Het doet pijn als iemand zomaar ineens bij je weggaat. Alles wat een soort van zekerheden waren, alles wat je gelukkig maakte is zomaar pats, boem verdwenen. Waarschijnlijk heeft zij zich er al op voorbereid en er langzaam aan kunnen wennen en voor jou begint dat proces pas. Ik weet dat alles nu pijn doet, elke gedachte aan haar, alles wat jullie samen deden etc. Alles wat zou gewoon was is weg en het lijkt alsof je in een diep gat bent gevallen waar je niet meer uit denkt te komen.

Maar hoe moeilijk het ook is je moet door met je leven. Praat erover met anderen, schrijf het op, huil, maar krop het niet op. Het zal alleen beter met je gaan als je je emoties en gevoel een plekje kunt geven, daarna kun je het pas gaan verwerken.

Blijf ook niet alleen thuis zitten piekeren, hoe moeilijk het ook is zoek afleiding, ga leuke dingen doen met vrienden bijvoorbeeld. Het is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan, maar het helpt echt. Natuurlijk verdwijnt ze niet zomaar uit je gedachten, maar blijven piekeren maakt het alleen maar ondraaglijker en lost niks op.

En hoe afgezaagd het ook klinkt het heeft allemaal tijd nodig, heel veel tijd, misschien wel meer dan je zou willen, maar je zult zien dat het stukje bij beejte beter met je zal gaan. Ook al gaat het heel langzaam het komt zeker weer allemaal goed met je.

Heel veel sterkte en liefs