Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
Verdorie!! Hou ik mezelf voor de gek?!
Op 30 januari heb ik de knoop doorgehakt en besloten het niet meer te proberen met mijn ex. Puur verstandelijk want ik heb nog veel gevoel voor hem, en hij voor mij.
Nu ben ik een week verder en voel ik me lang zo sterk niet meer in dit besluit!! Ik weet dat hij er alles voor over heeft om me terug te krijgen. Ik heb de keus met mijn verstand gemaakt, omdat ik niet nog eens het risico wil lopen door hem gekwetst te worden. Ik dacht dat dit beter voor me was, uiteindelijk. En nu..? Ik weet het niet meer!
Afgelopen weekend hebben we elkaar nog gesproken (hij woont vlakbij me en ik kom hem dan ook regelmatig tegen). Hij vindt het verschrikkelijk dat we elkaar niet meer "zien" en tijdens het gesprek kwamen er dingen naar voren waaruit ik kan concluderen dat hij waarschijnlijk echt heel serieus met me is, en echt dingen voor me wil veranderen omdat hij me verschrikkelijk mist.
Ik mis hem ook maar weet dat ik het uiteindelijk zonder hem ook wel kan redden. Ik dacht steeds dat het de grootste uitdaging voor me is om weer op eigen benen te staan. Maar de laatste dagen vraag ik me af of dàt juist niet de gemakkelijkste weg voor me is..!
Misschien is hij juist mijn uitdaging, hij spreekt me tegen, daagt me uit, legt vaak een vinger op de zere plek...Dat is eerlijk gezegd moeilijker voor me dan "mijn eigen dingen doen"...
Wat mijn ex ook zegt, en wat ik me zelf ook afvraag: waarom proberen we het niet nog één keer als we allebei nog zoveel gevoelens voor elkaar hebben?!?!
(Moet er voor de volledigheid bij zeggen dat mijn vertrouwen in hem geschaad is omdat hij me een jaar geleden heeft bedrogen met een ander, zie vorige blogs)
Ben ik nou dom bezig in mijn hoofd en hou ik mezelf weer voor de gek? Of zit er wel wat in? Ben benieuwd naar jullie reacties...
Stijntje
- Stijntje22's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Stijntje22
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@stijntje 22
Tsja iemand die mij bedrogen heeft zou ik zoiezo niet meer vertouwen.
Ook al zou je hem terug nemen in je leven, als vriend of als relatie. Niets zal ooit meer het zelfde zijn.
Aan jou de keus of je dat wil accepteren of niet.
Tomaat
pfff
inderdaad het zal nooit meer het zelfde aan voelen ,toen mijn ex mij in juni 2010 zei dat hij gevoelens had voor een ex vriendin van hem,stond ik op het punt de dag daarna te vertekken,doch hij zij s,avonds dat hij spijt had en vroeg of ik wou blijven ,ik gaf hem die kans ,maar het voelde niet goed ,en inderdaad 8 maand later koos hij toch voor haar ,en dat na 7 jaar samen met mij ;was ikmaar direct de eerste maal vertrokken ,ik had dat nog niet echt verwerkt ,als ik het dus voor de 2de maal moest horen ,ik was compleet kapot dervan ,en nu 11 maand later ben ik er maar een beetje boven op aant komen .
Oh, meisje, wat lastig...
Oh, meisje, wat lastig... Mijn broertje zou zeggen: Laat hem maar eens een paar maanden flink voor je vechten en kijk dan eens! Ik vind het juist sterk dat je voor jezelf kiest, als jij van jezelf weet dat je hem dit zult blijven nadragen.. Aan de andere kant: mensen maken fouten. Grote fouten. En je kiest voor iemand in goede en slechte tijden.
Vergeven hoort ook bij houden van, alleen is de vraag of jij hem dit kunt vergeven?
Ik moet hierbij een beetje denken aan de eerste Sex&theCity-film. Slechte vergelijking misschien maar toch. Steve heeft Miranda bedrogen. Na een hoop gedoe komen ze bij een relatie-therapeut. Miranda vraagt zich af: Hoe kan ik er van uit gaan dat hij me nooit meer bedriegt?
Waarop Steve zich afvraagt: Hoe kan ik er vanuit gaan dat ze met moeilijke dingen niet meer meteen weggaat zoals ze nu heeft gedaan?
Zekerheden heb je nooit. Jij kunt niet 100% zeker weten dat het zoenen met een ander nooit meer gebeurt, maar je kunt misschien wel behoorlijk zeker weten dat hij de intentie niet meer heeft om dit ooit nog eens te doen. En geloof me, je kunt van jezelf ook nooit zeggen dat je dit nooit zult doen.. Het gaat om jouw hart, om jouw gevoel. En als deze man jouw hart sneller laat kloppen en jou het gevoel geeft dat je leeft en liefhebt, dan is natuurlijk de mogelijkheid om je hart open te stellen en te vergeven altijd aanwezig... Als jij oprecht denkt dat hij van zijn fout geleerd heeft, tja, dan is het behoorlijk lastig om de liefde van je leven de deur uit te zetten. Heel veel sterkte, meisje. Liefs!
Hey meis, Ik ga ervan uit dat
Hey meis,
Ik ga ervan uit dat er meer dingen tot de breuk geleid hebben dan het bedrog aangezien je daarna nog een jaar bij hem ben geweest. Je zult jezelf moeten afvragen of die dingen te veranderen zijn.
