Vandaag belde hij. Of hij de eethoek die hij gekocht had mag hebben. Eerst hoefde hij helemaal niks en nu al weer die eethoek waar mijn computer enzo opstaat. Kan ik wel doen maar wat wil hij erna weer hebben? Hij zei dat mensen tegen hem zeiden dat hij gek is dat hij al zijn spullen achterlaat en toen is hij gaan nadenken. Maar wat lult hij nou. Het enige wat hij betaald heeft in dit huis is die verdomde eethoek! En toen hebben we nog langer aan de telefoon gehangen, want hij wil geen gezeik als ik hun in onze kroeg tegenkom, want als ik haar te lang aankijk gaat ze me slaan. Dus of ik dat wilde vermijden. Nou ja! En weer kreeg ik te horen dat ik zo egoistisch ben (ook in het telefoongesprek) en dat hij nu nog zekerder weet dan eerst dat hij de goede beslissing heeft genomen. En als hij langskomt voor spullen (zoals morgen zijn post) dat hij dan niks te drinken wil en ZEKER niet met me wil praten. Het was zo'n raar gevoel dat gesprek. Je hebt altijd aan dezelfde kant gestaan en nu lijnrecht tegenover elkaar. Nou ja hij tegenover mij. Dit is zo'n rotgevoel. Hij was de enige die ik volledig vertrouwde en altijd mijn verhaal bij kwijt kon en nu wil ik ook bij hem terecht kunnen, maar dat kan niet. Ik zei tegen hem dat zijn nieuwe wijf zo begrijpend doet tegenover mij en hem, omdat ze hem zo graag wilde hebben en dat hij helemaal nog niet weet of dat oprecht is en hij niet weet wat voor strategieen er in haar hoofd afspelen. Hij zei dat hij dat wel zeker wist omdat hij dat voelt, maar dat ik dat toch nooit zal begrijpen, want ik heb hem ook nooit aangevoeld. Zo die kwam hard aan zeg. Nou en zo kan ik nog wel ff doorgaan. Hij is echt geflipt! Lijkt wel een ander persoon...