van de ene op de andere dag

Mijn vriend is 6 jaar jonger dan ik (ik 27, hij 22), hebben sinds 2 jaar een relatie en sinds 1 jaar wonen we samen. Iets wat ik eerst liever niet wilde want heb hiervoor 6 jaar met iemand samen gewoond en ik dacht dat het beter zou zijn om eerst iets voor mezelf te zoeken, maar hij wilde het zo graag dat ik uiteindelijk overstag ben gegaan.
En het was vanaf de eerste dag geweldig. We waren alles voor elkaar, onze omgeving zag ons als het perfecte stel en iedereen genoot van onze verliefdheid. Wij zelf ook, deden veel dingen samen, hadden de grootste lol, echte soulmates met nog zo veel meer, zo veel liefde voor elkaar...ook op sexueel vlak was alles naar wens.
en ik dacht dat ik nog steeds zo was, totdat hij vorige week ineens niet thuis kwam en me een berichtje stuurde dat hij laat zou komen, dat hij na moest denken.
Diep in de nacht kwam hij thuis. Met de mededeling dat hij het niet meer zag zitten. Hij hield niet meer van me zoals eerst, voelde niet meer wat hij voelde. Hij zoende me met tegenzin, hield mijn hand vast met tegenzin en ´ik hou van je´kon hij nauwelijks meer zeggen volgens hem. En dit was al een paar maanden zo.
Ik heb nergens wat van gemerkt. Echt niet... Ik vroeg of hij het alsjeblieft wilde proberen, samen, dat we hier sterk genoeg voor zijn en dat we hier samen uit konden komen.
Als antwoord gaf hij, dat hij het al had geprobeerd maar dat het niet gelukt was. Hij kan hij het nou in zijn eentje geprobeerd hebben? Hij heeft me niet eens de kans gegeven om ervoor de vechten, hij kwam gewoon van de ene op de andere dag met deze mededeling in huis vallen. Na lang praten zei hij opeens dat ik gelijk had. Dat het oneerlijk was en dat hij zeker wist dat we er samen wel uit zouden kunnen komen.
Totdat afgelopen maandag, hij weer laat thuis kwam.
Het spijt me, maar het lukt me echt niet, was zijn antwoord....ik heb het geprobeerd, maar ik heb er de kracht niet voor.
Hij laat het hierbij. Het is over, en er is niets dat ik kan doen.... Ik ben stuk, kapot, heb sinds maandag niet meer gegeten of geslapen en kan alleen nog maar huilen...
Stiekem heb ik de hoop dat het nog goed komt, dat hij gewoon even tijd nodig heeft om zijn gedachten op een rijtje te zetten, omdat hij nog zo jong is en nog nooit een relatie heeft gehad, en omdat we vrij snel zijn gegaan...Ik hoop dat hij, nu we elkaar een tijdje niet gaan zien, inziet dat wij WEL gek op me is, en WEL met me verder wilt, dat hij gewoon even in de war was en dat hij even tot rust moet komen en dan tot inkeer komt. Dat hoop ik zo, maar ik ben bang van niet. Dit was het, mijn mannetje is mijn mannetje niet meer, wil mijn mannetje niet meer zijn en wil zijn best er niet voor doen...

Ik weet het, ik moet hier door heen, het gaat wel weer over enzo, maar het doet zo´n pijn....:´(

Woe, 13/06/2012 - 15:13 — Hetlevenismooi

Heeel erg voor jou, ik weet

Heeel erg voor jou, ik weet even niets te zeggen, alleen dat de liefde soms over gaat bij de ander en hij heeft zijn best gedaan, hij wilde het wel, maar liefde kun je niet dwingen, liefde is onvoorspelbaar....... Als hij jou gaat missen komt hij terug, ik hoop het voor jou. Heel veel liefs en probeer sterk te zijn!! xxx

Woe, 13/06/2012 - 22:13 — Mariah (of verwijderd)

Voor Corby

Het enige wat ik je wil meegeven.
Maak niet de fout die veel mensen maken.
Ga geen kontakt met hem zoeken.

Niet mailen smsen..
Heel erg moeilijk, maar de enige manier om hem echt los te laten.
En dan kan hij je gaan missen..
Of niet..

Je kunt niemand aan je binden.

Sterkte meid
Mariah

Don, 14/06/2012 - 23:33 — El_Cid

Altijd maar weer dat cliché

Altijd maar weer dat cliché dat je iemand moet negeren voordat die persoon tot jou kan komen . . . Ik zou haar sms'en als ik dacht dat het zou helpen. Ik zou haar bellen als ik dacht dat het zou helpen. Maar mijn intuïtie zegt dat ze me zal negeren danwel negatief, boos kattig en verongelijkt zal reageren. Als iemand zich bedacht heeft over een relatie, of een nieuwe liefde gevonden heeft, of met zijn eigen psychologische issues worstelt waardoor die persoon geen relatie kan hebben, dan helpt negeren ook niet. Het is dan eerder een soort van trotse hooghartigheid, zo van "kom jij maar naar mij toe". En dit is precies waarom relaties tegenwoordig zo kut zijn. Het is een spelletje geworden van elkaar uit de tent lokken, maar vooral niet toegeven dat je gevoelens voor die persoon hebt, want dan ben jij de zwakkere, degene die het makkelijkst te krijgen is. Dus hoeft die ander er niet meer voor te vechten en ben je minder interessant. Degene die het eerst toenadering zoekt is de labiele, de meegaande. En die rol wil de vrouw niet hebben; ze is trots dus laat ze hem komen, terwijl hij misschien niet eens weet dat ze voor hem wil gaan, en hij niet opdringerig wil zijn.

