Valentijnsdag

afbeelding van Max1974

Jaaa!!! Het is weer zover! Valentijnsdag! Dé dag om je geliefde of crush te vertellen hoeveel je van hem of haar houd. Maar... Met LDVD in het kielzog niet de normaalste zaak van de wereld. Want hoe doe je het goed wanneer je vreest dat er niets (meer) zit?

Persoonlijk denk ik dat het altijd goed is om je hart te laten spreken. Dan is er geen goed of fout namelijk. Dus... Grijp deze kans om de ander te laten weten hoeveel hij/zij voor je betekent! Wie weet. Zwijgen en in een hoekje blijven zitten kan altijd nog!

Succes aan allen die het nodig hebben! Hou van jezelf en heb elkaar lief!

afbeelding van Mathieu uit Wevelgem

Valentijn

Hoe deze reacties zo sterk,op elkaar gelijken is bijna mysterieus.
Vele vrouwen zijn door omstandigheden zo zelfstandig dat ze niet meer beseffen dat ze de mooiste kansen op geluk verkwanselen. Ik ben een gehuwd man die alles verliet om bij mijn vriendin in te trekken omdat ik enorm van ze hield. We hadden elkaar na bijna 50 jaar terug ontmoet en mijn hart resette gewoon naar die tijd toen ze een knappe ontwerpster van mode werd.. Zo verliet ik,mijn ganse familie om onze liefde nu echt te vieren en voorgoed bij haar te blijven.
Zij was enorm zorgzaam en lief, haar appartement was puik en we kwamen schijnbaar goed overeen. We woonden op 130 km van onze geboortestreek in de Dijlestreek.
Zonder eerlijke en open gesprekken werd ik gewaar aan haar lichaamstaal en flarden van reacties dat ik niet haar juiste match mocht zijn naar de normen van een overdreven zelfstandige vrouw alhoewel dit makkelijk kon omgebogen worden. Strevend naar goede overeenkomsten kon ik niet vermoeden wat in het koppeke van mijn geliefde omging..ik werd argwanend,onzeker,en hopeloos uiteindelijk Vertrok ik onder een stortvloed van tranen
omdat ik haar niet verder voor honderd procent vertrouwde waarmee ik toegekomen was.en plots was alle contact verbroken. Ze sms'je nog met ''ik heb geen ruimte, je respecteerde ook deze niet,was dat zo moeilijk''haar kinderen moesten het laatste contact ver zorgen wat erg vernederend overkwam.
Uiteindelijk als ik wou bellen ging ze naar de politie om mij alle contact te ontzeggen omdat ze als zelfstandige niet in staat was de situatie. zelfstandig op te lossen of te neutraliseren. Hoe belachelijk klonk die zin niet ''Ik ben een zelfstandige vrouw, ik,heb je daarvoor regelmatig voor gewaarschuwd ''haar overleden man had ze dat geleerd en in mijn ogen was ze een schoolvoorbeeld van ongelukkig leven, haar agenda stond vol om niet te kunnen denken aan haar eigen ongeluk..zo zie ik,dat als man want ze reed aanvankelijk meermaals honderden km om seks te hebben met mezelf voor we de relatie opstartten.
Ik ben zelf van haar thuis weggegaan tegen mijn zin en zonder dat ze toegaf om mij dit te verhinderen.De feministe in haar zocht ondersteuning bij haar dochter die me enkele malen liet smeken om.terug te komen tot ze inzagen dat ik enkel oprechte vragen wou beantwoorden. Estepona! mama mia..!.
Ik heb enorm.gehuild, maandenlang tot ik inzag dat zij mijn ganse familie tegen mij opgezet had, mij enorm verwond had en dan nog beweerde dat wij heimelijk nog jaren konden doorgegaan zijn, nu is die mevrouw bestuurslid in vele culturele organisaties voor zelfstandige ondernemers, wandelclub ,e.a. Een ganse reeks vrienden volgt ze voor mij nog dicht op en merkt dat zij een echte barrière vormt voor haar eigen geluk.mocht zij dat ooit eens hopelijk inzien dan sta ik nog altijd open om haar met open armen te ontvangen.Hoe mannen toch kunnen denken als haantjes vol,testosteron..dan ren ik er naar toe

afbeelding van Sofie D

hallo, ik weet het niet, maar

hallo, ik weet het niet, maar het feit dat je je familie zomaar hebt verlaten voor haar, zal haar misschien ook wat wantrouwig maken, en haar een schild geven waardoor ze zoiets zegt "ik ben zelfstandig" enz

zo een dingen lijken me toch geen ideale basis hoor...

erg voor je familie toch, sorry
nu ja, ik ken de context natuurlijk niet