar en ik? Ik ga gewoon door waar ik gebleven was, en heel stiekem die hoop koesteren dat het ooit misschien nog goed komt. Maar als het niet zo is, dan weet ik dat ik tegen die tijd er misschien wel over heen ben ofwel iemand anders heb gevonden.

Ik zal haar nooit vergeten, en hoop echt dat zij iemand vind die haar gelukkig maakt. Want het is echt een super lieve meisje die een veel beter leven verdiend dan waar ze nu door heen gaat. Keep youre head up!