Vrij, 15/06/2012 - 00:17 — Mariah (of verwijderd)

El Cid

Als iemand besluit om de relatie te beeindigen, heeft dat een reden.
Als je voortdurend blijft sms bellen en weet ik nog veel meer wat ik ook gedaan heb overigens.

Dan geef je de ander geen ruimte toch..
De ander heeft de ruimte nodig los van de relatie te zijn.
Als je los bent kan je pas voelen wat je mist.

Heeft niets met trots te maken, maar met liefde.

Mariah

Vrij, 15/06/2012 - 00:35 — El_Cid

Euhm, ja en nee. Ik heb het

Euhm, ja en nee. Ik heb het in ieder geval nog nooit meegemaakt dat ik na een week of twee, drie ineens een berichtje kreeg van: "Hoe is het met je? Wil graag weer met je spreken. Heb er spijt van hoe het is gegaan, wil je weer terug en weer voor ons gaan." Zo gaat het alleen in de fantasieën van teenagers.

In de realiteit worden mensen geleefd door de routine van hun bestaan, ze pakken de draad weer op en voelen zich te trots om weer toenadering te zoeken. En anders voelen ze zich te trots om zichzelf echt te veranderen. En dan kun je zeggen: "Ja maar dan hielden ze ook niet echt van elkaar en was er geen ware liefde." Toch zit het anders, want zelfs al missen ze elkaar, als ze dan weer samen komen dan zijn er weer diezelfde irritaties, diezelfde tekortkomingen, die komen al snel weer terug. En daarom heeft mijn vriendin bijvoorbeeld besloten dat ze niet meer in ons gelooft, omdat ze zichzelf wijs heeft gemaakt dat ze nooit van haar leven van seks zal genieten door iets wat jaren geleden gebeurd is. Wat ik ook doe of zeg, of juist niet zeg, altijd voelt ze zich door dit issue onder druk gezet. Ik zie niet in hoe dit nog goed komt al verlang ik dat wel met heel mijn hart. Dit relaas wijkt helaas af van de oorspronkelijk post. Punt is wel dat het ruimte en afstand nemen, wat een bepaald gemis opwekt, een mens nog niet de kracht geven zichzelf te herscheppen.

Ma, 25/06/2012 - 13:48 — evee

Corny wat moet dit pijnlijk

Corny wat moet dit pijnlijk zijn zeg.
Hoe moeilijk ook probeer niet te blijven hopen dat hij je op een dag weer terug wil maar probeer verder te gaan met je leven en jezelf weer krachtig te maken. Bij mij is het ook heel plotseling over gegaan, we hadden het de week er voor nog over een kindje krijgen en huizen kijken. Mannen zijn echt onbegrijpelijke wezens pffff.
Of je wel of niet moet mailen/bellen/smsen weet ik niet, ik kan me voorstellen dat je met veel vreagen zit en het vreselijk is om zonder deze antwoorden verder te moeten maar aan de andere kant moet je je ook afvragen of de antwoorden die je zult krijgen of je daar wat mee kunt en je goed zullen doen. (zegt het meisje dat net in een opwelling een enorme drama sms naar ex heeft gestuurd ; ) )

Woe, 13/06/2012 - 17:57 — vlindertje59

Lieve Corby, Ik weet niet

Lieve Corby,
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Bij mij is het ongeveer hetzelfde gegaan mar uiteindelijk ben ik toch gedumpt, hoe hard ik ook gevochten heb voor ons. Ik hoop dat het voor jou niet zo zal gaan maar ik raak het vertrouwen er in een beetje kwijt want bij velen van ons gebeurde hetzelfde helaas.
Veel sterkte en ik hoop dat het bij jou andes zal gaan.

Liefs
Vlinder

Woe, 13/06/2012 - 18:31 — Binas (of verwijderd)

Natuurlijk doet het pijn, het

Natuurlijk doet het pijn, het is verschrikkelijk Zo ineens staat je leven op kop.
Heel veel sterkte! Misschien als je hem zijn rust gunt dat hij gaat beseffen wat hij mist.
Hopelijk vind je wat steun op deze site.

Vrij, 15/06/2012 - 00:08 — ldvd2012

Dit had mijn verhaal kunnen

Dit had mijn verhaal kunnen zijn!
Alles zo herkenbaar!
Ikzelf ben nu 5 maanden verder.
Je zegt zelf al (heel makkelijk) ik moet hier doorheen, het gaat wel over.
En zeker doet het pijn.
Van mijn ex zijn kant komt er geen contact meer, ik zoek ook geen contact meer.
Al is dat moeilijk. Soms denk ik, het is beter zo, maar soms heb ik gewoon de behoefte om contact te zoeken,
maar zet me erdan overheen om het niet te doen.
Ik wens jou heel veel sterkte om een manier te vinden hiermee om te gaan.

Wie is online

Enquête