Ik heb mijn relatie van 3maanden beëindigd.
En ja, ik heb haar daar pijn mee gedaan.
Ook al heb ik dat niet gewild.
Maar ook ik heb mijn verdriet.
Verdriet wat er nu niet uit komt.
Misschien omdat ik wel teveel verdriet heb!!
September mijn broer overleden, en in oktober gehoord dat mijn zusje ongeneeselijk ziek is!
Ik vlucht voor de zoveelste keer me huis uit.
Dat het niet de oplossing is, weet ik ...........
maar het gebeurd!
Ik had dus eigenlijk nooit aan die relatie moeten beginnen.
Ik was 2 maanden heerlijk verliefd, en toen knapte er wat.
Weg waren de vlinders en ik was op zoek naar die roze bril, die van me neus was gevallen.
Een rotgevoel is wat er over bleef.
Daar moest ik over nadenken!!!
Na veel nadenken kwam ik tot de conclusie dat er teveel obstakels waren!
Dus na 3 maanden heb ik er een punt achter gezet.
Het verdriet van haar, doet me pijn.
Ik wilde deze vrouw geen pijn doen, maar toch kwam het ervan.
We hebben nog wel contact via msn of sms omdat we willen kijken of we dan misschien een vriendschap kunnen opbouwen.
Of dat zal lukken zal de toekomst uit wijzen.
Ik probeer het leven weer op te pakken, zodat ik mijn eigen obstakels kan plaatsten.
Ik voel me leeg en dood van binnen, (bordeliner hé )
Blij dat ik het ff van me af kon schrijven,
want ja,ik heb de relatie wel beëindigd,
neemt niet weg dat ik ook gewoon verdriet heb!!!!