Hallo iedereen,
Ik ben hier nieuw en nadat ik de site een paar keer bezocht had, heb ik besloten om er zelf ook lid van te worden en een berichtje te plaatsen.
Nou mijn verhaal is:
Het is nu ongeveer 2,5 maand uit met mijn ex. We hebben niet zo'n heel erg lange relatie gehad, namelijk maar 8 maanden, maar ik benn er echt heel erg kapot van geweest en nog steeds.
We hadden zo intense relatie en het was zo vreselijk leuk. We hadden verder ook een hele goede band met zn tweetjes en ik had het gevoel dat we de hele wereld samen aan konden.
We waren dan ook haast de hele week bij elkaar en sliepen ook bij elkaar.
Maar na die 7 maanden kwam hij zo opeens naar mij toe met de mededeling dat ie het uit wou maken omdat hij niet meer zoveel gevoel voor mij had, zodat hij verder wilde met mij in een relatie. Hij had er ook al 2 weken mee rond gelopen en echt tot de laatste uurtjes helemaal niks laten blijken.
Ik was er helemaal kapot van en nam het mezelf ook kwalijk dat ik dat ook gewoon niet door heb gehad.
Hij was er zelf ook wel kapot van want hijzelf huilde ook de hele tijd.
Maar vanaf die dag bellen we elkaar nog dagelijks, en dan soms ook wel een uur. Hij is altijd degene die mij belt, en ik vins het ook altijd wel fijn om hem te spreken en hij mij ook wel zegt hij, want hij vind het erg gezellig zegt hij.
Verder zien wel elkaar ook om de 2 a 3 weken, wat ook altijd wel gezellig is.
Maar toch hou ik nog steeds van hem en heb ik toch elke keer dat hij belt weer hoop dat het misschien nog goedkomt, al weet ik dat dat niet gebeurd. Het doet me toch elke keer nog pijn, en dan ook vooral het feit dat hij straks iemand anders leuks tegenkomt, en daar mee zoent of zelfs een relatie meekrijgt, en als ik daar al aan denk word ik al helemaal gek. En doet het me zo verschrikkelijk veel pijn.
Mijn vraag was, hebben jullie advies voor mij?
xxx iemand die verdriet heeft
Je bent bang dat hij iemand
Je bent bang dat hij iemand anders tegen gaat komen en daar iets mee zal beginnen. Maar gezien zijn gedrag zal hij hoogstwaarschijnlijk dezelfde angst hebben. Dat er nog een hoop gevoelens in het spel zijn is wel duidelijk, anders bel je niet iedere dag. Ik denk dat het daarom beter is om even wat afstand te nemen. Zoals je het nu speelt geef je hem het idee dat hij altijd nog op jou terug kan vallen. Wanneer je wat afstand neemt en hem laat zien dat je ook makkelijk zonder hem kunt (ook al is dat misschien helemaal niet zo) zal hij misschien tot de conclusie komen dat hij je echt kwijt is en dat dat niet is wat hij wil. Het klinkt stom, maar zo werkt dat nou eenmaal vaak.
Ik wens je in ieder geval veel sterkte!
Lieve Jose, Ik denk dat ik
Lieve Jose,
Ik denk dat ik me aan kan sluiten bij Jaspera. Je stelt je op als iemand die zich heel erg laat be?ɬØnvloeden door de ander. Als hij zegt "spring", dan sping je. Hij kan doen en laten wat hij wil en als hij zich morgen of volgende week of volgende maand bedenkt, dan weet hij, dat het heel gemakkelijk is om je terug te krijgen. Ja, ik weet dat je dit inderdaad wel wil, maar het is beter dat hij dat niet weet. Zolang hij namelijk weet, dat hij je zo weer terug kan krijgen, zal hij je aan het lijntje blijven houden. (Dat is namelijk wat hij nu doet). Je moet zelf de beslissing nemen dat je hem eigenlijk niet meer wil zien of met hem wil bellen. Zet hem voor het blok: of hij ziet dan in dat hij een fout heeft gemaakt, of jij krijgt de ruimte om aan je verwerkingsproces te beginnen. Dat is namelijk wat je nu niet kunt.
Ik wens je veel kracht voor het maken van de juiste beslissing.
Liefs,
Angelo