ik was zo verdrietig vorige week..
Maar heb een geweldig weekend achter de rug, veel uitgegaan met mijn lieve vrienden en zondag naar het strand, daarna even een ijsje gegeten bij de mc. Daar kreeg ik weer een kleine terugval, het was namelijk bij een mc waar ik vaak op vrijdag avond samen met hem wat ging eten. Dan kwam hij me van mijn werk halen met de auto en snoepten we daar even wat.
Maar daarna afgesproken met een andere goede vrienden en lang mee gekletst, toen ging het weer beter.
Ze zei dat ik misschien de hoop toch niet op hoef te geven, maar de deur op een kiertje moet laten...
Maandag met een andere vriendin wat wezen drinken, ook veel mee gepraat. Voelde me weer een klein stukje beter.
Gister ochtend zat ik even op facebook, en begon er een vriendin van mijn moeder tegen me te praten. Ik heb haar al jaren niet gesproken. Het is een heel spirituele vrouw, denk aan: het universum heeft het zo gewild, volg je innerlijke kracht en luister naar de zon. Precies op het goede moment, ze ´voelde´ aan dat ik wel wat steun kon gebruiken. Ook lang met haar gepraat, voelde me weer beter
Toen kwam ik thuis en piep piep...een appje van hem... dat hij een brief verwachtte die naar ´ons´ huis gestuurd zou worden, of ik die in de gaten kon houden?
Dus ik vroeg oh, je praat alleen tegen me omdat je iets nodig hebt..
Waarop hij reageerde: ik probeer je zoveel mogelijk met rust te laten, jij wil niets meer van mij weten dus...
waarop ik zei: ja en nee.
hij: ja, wat wil je nou? jij haat mij nu
ik: hoe kan ik je nou haten, sukkel?
hij: jij doet steeds zo koud tegen me, ik heb liever dat we helemaal niet praten dan dat we ruzie maken.
ik: als we in 2 jaar relatie bijna nooit ruzie hebben gemaakt, waarom zouden we dat nu wel doen?
Waarop hij vroeg hoe het met me ging, en dat hij zo blij was om met me te praten, dat hij dat zo graag wilde de afgelopen 3 weken maar niet durfde.
Toen kwam het onderwerp zondag aan de bak, het zit namelijk zo: zijn broer is getrouwd met een goede vriendin van mij, ze hebben sinds een jaar een kindje. Die wordt zondag 1 jaar een ze maken van de gelegenheid gebruik om hem te laten dopen. En aangezien ik taarten maak, hebben ze een paar taarten bij me besteld waar ik nu druk mee bezig ben.
Dus we gaan elkaar zien zondag
Hij schreef dat hij zin had om me te zien en vroeg of ik er samen met hem heen wilde. Dus hij komt me zondag ophalen met de auto en daarna gaan we er samen heen.
Ik heb toen gezegd dat ik nog wat dingen moest doen en dat we later nog wel even zouden kletsen maar ik heb daarna niets meer tegen hem gezegd, ik zal hem vanmiddag wel een berichtje sturen.
Ik weet niet of het een goed idee is om het zondag middag misschien nog uit te nodigen om een hapje te gaan eten samen na de doop en het feestje? Wat denken jullie? Als het lekker weer is kan ik misschien vragen of hij zin heeft om een uurtje naar het strand te gaan... (wonen in het buitenland in een kustplaats)
Ik voel mee heel vreemd rustig nu, positief en kalm.....