Weet natuurlijk niet hoe zijn misstap is geweest, of hij hier oprecht veel spijt van heeft gehad, zelf heeft opgebiecht, etc etc... Mensen kunnen soms een stomme fout maken, éénmalig moet ik er wel bij zeggen (indien er meerdere vrouwen in het spel zijn geweest geloof ik er niet zo zeer meer in...dan heb je te maken met een hele andere soort dynamiek).
Soms kan een break-up een wake up call zijn, een moment waarop beide partijen zich realiseren wat ze hadden en een grondige manier om patronen te doorbreken.
Alleen jij kunt weten of de dingen te lijmen zijn, of de problemen onoverkomelijk zijn of dat jullie er samen uit zouden komen.
Zoja dan adviseer ik om er eerst nog een paar x goed over te praten voordat je er weer terug in springt.
Makkelijkste weg, moeilijkste...maakt eigenlijk allemaal niet zoveel uit. Wil je je leven met hem leven, is je leven beter en mooier met hem naast je of is je leven op den duur gelukkiger zonder hem?
Moeilijk he? Zo'n vraag kan je ook niet zomaar beantwoorden...
Sterkte!
Dank voor jullie lieve en ook
Dank voor jullie lieve en ook weer verhelderende reacties.
Ik ga er eerst maar weer een nachtje over slapen, en nog één en nog één...Weet in elk geval dat ik niet snel iets hoef te weten/beslissen.
Ik hou jullie op de hoogte.
Weltrusten..
Liefs van Stijntje
Ik wil aan alle zinvolle
Ik wil aan alle zinvolle reacties nog toevoegen: ik zou die beslissing nu niet nemen. Laat de tijd maar even zijn werk doen. Dan kan het rustig rijpen en krijg je het misschien helder voor jezelf. Dat heb je nu niet. En als hij je echt terug wil, blijft hij nog wel hangen.
Maar belangrijker als jij hem wel terug zou willen, denk ik dat je angst om weer gekwetst te worden zal blijven en angsten hebben de neiging waarheid te worden, want dat zit het gewoon in je systeem en dan gebeurt het ook. Daar zal je dan iets aan moeten doen, als je met hem verder wil en je deze relatie kans van slagen wil geven. Je moet hem weer gaan vertrouwen. Misschien samen een gesprek bij een therapeut? Je moet dat angstgevoel kwijt, anders kom je in the selffulfilling propehecy. Maar ben je daartoe in staat? Anders zou ik mezelf dit niet aandoen. Veel wijsheid gewenst.
En ook bedankt voor jouw
En ook bedankt voor jouw waardevolle aanvulling. Je hebt helemaal gelijk in wat je zegt. Ben er ook al mee bezig, voor mezelf.
Dat angstgevoel is een groot iets geworden, helaas. Achterdochtigheid, onzekerheid...Dat wil ik allemaal niet meer terug. Als dat wel zo zou zijn als ik toch weer met mn ex verder zou gaan, houdt het niet lang stand.
Goed dat je me er even op wijst, ik had er "voor het gemak" niet veel aandacht aan geschonken de laatste dagen omdat ik half door een roze bril naar mn situatie zit te kijken...Zucht.
Hoe is het met jou, eigenlijk??
Gaat best wel goed, dank
Ik moet zeggen dat het best goed gaat. Het is nu 1.5 maand uit. De eerste 2 weken was ik van de aardbodem verdwenen als het ware en daarna ging het steeds beter. Ik weet echter niet hoe het zal zijn als ik hem zie. Gelukkig kan dat niet, want hij zit nog een aantal maanden in het buitenland. Vind het wel erg dat hij niets meer van zich laat horen.ik besta niet meer voor hem. Is dat het resultaat van 7 jaar lief en leed? Ik kies ervoor om niet om aandacht te vragen. Ik behoud mijn eigen waardigheid. Soms denk ik dat ik droom. Ik heb momenten dat ik ineens denk, o ja, het is uit, o ja, hij heeft me gedumpt en heeft een ander. Maar heel gek, voel me toch best sterk. Ik probeer de postieve kanten van deze breuk te zien: ik kan mijn leven opnieuw uitvinden en vorm geven. Dat is ook wel eens verfrissend. Wat wil ik ipv wat wil hij? En ik verwen mezelf. Heb een nieuwe auto gekocht, ben mijn huis aan het schilderen en laat me regelmatig professioneel masseren. O ja en een paar leuke hippe jurkjes gekocht. Kan ik echt blij van worden. Ja je moet het geld hebben, maar gelukkkig heb ik altijd zelf mijjn geld verdiend. Kan ik iedereen aanraden. Dus om kort te gaan, mag momenteel niet klagen. Nu maar hopen dat het zo blijft......
RESPECT!!!!! YOU GO GIRL. En
RESPECT!!!!! YOU GO GIRL. En dat van die zelfstandigheid; helemaal mee eens, zelf je centjes verdienen geft ook veel voldoening, en is goed voor je zelfbeeld. TOPPERTJHUU!!
Och meis, jij bent zo sterk
Och meis, jij bent zo sterk dat je voor jezelf kiest.. HOUDEN ZO! Geweldig.. er zijn dus meer vrouwen die dat kunnen. Realiseer je dat het tussen jou en je ex niet voor niets fout is gegaan.